Over de dood..

Mijn zoon praat ineens veel over de dood zonder dat ik de aanleiding daarvan weet. Hij zegt dingen als: "de buren gaan mij dood maken" en "misschien gaat mijn vriendje straks wel naar dezelfde school, maar dan gaat hij dood".
Ik schrik hier best van. Vind hem ook nog zo jong om daarmee bezig te zijn.
Wie heeft dit ook meegemaakt of hoe zouden jullie reageren? Of is negeren het beste? Ik weet het even niet!

Hoe oud is je zoontje?

Heeft ie de afgelopen tijd misschien iets meegemaakt of gezien/gehoord wat over de dood ging, waardoor hij het daar nu ineens alsmaar over heeft?

Misschien ziet hij wel geesten, dat hebben sommige kinderen toch..?? Ik zou gewoon aan hem vragen hoe hij daar bij komt, dat hij die dingen zegt.

Vragen waarom hij zulke dingen zegt, of vragen waarom hij dat denkt. Het is niet herkenbaar, al zei mijn zoon wel aan tafel vorige week "De papa van oma is dood". Ook zo uit het niks.

Annemie schreef:Misschien ziet hij wel geesten, dat hebben sommige kinderen toch..?? Ik zou gewoon aan hem vragen hoe hij daar bij komt, dat hij die dingen zegt.

Nou, zelfs al zou dat kunnen, dan vind ik dat niet het meest waarschijnlijke.

Dus jullie denken dat ik er het beste wel op in kan gaan en dus vragen hoe hij er bij komt enzo? Ik wil het natuurlijk ook niet te groot maken. Er is afgelopen periode ook niks gebeurd wat hij kan weten.
Hij is trouwens 3,5.

Kruimeltje, eigenlijk best knap van je zoon dat hij beseft dat zn oma ook een papa had. Of heeft hij die ook gekend?

Nee die heeft hij niet gekend, maar hij is heel erg bezig met wie mijn papa en mama zijn bijvoorbeeld. Maar echt snappen doet hij het niet, als ik tegen mijn moeder "mama" zeg zegt hij dat dat "oma" is.
Ik zou gewoon vragen waarom hij dat zegt, niet een te groot iets maken of zelf dingen invullen maar zelf laten praten, en achterhalen hoe hij daar aan komt.

Waarschijnlijk heeft hij het ergens opgevangen. Misschien toen hij ergens aan het spelen was ofzo. Kinderen van die leeftijd kunnen ook heel erg bezig zijn met bepaalde onderwerpen. Ik vind het wel apart en beangstigend dat hij zegt dat de buren hem dood komen maken. Dat zou ik als moeder van wel akelig vinden eerlijk gezegd.

Ja ik vind het ook akelig. Ga eerst maar eens vragen, als hij weer zoiets zegt, hoe hij daarbij komt. Hij zou het misschien op het kinderdagverblijf gehoord kunnen hebben..maar daar is hij nu ook één van de oudste.

Tip; wel over praten samen!!

Dylan heeft het er hier ook een tijdje over gehad.. De hond van mijn ouders ging dood en een paar maanden daarna kwam hij ook naar ons toe met ; ik ga je dood maken. En ook ... (vriendje van het kdv) gaat je dood maken ect. De eerste keer was mijn reactie echt whaaat?!
Toen hij het er daarna weer over had hebben we er samen voor gezeten en heb ik uitgelegd dat als er iemand overlijd je verdrietig mag zijn, netzoals toen de hond doodging.. en dat is toch helemaal niet leuk?! Nou dan mag je dat ook niet tegen iemand anders zeggen want dan worden hun ook verdrietig.

Een paar weken geleden ging ons konijn dood en begon hij hier weer vaak over, bijna dagelijks over gepraat en nu is het weer bedaard.. het is ook een raar iets en als je iemand hierover hoort praten voelt een kind feiloos aan dat dit niet hoort/gek is o.i.d en het leukste is dan om zelf ook reacties te gaan uitlokken!

