Wanneer was je het zwanger zijn zat?

Wanneer waren jullie het zwanger zijn zat?

Ik kan me herinneren dat ik bij de vorige zwangerschap het echt al veel eerder zat was. Terwijl ik het nu nog steeds heerlijk vind. Van mij mag hij ook nog wel even blijven zitten.

Het scheelt ook dat ik weinig last heb. Het zwanger zijn is wel een stuk zwaarder vanwege een rondrennende peuter die niet meer overdag slaapt. Maar lichamelijk voel ik me dit keer stukken beter.

Hoe was dat bij jullie?

Ik vind het getrappel en haar aanwezigheid fijn! Aan het begin vond ik dit heel onprettig en moest ik hier écht aan wennen, maar nu vind ik het heerlijk om haar te voelen.

De pijnlijke ribben, het maagzuur, me amper kunnen bukken, niet weten hoe ik in m'n bed moet liggen omdat ik steeds zere heupen heb/krijg, ben ik wél behoorlijk zat.

Eigenlijk wil ik ook wel heeeel graag dat het zover is (niet nu natuurlijk, maar als ze volgroeid zou zijn). Ik wil gewoon weten hoe ze eruit ziet, hoe ze ruikt, hoe ze voelt en hoe het is om mama te zijn. Ik denk, dat je dat met een 2de kindje minder hebt? Juist omdat je al veel dingen weet? Nu is het echt nog naar het onbekende toeleven.

de tijd kan mij dus eigenlijk niet snel genoeg voorbij gaan. We proberen nog wel even heel bewust te genieten van de komende weken.

Jade ik denk inderdaad dat dat erg meespeelt. Ik weet inderdaad al hoe het is om een kind te krijgen. Dit kindje is natuurlijk wel heel anders dan dochter, dat wel. Maar toen was alles echt onbekend.

Linda schreef:Jade ik denk inderdaad dat dat erg meespeelt. Ik weet inderdaad al hoe het is om een kind te krijgen. Dit kindje is natuurlijk wel heel anders dan dochter, dat wel. Maar toen was alles echt onbekend.

ja, tuurlijk is dit kindje anders. Het zal ook echt wel weer wennen zijn, maar het hele nieuwe van moeder worden is er denk ik wel af.
Ik denk dat je je er nu gewoon meer van bewust bent dat je nog even moet genieten van deze laatste paar dagen/weken?

Ik ben het nooit echt zat geworden en ben met 40+1 bevallen.

Vanaf de 6e week, toen ik kots misselijk was

Lejow schreef:Vanaf de 6e week, toen ik kots misselijk was

haha, aan het begin vroeg ik me ook écht af waar ik aan begonnen was! Met 18 weken werd het kotsen gelukkig minder, en vanaf 20 weken ging ik me langzaam weer iets beter voelen.

Het getrappel en de bewegingen, de echo's etc ben ik nooit zat geweest. Alleen voor dit zou ik wel jaren zwanger willen zijn.
Maar het weekend voor de bevalling was ik het lichamelijk echt zat. Was zat om een speciaal dieet te volgen, was zat dat ik niets meer kon etc etc. Gelukkig duurde het nog maar een half weekje voor de bevalling begon.

Jade schreef:

Lejow schreef:Vanaf de 6e week, toen ik kots misselijk was

haha, aan het begin vroeg ik me ook écht af waar ik aan begonnen was! Met 18 weken werd het kotsen gelukkig minder, en vanaf 20 weken ging ik me langzaam weer iets beter voelen.

Dat gebeurde bij mij met 25 weken, toen dacht ik ineens: Hee, ik ben niet meer misselijk!
Toen heb ik me een week of 4 alleen nog maar doodmoe gevoeld, en toen is ze geboren

Ondanks misselijk zijn, bekkenklachten en hierdoor eerder gestopt met werken,last van maagzuur, een rondrennende peuter en 11dgn overtijd gelopen was ik de zwangerschap nooit zat en heb ik de bijna de hele zwangerschap genoten van het kleine mensje in mijn buik.

