Hoe is de band met jouw beste vriendin(nen)?

Een beste vriendin heb ik nooit gehad maar ik heb inmiddels gewoon een leuke club om me heen verzameld waar ik me altijd prima mee vermaak. Ik heb wel een aantal keer gedacht dat ik een beste vriendin gevonden had maar door bepaalde dingen merkte ik toch dat het niet wederzijds was. Dat vond ik wel heel jammer maar ik vind het nu prima zo.

Parel schreef:Oh ldj dat ken ik!
Mijn vroegere beste vriendin heeft me ook gigantisch laten vallen tijdens mijn zwangerschap (nu helemaal), terwijl ik echt dacht dat zij de suikertante van m'n dochter zou worden. We zijn echt uit elkaar gegroeid en eerlijk is eerlijk, dat zie ik echt als haar verlies, al heeft het even geduurd voor ik me dat besefte.

Heel herkenbaar.
Ik dacht ook dat ze suikertante werd van M.
Maar opeens liep dat allemaal heel anders.
Ze was ook de 1e wie van mijn vriendinnen verteld heb dat ik zwanger was bijv.
Dat je je zo kunt vergissen .
Hoe bedoel je dat jij het ziet als haar verlies? Zit jij er niet mee dan?Of heb je het inmiddels goed van je af kunnen zetten?

Even voor alle vrouwen die hun vriendin zijn kwijtgeraakt toen ze een kind kregen: denk je ook zelf geen aandeel gehad te hebben in die veranderende vriendschap? Soms zie je bij vrouwen die een kind krijgen, dat ze nergens anders meer over kunnen praten, of dat ze de problemen van hun vriendin zonder kinderen minder serieus nemen, of niet eens meer écht luisteren omdat ze ondertussen met hun kind bezig zijn...

Mijn beste vriend en mijn beste vriendin waren mijn getuigen bij mijn bruiloft. Mijn beste vriend heb ik in Londen leren kennen, toen we samen een introductiecursus deden van het bedrijf waar we beiden net waren gestart (in augustus 5 jaar). Mijn beste vriendin heb ik op de middelbare school leren kennen (nu bijna 15 jaar denk ik). De band met beiden is niet uit te leggen, maar ik ben echt heel erg gezegend met ze.

Ik heb een goede vriendin die ik al sinds de kleuterklas ken. We zijn altijd bevriend gebleven. De ene periode deden we meer samen dan de andere periode, maar zij kent mij echt heel goed. Op de basisschool haalden leraren ons vaak door elkaar, omdat we zoveel samen deden. Nu spreken we regelmatig af, plannen we dagjes shoppen in verschillende steden, koken we voor elkaar en gaan we ook wel eens met z'n tweeen op citytrip. Ze is een echte doe-vriendin, maar ik kan ook goed met haar praten en lachen. We lijken best wel op elkaar en dat voelt heel prettig.

Een andere goede vriendin van mij ken ik sinds de middelbare school. Bij haar kan ik echt 100% mezelf zijn. Als ik ergens mee zit, vertel ik dat als eerste aan haar. Ik kan echt met haar lachen, maar ook heel diepgaande gesprekken voeren. Zij is juist heel anders dan ik, maar het klikt heel goed.

Het zijn allebei twee lieve meiden waar ik heel blij mee ben.

Ook al heb ik twee heel goede vriendinnen, mijn allerbeste vriendin van de middelbare school en daarna ben ik kwijt geraakt en dat doet me nog steeds wel wat. Het lastige is dat ik nog steeds niet precies weet waarom. Zij geeft aan dat ik niks verkeerd heb gedaan, maar voor mijn gevoel kan zo'n goede vriendschap niet ineens overgaan. En ook al ging het wel geleidelijk aan, toch was ik echt nog niet klaar met de vriendschap toen zij aangaf dat ze niet meer af wilde spreken met mij. Het was zo'n goede vriendin, we wisten alles van elkaar, deden zoveel samen en zagen onszelf al helemaal als twee omaatjes nog steeds bevriend zijn met elkaar; het kan toch heel anders lopen.

