Hoe is jouw leven?

Ik wou dat ik dit leven kon opzeggen en voor altijd kon reizen. De hele wereld over. Mensen ontmoeten, plaatsen bekijken, totaal onthaast zijn, totaal één zijn met de wereld om me heen, vrij. Ik voel me nu zo opgesloten, geleefd door het werk, geleefd door anderen. Ik geef mijn leven een 2 op de schaal van 10.

@exo dat klinkt niet erg gelukkig :-(

Mijn leven is wat chaotisch op dit moment. Nog niet helemaal mijn draai gevonden in mijn nieuwe huis, elke week lijkt op de vorige week (werken, studie, huishouden) en de laatste jaren zijn er wat contacten verwaterd door allerlei omstandigheden. Maar ooit komt alles goed

Mijn leven is wel fijn, al heb ik er wel een beetje moeite mee dat er elke keer 'iets' is in mijn vriend zijn familie, of mijn familie. Allemaal losstaande dingen, maar het kost veel tijd & energie! Daarom kijk ik héél erg uit naar onze vakantie, tijd voor elkaar, ons eigen leven en even ontspannen. Dan ben ik (nog) wat positiever. Alleen nog even een baan voor mijn vriend, dan kunnen we het huis opknappen en aan onze toekomst denken

Als mijn man nu een baan gaat vinden is het plaatje weer compleet. Krijg echt de zenuwen nu af en toe voor de financiele kant. Voor de rest gaat alles goed

Mijn leven is op dit moment een vat vol positieve veranderingen.
Ten huwelijk gevraagd en volgend jaar trouwen, binnen nu en korte tijd een huis kopen, lekker bezig met afvallen, lieve vrienden om me heen, zowel vriendlief en ik een goede baan...
Kortom, weinig te klagen

Mijn leven is momenteel niet zo heel fijn. Ik ga momenteel niet naar school, ben werkloos en heb geen recht op een inkomen.


Wil heel graag de Kappersopleiding doen, maar ik ben te oud. Verder wil ik graag wel een MBO opleiding afmaken maar ik heb geen idee wat ik leuk vind. Ik heb al heel veel opleidingen geprobeerd.

Zwerver schreef:Mijn leven is momenteel niet zo heel fijn. Ik ga momenteel niet naar school, ben werkloos en heb geen recht op een inkomen.


Wil heel graag de Kappersopleiding doen, maar ik ben te oud. Verder wil ik graag wel een MBO opleiding afmaken maar ik heb geen idee wat ik leuk vind. Ik heb al heel veel opleidingen geprobeerd.

Is HBO geen optie? En waarom ben je te oud voor een kappersopleiding?

Gisteren kwam ik tot de conclusie dat ik op dit moment niet zo lekker in mijn vel zit . Ik kan echt alleen maar overal negatief tegenaan kijken. Er is niets wat ik leuk vind voor mijn gevoel de laatste paar weken tot maanden. Ik vind mijn opleiding niet uitdagend (ben van uni naar hbo gegaan), op het werk sta ik nog boventallig dus dat is kut (geen eigen verantwoordelijkheden, niets zelf mogen). Mijn hobby kost teveel inspanning net zoals sociale contacten, ik haat het weer op dit moment. Thuis zitten vind ik saai maar als ik dan weg ben vind ik het ook niet leuk.
Dit resulteert in een negatieve spiraal waar ik maar niet uitkom. Gisteren werd m'n vriend boos dat ik zo lullig tegen m deed de afgelopen weken. Toen kwam dit hele verhaal er dus uit. Ik zit niet lekker in m'n vel, alleen hoe ik daar uit moet komen?
Ik vestig de hoop op de lente maar ben ergens ook bang dat dat tegen gaat vallen.

Exogenesis schreef:Ik wou dat ik dit leven kon opzeggen en voor altijd kon reizen. De hele wereld over. Mensen ontmoeten, plaatsen bekijken, totaal onthaast zijn, totaal één zijn met de wereld om me heen, vrij. Ik voel me nu zo opgesloten, geleefd door het werk, geleefd door anderen. Ik geef mijn leven een 2 op de schaal van 10.

Hè joh, dat klinkt niet fijn..

SoGood schreef:

Paper Crown schreef:

Indigo schreef:Ik ben gelukkig! Moet alleen mijn draai met werken nog een beetje vinden.

Ik vind 40 uur toch wel erg veel. Maar goed wie weet went het nog

Joh, dat zie ik je nu vaker zeggen maar het is heel normaal om 40 uur te werken! Stel je erop in, niet denken: pff morgen weer een dag maar gewoon zeggen: 'Het wordt vanzelf weer vrijdag!'

Ik begrijp je wel hoor, ik zou het met mijn huidige baan namelijk echt niet trekken. Ik heb me daar voor geschaamd maar bij ons ligt de werkdruk heel erg hoog en ik als persoon ben iemand die de hele dag impulsen binnen krijgt en die steeds weer moet verwerken. Ik kan me moeilijk afsluiten van bepaalde dingen, dat kost me gewoon energie. Ik werd een gezelliger mens toen ik niet meer 40 uur hoefde te werken.

