Opgroeien - stad vs. dorp

Daar zit best veel verschil in, toch?

Ik merk dat nu ik, na 21 jaar dorp, in de stad woon.
De dingen die mij opvallen aan jongeren die in de stad zijn opgegroeid vind ik vrij negatief, maar er zullen vast ook talloze voordelen zijn. Ik ben benieuwd!

Wat mij op valt, over het algemeen (vrij kortzichtig geformuleerd, het geldt natuurlijk niet voor iedereen): jongeren uit de stad lijken minder zelfstandig, hun ouders regelen veel voor ze/ze zijn erg beschermd opgevoed. Ze hebben niet of nauwelijks een bijbaantje bijvoorbeeld, volgens mij ligt de gemiddelde leeftijd voor een baantje een stuk lager bij jongeren uit dorpen. Ze zijn wat meer wereldvreemd, kennen hun eigen vertrouwde omgeving maar weten minder van wat buiten hun kader valt.

Waar gaat jouw voorkeur naar uit? En waar zou je je kinderen het liefst op zien groeien?

Op mijn stage heb ik bijvoorbeeld een paar collega's, 4 meiden (19, 20, 21 en 21 jaar) die alle 4 geen bijbaantje hebben. Ze geven allemaal aan er wel één te willen maar ze weten niet eens waar ze het moeten zoeken/wat hun mogelijkheden zijn. Ik vind dat zo wereldvreemd.. Het zelfde geldt voor 2 huisgenoten van me. Ik wist op mijn 14-15e al mijn eigen baantjes te regelen. Nu heb ik ze een aantal weken geleden heel veel tips gegeven maar ze doen er niet eens iets mee, ik vind dat vreemd. En lui.

Ik ben voor het grootste gedeelte in een dorp opgegroeid en ik vind het heerlijk.
Ik heb zelf wel in steden gewoond, maar met kinderen zie ik dat niet zitten. Natuurlijk ligt het er ook aan of je in een wijk van een stad woont of dat je echt in de binnenstad woont.
Maar binnenstad? Nee daar zou ik niet graag met kinderen willen wonen.

Het is hier, dorp, trouwens ook maar mondjesmaat dat ze een bijbaantje hebben. Ze hangen tegenwoordig liever op straat, dan dat ze hun handen vuil maken. Vroeger moest ik er niet aan denken om op straat rond te hangen en was liever geld aan het verdienen. Misschien verandering van mentaliteit? (Oef, nu voel ik me oud)

Ik ben in een heel klein dorp opgegroeid en woon nu 2 jaar in een stad en ik moet zeggen dat ik nu toch niet zo heel veel verschil merk. Daar moet ik nog even over nadenken

Vroeger merkte ik wel verschil, meiden uit de stad waren voor mijn gevoel al veel sneller hip! Mode, make-up etc., daar waren ze veel sneller en verder in. Ik keek daar altijd wel tegenop, al werd het in sommige gevallen ook alweer snel te ordinair voor een jonge meid.

Ik ken hier alweer veel "jonkies" vanaf 14 jaar die alweer in de tulpen zitten. Ik heb eigenlijk ook altijd bijbaantjes gehad.

Ik vind jongeren uit de stad juist veel zelfstandiger, minder beschermd opgevoed en minder wereldvreemd.

Ik zou zelf liever zijn dat eventuele kinderen in een middelgrote plaats opgroeien. Genoeg voorzieningen, genoeg te doen, maar niet de problemen van grote steden.

*edit* Wat zie jij trouwens als een stad?

Zazou schreef:Ik ken hier alweer veel "jonkies" vanaf 14 jaar die alweer in de tulpen zitten. Ik heb eigenlijk ook altijd bijbaantjes gehad.

Dat is bij ons ook zo. Vrijwel 'iedereen' werkt vanaf 14/15 jaar.

Bedoel je t niet andersom? Kinderen uit de stad wereldvreemd? Ik vind dat beetje tegenstrijdig klinken, geloof ik. Licht toe!

Ik kom zelf overigens uit een relatief groot dorp nabij een stad. Beschermde plek om op te groeien, maar alle voorzieningen dicht bij de hand, heel prettig. Precies wat ik wil voor de toekomst (maar dan wel in de randstad).