Mijn beste vriendin is verongelukt dus ik kan niet over mee praten, heb nadien eigenlijk met niemand meer een klik gehad als wat ik met haar had en soms vind ik dat wel moeilijk maar aan de andere kant vind ik het wel prima zo.

Groot deel herkenbaar van Ko: Ik heb onlangs een vriendin als 'hartsvriendin' bestempeld (en dat was wederzijds), maar dat zal ik nooit meer doen, zij heeft me echt kei en keihard laten vallen. Sindsdien ben ik wat voorzichtiger in vriendschappen

KimRosenberg85 schreef:Even voor alle vrouwen die hun vriendin zijn kwijtgeraakt toen ze een kind kregen: denk je ook zelf geen aandeel gehad te hebben in die veranderende vriendschap? Soms zie je bij vrouwen die een kind krijgen, dat ze nergens anders meer over kunnen praten, of dat ze de problemen van hun vriendin zonder kinderen minder serieus nemen, of niet eens meer écht luisteren omdat ze ondertussen met hun kind bezig zijn...

Ik er vast wel een aandeel ik gehad hebben. Maar dan had ze dat toch bij me kunnen melden?! Dan had ik er iets mee kunnen doen.
Van de andere kant hoorde ik laatst dat ik niet de enige ben waarbij ze dit geflikt heeft, dus dat zegt ook wel wat denk ik.
En ook al ben ik moeder geworden, dat betekend voor mij niet dat ik vriendinnen zonder kinderen minder serieus neem of dat ik het alleen nog maar over mijn dochter kan praten.
Er bestaan ook nog andere gespreksonderwerpen dan mijn dochter. En naast het moeder zijn ben ik ook nog gewoon mijzelf.

EDC;

EDC:

Ik ben ook vrij voorzichtig met vriendschappen en wisselvallig. 1 van mijn beste vriendinnen heb ik soms maanden geen contact mee, maar als ik haar weer zie/spreek weet ik gewoon dat het goed is. Dat is met de meeste van mijn vriendinnen, ik zie ze soms langere tijd niet maar als ik ze zie is het gewoon goed. Ik probeer het contact wel goed te houden via mail/facebook, maar vooral als ik op reis ben is het soms lastig om contact te houden. Gelukkig kennen ze me wat langer en kan de vriendschap dat hebben.

Punk'd schreef:

Parel schreef:Niet om harri van je te kapen hè, maar ik vind harri zo scheetig, ik krijg ook altijd zin om lekker met haar te gaan kletsen of borrelen! Punk'd vind ik ook een hele schattige, doch stoere uitstraling hebben, van jou krijg ik altijd zin om te gaan online shoppen naar minder moeke kleren Ik waardeer mijn contacten hier, met iedereen eigenlijk, ook heel erg. Is toch best een groot gedeelte van m'n sociale leven

Haha Moeke kleren?! Echt verre van! Ik vind jou juist altijd een van de hipste mamma's van het forum Toen ik op het forum las dat jij zwanger was dacht ik ook echt "Oh wat leuk! Zij wordt een hippe mamma!". (Ja joh, ik heb altijd beelden bij iedereen die iets meemaakt, krijgt enzo haha.)

Ik vind het forum ook echt heel gezellig! Als ik me suffig voel ofzo dan ga ik gewoon gare topics maken en dan word het vanzelf leuk

Ten eerste, vergeleken met oa jou, carrie en harri in het wat heb je aan topic, ben ik een ongelooflijke moeke. Het moet makkelijk, comfortabel en hooggesloten zijn aan de onderkant. Trek dit samen met een baan waar je dagelijks goor van wordt en ik kom alleen maar op comfi uit, maar dank je! M'n kind is m'n mooiste accessoire, soms zie ik dingen waarvan ik zou willen dat dat er in mijn maat was

LDJ schreef:

Parel schreef:Oh ldj dat ken ik!
Mijn vroegere beste vriendin heeft me ook gigantisch laten vallen tijdens mijn zwangerschap (nu helemaal), terwijl ik echt dacht dat zij de suikertante van m'n dochter zou worden. We zijn echt uit elkaar gegroeid en eerlijk is eerlijk, dat zie ik echt als haar verlies, al heeft het even geduurd voor ik me dat besefte.

