Hoe heftig vond jij je bevalling?

Op het moment zelf vond ik het zwaar maar wel goed te doen. Heb er ook maar 4 uur en 40min over gedaan Achteraf besefte ik dat ik eigenlijk een heftige bevalling heb gehad. Het hartje van luuk zakte steeds weg tijdens het persen, moest steeds stoppen met persen. Uiteindelijk is met spoed de gynaecoloog gehaald en toen is luuk er met een rotvaart met de vacuumpomp uitgetrokken. Het vervolg weten de meesten wel. Hij had een gebroken sleutelbeentje en heeft een erbse parese.

zeker als goed te doen. Vond het helemaal niet heftig.

Goed te doen. Begon met wat lichte krampjes rond 12:30/13:00. 16:30 bij de gyn bleek ik al 3-4 cm ontsluiting te hebben. Naar huis en daar begonnen om 18:30 de echte weeen. 21:00 uur waren we in het ziekenhuis en rond half 2 's nachts is hij geboren.
Wel hechtingen, maar is snel allemaal genezen en ik was ook snel weer op de been.
Op het moment zelf vond ik het een helse bevalling, maar achteraf gezien heb ik een makkelijke bevalling gehad.

Mijn 1e bevalling was niet heftig, van het begin tot het einde duurde deze 6 uur en bouwde langzaam op.

Mijn 2e bevalling was wel heftig, deze heeft maar 1 uur en 45 minuten geduurd vanaf het begin tot he einde maar daardoor had ik direct hele pijnlijke, pers weeën maar vooral geestelijk was het zwaar: geen plek in het ziekenhuis, mijn man was er echt net op tijd bij (hoofdje was er al uit) en R kon de druk niet aan waardoor hij niet ademde bij de geboorte en ik moest halsoverkop weg waardoor ik mijn ander zoontje zonder afscheid moest achterlaten terwijl hij niet kon lopen van de pijn.

Ik vond het verschrikkelijk en ik heb echt veel pijn gehad. Ik heb 24 uur over de bevalling gedaan en ik heb alle weeën (rug, buik, been) door elkaar gehad. Uiteindelijk is S. nog ter wereld gekomen dmv een keizersnede omdat ik bleef steken op 9 cm en S. lag met zijn hoofdje gedraaid. De week na de bevalling was echt een hel. Ik heb 7 dagen lang continue hevige migraine gehad en kon niks. Ik heb dan ook de eerste week van S. volledig gemist. Mocht ik weer ooit zwanger raken mag ik weer bevallen dmv een keizersnede.

Ik vond het echt vreselijk. Mijn bevalling heeft bijna 24 uur geduurd. Ik had op een gegeven moment pijnstiller via zo'n pompje. Ik had het idee dat het helemaal niets hielp. Uiteindelijk kreeg ik persdrang en heb ik bijna 2 uur lopen persen en ik was echt kapot. Uiteindelijk besloot de gynaecoloog Z. te halen met de vacuumpomp. Dat was echt geen pretje. Na de bevalling ben ik bijna 2 liter bloed verloren. Ook wou de placenta niet loslaten en moest ik binnen 10 minuten naar de OK waar hij operatief is verwijderd..... Pffff.. Na dit alles moest ik nog 2 dagen in het ziekenhuis blijven omdat ik een bloedtransfusie heb gehad. Ik was helemaal van de wereld omdat ik zoveel bloed had verloren. Na 2 dagen mocht ik eindelijk naar huis en daar kon ik ook haast niets. Wij woonden toen nog op 2 hoog, en het was echt een hel om die trappen op te lopen.

