Vreemdgaan / makkelijk met relatie(s) omgaan

Ik geloof niet in monogamie, wij als mens zijn daar ook niet op gemaakt, anders waren we wel allemaal monogaam geweest, net als een zwaan.

xxjojootjexx schreef:Ik geloof niet in monogamie, wij als mens zijn daar ook niet op gemaakt, anders waren we wel allemaal monogaam geweest, net als een zwaan.

Of het verschilt gewoon per persoon?

Al die brave moekes hier

Ik ben faliekant tegen liegen en bedriegen. Als je degene waarvan je het meeste houdt niet meer kunt vertrouwen, wie dan nog wel? Wat stelt je relatie dan nog voor. Voor mij is een relatie gebouwd op dit vertrouwen.

Ik kan me wel voorstellen dat je op een bepaald moment samen besluit om meer openheid binnen je relatie toe te staan, op welke manier dan ook. Daar valt binnen mijn huwelijk ook over te praten, al hebben we daar momenteel beide geen enkele behoefte aan.

Maar jarenlang iemand bedriegen, nee dat vind ik verschrikkelijk. Eén van de ergste dingen die je een mens kunt aandoen. Cruciale kennis achterhouden, waardoor je de ander de mogelijkheid ontneemt de keuze te maken om bij je weg te gaan en zonder al dat geniepig gedoe geluk te zoeken. Eigenlijk ontneem je je partner jaren waarin hij wel gelukkig had kunnen zijn. In plaats daarvan laat je hem opgescheept zitten met iemand die liever bij een ander is. Wat is daar nog liefdevol aan? Ik vind het enkel getuigen van een zeer zwak karakter.

Nou ja, of het echt braafheid is weet ik ook niet. Voordat ik een relatie kreeg, was ik niet zo braaf . Ik denk gewoon dat ik heel trouw ben. Of dat de liefde van mijn kant gewoon ver gaat in relaties ofzo. Ik vind mijn vent echt veruit de leukste, lekkerste enz. Zelfs tijdens de relatiedip waarbij het bijna fout is gegaan.

ellibre schreef:
Wat vinden jullie overigens moeilijker: het afhouden van verliefde gevoelens voor een tweede persoon in een open relatie, of je partner de ruimte geven om zijn seksleven een open invulling te geven? Ik zou nu, gevoelsmatig, namelijk met het tweede meer moeite hebben. Ik zou er erg onzeker door worden. Ik zou niet willen weten wat hij met een ander doet, maar me tegelijkertijd afvragen hoe dat voor hem is in vergelijking met onze seks.

Mijn man heeft een tijdje iets gehad met één van mijn beste vriendinnen. Dat is ze nog steeds, en ik heb daar eigenlijk geen moeite mee gehad. Ze hebben nog steeds contact met z'n tweeen, we doen nog steeds veel met z'n drieën, en ze zit rustig bij ons aan tafel met kerst
Heel soms word ik daar weleens wat onzeker van, of wat jaloers, zeker toen we echt nog een beetje aan het zoeken waren of onze relatie alweer goed zat, maar niet echt.
Zij is compleet anders dan ik, sportief, slank, lang donker, en ik ben klein, dik wupls, blonder en niet sportief. Maar dat is ok.

Er is wel één vrouw die wat van hem wilde en die haar uiterste best deed om dat voor elkaar te krijgen, en van haar trek ik het niet. Geen idee waarom, waarschijnlijk omdat ze een relatie heeft die slecht loopt en vervanging zoekt.

Ik ben vreemdgegaan bij mijn vorige vriend. Al een aantal keren had ik aangegeven dat ik de relatie op dat van een broer en zus vond lijken. Toch bleven we wel bij elkaar, terwijl we altijd ruzie hadden en ookal voelde de band als dat van broer en zus. 6,5 jaar zijn we samen geweest.
De dag dat ik vreemdging, zou ik met een vriendin van mij de kroeg in, ik zei tegen haar, ik maak het zeer binnenkort uit met mijn vriend. Die avond ben ik vreemdgegaan en de volgende dag heb ik eerlijk alles verteld en heb ik er zelf een punt achter gezet. Trots ben ik er niet op, ik had het er beter eerst een punt achter moeten zetten, maar dat is achteraf.
Op het moment zelf dacht ik, waar ben ik in godsnaam mee bezig, maar vond de spanning ook erg fijn en wilde er ook niet mee stoppen. Ik heb zelfs nog een tijdje iets met die jongen gehad, waarmee ik vreemd ging, maar eerlijk, ik voelde niets voor hem en had al die tijd liefdesverdriet. Ik heb hier toen ook een punt achter gezet en puur voor mezelf gekozen. Na 9 maanden kwam ik mijn huidige vriend tegen.
Vreemdgaan is iets wat ik niet snel weer zal doen, maar ik zeg nooit nooit, ik weet het niet.

Minneke schreef:Al die brave moekes hier

Ik geloof eerlijk gezegd ook niet in monogamie, maar ik heb in mijn relatie van ruim 8 jaar tot nu toe nog nooit de behoefte aan iemand anders gehad. Ergens gek, ik zou het van een ander misschien niet eens geloven, maar het is wel echt zo. Ik denk alleen niet dat dat mijn hele leven zo blijft. En ik durf nu ook nog niet te zeggen hoe ik daar tegen die tijd mee om zou gaan.

Ik snap je Kim, maar eerlijk? Ik kan me zo voorstellen dat mensen hun gezin en daarmee hun kinderen belangrijker vinden dan een gelukkige relatie. Als je al jaren samen bent, je hebt alles goed op orde en zorgt samen voor de kinderen maar er is eigenlijk nog maar weinig liefdevol en spannend tussen jullie als stel, wat zou je dan doen?

