Radeloos- kat bijt zomaar hard

Onze poes is sinds een maandje gesteriliseerd, we hoopten dat ze wat rust zou vinden omdat ze veel onverwachts aanvalt (ook zonder dat je beweegt bijvoorbeeld) en gewoon niet happy lijkt. Alleen valt ze ons nog steeds zeer hard aan, ook mijn zoontje van 1,5 jaar. Meestal in de armen, we hebben allemaal echt diepe bijtsporen/krassen/wondjes maar ook wel eens in het gezicht of de nek. Voor ons is het niet leuk, maar bij mijn zoontje vind ik het gewoon eng.
Helemaal nu er straks een 2e baby bij komt, ik vertrouw onze poes niet alleen met mijn zoontje of de baby straks.
Wat kunnen we nou doen? We zijn al met dr bij de dierenarts geweest en die vond het 'goed' dat we inzagen dat ze niet gelukkig is. Ze had het over gedragstherapie of een ander gezin.
Dat vind ik erg moeilijk, voor gedragstherapie hebben we echt het geld niet maar mijn zoontje is zo gek op d'r (en wij natuurlijk ook, ook al zijn we nu gewoon soms bang voor d'r) dus wegdoen vind ik ook moeilijk en te simpel.
Wie heeft er nog tips wat we kunnen doen? We zijn vanaf het begin consequent geweest en hebben haar veel aandacht gegeven.

Wij hebben dat ook gehad met onze kat. Hebben er toen een 2e bijgenomen en sindsdien heeft hij het nooit meer gedaan.

Zonneschijn schreef:Wij hebben dat ook gehad met onze kat. Hebben er toen een 2e bijgenomen en sindsdien heeft hij het nooit meer gedaan.

Ja, daar hebben we ook over gedacht, alleen is dat financieel niet te doen. We wonen op een appartement en ze kan niet naar buiten. Het is trouwens een brits korthaar en we hebben er veel over gelezen destijds, ze schenen zich juist zo goed aan te kunnen passen en niet echt behoefte te hebben aan buiten.


Er is nog een andere optie trouwens, mijn beste vriendin heeft ook een Brits korthaar, ongeveer dezelfde leeftijd. Zij willen graag een 2e, maar kunnen geen Brit betalen nu. We zouden ze als proef samen bij haar kunnen laten wonen en kijken of dit goed gaat. Dit is een gesteriliseerde kater.

pippi schreef:

Zonneschijn schreef:Wij hebben dat ook gehad met onze kat. Hebben er toen een 2e bijgenomen en sindsdien heeft hij het nooit meer gedaan.

Ja, daar hebben we ook over gedacht, alleen is dat financieel niet te doen. We wonen op een appartement en ze kan niet naar buiten. Het is trouwens een brits korthaar en we hebben er veel over gelezen destijds, ze schenen zich juist zo goed aan te kunnen passen en niet echt behoefte te hebben aan buiten.


Er is nog een andere optie trouwens, mijn beste vriendin heeft ook een Brits korthaar, ongeveer dezelfde leeftijd. Zij willen graag een 2e, maar kunnen geen Brit betalen nu. We zouden ze als proef samen bij haar kunnen laten wonen en kijken of dit goed gaat. Dit is een gesteriliseerde kater.

Al ben ik tegen het wegdoen van dieren vind ik dit laatste eigenlijk best een goede optie om te proberen.

Kan ze geen pijn hebben?

Sunprincess schreef:

pippi schreef:

Zonneschijn schreef:Wij hebben dat ook gehad met onze kat. Hebben er toen een 2e bijgenomen en sindsdien heeft hij het nooit meer gedaan.

Ja, daar hebben we ook over gedacht, alleen is dat financieel niet te doen. We wonen op een appartement en ze kan niet naar buiten. Het is trouwens een brits korthaar en we hebben er veel over gelezen destijds, ze schenen zich juist zo goed aan te kunnen passen en niet echt behoefte te hebben aan buiten.


Er is nog een andere optie trouwens, mijn beste vriendin heeft ook een Brits korthaar, ongeveer dezelfde leeftijd. Zij willen graag een 2e, maar kunnen geen Brit betalen nu. We zouden ze als proef samen bij haar kunnen laten wonen en kijken of dit goed gaat. Dit is een gesteriliseerde kater.

Al ben ik tegen het wegdoen van dieren vind ik dit laatste eigenlijk best een goede optie om te proberen.

Kan ze geen pijn hebben?

Dit hebben we na laten kijken door de DA, maar ik zit eraan te denken om nogmaals te gaan om het echt uit te sluiten. Ik vind het laatste ook een goede optie, maar toch ook wel een hele moeilijke..