Ik vond mijn bevalling niet heftig. Al zeggen mensen jn mijn omgeving dat ze het wel heftig vonden klinken. Vooral de nasleep

Ik wilde in ziekenhuis bevallen maar kon niet meer dus uiteindelijk thuis bevallen. 1 1/2 uur geperst. T. Woog 4310 gram en door zijn gewicht en bolheid had ik een totaalruptuur waardoor ik na de bevalling naar het ziekenhuis moest om onder narcose gehecht te worden. Ook was mijn stuitje zwaar gekneusd waar ik nu ook nig last van heb en de kracht in mijn rechterbeen was tijdens de bevalling volledig weg en weken daarna had ik nig uitvalverschijnselen waardoor ik bijna een keer was gevallen met T. in mn armen. En heb mij daardoor in het begin vaak dom gevoeld omdat mijn vriend alles deed omdat ik hem niet lang kon vasthouden. Maar toch heb ik er een goed gevoel aan over gehouden.

Beide keren viel het me enorm mee, heb ook geen pijnstilling oid nodig gehad en het waren twee vlotte goede bevallingen. Bij R een klein beetje ingeknipt en gehecht en bij N helemaal niet. Beide keren was ik na de bevalling ook meteen weer op de been. Kraamtijd bij R was een hel, bij N was het heerlijk.

Printje schreef:Beide keren viel het me enorm mee, heb ook geen pijnstilling oid nodig gehad en het waren twee vlotte goede bevallingen. Bij R een klein beetje ingeknipt en gehecht en bij N helemaal niet. Beide keren was ik na de bevalling ook meteen weer op de been. Kraamtijd bij R was een hel, bij N was het heerlijk.

Fijn om te lezen Printje!

Dank je wel Razz.

Ik vond het goed te doen. Ben in 8 uur en drie kwartier bevallen. Half uurtje geperst. Ik had een klein schaafwondje dat wel is gehecht. Maar ik voelde me meteen weer goed en heb amper in bed gelegen. Minn schoonmoeder zei dat ik erbij zat alsof ik L op de markt had gekocht!

Clapperdie schreef:Ik vond mijn bevalling niet heftig. Al zeggen mensen jn mijn omgeving dat ze het wel heftig vonden klinken. Vooral de nasleep

+1
Bijna hetzelfde verhaal als jou alleen ik had er niks aan overgehouden. Mijn dochter was ook erg zwaar en bol.
Maar de pijn en alles erom heen viel me echt mee.
Ik was na de bevalling ook weer meteen op de been, dit verbaasde een hoop mensen.

Ik vond de eerste bevalling qua pijn enzo heel fijn verlopen, die duurde ook bijna 10 uur en dat liep geleidelijk op en op t moment dat ik dacht nu word t echt te heftig mocht ik persen En met 20 min persen was hij er.

De 2de vond ik veel heftiger, ik ben in 4 uur bevallen en kwam om half 7 in een weeenstorm terecht dat duurde tot 8.17 uur, toen persen en om 8.19 is ze geboren.

Een weeenstorm is echt geen pretje, ik was echt op daarna

Ik vond het heftig. Maar vooral nu, achteraf gezien. Op het moment zelf was ik blij dat het zover was en was ik zozeer afgestompt en ziek dat het niet allemaal binnen kwam.

Op mijn bevallingen kijk ik erg tevreden terug. ben beide keren binnen 5 uur bevallen, alleen waren beide kindjes wat aan de forse kant. N was dus paarsig in het gezicht van het persen en dat ze er net door heeft gepast zeg maar. Ze huilde ook niet jammerde een beetje vond ik ook een beetje eng vroeg toen ook aan de verloskundige of alles wel goed ging.Dit was gelukkig wel zo.. T heeft ook wat vaster gezeten dus moest heel goed luisteren naar de vk op het moment dat zijn hoofdje erdoor moest. Dat vind ik dus wel heftig achteraf. Als wij een derde kindje hadden gewild dan had ik niet thuis meer mogen bevallen zei de verloskundige naderhand. maar verder was ik na 2 dagen weer redelijk de oude. liep al rond Bij N ben ik toen ze 5 dagen oud was al even op me werk geweest.werd gek van de muren om me heen haha. Bij T was het een heftigere kraamperiode omdat hij slecht at en teveel afviel en dus in het ziekenhuis opgenomen moest worden. Daar heb ik het soms nog moeilijk mee als ik eraan terugdenk

Ik vond mijn bevalling op het moment zelf vreselijk.

