voornaam of mama?

Rejoy. schreef:Hoe noemden ze elkaar dan? Papa en mama? haha, dat vind ik echt heel raar klinken als partners elkaar zo noemen.

Dat doet mijn schoonmoeder nog altijd, vreselijk irritant vind ik dat....'pap, schenk jij even drinken in'...

Wij zeggen echt átijd schat tegen elkaar. Of honey zeg ik wel eens, bij mij wisselt het wel is Dus het zou zomaar kunnen dat Elena later schat ipv mama zegt haha. Zou het wel heel raar vinden als ze me bij mijn voornaam noemt, maar dat vind ik ook als vriend me bij mijn voornaam noemt.

Rejoy. schreef:Hoe noemden ze elkaar dan? Papa en mama? haha, dat vind ik echt heel raar klinken als partners elkaar zo noemen.

Onze dochter noemt ons meestal ook papa en mama, maar af en toe dus bij de voornaam.

Ik weet het niet meer, ik ben al bijna 30 en mijn ouders zijn al sinds de middeleeuwen uit elkaar, dus is lang geleden. Ik weet wel dat mijn moeder mijn vader 'husband' noemde als ze over hem klaagde, daar was ik gauw achter met mijn grote oren

Ik refereer wel aan 'papa' tegen mijn zoon; dat doet papa zo voor je of papa gaat je even een schone luier aandoen (of papa is dit weer vergeten he, haha). Maar ik kort zijn naam af en hij de mijne als we tegen elkaar praten.

Ik noem mijn vriend voor de grap wel eens Arie. Ik vind het altijd zo grappig klinken als de jongste dan roept; He Adie!

Filoria schreef:Als we in een grote speeltuin o.i.d. zijn roept Tomas me met mijn voornaam. Dat heeft hij zelf bedacht omdat hij merkte dat ik op 'mama' niet direct reageer (tja, er zijn wel meer mama's in de speeltuin). Ik vond het eigenlijk wel slim van hem!

slim,speeltuin is bijna weer open...speeldate?woon er nu vlakbij.

l staat weleens onderaan de trap te roepen "xxxx kom je!!!". mijn naam kort hij dan af. hij roept mij dan...omdat papa dat ook op die manier doet. wijsneus.

gewoon mama, ik accepteer mijn voornaam niet als S dat gaat zeggen.

SarahKey schreef:gewoon mama, ik accepteer mijn voornaam niet als S dat gaat zeggen.

Volgens mij kun je daar vrij weinig aan doen. Mijn zoontje mag ook geen kut zeggen maar hoe harder ik roep dat het niet mag hoe harder hij kut roept.

Tania schreef:

SarahKey schreef:gewoon mama, ik accepteer mijn voornaam niet als S dat gaat zeggen.

Volgens mij kun je daar vrij weinig aan doen. Mijn zoontje mag ook geen kut zeggen maar hoe harder ik roep dat het niet mag hoe harder hij kut roept.

Juist.

Ik prefereer mama, maar ik ga niet uit mijn dak als ze een keer mijn voornaam zeggen.

SarahKey schreef:gewoon mama, ik accepteer mijn voornaam niet als S dat gaat zeggen.

Waarom dat? Zo heet je toch gewoon?

Ik hoop dat N. mama blijft zeggen maar als ze af en toe mijn echte naam gebruikt dan lijkt me dat prima. Haar moeder blijf ik toch wel en mijn naam is nou eenmaal mijn naam.

Liadan schreef:Mijn kinderen mogen mij gerust bij mijn voornaam noemen. Ik heb wel liever dat ze gewoon mama zeggen en zou het niet zo leuk vinden als ze me altijd bij mijn naam noemen. Brutaal vind ik het in ieder geval niet. Y ara noemt me ook regelmatig bij mijn naam en mijn man bij zijn naam, ik vind dit altijd wel grappig. Ze doet het vaak als wij elkaar roepen en dan roept zij ook nog even onze naam.

Zo denk ik er ook over.
Vond het ook wel erg grappig toen F dat voor het eerst bewust deed, dat ging zo: papa, papa, paaapaa, JOWHAN!! En jahoor, papa luisterde!
Nu zegt ze het af en toe als ze boevig is of als papa weer niet luistert. Tja dan moet hij ook maar reageren hoor!