Dat kan ik me voorstellen, het lijkt me vreselijk om één van mijn katten weg te moeten doen. Maar als ze daar gelukkiger is.......
Het schijnt trouwens dat katten tijdens een zwangerschap van hun baasje ook kunnen veranderen omdat ze het aanvoelen. Dat heb ik wel eens gelezen.

Sunprincess schreef:Dat kan ik me voorstellen, het lijkt me vreselijk om één van mijn katten weg te moeten doen. Maar als ze daar gelukkiger is.......
Het schijnt trouwens dat katten tijdens een zwangerschap van hun baasje ook kunnen veranderen omdat ze het aanvoelen. Dat heb ik wel eens gelezen.

Ze is van 20 augustus, wij hebben haar vanaf dat ze 11 weken is, ze kent me dus bijna niet anders dan zwanger zeg maar.

Ik heb je een pb gestuurd.

Het klinkt een beetje alsof ze niet goed gesocialiceerd is. Dat had de poes van mijn vader ook. Die greep ons in de kuiten zodra we opstonden. Bij haar was het ook over toen ze bij andere katten kwam.

*

De kat van mijn ouders deed dit ook en die bleek een ontstoken baarmoeder te hebben en dus gewoon pijn te hebben... Sinds de baarmoeder verwijderd is, haalt ze nog amper uit en bijt ze al helemaal niet meer.

Lennox schreef:De kat van mijn ouders deed dit ook en die bleek een ontstoken baarmoeder te hebben en dus gewoon pijn te hebben... Sinds de baarmoeder verwijderd is, haalt ze nog amper uit en bijt ze al helemaal niet meer.

Was dat van de sterilisatie of niet? Ze doet het hier al vanaf het begin..

Ik krijg de link niet geopend SunPrincess

Sunprincess schreef:Ik heb je een pb gestuurd.

Het klinkt een beetje alsof ze niet goed gesocialiceerd is. Dat had de poes van mijn vader ook. Die greep ons in de kuiten zodra we opstonden. Bij haar was het ook over toen ze bij andere katten kwam.

Hadden wij het anders kunnen doen? We hebben haar vanaf het begin veel aandacht en liefde gegeven en gecorrigeerd waar nodig..

pippi schreef:

Lennox schreef:De kat van mijn ouders deed dit ook en die bleek een ontstoken baarmoeder te hebben en dus gewoon pijn te hebben... Sinds de baarmoeder verwijderd is, haalt ze nog amper uit en bijt ze al helemaal niet meer.

Was dat van de sterilisatie of niet? Ze doet het hier al vanaf het begin..

Nee, ze kreeg de pil, en dan is een baarmoederontsteking één van de bijwerkingen. M'n ouders wisten van niets, totdat ze op de operatietafel lag voor een sterilisatie. Dat werd uiteindelijk dus een operatie om de baarmoeder te verwijderen. De kat van m'n ouders is altijd al een felle tante geweest trouwens, maar de laatste tijd voor haar operatie was het wel heel heftig.

pippi schreef:

Sunprincess schreef:Ik heb je een pb gestuurd.

Het klinkt een beetje alsof ze niet goed gesocialiceerd is. Dat had de poes van mijn vader ook. Die greep ons in de kuiten zodra we opstonden. Bij haar was het ook over toen ze bij andere katten kwam.

Hadden wij het anders kunnen doen? We hebben haar vanaf het begin veel aandacht en liefde gegeven en gecorrigeerd waar nodig..

Ja maar dat stukje socialisatie leert z sniet van jullie he, dat leert ze van andere katten, bij voorkeur de moeder. Ik vind daarin onze katten trouwens wel een heel mooi voorbeeld. De jongste is een draak en valt de oudste geregeld spelend aan. Mijn vriend staat dan vooraan om haar te corrigeren, terwijl ik ze gewoon hun gang laat gaan. De oudste regelt het zelf wel en bijt prima van haar af, waarna de jongste al gauw gaat liggen en het opgeeft.

Ik hoor van mn vriend geregeld dat Kyra weer eens een onuitstaanbare dag heeft gehad. Maar laatst was hij een paar dagen weg en liet ik de twee katten hun gang gaan, zonder ingrijpen, ze leren het meeste van elkaar. Na die dagen was Kyra een schat van een kat, de vloog zelfs de oudste niet eens meer in de haren.

Lennox schreef:

pippi schreef:

Sunprincess schreef:Ik heb je een pb gestuurd.

Het klinkt een beetje alsof ze niet goed gesocialiceerd is. Dat had de poes van mijn vader ook. Die greep ons in de kuiten zodra we opstonden. Bij haar was het ook over toen ze bij andere katten kwam.

Hadden wij het anders kunnen doen? We hebben haar vanaf het begin veel aandacht en liefde gegeven en gecorrigeerd waar nodig..