Rush schreef:

Zazou schreef:Ik ken hier alweer veel "jonkies" vanaf 14 jaar die alweer in de tulpen zitten. Ik heb eigenlijk ook altijd bijbaantjes gehad.

Dat is bij ons ook zo. Vrijwel 'iedereen' werkt vanaf 14/15 jaar.

Ik werkte zelf ook vanaf m'n 13e. Eigenlijk al mijn vriendinnetjes destijds, en m'n neefjes en nichtjes, hadden wel een bijbaan. Vaak ook samen. Ik ben zelf opgegroeid in Rotterdam.

Ik herken dat niet echt wat je zegt. Ik kom uit een dorp (niet een heel klein dorp maar zeker geen stad, wel vlakbij een stad) maar daar waren net zoveel wereldvreemde mensen zonder bijbaantje als hier in de stad. Al moet ik zeggen dat het wel een rijke mensen dorp is, dus misschien ligt het dan daar aan.

Ik vind het leuker in de stad overigens. Juist omdat ik de mensen in het dorp waar ik vandaan kom een beetje bekrompen vind en in een kleine wereld leven. Naar Amsterdam komen is een wereldreis voor ze terwijl het 30 minuten reizen is bijvoorbeeld.

Ik kan wereldvreemd eigenlijk bij beide 'groepen' niet echt goed plaatsen. In Amsterdam kijk ik nog steeds m`n ogen uit, op vele vlakken, maar maakt mij dat als dorps-kind dan wereldvreemd? Andersom stonden er op de camping bij ons vaak kinderen uit steden zoals Den Haag, die geen idee hadden dat melk van de koe kwam en niet chemisch uit de fabriek.

Verschil moet er blijven.

Ik merk eigenlijk dat de kinderen in de stad veel vroeger volwassen zijn. Als ik puur ga kijken naar de kinderen die ik het afgelopen jaar in de klas heb gehad (VMBO). De stadskinderen waren al op zoek naar een bijbaantje zodra ze 15 werden, terwijl een hoop kinderen uit het dorp daar totaal niet mee bezig waren.

Verder denk ik dat het niet per se stad/dorp is, maar ook een stukje opvoeding. Ik kom uit een groot dorp en mijn ouders hadden het echt niet verkeerd. Maar allemaal hebben we vanaf onze 16de bijbaantjes gehad om extra dingen te kunnen doen. Dit was echt niet omdat we thuis het geld niet hadden, maar dit had meer te maken dat mijn ouders ons zelfstandig wilde laten worden.

Ik merk ook wel verschil hoor tussen wie opgegroeid is in een dorp en wie in een stad. Vooral dat mensen die altijd in een grote stad hebben gewoond echt geen idee hebben hoe het is in een dorp. Het beeld dat als je uit een dorp komt, je iedereen in dat dorp kent, je nooit nieuwe mensen ontmoet, je op klompen en met een trekker naar school gaat en dat de populatie vooral bestaat uit koeien. Er zijn zeker dorpjes waar dit geldt, maar zeker niet waar ik vandaan kom, en ik vind het soms echt vermoeiend om dat steeds te moeten uitleggen.

Ik merk ook erg veel verschil in de manier waarop mensen omgaan met vreemden. Stadsmensen zijn gewend om vreemden te negeren. Ik heb echt moeten afleren om hoi te zeggen tegen mensen die ik tegen kom in het trappenhuis bijvoorbeeld. En het groeten van de buschauffeur, ik vind dat zoiets logisch, maar veel mensen uit de stad doen dat niet.

Marin schreef:Bedoel je t niet andersom? Kinderen uit de stad wereldvreemd? Ik vind dat beetje tegenstrijdig klinken, geloof ik. Licht toe!

Ik kom zelf overigens uit een relatief groot dorp nabij een stad. Beschermde plek om op te groeien, maar alle voorzieningen dicht bij de hand, heel prettig. Precies wat ik wil voor de toekomst (maar dan wel in de randstad).