Heel herkenbaar.
Ik dacht ook dat ze suikertante werd van M.
Maar opeens liep dat allemaal heel anders.
Ze was ook de 1e wie van mijn vriendinnen verteld heb dat ik zwanger was bijv.
Dat je je zo kunt vergissen .
Hoe bedoel je dat jij het ziet als haar verlies? Zit jij er niet mee dan?Of heb je het inmiddels goed van je af kunnen zetten?

Ik heb het van me af kunnen zetten, ben doorgegaan met mijn leven. We zitten en zaten ook gewoon op een ander spoor, een spoor waarvan zij zou willen dat ze er al op zat. Het is nog steeds een goede bekende van me, en we gunnen elkaar het allerbeste, maar het matched gewoon niet meer helaas. Het is een knop die je om moet laten zetten, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Sterkte!

Harrison schreef:

Punk'd schreef:Een beste vriendin heb ik niet. Maar ik heb wel 3 personen in mijn leven die heel belangrijk voor mij zijn

Mijn vriend is mijn beste 'vriend'. In periodes dat het niet zo lekker liep en dat ik juist problemen had 'met hem' vond ik dat heel moeilijk. Ik was echt bang om mijn beste vriend kwijt te raken als de relatie over zou gaan.

Daarnaast heb ik een goede vriendin die vanaf juni weer in Nijmegen komt wonen! (vanuit Groningen) en ik ben daar zo ontzettend blij mee! We hebben al allemaal leuke afspraken staan en we gaan samen bootcampen haha. Ze heeft ook echt een prachtig appartement in het centrum met een mega uitzicht en ik ben gewoon zo ontzettend blij voor haar dat ze terug is op de plek waar ze wilt zijn. Wij bespreken ook echt alles met elkaar ondanks dat we elkaar de afgelopen paar jaar door de grote afstand echt heel weinig hebben gezien. (Er zijn periode bij dat ik haar 1x per half jaar zag maar het gewoon weer als vanouds voelde).

Harrietje van het forum is voor mij ook echt een goede vriendin. Ik zou haar ook echt 's nachts durven bellen als ik een probleem zou hebben (Niet nu mijn nummer wissen he ). Ik voel met haar gewoon een klik die ik niet snel met mensen heb. Alsof ik haar al jaren ken haha . Ik krijg als ik haar zie ook altijd zin om allerlei dingen te gaan doen, gezellig eten, naar een feestje gaan, op vakantie, leip doen.. Maakt allemaal niet uit hahaha. Je straalt echt levenslust uit.

Ahhh dat vind ik echt zo leuk om te lezen. Dat heb ik ook met jou. Ik vind het ook echt jammer dat we elkaar zo weinig zien door de afstand! Gelukkig bijna naar Guus op Vlieland, hiep hoi!

Wat zijn jullie lief En ik ben benieuwd hoe het met Guus is en haar trouwplannen? Ik lees nog maar weinig van haar helaas

KimRosenberg85 schreef:Even voor alle vrouwen die hun vriendin zijn kwijtgeraakt toen ze een kind kregen: denk je ook zelf geen aandeel gehad te hebben in die veranderende vriendschap? Soms zie je bij vrouwen die een kind krijgen, dat ze nergens anders meer over kunnen praten, of dat ze de problemen van hun vriendin zonder kinderen minder serieus nemen, of niet eens meer écht luisteren omdat ze ondertussen met hun kind bezig zijn...

