Re: Ik gooi hem van de trap.

Gast zo 20 feb 2011 - 9:07

Zal ik je heel eerlijk vertellen dat ik de gedacht als 'Waarom wilde we nog een kind, al die ellende die het met haar meebrengt' soms wel iedere dag denk, ja dat klinkt echt heel onaardig en ontzettend vervelend maar het voelt vaak wel zo. Natuurlijk weet ik ook wel dat ik haar nooit iets zou aandoen want ze is mijn alles maar door haar is ons héle gezin en dat van onze naasten ook voorgoed veranderd en dat is gewoon k*t.

In het begin huilde ze 2 maanden lang de héle dag alleen als ze sliep huilde ze niet en als ze wakker werd zag ik er alweer tegenop en baalde ik want dan begon het gejank weer opnieuw, dag in dag uit. Achteraf komt het bij M.ara door de epilepsie, met medicijnen was ze binnen 2 dagen een ander kind. Wat heb ik mezelf schuldig gevoeld dat ik van die gedachten heb gehad want ze kon er natuurlijk helemaal niets aan doen. Maar zeg nu eens eerlijk, en misschien dat veel moeders daar niet voor uit durven komen maar wie heeft weleens niet van die gedachten gehad ? Volgens mij is dat heel menselijk maar heerst er inderdaad een taboe op.

Mamsie zo 20 feb 2011 - 9:07

Arden schreef:Ik denk dat bijna iedereen die gedachten wel eens heeft. Ik heb het taboe ook wel eens doorbroken door het er met andere moeders over te hebben en toen verbaasde het me ook hoeveel moeders zeiden dat ze het ook wel eens dachten.

Ja jij zal er vast ook mee geworsteld hebben, zeker met je PD. Gelukkig hebben we het schijt en zeggen we het gewoon he!

Mamsie zo 20 feb 2011 - 9:09

juffie001 schreef:herkenbaar, heb het ook regelmatig gedacht. de blauwe wolk was dan ook ver te zoeken.
Ik zou inderdaad ook even bellen om te vragen of je wat eerder terecht kan, want je kan er zelf zo aan onderdoor gaan. Slaapt hij 's nachts wel goed?
En hoe oud is hij nu?

Nee 's nachts is ook nog niet echt goed maar dat boeit me niet zo. Als hij overdag maar zou slapen en ik niet elke avond met een huilende boze jammerende baby op schoot zit tot half 12.
Hij is 5 maanden nu.

juffie001 zo 20 feb 2011 - 9:11

Mamsie schreef:
juffie001 schreef:herkenbaar, heb het ook regelmatig gedacht. de blauwe wolk was dan ook ver te zoeken.
Ik zou inderdaad ook even bellen om te vragen of je wat eerder terecht kan, want je kan er zelf zo aan onderdoor gaan. Slaapt hij 's nachts wel goed?
En hoe oud is hij nu?

Nee 's nachts is ook nog niet echt goed maar dat boeit me niet zo. Als hij overdag maar zou slapen en ik niet elke avond met een huilende boze jammerende baby op schoot zit tot half 12.
Hij is 5 maanden nu.

Maar het is wel belangrijk dat jij aan je rust toe komt.
ikk hoop dat je wat eerder terecht kan!
hug

Mamsie zo 20 feb 2011 - 9:15

Martine, ik snap je zo goed!
Ik denk nu ook regelmatig "Waaaarom wou ik nog een kind, ik heb er 2 op de basisschool". Of "als ik dit van te voren had geweten had ik het niet gedaan".

Gast zo 20 feb 2011 - 9:16

Mamsie schreef:
Arden schreef:Ik denk dat bijna iedereen die gedachten wel eens heeft. Ik heb het taboe ook wel eens doorbroken door het er met andere moeders over te hebben en toen verbaasde het me ook hoeveel moeders zeiden dat ze het ook wel eens dachten.

Ja jij zal er vast ook mee geworsteld hebben, zeker met je PD. Gelukkig hebben we het schijt en zeggen we het gewoon he!