Luce schreef:

Artemis schreef:

Pippa schreef:Hoezo zou je niet monogaam kunnen zijn? Is het dan voor aandacht, lust, mis je iets, of is het gewoon echt een extra? Ik kan me daar namelijk echt niks bij voorstellen, dat je het met iemand anders doet, of zou willen doen...

Tja, alles bij elkaar denk ik. Ik mis niet iets in mijn relatie als het gaat om seks, maar ik vind de spanning van iemand versieren/versierd worden, van een nieuw iemand gewoon heel erg lekker. Ik ben vrij onrustig en snel verveeld op veel gebieden, dus ook op dit gebied. Zelfs als het thuis leuk is, en dat is het.

Ja, die spanning. Ik heb ook wel vlagen dat ik denk: oh dat zou wel leuk zijn, die spanning. Maar écht met een ander naar bed.. Ik ben ook te braaf denk ik.

Hoe voelde dat dan toen je het met die man deed? Vond je dat niet raar even? (echte interesse)

Nee, eigenlijk niet. Ja, twee minuten, omdat het half op de gang was omdat ik het vertikte zijn slaapkamer in te gaan
Nee, raar niet, we draaiden al zolang om elkaar heen....

Artemis, bespreken jullie die onzekerheid/jaloezie of is dat iets dat je op de koop toe neemt en voor jezelf verwerkt?

Het leven gáát om keuzes maken, de juiste prioriteiten stellen, ook (misschien júist) op het gebied van de liefde. Verleidingen zullen er altijd zijn, de kunst is om de schoonheid te blijven zien in je partner. Om niet de focus te leggen naar buiten, waar het gras groener lijkt, maar je energie te richten op dat wat binnen je relatie is. Als er problemen zijn, praat erover en als je er écht écht niet samen uitkomt, verbreek dan eerst netjes de relatie, voordat je je laat penetreren door een andere vent.

ellibre schreef:Artemis, bespreken jullie die onzekerheid/jaloezie of is dat iets dat je op de koop toe neemt en voor jezelf verwerkt?

Bespreken, anders werkt het niet. Vaak is er niet meer nodig dan dat je even bevestiging krijgt. Maar ingewikkeld is het wel, dus momenteel ben ik heel monogaam en hij ook. Geen zin om daar tijd en energie in te steken. Al zou ik het zelf overigens liever niet altijd weten, dan hoef ik er ook niets mee.

De vraag 'was het leuk' is toch een beetje gek als je man van een date komt

Maar je mag vreemdgaan toch nog wel écht fout vinden? Ik weet dat het niet zwart-wit is en het vlees zwak, maar desondanks vind ik het moreel verkeerd. Ik ga niet mijn mening over vreemdgaan aanpassen, omdat ik daarmee iemand zou kwetsen.

Ik begin overigens, langzamerhand, weer wel te geloven in monogamie. Eng, maar ik ga de stap gewoon wagen.

Bespreken klinkt logisch, maar wat nou als de seks met een ander echt leuker, spannender of lekkerder is? Zou je er over liegen, zou je het aangrijpen om de seks met je eigen partner te verbeteren of zou je er eerlijk en direct over zijn? Dit is overigens een vraag aan iedereen die zich een dergelijke situatie zou kunnen voorstellen, niet alleen aan Artemis.

Luce schreef:

xxjojootjexx schreef:Ik geloof niet in monogamie, wij als mens zijn daar ook niet op gemaakt, anders waren we wel allemaal monogaam geweest, net als een zwaan.

Of het verschilt gewoon per persoon?

Ja het verschilt wel natuurlijk, sommige mensen hebben een verhoogd adh hormoon, die zijn wel monogaam. Het merendeel van de mensen is seriël monogaam.
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/levensvisie/24166-monogamie-is-de-mens-monogaam.html

Het leven zou wel makkelijker zijn wanneer we adh hormoon konden innemen elke dag

Ik denk dat seks met een ander nooit beter is als die met een vaste partner eigenlijk. Het is vooral anders, maar anders is niet per se beter.
En spannender denk ik, maar kwalitatief gezien gaat niemand mijn man inhalen vermoed ik, die heeft 14 jaar geoefend op mij.

Rood: ik keur het ook niet goed, en ik vind het ook moreel verkeerd, maar ik snap wel hoe het komt. De stelling in de op was dat het raar was dat mensen dat deden en hoe dat nou toch kwam. Dus dan probeer ik dat uit leggen, want ik snap het heel goed. Neemt niet weg dat het inderdaad nog steeds verkeerd is.

Ok, dan zitten we weer op één lijn. ;-)

xxjojootjexx schreef:Het leven zou wel makkelijker zijn wanneer we adh hormoon konden innemen elke dag

Lijkt me heerlijk. Lekker rustig.

Voor mijn gevoel zie ik vreemdgaan heel erg zwart/wit. Denk dat het komt omdat ik zelf bedonderd ben en een stuk onzekerheid wat daarbij is gekomen. Nu is die onzekerheid zeker niet zo erg als het begin van onze relatie. Ik vertrouw mijn vriend maar ik wil en moet niet gaan denken... Wat als?

Voor mezelf is het lastig om in dit onderwerp grijs te kijken. Ik weet ook niet goed wat ik van open relaties moet denken? Ben er niet op tegen misschien heeft het een voordeel. Maar denk ook dat je mensen er veel pijn mee kan doen als het uit de hand loopt? Ik ben misschien dan eerder geneigd om te zeggen eigen schuld? Maar is dat altijd zo?