Als je (hoog)zwanger bent dan kan je nu eenmaal ook niet de kant op waar je single stappende vriendinnen heen gaan, heb je dan ook nog eens een handenbindertje of weinig oppas, dan gaat al je tijd in je kind zitten. Ik luisterde zeker wel, vroeg naar haar, maar simpelweg zijn onze werelden uit elkaar gegroeid. Natuurlijk heb je er allebei een aandeel in, maar als iemand niet eens de moeite neemt om op kraambezoek te komen, terwijl jij met je hele hebben en houwen in de drukste straat van den haag, midden in de winter een half uurtje langskomt (1,5 uur rijden) met een 3 weken oude baby omdat je je vriendin haar verjaardag niet over wilt slaan en je krijgt geen enkele blijk van waardering dan houdt het op.

Mijn vriendschappen zijn wel heel erg veranderd tijdens/na mijn zwangerschap. Door twee hele goede vriendinnen voelde ik me behoorlijk in de steek gelaten tijdens de eerste hele heftige maanden. Zij voelden zich dan weer heel erg buitengesloten. Dit heeft de vriendsvhap niet veel goeds gedaan. We spreken elkaar nog wel regelmatig, maar het is toch anders.

Verder ben ik niet zo'n heel sociaal persoon. Vind het ook heel lastig om energie in vriendschappen te blijven steken, het kost me heel veel moeite op een of andere manier.

Mijn beste vriendin is als mijn zus. Ze hoort gewoon bij het gezin waar ik uitkom. Mijn vader noemt haar ook altijd 'zijn andere dochter'. Ik ken haar inmiddels alweer 22 jaar Wat ik met haar heb zal ik nooit met een ander hebben. Ik heb gewoon de liefste en leukste vriendin ter wereld .

Mijn beste vriendin ken ik al ruim 29 jaar.
Haar moeder en mijn moeder waren toen ook vriendinnen.
Ze is echt mijn allerbeste vriendin. Voor haar doe ik alles. Als ze me nu belt omdat ze in de shit zit, pluk ik de kindjes uit bed, drop ze bij mijn ouders en ga naar haar toe.
Ze is best een binnenvetter maar ze verteld mij wel waar ze mee zit. Dat geeft mij een goed gevoel, dat ze me vertrouwd, wat ze ook zeker kan.



Soms spreken we elkaar een paar weken niet. Zij heeft het druk en ik ook. Zij heeft een heel ander leven dan ik en toch maakt het niks uit. Zodra we elkaar weer zien is het als vanouds.
Binnenkort gaan we gezellig een weekendje weg. Ik weet nu al dat er heel wat traantjes zullen vloeien maar er zal ook heel gelachen worden.

Lieve parel je hebt me aan 't huilen gemaakt, vind het zo fijn dat je zo over onze vriendschap denkt. Ik hoop dat je weet dat ik precies hetzelfde over onze vriendschap denk. Je bent m'n rots in de branding en ik ben blij dat ik alles met je kan delen, dat je er voor me was tijdens de zwangerschap van Mas, de weken erna toen we net wisten dat hij hemofilie heeft en ik in een dip zat maar vooral toen we tijdens mijn 3e zwangerschap ons mannetje verloren. Jij zat als eerste op onze bank met een pot chocolade om me te troosten. Jij bent de enigste die hem nog niet vergeten is, die regelmatig aan me vraagt hoe ik me er over voel. Ik hou van je dochter en ben dol op der. Kortom ik hou van jou

Ik heb altijd een beste vriendin gehad, zo noemden we elkaar, maar sinds ik verhuisd ben is die vriendschap enorm veranderd, en heeft ze voor alles en iedereen aandacht & tijd, en doet ze mij er (soms) bij als ze niks te doen heeft. En dat na 10 jaar vriendschap is toch wel erg moeilijk!

Maar ik heb nu twee super lieve vriendinnen, en ik denk dat zij ook wel tot mijn beste vriendinnen horen. Als er wat is zijn zij de eerste (na mijn vriend) die het van me horen, die er áltijd voor me zijn & andersom. Ik geef enorm veel om hun

EDC: jeetje wat heftig zeg.