Ja, en op het moment voelde ik me daar zó schuldig over, maar nu weet ik gelukkig beter. Ik denk zulke dingen nog wel eens. Maar ik weet natuurlijk dat ik dat nooit zou doen.

Mv2 in jouw geval kan ik het me ook zo goed voorstellen. Lijkt me ontzettend moeilijk zo.

PapillonRose zo 20 feb 2011 - 9:22

Gelukkig heb ik hier geen trap Wink

Nee even serieus, ik kan het me best voorstellen hoor. Zo ver is het bij mij nog niet gekomen dat ik zulke gedachten kreeg, maar zat er niet ver vanaf. In het begin heeft ze hier heel veel gehuild en dan was ik het na urenlang alles proberen zonder resultaat ook wel eens zat. Gelukkig kan ik wel heel veel hebben en heb ik dat soort gedachten niet gauw, maar als je ze wel hebt vind ik dat gewoon menselijk hoor. Zolang je er niet naar handelt is er niks aan de hand, heeft elke moeder weleens denk ik.

Printje zo 20 feb 2011 - 9:24

Hier in het begin ook hetzelfde. Mijn man was ernstig ziek toen ons ventje geboren werd en het kereltje kreeg er voo mijn gevoel toch wat van mee, huilde veel en was dan ook bijna niet te troosten.

We waren vandaag op kraamvisite en kidnje huilde wat enzo en toen dacht ik echt wat ben ik blij dat ik van die eerste maanden af ben, erg he? Ik vond de eerste maanden helemaal geen roze wolk maar juist eerder echt een gevoel van wat gebeurd er allemaal.

meisjesmama zo 20 feb 2011 - 9:29

Ohh nu ik dat lees krijg ik het hele gevoel weer terug.
Ik was deze keer met bv begonnen en het ging zo goed! Ik was zo trots maar R. die bleef maar huilen, huilen en nog eens huilen.
Toen kwamen de osteopaat en de huisarts met het advies om haar op de pepti te zetten ivm met kma.
Ik vond het zonde van mijn bv en heb echt nog 1 week doorgekolfd in de hoop dat als het geen kma was ik haar weer bv zou geven.
Maar naar 1 dag was het voor mij al duidelijk. Het gehuil van 4 weken lang elke dag was in 1 dag over.

Ik riep ook "waarom wilde we nou een 2de kindje"

Mamsie als je eerder zou willen dan 16 maart zou je ook de huisarts kunnen laten bellen met het ziekenhuis voor een spoedplek. Hier ben je meestal binnen 2 dagen dan aan de beurt.

Mamsie zo 20 feb 2011 - 9:31

PappillonRose,

Ik heb ook best wel een flink geduld hoor maar ik heb natuurlijk wel nog 2 kinderen. Ik heb dit bij mijn 2e ook meegemaakt en dit is nog een gradatie erger tot nu toe.
Ik merk dat dat voor mij wel een verschil is. Toen heb ik al zoveel geduld moeten opbrengen en het heeft zoveel van mij gekost dat ik nu minder geduldig heb en bij mijzelf denk "ik kan dit niet weer 1.5 jaar lang hebben".

Mamsie zo 20 feb 2011 - 9:34

@meisjesmama, nou ik heb voor de doorverwijzing al moeite moeten doen, hij gaat echt niet bellen. Hij gaf me die brief ook mee zo van tja omdat jij t wilt.

Gast zo 20 feb 2011 - 9:36

Tjee Mamsie wat klote zeg. Ik geloof het helemaal dat het je af en toe breekt hoor. Kinderen zijn niet altijd rozegeur en maneschijn haha. Kan je 'm niet een keer een dagje "uitlenen" en dan even bij komen van alles?

meisjesmama zo 20 feb 2011 - 9:40

Mamsie schreef:@meisjesmama, nou ik heb voor de doorverwijzing al moeite moeten doen, hij gaat echt niet bellen. Hij gaf me die brief ook mee zo van tja omdat jij t wilt.

