De perfecte relatie

Puggle schreef:Mijn man heeft mijn been tegen gehouden met persen, vond ik erg fijn. Hij heeft zo precies zijn dochter geboren zien worden. Dus ja niet letterlijk in mijn doos staan kijken maar hij heeft het wel gezien. Ik had het echt nodig dat hij mijn been vast hield. Zoiets kan natuurlijk ook nog en dan wil je je man echt niet bij je hoofd hebben. Maar goed daar kom je vanzelf dan wel achter.

Hier ook inderdaad. Ik vond het fijn dat hij me op die manier kon helpen.

Luce, toch werkt het voor heel veel mensen zo. Waarom denk je dat ouderen vaak liever niet verzorgd willen worden door hun eigen kinderen? Het is fijn om dergelijke zaken van elkaar te scheiden. Ik hoef gewoon echt niet alles van mijn man te zien en hij hoeft niet alles van mij te zien. Ik ben ook gewoon nog een mens, met een eigen lichaam en eigen grenzen en zaken die ik fijn vindt en die ik niet fijn vindt. Klaar.

Haha, door dit topic leer ik m'n vriend weer beter kennen. Heb het hem voorgelegd en hij blijkt het interessant te vinden (maar het mag ook in een film zijn, als ie maar snapt hoe t werkt) En als ik het niet wil dan geen discussie, blijft ie daar uit de buurt want ik heb al genoeg pijn om me druk over te maken.

Ik geloof best dat ik er tijdens een bevalling anders over kan denken maar voor nu hou ik het even bij deze mening

KimRosenberg85 schreef:Waarom denk je dat ouderen vaak liever niet verzorgd willen worden door hun eigen kinderen?

Waar haal je dit vandaan?
Ik, werkende in de zorg voor 9 jaar, weet dat dit wat je zegt nergens op slaat. Er zijn maar genoeg mensen die wel graag verzorgd willen worden door hun kinderen.

Natuurlijk zijn er ook ouderen die dit geen probleem vinden, maar dus óók een hele hoop die dat absoluut niét willen.

Feline schreef:Haha, door dit topic leer ik m'n vriend weer beter kennen. Heb het hem voorgelegd en hij blijkt het interessant te vinden (maar het mag ook in een film zijn, als ie maar snapt hoe t werkt) En als ik het niet wil dan geen discussie, blijft ie daar uit de buurt want ik heb al genoeg pijn om me druk over te maken.

Ik geloof best dat ik er tijdens een bevalling anders over kan denken maar voor nu hou ik het even bij deze mening

Ik vroeg het net aan mijn man en die zei: tijdens de bevalling ben ik er om jou te steunen en iets doen wat jij niet wilt, dat lijkt me niet onder de noemer 'steunen' vallen.

KimRosenberg85 schreef:Natuurlijk zijn er ook ouderen die dit geen probleem vinden, maar dus óók een hele hoop die dat absoluut niét willen.

Nu zeg je het heel anders dan dat je eerder deed.
En een hele hoop valt wel mee volgens mij. Ik heb het in al die jaren nog geen enkele keer meegemaakt, en ik heb er in die jaren toch heel wat zien gaan en komen. Wel wil het merendeel oudere dames liever niet door een man verzorgd worden, en ook zijn er oudere mannen die liever niet door een man verzorgd willen worden. Maar dat terzijde.

Overigens vind ik het walsen over de wensen van je man wel je vagina te zien tijdens je bevalling ook niet getuigen van steun en wederzijds respect.

[quote="JustMeDaan"]

KimRosenberg85 schreef:

Overigens vind ik het walsen over de wensen van je man wel je vagina te zien tijdens je bevalling ook niet getuigen van steun en wederzijds respect.

Sorry? Ik begrijp niet goed waar je dit vandaan haalt. Mijn man zijn wens is het om mij zo goed mogelijk te ondersteunen tijdens de bevalling, dat lijkt me ook vrij logisch eigenlijk. Hij zal gelukkig nooit over mijn grenzen heen gaan en wil alleen maar dat ik me op mijn gemak voel in een toch al ongemakkelijke situatie. Hij zou in elk geval nooit mijn grenzen over willen gaan omwille van zijn wens om mijn vagina te zien, dat vind ik eerlijk gezegd ook absurd.

[quote="KimRosenberg85"]

JustMeDaan schreef:

KimRosenberg85 schreef:

Overigens vind ik het walsen over de wensen van je man wel je vagina te zien tijdens je bevalling ook niet getuigen van steun en wederzijds respect.