Mijn weeën begonnen in de nacht van zondag op maandag rond 4 uur. In het ziekenhuis aangekomen (rond 6 uur/ half 7) werd ik aan de CTG gelegd en werd er gekeken hoeveel ontsluiting ik al had: nog geen centimeter. De dag vorderde, de weeën bleven komen, maar de ontsluiting bleef weg. Op een gegeven moment wat pijnstilling gehad, omdat ik al best uitgeput raakte. Om 18.00 uur had ik een krappe centimeter ontsluiting. Nog niet eens genoeg om de vliezen te breken. Die avond ben ik met wat slaapmiddelen en een heleboel pethidine in slaap gebracht, zodat ik de volgende dag fit genoeg zou zijn voor het vervolg.

De volgende ochtend had ik net genoeg ontsluiting ( 1 á 2 cm) om de vliezen te breken en de weeën op te wekken. Toen kwam ik in een vreselijke weeënstorm terecht: één en al ellende. Moest dit anderhalf uur uitzingen, omdat de OK nog niet beschikbaar was voor een ruggenprik. Toen die ruggenprik zat, ging het wel weer. Volgende tegenslag kwam aan het eind: tijdens de persweeën liet de placenta los, waardoor J. met enigszins geweld gehaald is. Opeens was ze er. Hierdoor heeft ze een erg slechte start gehad, maar ook dit is goed gekomen.

Dus ja, mijn bevalling was op het moment vrij heftig, maar uiteindelijk is alles goed gekomen, waardoor ik er niet zo op terug kijk.

Op het moment zelf vond ik het heftig. Had flinke rugweeën die ik niet kon wegzuchten en de eerste verpleegkundige nog zeggen dat het vast nog niet erg genoeg was omdat ik niet zuchtte Ik vond de pijn erg heftig en ik vond het ook erg lastig dat ik geen idee had hoe lang het nog ging duren. En de persweeën deden echt verrot zeer! Had juist verlichting verwacht omdat je mee kon helpen, maar het leek wel of ik in de fik stond down under.

Achteraf gezien is het me meegevallen en zou ik zo'n bevalling zo overdoen. Geen complicaties bij zowel mij als A., alleen een haarscheurtje wat niet gehecht hoefde te worden en van de eerste hele lichte kramp tot geboorte een uur of 16. Dat is wel lang, maar ik had geen 16 uur helse pijn, dus al met al was dat te doen. Zeker als ik hoor en lees wat er allemaal mis kan gaan, heb ik echt een bevalling uit het boekje gehad. Ik kijk er dan ook met een positief gevoel op terug en heb niks echt hoeven te verwerken ofzo, vond het een mooie gebeurtenis.

Ik ben 2x thuis bevallen. N was er in 5 uur en J in 2,5 uur. Voor het laatste uurtje bij J vond ik best heftig, het ging eigenlijk gewoon net ff te snel allemaal waardoor ik weinig momenten had dat ik even op adem kon komen.

Al met al niets te klagen hoor, geen hechtingen, lekker thuis en meteen weer op de been. Ik ben heel benieuwd naar bevalling nr. 3!

Ik volg nu een cursus zwangerschapshypnotherapie, hier leren we om te gaan met de pijn en het niet tegen te werken, waardoor het wat ontspannerder zou moeten verlopen, ik ben benieuwd!