Dylan is ook 3,5 trouwens

Lieskuh schreef:Waarschijnlijk heeft hij het ergens opgevangen. Misschien toen hij ergens aan het spelen was ofzo. Kinderen van die leeftijd kunnen ook heel erg bezig zijn met bepaalde onderwerpen. Ik vind het wel apart en beangstigend dat hij zegt dat de buren hem dood komen maken. Dat zou ik als moeder van wel akelig vinden eerlijk gezegd.

Dit denk ik inderdaad ook, dat hij het ergens heeft opgevangen o.i.d. Kinderen kunnen rare hersenspinsels krijgen ineens
Ik denk niet dat je je zorgen hoeft te maken.

Petra, dat is een goede uitleg. En ja op deze leeftijd vinden ze reacties uitlokken leuk en mijn zoon merkt natuurlijk ook dat ik schrik van zulke opmerkingen.
Het is wel een leuke leeftijd, maar wat komen ze ineens met bepaalde dingen aanzetten zeg!

Kinderen vangen alles op en zuigen dingen op als een spons. Om ze vervolgens voor een voor ons totaal onverwacht moment er uit te gooien. Op momenten dat het vaak over totaaaaaaaaaaal iets anders gaat.
Ze moeten nu eenmaal leren wat je wel kunt zeggen en wat niet.
Ik zou er inderdaad met hem over praten en eventueel uitleggen wat het inhoudt.

Toen hij 1 jaar was lag er iemand thuis opgebaard en daar waren wij ook veel, hij heeft diegene dus ook dood gezien en geaaid enzo. Maar ik kan me bijna niet voorstellen dat dat nu nog invloed kan hebben? En daarbij ging ik daar ook absoluut niet eng mee om. Zoiets moet toch ook kunnen? Toen ik 4 was lag mijn opa thuis opgebaard en daar was ik zelf ook vaak, heb daar nooit problemen mee gehad. Maar goed, misschien heeft het idd weinig te betekenen. Hij weet trouwens wel dat het inhoudt dat iemand dan ook niet meer wakker wordt enzo.

Ik durf je niet te zeggen of je op die leeftijd er bewust wat van mee krijgt of niet.. de leeftijd van nu wel degelijk! En ook zo lekker tactisch Mooie van kinderen maar soms ook een beetje genant

Dylan had zondag nog zoiets. We waren op een thuisfrontdag van defensie en daar was ook een clown die figuren/dieren ect kan maken van ballonnen. En die vroeg aan Dylan wat hij wilde hebben. Hij kon niets verzinnen en toen vroeg de clown heb je misschien huisdieren?
Meneer zegt keihard waar iedereen bij was; Nou we hadden een hippie *zo heette ons konijn* maar die is morsdood en hebben we in een doos in de grond verstopt dus die doet het niet meer......

Oepss

(zo heeft Dylan dat ook met het geloof, ik kom uit een gezin waarin ook uit de bijbel wordt gelezen en dus het woord Jezus en God komen daar regelmatig voor.. Zo kan hij ook ineens in de winkel beginnen met iets te hard zeggen ; Jezus ... ging ook met een bootje varen toch?! Alleen die laatste zin horen die mensen dan vaak niet goed dus denkt iedereen waarschijnlijk; tjonge jonge,, jonge moeder die voed haar kind ook niet op )

Ik denk dat het gewoon een fase is en dat het niet te maken heeft met dat hij iemand gezien heeft die opgebaard lag. Het is wel vervelend soms, vooral als je ergens anders bent en je kind gooit er zo'n uitspraak in. C.hristian zei ook vaak dat hij je dood ging maken, maar dan was hij aan het spelen en misschien wat opgevangen van een ouder kind. Heb heel vaak gezegd dat dat niet leuk is, dat mensen heel verdrietig worden als iemand dood gaat. En nu zegt hij dat niet meer.