Sorry? Ik begrijp niet goed waar je dit vandaan haalt. Mijn man zijn wens is het om mij zo goed mogelijk te ondersteunen tijdens de bevalling, dat lijkt me ook vrij logisch eigenlijk. Hij zal gelukkig nooit over mijn grenzen heen gaan en wil alleen maar dat ik me op mijn gemak voel in een toch al ongemakkelijke situatie. Hij zou in elk geval nooit mijn grenzen over willen gaan omwille van zijn wens om mijn vagina te zien, dat vind ik eerlijk gezegd ook absurd.

Als je vriend het wel enorm graag wil zien, en dat mag absoluut niet van jou, dan wals jij toch net zo goed over zijn wens heen?
Snap niet zo goed wat je daar niet aan snapt.
Jij mag blijkbaar wel over zijn wensen/grenzen heen aan omwille van jouw eigen wens/grens. Vind ik eerlijk gezegd ook enorm absurd.

Wow... Dat ik zei dat ik vele bladzijdes wilde lezen als ik wakker werd, is wel heel letterlijk genomen hahaha

Leuk dat mijn naam 'punani' steeds herhaald wordt en dit opeens 10 bladzijdes aan discussie opgeleverd heeft. Ik denk niet dat het een man een trauma oplevert trouwens. Dat zou ook wat zijn zeg. Vanaf 'den beginne' is dit de manier waarop nieuw leven begint en het zou toch wat zijn als alle oermannen hier niet tegen zouden kunnen. Het de vagina gaat toch naar zijn origine staat terug. Dus vanuit de mans perspectief denk ik dan: man up.

Maar dat wil niet zeggen dat het ook vanuit MIJN perspectief hetzelfde is. Ook al groeit alles weer normaal terug, ik wil gewoon niet dat mijn vriend zoiets naars bij mij ziet. In deze moderne tijd heb ik gelukkig de keuze en als mijn man dolgraag zou willen kijken want het is iets bijzonders, moois en speciaals, dan denk ik dat ik op 'moment suprême' daar niet zo'n heisa van zou maken. Maar persoonlijk wil ik het gewoon liever niet. Een stel vreemden mogen zoveel mogelijk in mijn doos wroeten en bestuderen, maar op het moment dat mijn punani bloederig en uitgescheurd is, heb ik liever niet dat mijn vriend het ziet. Dat is gewoon iets wat bij mij bij privacy hoort (niet de punani zelf, wel de verwoeste punani), net als mijn drollen en plas, net als mijn lichaamsgassen.

Maar dat wil niet zeggen dat dit ten alle tijde voorop staat. Als ik zwaar ongeluk krijg en ik moet van onderen gewassen worden, dan het liefst natuurlijk een bekende (in eerste instantie liefst mijn moeder). Als ik de keuze niet vantevoren heb zeg maar, dan vind ik het ook niet zo erg. Of als ik tijdens de zwangerschap echt last krijg van onbedwingbare gassen, dan ga ik niet mijn loeizware lijf naar de gang hijsen om daar even een moment van opluchting te vinden, om vervolgens weer te gaan zitten en na 5 minuten weer te moeten. Ik denk dat het een goede samenvatting van mij is voor mezelf als ik zeg dat ik gewoon probeer te letten op wat voor mij bepaalde privacy dingen zijn in een relatie. Niet omdat ik denk dat mijn vriend minder van me houdt of me minder sexy vindt, maar meer mijn eigen gevoel hier tegenover. Met uitzonderingen daargelaten.

KimRosenberg85 schreef:Luce, toch werkt het voor heel veel mensen zo. Waarom denk je dat ouderen vaak liever niet verzorgd willen worden door hun eigen kinderen? Het is fijn om dergelijke zaken van elkaar te scheiden. Ik hoef gewoon echt niet alles van mijn man te zien en hij hoeft niet alles van mij te zien. Ik ben ook gewoon nog een mens, met een eigen lichaam en eigen grenzen en zaken die ik fijn vindt en die ik niet fijn vindt. Klaar.

Ja, dat kan. Ik snap het alleen niet. Klaar.

Nou dan inderdaad klaar toch Luce? Je hoeft me niet te overtuigen net zomin als da ik jou wil overtuigen. Leven en laten leven.

Ik geloof ook niet dat ik daar mee bezig was Carrie, dus dat scheelt weer Volgens mij bestaat er gewoon een discussie in dit topic en kunnen mensen verschillende meningen hebben. Daarom heet het ook een discussie.