De ontsluitingsweeen, een hel. Ik had om de 1, 2 minuten heftige rugweeen. Die begonnen donderdag rond 13:00. Ik kon ze niet goed opvangen en had maar 1, 2 minuten tussen de weeën om uit te rusten. Om 18:00 kwam de vk...een vingertopje ontsluiting. Om 20:00 kwam ze weer net 2 cm. Ben toen naar het ziekenhuis gegaan. Ik zou met een ruggenprik gaan bevallen, maar kreeg eerst een petedineprik. Binnen 2 uur had ik 7 cm. Kreeg geen ruggenprik en daarna ging het snel. Mijn vliezen zijn gebroken na 2, 5 uur had ik vo en binnen 52 min was ze er. Ik zou het zo weer doen.
De nasleep vond ik niks. Ik heb nog last van de knip. Erg last van mijn bekken. Ik vloei weer of ik ben na 3 weken weer ongesteld.
Ook de start van mijn dochter zou ik niet over willen doen. Ze heeft het eventjes erg zwaar gehad..

Ik vond mijn eerste bevalling goed te doen, de tweede vond ik afgrijselijk. Dat kwam vooral doordat ik heel erg bezig was met wat er nog ging komen en dus de hele tijd dacht dat het allemaal nog veel erger ging worden...

Verschrikkelijk !
Vooral de dagen in ziekenhuis voor de bevalling, de bevalling zelf en de dagen er na.

Ik zou liever niet meer bevallen...

Mocht er nooit een 2e komen wil ik eerst met gynaecoloog en verloskundige praten voor ik zwanger word.

Ik heb het als zeer traumatisch ervaren, 17 uur zware weeën, persweeën en -drang bij 4 cm ontsluiting en uiteindelijk een keizersnede hebben er bij mij flink ingehakt. Ik ben nu ook al bang voor een volgende bevalling en ik hoop dat ik dan een gynaecoloog tref die begrijpt dat ik met een geplande keizersnede wil bevallen en hiermee instemt.

Heftig, snel en pijnlijk. Niet iets dat ik nog een keer over zou doen.

De avond tevoren had ik al het idee vruchtwater te verliezen, druppelgewijs. Na controle van de vk, was ze er niet zeker van. Ben de nacht doorgekomen. Had om half 10 de volgende ochtend een terugbel afspraak. Verloor nog steeds vocht, maar bleek afscheiding tijdens controle in het zh. Hartfimpje was keurig, de 3 weeen activiteiten waren vermoedelijk voorwerk. Nog geen ontsltuiting te bekennen. Om een uur of een waren we weer thuis, na boodschappen gedaan te hebben. Om half twee kwam ik out of the bleu in een heftige weeenstorm terecht. Weeen van meer dan een minuut die elkaar in minder dan een minuut opvolgenden. Op half 2 was de vk er. Ik bleek al 4 cm ontsluiting te hebben. 20 min later in het zh bleek ik al 6 cm te hebben. Na navraag bij de anasthesist om een ruggenprik, weer controle. Kreeg geen ruggenprik, want in het kwartier dat ze weg was om het te vragen, had ik 9 cm...ongeveer 1 minuut later zat ik op 10 cm. Om 15.45 mocht ik gaan persen, om 16.43 is Mikey geboren. Ik was compleet gescheurd van vagina tot anus. Mijn kringspier bleek helemaal door. Ik moest op de ok door de gyn gehecht worden. Eerste dagen wel wat last gehad, maar dat kwam omdat er druk van ontlasting op stond. Twee dagen later kon ik alweer voorzichting op een zachte ondergrond zitten. Verder bijna geen last van gehad.

Bevalling van de eerste vond ik heftig. 43 weken zwanger, uitgeput voor de bevalling. Ruim 22 uur weeen, weeenstormen vanwege infuus en andere opwekkers. Daarna 2 uur en 20 minuten persen. Vacuumpomp, eendebek klem, knip en toen een spoed keizersnede. Op de operatie tafel 3,3 liter bloed verloren, septische shock, bloed transfusie, naar de intensive care met een te lage bloeddruk. De tweede was een geplande keizersnede met 38 weken, ging heel rustig.