Ik heb 1 beste vriendin. We weten echt alles van elkaar, ze is er wanneer ik haar nodig heb en andersom. We kennen elkaar nu dik 7 jaar.

Die band valt tegen Ik kan niet mee stappen, niet met de hele groep mee naar de film, niet met haar over kinderen praten.

Gelukkig heb ik wel een andere vriendin die zwanger is, ik heb voor de rest ernstig weinig zwangeren&mama's in de omgeving helaas.

strawberry schreef:Lieve parel je hebt me aan 't huilen gemaakt, vind het zo fijn dat je zo over onze vriendschap denkt. Ik hoop dat je weet dat ik precies hetzelfde over onze vriendschap denk. Je bent m'n rots in de branding en ik ben blij dat ik alles met je kan delen, dat je er voor me was tijdens de zwangerschap van Mas, de weken erna toen we net wisten dat hij hemofilie heeft en ik in een dip zat maar vooral toen we tijdens mijn 3e zwangerschap ons mannetje verloren. Jij zat als eerste op onze bank met een pot chocolade om me te troosten. Jij bent de enigste die hem nog niet vergeten is, die regelmatig aan me vraagt hoe ik me er over voel. Ik hou van je dochter en ben dol op der. Kortom ik hou van jou

Ach gossie, tranen! Ook hier!
Ik vind het zó vervelend dat mensen maar doen alsof er niks gebeurd is, onderschatten hoe indrukwekkend en hartverscheurend zoiets moet zijn.
En ook al doen we aan emotie-eten, als het helpt, dan helpt het, we kunnen tenminste wel zeggen dat we onze rolletjes hebben verdiend! En je weet het, mijn mantra blijft ; obstakels zijn er om overwonnen te worden, en als je me nodig hebt ben ik er om je over de rivier te takelen. X




Caroow, wat vervelend! Ik herken het wel heel erg, ik hoop dat die vriendin die ook zwanger is, je kan helpen weer te grounden en je leven een nieuwe, waardevolle invulling te geven. 1 vriendin is ook genoeg, als het maar goed voelt!

Echte vriendinnen die ik dag en nacht durf te bellen, heb ik niet helaas.

Mijn beste vriendin van vroeger heb ik nog wel contact mee, maar door afstand en veranderde levens is dat contact toch anders geworden. Vroeger waren we echt close. We spraken elkaar vrijwel dagelijks.

Soms mis ik dat best wel, zowel het contact met de vriendin van vroeger, als het hebben van een echte vriendin. Nieuwe contacten opdoen vind ik lastig. Ben altijd bang dat mensen niet op mij zitten te wachten, vind mezelf niet de moeite waard ofzo. Hierdoor vind ik het lastig vriendschappen aan te gaan.

(Niet quoten pls.)

Ik heb twee goede vriendinnen. Ik kan hen altijd bellen. Een van de twee zie ik nu iets minder, omdat zij veel moet overwerken en aan het daten is. Ze heeft nu even weinig tijd en dat accepteer ik ook. Daarnaast is er wel veel contact via de telefoon. Ik vind vriendinnen heel belangrijk.

Caroow schreef:Die band valt tegen Ik kan niet mee stappen, niet met de hele groep mee naar de film, niet met haar over kinderen praten.

Gelukkig heb ik wel een andere vriendin die zwanger is, ik heb voor de rest ernstig weinig zwangeren&mama's in de omgeving helaas.

Kun je niet op zwangerschapsyoga, of zwemmen ofzoiets? Mijn beste vriendinnetje heeft daardoor een hele groep leuke moeders leren kennen bij haar in de omgeving, die allemaal tegelijk een kindje kregen. Zij heeft daar heel veel leuke contacten aan overgehouden, omdat je toch samen die zwangerschap doorgaat en natuurlijk genoeg hebt om over te kletsen