Goed excuus voor overspel?

Eens met Susan.

KimRosenberg85 schreef:
Precies. Een gezond, zelfstandig en zelfverzekerd mens laat zich ook niet zomaar van de wijs brengen, die is gewend dat mensen hem/haar leuk vinden, maar heeft gekozen voor die ene persoon. Ik vind dit toch wel een voorwaarde om überhaupt een relatie met iemand te beginnen. Als hij mij alleen wil, omdat er nu eenmaal niks anders te krijgen valt, dan zou ik sowieso afhaken...

Dat is het hele punt nou juist, je bent niet op elk moment in je leven een gezond, zelfstandig en zelfverzekerd mens, omdat er altijd dingen kunnen gebeuren die dat kunnen ondermijnen. Dat wil niet zeggen dat je relatie dan meteen niet deugt.

Rood schreef:Dat kan, Rejoy, maar dat weet je dus nooit van tevoren. Ik zou dat risico niet willen lopen.

Dat klopt, ik vond t ook vooral heel erg vreemd.

Ja, ok. Ik weet ook wel dat relaties tijdelijk in dipjes kunnen zitten, maar om dan zo panisch te doen over iemand die in alle eerlijkheid haar gevoelens toont. Nèh, dat snap ik niet. Je kiest elke dag opnieuw voor elkaar, zo'n liefdesbetuiging is alleen een moment waarop je opnieuw voor je partner kiest, of niet natuurlijk.

Panisch?

Nou, ik heb het laatst wel uitgesproken tegen een bezette man. Naar ik moest gewoon vertellen hoe ik me voelde, omdat het gewoon vervelend werd en awkward. Het viel op dat er iets aan de hand was. Hij vatte het gewoon goed op en zei heel duidelijk dat hij daar echt niet voor z'n relatie ging breken. Wat van mij ook zeker niet hoefde! Het heeft gewoon meer ervoor gezorgd dat we elkaar gewoon minder spreken/zien en dat hij begrijpt waarom ik ook afstand hou.

Moet zeggen dat ik nooit opzettelijk een relatie zou willen ontsporen. Maar sommige gevoelens kan je niet tegen houden. Hoe bezet die man in kwestie ook is.

Je kunt je gevoelens misschien niet tegenhouden, maar wel proberen de persoon te ontwijken. Ik zou het nooit uitspreken naar iemand die gewoon in een relatie zit en die zelf bij mij niets probeert. Dan denk je echt alleen aan jezelf.

June schreef:Je kunt je gevoelens misschien niet tegenhouden, maar wel proberen de persoon te ontwijken. Ik zou het nooit uitspreken naar iemand die gewoon in een relatie zit en die zelf bij mij niets probeert. Dan denk je echt alleen aan jezelf.

Je mag toch ook best aan jezelf denken? Ik vind het onzin dat je als vrijgezel alles maar voor je moet houden, juist knap als je je gevoelens zo duidelijk durft uit te spreken naar een man toe. Hoe vaak je wel niet ziet dat mensen er jarenlang omheen draaien, of zelfs vreemdgaan, omdat niks mag worden uitgesproken. Alles moet maar in de duisternis blijven en juist dáár beginnen de problemen. Openheid leidt voor mij juist naar wederzijds begrip en het in stand houden van een langdurige en gezonde relatie. Angst, achterdocht, geheimen, stiekeme gevoelens die onuitgesproken blijven... het schept een vruchtbare voedingsbodem voor het uiteindelijke - zogenaamd impulsieve - moment van over de scheef gaan. En dan hoor je de mensen zeggen: 'ja, ik kon er niks aan doen, ik was ineens zó verliefd en toen lag ik ineens met hem in bed'.

Ja, dàg!

Ik ben lang vrijgezel geweest en ik heb de situatie gehad, maar ik heb nooit de behoefte gevoeld om een relatie te verpesten. Ik vind dat je best aan jezelf mag denken, maar als de ander niet eens laat merken dat hij interesse heeft, waarom zou je zijn relatie of gevoelens dan in de war gaan schoppen? Mijn stijl is het niet.

Als je zo makkelijk iemand zijn gevoelens of relatie in de war gooit, wat heb je dan voor persoonlijkheid/relatie? Dat begrijp ik echt niet. Mijn man en ik zijn allebei gewend aan aandacht van anderen, maar er iets mee doen? Nee, we hebben namelijk voor élkaar gekozen.