Ja, maar Luce, bij een discussie draag je nuttige bij en geen dingen als 'ik kan niet tegen zoveel domheid'. Want in dat geval zou je met deze opmerking jezelf enorm in de weg zitten.

Luce schreef:Ik geloof ook niet dat ik daar mee bezig was Carrie, dus dat scheelt weer Volgens mij bestaat er gewoon een discussie in dit topic en kunnen mensen verschillende meningen hebben. Daarom heet het ook een discussie.

Joh Ik vind gewoon dat het een beetje respecloos overkomt. Nu is respectloos een heel zwaar woord voor wat ik bedoel hoor, dat weet ik. Kan geen ander woord vinden. Maar er mag best recpect zijn voor het feit dat ik het (misschien) niet zou willen en zo komt het niet over. Ik heb ook begrip voor jou dat jij het wél wilt.

Wat zijn dat toch voor vreemde reacties? Kim start een discussie en zoals wel vaker is zij behoorlijk fel en veroordelend, maar als je daar op reageert moet je je bek houden? Ik zie het niet alleen hier, maar lees dat soort reacties ook in andere topics. Op mensen die ook gewoon reageren op haar reacties. Kom nou, wat een onzin. Actie is reactie hoor. Dat was punt 1.

Daarnaast, als je gewoon leest zie je dat ik reageer op een discussie. En ook gewoon normale reacties geef. Ik vind het zo raar om die reacties als onzinnig e.d af te doen. Wat zijn jullie reacties op dit moment dan? Ook onzinnig? Want het heeft toch geen enkel nut om zo op mij te reageren?

En Carrie, ik reageer niet respectloos. Als je mijn reacties in dit topic respectloos vindt, dan zal je al die andere reacties ook respectloos vinden want er is weinig verschil.

@Luce, misschien moet je het topic nog eens rustig over lezen, op een rustig moment, zonder teveel drukte om je heen en met een niet veroordelende houding. Dan zie je toch echt een verschil tussen de verschillende reacties, qua toon etc.

Ik heb een paar keer benadrukt dat ik het prima vind als een vrouw en een man samen beslissen hoe ze de bevalling voor zich zien, als hun wensen hierin overeen komen is dat natuurlijk helemaal super! Alleen wordt het gevoel van mij en o.a. Carrie en Feline afgedaan als domheid, of als 'het niet kunnen weten', omdat sommige van ons nog geen moeder zijn. Toch denk ik dat wij heel goed weten hoe ons gevoel ervoor staat op dit gebied. Het is jammer dat hier dus geen respect voor wordt getoond en dát is waar je nu op wordt aangesproken. Je mag best fel discussiëren, maar graag wel met enig respect voor het standpunt van mensen die er anders over denken.

Ja, het zal allemaal wel. Right back at ya wat betreft respect.

Verder geen zin meer in deze discussie, teveel van mijn apropos door het nieuws van Pompoen.

Ik las het pas na mijn vorige post. Ik heb ook ineens helemaal geen zin meer om zo te discussiëren, het zet het wel even in perspectief allemaal

Oh Carrie jij hebt ooit iets geschreven wat ik heel romantisch vond. Jouw vriend gaat toch even mee naar boven als jij eerder gaat slapen om je in te stopppen. Dat vond ik zo lief! Heb daarna gevraagd of mijn man dat ook wilde doen, dat was dus een dikke vette nee. Je bent geen kleuter was zijn antwoord.

Maar, ik heb wel gedanst in de regen, 's nachts gewandeld in de sneeuw. Op een buurtfeest heeft hij de microfoon gepakt en een liedje voor me heeft gezongen waarin hij steeds mijn naam noemde. In plaats van I'm loving angels instead van Robbie W. zong hij I'm loving Anna ... En hij vindt me altijd de allermooiste op een feestje. En wij hebben (gelukkig) nog wel heel veel sex.

Maar... hij is dus totaal niet zorgzaam of attent. Een mailtje op mijn werk, of een lief briefje achterlaten, zouhij nooit doen. Ik mag al blij zijn als ik een smsje terug krijg. Toen PC ivf deed, las ik hier hoe lief haar man was en de spuiten voor haar klaarlegde. Nou die van mij niet hoor. "Dat kun je ook wel zelf". Niet zorgzaam of bezorgd. En ook niet attent. Al wordt het wel steeds beter.
Dus ook al heb je ooit gedanst in de regen, het wil niet zeggen dat je man altijd romantisch is.

Onze relatie is verre van perfect. Wij kunnen ook echt ruzie maken.

Voor mij...bestaat de perfecte relatie niet.