Ik wil graag dat ze mama zeggen

Ook het liefst mama. Ik denk dat ik het wel zou proberen te corrigeren als L mijn voornaam zegt, maar ik zou er geen big issue van maken.
Ik weet wel dat ik het vroeger heel raar vond dat een vriend van mij zijn ouders bij de voornaam noemde. Ik vond het (te) vrij en een beetje hippie achtig of zo haha.
Ik vroeg laatst aan mijn moeder of je haar naam nu eigenlijk met een -y of een -ie schrijft

Onze zoon zegt sindskort ook onze voornamen, op zich vind ik het niet erg dat hij dit weet, maar ik heb mijn ouders ook altijd papa en mama genoemd, en nooit bij de voornaam.
Gelukkig roept hij nog sneller om mama of papa.

Mijn kinderen hebben periode's dat ze ons bij de voornaam noemen. Hoe meer ik er tegen in ga, hoe hardnekkiger ze het blijven volhouden . Dus dat doen we niet meer en meestal duurt die periode ook niet zo lang. Ik heb er niet zo veel moeite mee.

Mij noemt ze soms bij mijn voornaam, maar ze vindt mijn voornaam niet zo leuk omdat er nog twee moeders van kindjes op de opvang zo heten. Ze vindt mijn naam denk ik niet origineel genoeg.

Mijn vriend noemt ze vaak bij de voornaam.

Zelf heb ik mijn ouders nooit met de voornaam aangesproken. Dat vond / vind ik vreemd klinken want het is voor mij pap(a) en mam(a). Mocht mijn zoon mij straks wel bij de voornaam noemen vind ik dat geen probleem alleen vind ik mama denk ik toch beter klinken. Ik vind het overigens niet brutaal.

Artemis schreef:

Tania schreef:

SarahKey schreef:gewoon mama, ik accepteer mijn voornaam niet als S dat gaat zeggen.

Volgens mij kun je daar vrij weinig aan doen. Mijn zoontje mag ook geen kut zeggen maar hoe harder ik roep dat het niet mag hoe harder hij kut roept.

Juist.

Ik prefereer mama, maar ik ga niet uit mijn dak als ze een keer mijn voornaam zeggen.

Ik ga niet meteen uit mijn dak hoor als hij het een keer zegt. Maar dan ga ik wel zeggen: ik ben voor jou mama.
Voornaam noemen vind ik zo bevriend overkomen, terwijl mijn kind(eren) niet mijn vriend(en) is/zijn.
Hij hoeft maar tegen 1 persoon in zijn leven mama te zeggen, dan wil ik ook dat hij dat doet.
Zelfde als met papa trouwens, mijn man denkt er ook zo over.

Liever maman, en dat doet hij ook. Maar heel soms noemt hij me bij mijn naam en dat vind ik ook niet erg. Over het algemeen ben ik mama voor hem. Ik noem mijn ouders ook nog papa en mama haha..

Och, vrijwel elk kind noemt zijn/haar papa of mama weleens bij de voornaam. Zijn meestal fase's en gaan ook weer voorbij. Volgens mij zijn de gezinnen waarbij ze steevast de ouders bij de voornaam noemen ook vaak gezinnen waarin dit de kinderen al vroeg is aangeleerd door de ouders zelf.

Absoluut mama.

Viva schreef:Ik wil graag dat ze mama zeggen

Dit dus, vind het een beetje raar als mijn zoon mij bij mijn voornaam gaat noemen

Hier papa en mama. Maar ze weten prima hoe we heten en noemen ons ook wel 'mama M.irja.m' en 'papa S.ande.r' voor de lol.

Hier is het gewoon mama, zouden ze eens mijn voornaam zeggen vind ik dat ook niet zo'n probleem. Dochter heeft dat wel eens gedaan, om vervolgens heel hard te moeten lachen om haar "grapje".

Hier ook alleen als papa niet luistert na herhaaldelijk roepen. Dan is het ineens Deeeeeeheeeeeefffff.....net zoals ik doe, haha!

Ik twijfel momenteel wel wat ik vriendjes zal aanleren. Ik had vroeger een vriendin en die moeder moesten wij dus wel altijd bij voornaam noemen. Want ze had een hekel aan mama van.... Dat vond ik op zich wel slim. Maar ik merkte wel dat mijn vriendin het dan dus ook vaker deed. En nu denk ik....ach hoe vervelend is het om mama van.... genoemd te worden door de vriendjes en vriendinnetjes van je kinderen. Dus denk niet dat ik hen mijn naam ga aanleren.