Ik vind dat je jezelf ook nogal wat macht toekent, met je 'de relatie verpesten'.... een relatie kan alleen worden verpest door de personen ín die relatie. Niet door een onschuldige liefdesverklaring van een externe partij. Ténzij de relatie an sich al wankel is, ja, dan kan het misschien net de druppel zijn, maar is dat dan erg?

KimRosenberg85 schreef:Ténzij de relatie an sich al wankel is, ja, dan kan het misschien net de druppel zijn, maar is dat dan erg?

Zoals Luce al heel goed uitlegde en waar jij zo lekker overheen denderde met je verhaal: ja, dat is erg. Want dat een relatie op een bepaald moment wankel is, wil niet zeggen dat de partners dus niet bij elkaar horen en dat het maar beter is als ze uit elkaar gaan. Iedere relatie kan wankelen, ook die van jou.

Ik zeg alleen dat je als vrijgezelle vrouw met gevoelens daar nooit de aanstichter van bent. Je bent hoogstens een áánleiding om oftewel de relatie eens goed onder de loep te nemen, of deze - wanneer het echt niet meer werkt - te verbreken. Het is een kéuze van de man, oftewel de vrouw bínnen de relatie. Zo komt iedereen verleidingen tegen tijdens zijn relatie, dat is heel normaal, hoort bij het leven.

Je komt inderdaad altijd verleidingen tegen, maar het blijft ook jouw eigen keuze en je eigen verantwoordelijkheid om iemand in de verleiding te brengen. Een bezet iemand vertellen dat je verliefd op hem bent doe je niet alleen ter kennisgeving, dat maak je mij echt niet wijs, je probeert daar echt wel iets mee los te maken. Ik vind dat niet zo anders dan iemand verleiden door te proberen iemand in bed te krijgen. Ik denk dat tig mensen er gevoeliger voor zijn als ze horen dat iemand verliefd op ze is dan voor sexy verleidingstechnieken.

Susan schreef:Je komt inderdaad altijd verleidingen tegen, maar het blijft ook jouw eigen keuze en je eigen verantwoordelijkheid om iemand in de verleiding te brengen. Een bezet iemand vertellen dat je verliefd op hem bent doe je niet alleen ter kennisgeving, dat maak je mij echt niet wijs, je probeert daar echt wel iets mee los te maken. Ik vind dat niet zo anders dan iemand verleiden door te proberen iemand in bed te krijgen. Ik denk dat tig mensen er gevoeliger voor zijn als ze horen dat iemand verliefd op ze is dan voor sexy verleidingstechnieken.

Mee eens. Verder mag jij van mij denken wat je wilt hoor Kim, maar mijn mening zal er niet door veranderen.

Susan schreef:

KimRosenberg85 schreef:Ténzij de relatie an sich al wankel is, ja, dan kan het misschien net de druppel zijn, maar is dat dan erg?

Zoals Luce al heel goed uitlegde en waar jij zo lekker overheen denderde met je verhaal: ja, dat is erg. Want dat een relatie op een bepaald moment wankel is, wil niet zeggen dat de partners dus niet bij elkaar horen en dat het maar beter is als ze uit elkaar gaan. Iedere relatie kan wankelen, ook die van jou.

Exactly.

Ik vind rommelen in een relatie van een ander nooit goed te praten.

Susan schreef:Je komt inderdaad altijd verleidingen tegen, maar het blijft ook jouw eigen keuze en je eigen verantwoordelijkheid om iemand in de verleiding te brengen. Een bezet iemand vertellen dat je verliefd op hem bent doe je niet alleen ter kennisgeving, dat maak je mij echt niet wijs, je probeert daar echt wel iets mee los te maken. Ik vind dat niet zo anders dan iemand verleiden door te proberen iemand in bed te krijgen. Ik denk dat tig mensen er gevoeliger voor zijn als ze horen dat iemand verliefd op ze is dan voor sexy verleidingstechnieken.

Precies.

Voor mij valt dit niet onder de noemer 'rommelen in een relatie'. Dat rommelen, dat gebeurt nog altijd ín die relatie, tussen de personen die een relatie met elkaar hebben.