Meen je niet joh wat erg! Dan zou ik inderdaad zelf de stoute schoenen aan trekken en het ziekenhuis bellen of ze echt niet eerder een plek hebben. Ik had 2 weken geleden met E. een situatie waardoor ik zo snel mogelijk een kinderarts wilde zien en toen kon ik binnen een paar dagen terecht. Doordat ik uitlegde dat het echt haast had. Dus wie weet werkt dat bij jou ook wel! Sterkte!!

Mamsie zo 20 feb 2011 - 9:43

Ja ik zal is bekijken wat de opties zijn, vind ik altijd zo moeilijk om aan te geven. Ik bedoel ja ik kan wel zeggen dat het niet goed gaat en dan zul je zien zit ik daar en dan is er niks met meneer en vraagt die kinderarts zich af wat ik in godsnaam kom doen.

@ Razz, ik geef volledig bv en kan niet kolven helaas.

Gast zo 20 feb 2011 - 9:43

In B.reda zijn ze inderdaad niet zo snel, wij hebben ook vaak weken op een afspraak moeten wachten terwijl het echt niet goed ging met M.ara en uiteindelijk kwamen we dan telkens weer binnen een week op de kinderafdeling terrecht voor een opname. Nu staat ze op de terug bel lijst, als we bellen mag ze meteen komen maar daar hebben we ons echt hard voor moeten maken terwijl de neuroloog dacht dat M.ara allang op die lijst zou staan.

Ook ik zou morgen bellen, zeg dat je met spoed door je huisarts bent doorverwezen en dat hij/zij de noodzaak hoog in zit dat je snel geholpen wordt, dat wil nog weleens helpen.

meisjesmama zo 20 feb 2011 - 9:46

Mamsie schreef:Ja ik zal is bekijken wat de opties zijn, vind ik altijd zo moeilijk om aan te geven. Ik bedoel ja ik kan wel zeggen dat het niet goed gaat en dan zul je zien zit ik daar en dan is er niks met meneer en vraagt die kinderarts zich af wat ik in godsnaam kom doen.

@ Razz, ik geef volledig bv en kan niet kolven helaas.

Ik ben normaal ook niet het type dat zo iets doet maar soms zijn er situaties dan moet je ingrijpen. En misschien op film zetten wat er in de thuis situatie gebeurd dat wil ook vaak helpen.

nisavi zo 20 feb 2011 - 9:48

Mamsie schreef:Martine, ik snap je zo goed!
Ik denk nu ook regelmatig "Waaaarom wou ik nog een kind, ik heb er 2 op de basisschool". Of "als ik dit van te voren had geweten had ik het niet gedaan".

Mijn dochter was dan mijn eerste kindje, maar deze gedachte heb ik wel een paar keer gehad. En daar voelde ik me ook behoorlijk schuldig over. En als ze weer begon te huilen kon ik wel meehuilen Embarassed

En dat heb ik ook wel eens gedaan, ik voelde me zo machteloos en gefrustreerd.

Gast zo 20 feb 2011 - 9:48

Je zou ook je zorgverzekeraar kunnen bellen. Ik weet niet of ze dat allemaal doen, maar CZ en VGZ hebben bijvoorbeeld zorg- en wachtlijstbemiddeling. Je geeft de situatie dan door en verteld met wie, waar en wanneer je de afspraak hebt en hun gaan kijken wat mogelijk is. Dit kan dan soms ook in een ander ziekenhuis zijn. Ze bellen je dan binnen paar dagen terug en als ze met een andere optie komen heb je ook nog de mogelijkheid om dat te weigeren.

Printje zo 20 feb 2011 - 9:51

Ik voelde me trouwens in het begin ook erg onbegrepen. IEdereen maar praten over die roze wolk maar die was hier echt nergens te bekennen. Pas na de eerste maanden begon ik het echt heel erg leuk te vinden maar op die eerste weken kijk ik echt niet met veel plezier terug.
Ik heb tijdens die eerste weken weleens gedacht als iemand aanbelt en vraagt mag ik hem meenemen krijgen ze hem meteen mee. Embarassed

Gast zo 20 feb 2011 - 9:53

Mamsie schreef:Martine, ik snap je zo goed!
Ik denk nu ook regelmatig "Waaaarom wou ik nog een kind, ik heb er 2 op de basisschool". Of "als ik dit van te voren had geweten had ik het niet gedaan".