Van het geen houding kunnen vinden met slapen was ik het met 32 weken al zat, maar voor de rest pas met 39 weken dat ik dacht ja nu mag het komen. Ben met 40+6 bevallen. Vriendin en ik waren op dezelfde dag uitgerekend, toen zij bevallen was met 39+6 wilde ik ook zo graag, maar meer door nieuwigheid dan lichamelijke klachten, die had ik nauwelijks

Vanaf week 36 toen ik praktisch iedere dag naar het ziekenhuis moest voor controle vanwege de hypertensie. Ook hield ik liters vocht vast, ik kon geen kant meer op en was volledig afhankelijk van anderen.

Beide keren niet. 1x bevallen met 37 weken en 1x met 40.6 weken.

Vooral vanaf mn verlof. Heb wel wat klachten, vooral mn suiker, maar dat is niet de reden dat ik de zwangerschap zat ben, kan ook wel genieten van het getrappel enz.
maar Ik kan er niet tegen om niks te doen en wil zo graag weten hoe het is met een kleine!

Eigenlijk was ik het pas echt zat toen ik rond de 42weken liep. Daarvoor hebben ze 2keer geprobeerd te strippen wat niet lukte, toen werd ik ook nog overgedragen aan het ziekenhuis en mocht ik niet meer thuis bevallen.

Na de 37 weken werd het steeds lastiger en werd ik het ook steeds meer zat. Op het laatst kom ik geen 10 meter meer lopen, niet meer mijn broeken, schoenen en sokken aantrekken en slapen was ook waardeloos. Op het eind was ik het dan ook wel zat, ik was nieuwsgierig naar mijn kindje en wilde ook graag weer een beetje fatsoenlijk kunnen bewegen. Gelukkig werd ze met 39.3 geboren, ik had het niet erg fantastisch gevonden om tot 42 weken amper van mijn plek te kunnen komen. Maargoed, daar was ik ook wel overheen gekomen, het was wel voor een prachtig doel.

Niet; ik had serieus wbt de duur olifantendracht willen hebben

Ik was het helemaal niet zat. Ik zag me gerust overtijd lopen en vond dat niet erg. Maar onze zoon werd voor de uitgerekende datum bevallen

Helemaal niet, ik had gerust nog langer zwanger willen zijn. Uiteindelijk is hij met 39+3 geboren.

Ik ben het niet zat geworden, ben met ruim 37 weken bevallen en had me er helemaal nog niet op ingesteld dat het toen al zou komen.

Bij de eerste na 6 weken, toen begon de misselijkheid en tot het eind overgegeven en misselijkheid geweest.
Nu ben ik het nog niet echt zat, hoop alleen dat de vermoeidheid nog weg gaat, ben zo moe... Gelukkig geen last van misselijkheid meer.

bij de eerste was ik het 2 dagen voor de bevalling zat, mijn bloeddruk was verhoogd en ik mocht niets meer doen van de vk, terwijl ik me prima voelde.. toen heb ik al gauw geroepen dat de kleine ook wel geboren mocht worden. en hij luisterde heel netjes

ik ben het zwanger zijn nu nog niet echt zat, maar ik merk wel dat ik op het moment erg weinig energie heb en dat zorgt ervoor dat ik soms uit kijk naar het moment dat de baby er is, ik hoop dat ik dan weer meer energie krijg!

Ik ben het allang zat. Deze zwangerschap valt me zoveel zwaarder dan de eerste en ik ben stiknieuwsgierig naar nieuwe baby!

Ik ben het niet zat geweest, ik vond dat getrappel zo mooi en zo leuk. Ik had op het eind geen klachten, dat maakt het ook wel makkelijker denk ik.

Ik ben het niet zat geweest, vond het heerlijk om zwanger te zijn.
Toen ik overtijd was mocht het wel komen van mij, maar ik was het nog niet zat.
Ik was toen meer nieuwschierig naar alles.