Ik heb in mijn omgeving al vaker gezien dat twee mensen gewoon niet bij elkaar passen, één van hen wordt vroeg of laat verliefd op een ander - puur omdat daar wél die échte klik is - en zij krijgen vervolgens een zeer gelukkige relatie, vele maken gelukkiger dan die eerste relatie ooit had kunnen worden. Nou, mooi toch?

Als vrijgezel ben je vrij om je kaarten op tafel te leggen. Je bent een vrij mens en de ander is een vrij mens om de keuze te maken die bij hem/haar past.

Als vrijgezel ben je zeker vrij om dat te doen, je bent ook vrij om op iedere andere mogelijke manier te proberen die ander voor je te winnen. Er is geen wet die je dat zal verbieden. Of het netjes is, is een tweede. Dat jou dat verder aan je reet zal roesten is nu wel duidelijk.

Natuurlijk is dat wel rommelen in een relatie Je probeert jezelf toch tussen 2 anderen te krijgen?

Verder eens met Susan

'Netjes zijn', is dat dan je doel in het leven? Ten alle tijden net en beschaafd gedrag vertonen?

Ik zou nooit iemand opzettelijk willen kwetsen, maar als ik voel dat er een bijzondere klik is tussen mij en een bepaalde man, dan zal ik dit wel willen onderzoeken, ja! Dat is namelijk een heel bijzonder iets in het leven, wat niet vaak of makkelijk ontstaat tussen twee mensen.

Op de lange termijn denk ik zelfs dat het iedereen gelukkiger zal maken. De man in kwestie, omdat hij beter past bij die andere vrouw. De andere vrouw, omdat zij beter past bij de man in kwestie. En de vrouw die 'achterblijft', omdat zij uiteindelijk ook gelukkiger is met een man die volledig bij háár past en niet met reserves in de relatie zit.

Ik vind wel je gevoelens uiten iets anders dan heb proberen het bed in te krijgen. Het zal wel aan mij liggen, maar dat vind ik toch wel een verschil.

Tabbert schreef:Ik vind wel je gevoelens uiten iets anders dan heb proberen het bed in te krijgen. Het zal wel aan mij liggen, maar dat vind ik toch wel een verschil.

Precies, ik vind dat ook totaal iets anders...

Ik snap niet waarom je zo nodig je gevoelens moet vertellen. Dan weet de andere persoon dat.. En dan? Dan laat je de andere persoon verward achter, want dat gebeurt echt wel. Hoewel het me qua verliefdheid niks deed, was het wel even verwarrend om van één van de vrienden van mijn man te horen dat ie gevoelens voor je heeft. Je creëert er hoe dan ook wel een stukje onrust mee en de kans dat de ander zijn geliefde laat vallen en voor jou gaat is niet zo heel groot.

Ik vind het een ander verhaal als er een flinke aantrekkingskracht tussen twee personen is, maar als dat er niet is, dan zie ik echt de meerwaarde niet in om zoiets te vertellen.

Maar dat verschilt ook zeker van situatie tot situatie. In m'n geval moest het wel en juist daardoor is het contact nu gestopt en is er geen direct gevaar meer voor overspel.

Rejoy. schreef:

Ik vind het een ander verhaal als er een flinke aantrekkingskracht tussen twee personen is, maar als dat er niet is, dan zie ik echt de meerwaarde niet in om zoiets te vertellen.

Als je aantrekkingskracht voelt voor een man is dat eigenlijk altijd wederzijds, tenminste bij mij wel. Maar wát dat dan precies is, waarom je je aangetrokken voelt, hoe diep dat zit, of het alleen seksueel van aard is of meer, tja, daarvoor heb je ruimte nodig om dat uit te zoeken. Of iemand dat wilt - dat uitzoeken - ja, of nee, is dan aan hem.

Ik vind mijn manier van handelen eigenlijk netter, dan maar gewoon bovenop iemand springen, of het zogenaamd per ongeluk heel ver laten komen. Juist als je jezelf uitspreekt, dan verminderd dat vaak al een deel van de spanning, en inderdaad, zoals Tabbert zegt: het kan er juist voor zorgen dat je afstand van elkaar neemt, omdat de ander graag verder wil met zijn huidige relatie en jij daarmee ook genoeg weet.