Ik lees dit berichtje nu pas. Ik kan me je gevoel echt voorstellen. Mijn andere vriendin (niet van de sikkelziekte) heeft 3 kinderen, 1 van 7, 1 van 4 en eentje van nu net 6 maanden. Ze vraagt zich ook vaak af waarom nog een derde ? Ze had nu erg veel tijd voor zichzelf kunnen hebben aangezien de oudste 2 op de basischool zitten. Natuurlijk zal ze niet altijd zo denken maar het komt weleens bij haar op. Ze begint weer helemaal opnieuw snap je ?

Gast zo 20 feb 2011 - 9:53

Mamsie schreef:Martine, ik snap je zo goed!
Ik denk nu ook regelmatig "Waaaarom wou ik nog een kind, ik heb er 2 op de basisschool". Of "als ik dit van te voren had geweten had ik het niet gedaan".

Ik lees dit berichtje nu pas. Ik kan me je gevoel echt voorstellen. Mijn andere vriendin (niet van de sikkelziekte) heeft 3 kinderen, 1 van 7, 1 van 4 en eentje van nu net 6 maanden. Ze vraagt zich ook vaak af waarom nog een derde ? Ze had nu erg veel tijd voor zichzelf kunnen hebben aangezien de oudste 2 op de basischool zitten. Natuurlijk zal ze niet altijd zo denken maar het komt weleens bij haar op. Ze begint weer helemaal opnieuw snap je ?

Mamsie zo 20 feb 2011 - 9:58

Mama_van2 schreef:
Mamsie schreef:Martine, ik snap je zo goed!
Ik denk nu ook regelmatig "Waaaarom wou ik nog een kind, ik heb er 2 op de basisschool". Of "als ik dit van te voren had geweten had ik het niet gedaan".

Ik lees dit berichtje nu pas. Ik kan me je gevoel echt voorstellen. Mijn andere vriendin (niet van de sikkelziekte) heeft 3 kinderen, 1 van 7, 1 van 4 en eentje van nu net 6 maanden. Ze vraagt zich ook vaak af waarom nog een derde ? Ze had nu erg veel tijd voor zichzelf kunnen hebben aangezien de oudste 2 op de basischool zitten. Natuurlijk zal ze niet altijd zo denken maar het komt weleens bij haar op. Ze begint weer helemaal opnieuw snap je ?

Ja hier precies zo, en dat is heel leuk hoor maar t zou fijn zijn als het zonder overmatig gehuil kon. Natuurlijk geniet ik ervan weer zo'n kleintje thuis maar die momenten zijn door zijn gedrag erg schaars.
De oudste 2 vinden hem eigenlijk ook al niet meer leuk.

Mamsie zo 20 feb 2011 - 9:59

oeps, zie dat ik de verkeerde naam heb gebruikt!

Gast zo 20 feb 2011 - 10:01

Dat geeft niets hoor, zo onherkenbaar ben ik hier ook weer niet Laughing

Wat klote dat G en V hem niet meer 'leuk' vinden, denk je dat ze onder zijn gedrag lijden ?

Mamsie zo 20 feb 2011 - 10:04

Mama_van2 schreef:Dat geeft niets hoor, zo onherkenbaar ben ik hier ook weer niet

Wat klote dat G en V hem niet meer 'leuk' vinden, denk je dat ze onder zijn gedrag lijden ?

Hmm lastig te zeggen. Ik denk G niet zo maar V wel eens, Die was natuurlijk de kleinste en zit net op school etc. Maar goed ik plan ook wel mijn momenten met hun hoor. Dan heeft S ff pech en als L er is dan besteeds hij ook aandacht aan hun. Zo wisselen we dat af.

Gesponsorde inhoud