Grappig, mijn zoon heeft ook een keer zo'n ballon gekregen op een thuisfrontdag. Maar die zei niet zo iets whaha 'Hippie is onder de grond verstopt' komt apart over. Zei hij echt 'morsdood'? Wat heeft ie uiteindelijk gekregen? Die van jezus vind ik grappig!
Mijn zoon heeft nu ook van die dingen dat ineens de supermarkt of de kapper enzo tegen hem praat.

kruimelje schreef:Ik denk dat het gewoon een fase is en dat het niet te maken heeft met dat hij iemand gezien heeft die opgebaard lag. Het is wel vervelend soms, vooral als je ergens anders bent en je kind gooit er zo'n uitspraak in. C.hristian zei ook vaak dat hij je dood ging maken, maar dan was hij aan het spelen en misschien wat opgevangen van een ouder kind. Heb heel vaak gezegd dat dat niet leuk is, dat mensen heel verdrietig worden als iemand dood gaat. En nu zegt hij dat niet meer.

Misschien heeft het ook met het bewust worden van dingen te maken. Kinderen die worden geboren, mensen die ziek zijn en soms dood gaan.. Dat ze zich afvragen hoe het precies allemaal zit.
Maar jouw zoon was er dan ook al jong mee. Die is toch ongeveer van de dezelfde leeftijd?

Elodie schreef:Grappig, mijn zoon heeft ook een keer zo'n ballon gekregen op een thuisfrontdag. Maar die zei niet zo iets whaha 'Hippie is onder de grond verstopt' komt apart over. Zei hij echt 'morsdood'? Wat heeft ie uiteindelijk gekregen? Die van jezus vind ik grappig!
Mijn zoon heeft nu ook van die dingen dat ineens de supermarkt of de kapper enzo tegen hem praat.

Ja ik was die mensen daar ook wel een verklaring schuldig Maar ja,, morsdood zei hij letterlijk vast ook van iemand gehoord... en ook niet onder de grond Gestopt maar nee Verstopt

Elodie schreef:Toen hij 1 jaar was lag er iemand thuis opgebaard en daar waren wij ook veel, hij heeft diegene dus ook dood gezien en geaaid enzo. Maar ik kan me bijna niet voorstellen dat dat nu nog invloed kan hebben? En daarbij ging ik daar ook absoluut niet eng mee om. Zoiets moet toch ook kunnen? Toen ik 4 was lag mijn opa thuis opgebaard en daar was ik zelf ook vaak, heb daar nooit problemen mee gehad. Maar goed, misschien heeft het idd weinig te betekenen. Hij weet trouwens wel dat het inhoudt dat iemand dan ook niet meer wakker wordt enzo.

Tja, hier zijn de meningen over verdeeld. Ik zelf zou mijn kinderen niet laten kijken bij een overleden persoon. Geen haar op mijn hoofd. Ik zou ze daarvoor willen beschermen. Dat komt misschien ook wel omdat ik in mijn werk zelf vaak met de dood te maken heb en dan in alle soorten, maten en omstandigheden. Ik zou willen voorkomen dat mijn kinderen er wél last van zouden krijgen. En zoiets weet je van te voren nooit, dus zou ik er nooit voor kiezen om ze naar een overleden persoon te laten kijken. Maar goed, dat is persoonlijk en kennelijk voor iedereen anders.

Aan de ene kant begrijp ik dat je je kinderen daarvoor beschermen wilt. Aan de andere kant had mijn zoontje in dit geval mijn verdriet toch wel gemerkt en dan kun je misschien maar beter ook niet geheimzinnig doen. En ik heb hem er niet zelf naast gezet ofso he.. hij liep zelf gewoon af en toe uit nieuwsgierigheid naar die slaapkamer. Maar misschien heb ik er wel te makkelijk over gedacht hoor omdat ik het vroeger zelf fijn vond allemaal mee te maken.