Nee ik bedoel het echt zoals het er staat. Het lijkt inderdaad tegenstrijdig, het leek mij ook dat kinderen uit dorpen veel meer wereldvreemd zijn dan uit de stad maar ik ervaar heel vaak het tegendeel. Hoe dat dan precies komt weet ik niet hoor. Wat Harri zegt klopt ook wel weer, bij mij in het dorp zijn mensen qua reizen ook wel vrij bekrompen denk ik, die doen net of Amsterdam een wereldreis is maar hier zijn kinderen bijvoorbeeld weer wel gewend alleen op de fiets naar de supermarkt te gaan o.i.d. Het is dus meer wat ik in mijn tweede reactie noem, dat merk ik echt veel bij studenten om me heen.
Ze weten amper welke mogelijkheden je allemaal hebt, zitten liever dagen in de week thuis en laten hun ouders voor ze betalen ipv dat ze gaan werken. En als ze dan al willen werken kunnen weten ze eigenlijk helemaal niet waar ze het moeten zoeken. Terwijl de jongeren uit mijn omgeving allemaal wel hun eigen boontjes kunnen doppen, zorgen dat ze een inkomen hebben en dingen zelf regelen.

silly-one schreef:Ik merk eigenlijk dat de kinderen in de stad veel vroeger volwassen zijn. Als ik puur ga kijken naar de kinderen die ik het afgelopen jaar in de klas heb gehad (VMBO). De stadskinderen waren al op zoek naar een bijbaantje zodra ze 15 werden, terwijl een hoop kinderen uit het dorp daar totaal niet mee bezig waren.

Dat is hier juist andersom eigenlijk. Zodra je mag werken, ga je ergens werken en veel jongens zijn al jong boerenhulp etc. Terwijl de kinderen uit 'de stad' op hun kont blijven zitten totdat de ouders zeggen dat ze de geldkraan (deels) dichtdraaien.

SuperGrover schreef:Ik merk ook wel verschil hoor tussen wie opgegroeid is in een dorp en wie in een stad. Vooral dat mensen die altijd in een grote stad hebben gewoond echt geen idee hebben hoe het is in een dorp. Het beeld dat als je uit een dorp komt, je iedereen in dat dorp kent, je nooit nieuwe mensen ontmoet, je op klompen en met een trekker naar school gaat en dat de populatie vooral bestaat uit koeien. Er zijn zeker dorpjes waar dit geldt, maar zeker niet waar ik vandaan kom, en ik vind het soms echt vermoeiend om dat steeds te moeten uitleggen.

Herkenbaar haha.

Ik ben opgegroeid in een dorp en woon nu in een stad.
Maar de buurt waar in ik woon, toont hetzelfde als het dorp waarin ik woonde. Winkeltjes om de hoek, rijtjeshuizen, meerdere speeltuintjes in de wijk enz.
In de binnenstad wonen is natuurlijk weer een ander verhaal.

Rush schreef:Ik kan wereldvreemd eigenlijk bij beide 'groepen' niet echt goed plaatsen. In Amsterdam kijk ik nog steeds m`n ogen uit, op vele vlakken, maar maakt mij dat als dorps-kind dan wereldvreemd? Andersom stonden er op de camping bij ons vaak kinderen uit steden zoals Den Haag, die geen idee hadden dat melk van de koe kwam en niet chemisch uit de fabriek.

Verschil moet er blijven.

Dat is ook zo hoor. Mensen die hun leven lang in een klein dorp op het platteland wonen, hebben vaak ook een heel vertekend beeld hoe het in de stad is bijvoorbeeld.

Rush schreef:Ik kan wereldvreemd eigenlijk bij beide 'groepen' niet echt goed plaatsen. In Amsterdam kijk ik nog steeds m`n ogen uit, op vele vlakken, maar maakt mij dat als dorps-kind dan wereldvreemd? Andersom stonden er op de camping bij ons vaak kinderen uit steden zoals Den Haag, die geen idee hadden dat melk van de koe kwam en niet chemisch uit de fabriek.

Verschil moet er blijven.