Ja maar dat stukje socialisatie leert z sniet van jullie he, dat leert ze van andere katten, bij voorkeur de moeder. Ik vind daarin onze katten trouwens wel een heel mooi voorbeeld. De jongste is een draak en valt de oudste geregeld spelend aan. Mijn vriend staat dan vooraan om haar te corrigeren, terwijl ik ze gewoon hun gang laat gaan. De oudste regelt het zelf wel en bijt prima van haar af, waarna de jongste al gauw gaat liggen en het opgeeft.

Ik hoor van mn vriend geregeld dat Kyra weer eens een onuitstaanbare dag heeft gehad. Maar laatst was hij een paar dagen weg en liet ik de twee katten hun gang gaan, zonder ingrijpen, ze leren het meeste van elkaar. Na die dagen was Kyra een schat van een kat, de vloog zelfs de oudste niet eens meer in de haren.

Okee, maar ze is tot 11 weken in het nest gebleven. Is een 2e kat erbij dan de enige oplossing?

Jammer pippi dat er geen 2e kat bij kan vanwege geld.
Ik denk dat dat wel heel goed voor jullie kat zou zijn.
Wij hadden er eerst ook 1 en die deed best lomp tegen ons, maar wilde eigenlijk gewoon spelen achteraf. Want vrij snel hadden wij er een 2e kat bij genomen en wat hebben ze veel aan elkaar en wat een lol hebben die 2 samen. Nooit meer gehad dat hij tegen ons zo deed.

Ik hoop dat jullie een goede oplossing kunnen vinden.

LDJ schreef:Jammer pippi dat er geen 2e kat bij kan.
Ik denk dat dat wel heel goed voor jullie kat zou zijn.
Wij hadden er eerst ook 1 en die deed best lomp tegen ons, maar wilde eigenlijk gewoon spelen achteraf. Want vrij snel hadden wij er een 2e kat bij genomen en wat hebben ze veel aan elkaar en wat een lol hebben die 2 samen. Nooit meer gehad dat hij tegen ons zo deed.

Ik hoop dat jullie een goede oplossing kunnen vinden.

Maar, het is geen lompigheid of speelsheid, ze krijgt echt een nare blik in d'r ogen en wordt zeer agressief helaas.
We denken er inderdaad over om het te gaan bespreken met die vrienden van ons, hopelijk is dat een oplossing. Edit: en eerst nog maar eens naar de dierenarts.

Oh en eens met Lennox. Dat zie ik ook bij mijn katten. Ze geven leren van elkaar. Ze geven bij elkaar de grenzen aan.

Dat stukje hadden jullie haar zelf niet kunnen leren denk ik.
Bij die van mijn vader was het ook zo. Ze kreeg aandacht en alles, maar toch viel ze vanuit het niets aan. Zij was wel al met 5 weken uit het nest gehaald.
We wisten dat het het te vroeg was, maar het was een huis met veel dieren, veel vlooien, verwaarlozing en ze moesten haar perse kwijt met die termijn. Anders hadden ze haar of aan anderen gegeven of misschien de deur uit gezet.

Meestal verhuizen kittens met 13 weken, al denk ik niet dat die twee weken zoveel hebben uitgemaakt voor je kat. Hier corrigeren de katten elkaar ook, mooi om te zien. Een tweede kat erbij is niet zo heel veel duurder vind ik.

Heeft je kat wel een plek waar hij alleen kan gaan zitten en met rust gelaten wordt? Als het te druk voor ze is en ze kunnen zich niet terugtrekken, willen ze dit wel eens uiten door agressief te gaan doen. Hier hebben ze een eigen kamertje (en wij wonen ook absoluut niet groot) waar ze zich terug kunnen trekken. Ze kunnen op een aantal kasten en op de krabpaal (hoogte vinden ze erg fijn en kan ze ook gerust stellen).

Peachy schreef:Meestal verhuizen kittens met 13 weken, al denk ik niet dat die twee weken zoveel hebben uitgemaakt voor je kat. Hier corrigeren de katten elkaar ook, mooi om te zien. Een tweede kat erbij is niet zo heel veel duurder vind ik.

Heeft je kat wel een plek waar hij alleen kan gaan zitten en met rust gelaten wordt? Als het te druk voor ze is en ze kunnen zich niet terugtrekken, willen ze dit wel eens uiten door agressief te gaan doen. Hier hebben ze een eigen kamertje (en wij wonen ook absoluut niet groot) waar ze zich terug kunnen trekken. Ze kunnen op een aantal kasten en op de krabpaal (hoogte vinden ze erg fijn en kan ze ook gerust stellen).

ja ze heeft veel plekjes waar ze zich terug kan trekken, daar hebben we voor gezorgd. Wel bedankt voor de tip.