Dit is inderdaad waar ik op doel met wereldvreemd. Ohja ook wel een leuk voorbeeld (heb ik toevallig net ook over getwitterd). Iedereen, maar dan ook IE-DE-REEN in de stad, op mijn nieuwe school, op mijn stage (stad) denkt dat ik later voor bureau jeugdzorg wil gaan werken als ik zeg dat ik later IN de jeugdzorg wil werken. Kom op mensen, wat is er zo moeilijk te begrijpen aan het woord jeugdzorg. Dat is toch gewoon een sector, zoals ouderenzorg, gehandicaptenzorg, psychiatrie, kinderopvang etc. etc. Mensen snappen het dan ook niet als ik zeg dat ik later waarschijnlijk op onregelmatige tijden moet werken. ''Hoezo, is jeugdzorg ook in het weekend en 's avonds open?''

Hmm ja ik snap je uitleg Toet.

Ik weet het niet, waar ik het mee eens ben.

Als ik denk aan de periode dat ik in de buitenwijken van Amsterdam woonde: Ik zag daar zo vaak echt kleine (vaak buitenlandse) kindjes al vanaf een jaar of 7 denk ik, gewoon op straat hangen en naar de supermarkt gaan om Red Bull en chips te kopen. Dat was voor mij juist echt een enorme schok. Wie laat z'n kind nou zo op straat in een stad hangen, dacht ik toen. Ook zag ik wel eens jonge kindjes gewoon in hun eentje met de tram gaan, gewoon als de school uit was. Echt bizar. Maar schijnbaar toch wel gewoon voor sommigen.

Anderzijds voelt het in een dorp veel veiliger om al op jongere leeftijd dingen alleen te doen. Lekker te skelteren over de zandweggetjes enzo en verstoppertje spelen in het bos of slootjespringen. Ergens voelt dat misschien veiliger in een dorp, waardoor kinderen sneller zelfstandig worden?

Rush schreef:

SuperGrover schreef:Ik merk ook wel verschil hoor tussen wie opgegroeid is in een dorp en wie in een stad. Vooral dat mensen die altijd in een grote stad hebben gewoond echt geen idee hebben hoe het is in een dorp. Het beeld dat als je uit een dorp komt, je iedereen in dat dorp kent, je nooit nieuwe mensen ontmoet, je op klompen en met een trekker naar school gaat en dat de populatie vooral bestaat uit koeien. Er zijn zeker dorpjes waar dit geldt, maar zeker niet waar ik vandaan kom, en ik vind het soms echt vermoeiend om dat steeds te moeten uitleggen.

Herkenbaar haha.

Mijn leraar Duits maakte altijd de grap dat bij ons in het dorp de politie op een varken reed met een zwaailamp op zijn hoofd.

Ik kan me wel vinden in de reacties van Rush en SuperGrover.

Ik kom zelf uit een (ver van de bewoonde wereld gelegen) gehucht en woon nu in een dorp.

Ohja, de buschauffeur groeten vind ik ook zo iets. Of gewoon een praatje maken met winkelpersoneel of het meisje dat daklozenkrantjes staat te verkopen. Ik word echt raar aangekeken als ik dat doe terwijl het voor mij heel normaal is.

Afgelopen week stond ik in de rij bij de action en ik was met mijn huisgenootje aan het overleggen hoe ik het best behang van mijn muur kon krijgen. Een ouder stel achter me begon zich er mee te 'bemoeien' en ik kreeg allerlei handige tips van ze. Echt even gezellig staan praten en toen we later tegelijk de winkel uitliepen zei die man ook nog: Jij komt zeker niet hier uit de stad of wel? De jeugd hier is niet zo sociaal

Toet schreef:Ohja, de buschauffeur groeten vind ik ook zo iets. Of gewoon een praatje maken met winkelpersoneel of het meisje dat daklozenkrantjes staat te verkopen. Ik word echt raar aangekeken als ik dat doe terwijl het voor mij heel normaal is.

Afgelopen week stond ik in de rij bij de action en ik was met mijn huisgenootje aan het overleggen hoe ik het best behang van mijn muur kon krijgen. Een ouder stel achter me begon zich er mee te 'bemoeien' en ik kreeg allerlei handige tips van ze. Echt even gezellig staan praten en toen we later tegelijk de winkel uitliepen zei die man ook nog: Jij komt zeker niet hier uit de stad of wel? De jeugd hier is niet zo sociaal

Dat is Smikkell hier ook heel erg opgevallen dat je overal een praatje maakt en dat mensen je op straat gewoon gedag zeggen