+1. Ik heb het een jaar gedaan. Vond mijn leven echt niet leuk meer. Was in het weekend alleen maar aan het bijslapen, kon de grote hoeveelheid prikkels gewoon niet aan. Ik ken meer mensen die dat hebben. Dus als het mogelijk is om minder te werken, zou ik dat altijd doen. Dat 'je bent jong, dus je moet makkelijk 40u kunnen werken' hing me zo de keel uit toen.

Ik geniet eindelijk van mijn leven. Vooral nadat ik 2 jaar toch wel behoorlijk in de put heb gezeten en heel erg zoekende was naar wie ik was.
Vanaf dat mijn opleiding is begonnen heb ik mezelf echt gevonden. Ik zit daar helemaal op mijn plek.
Thuis loopt het goed ben gelukkig in mijn relatie. Het contact in de familie is verbeterd.
Kortom ik heb nu het gevoel de hele wereld aan te kunnen.

Ik heb het gevoel op een kruispunt te staan. En ik weet niet welke kant ik op moet.
Het is een soort van chaos in mijn hoofd.
Ik ben bezig met een (verplichte) opleiding waar ik geen zin in heb en waar ik de meerwaarde niet van inzie. Ik doe er daardoor ook te weinig voor. Wat juist voor stress zorgt. Terwijl ik weet dat ik eind juni klaar ben/moet zijn.
Verder voel ik me niet thuis in mijn lijf. Ik ben veel te zwaar en heb niet meer de moed om er iets aan te doen. Niet nu in ieder geval.
Ik heb het gevoel dat ik wordt geleefd, dat alles in het teken staat van moederschap en huishouden.
Wie ben ik en wat wil ik ... ik heb geen idee meer.

Als ik mijn leven objectief bekijk, heb ik een prima leven. Leuke baan, leuke vriend, leuke familie en vrienden enz. Maar ik wil nog heel veel, vooral in de toekomst, en daardoor merk ik dat ik vaak heel onrustig ben. Dus geen rust heb in m'n huidige leven zeg maar. Nu zit ik weer in een periode waarin ik daar heel veel mee bezig bent, en dat maakt me dan wat somber en dat ik niet zo lekker in m'n vel zit. Ik probeer nu steeds meer te genieten van het moment en de mooie dingen in m'n leven mezelf voor te houden, hopelijk kan ik die onrust dan weer loslaten.

Catwoman79 schreef:Ik heb het gevoel op een kruispunt te staan. En ik weet niet welke kant ik op moet.
Het is een soort van chaos in mijn hoofd.
Ik ben bezig met een (verplichte) opleiding waar ik geen zin in heb en waar ik de meerwaarde niet van inzie. Ik doe er daardoor ook te weinig voor. Wat juist voor stress zorgt. Terwijl ik weet dat ik eind juni klaar ben/moet zijn.
Verder voel ik me niet thuis in mijn lijf. Ik ben veel te zwaar en heb niet meer de moed om er iets aan te doen. Niet nu in ieder geval.
Ik heb het gevoel dat ik wordt geleefd, dat alles in het teken staat van moederschap en huishouden.
Wie ben ik en wat wil ik ... ik heb geen idee meer.

Ik kan eindelijk oprecht zeggen dat ik ontzettend gelukkig ben momenteel!! Ik heb een geweldige man, een prachtige dochter van 12 weken, een hele goede band met mijn ouders/schoonouders.
Lichamelijk laat het nog wel te wensen over, maar ik ben van heel ver gekomen, dus hier sla ik me uiteindelijk ook wel weer doorheen. Ik merk nu dat ik de gebeurtenis na mijn bevalling een plekje heb gegeven, en durf weer vooruit te kijken naar de toekomst!

Ik mis echt een leuke relatie. De rest wat ik "mis", is puur luxe en heeft ook nauwelijks invloed op mijn humeur.
Ik wil graag trouwen en daarna aan kinderen denken, maar dat is zo lastig als single... ik heb wel een erg leuk leven verder, dit zou het gewoon weer een level verder brengen.

Leuk hoor!

Ik ben best tevreden. Goede relatie, leuk huis, mijn papa is 'schoon' verklaard en met mijn moeder gaat het gelukkig ook weer goed. Alleen een baan en een kindje en dan is mijn geluk compleet!

Ik ben tevreden en zeer dankbaar voor hoe mijn leven zich heeft ontwikkeld de laatste jaren:

- Een baan waarin ik mezelf intellectueel mag ontwikkelen en die me iedere dag weer uitdaagt, op universitair niveau. Heerlijk!
- Een man die 100% voor me heeft gekozen en waarmee ik getrouwd ben.
- Genoeg tijd, ruimte en flexibiliteit buiten deze twee grootheden om te reizen en mezelf te ontwikkelen op andere gebieden, plezier te halen uit mijn hobby's, gesprekken met vrienden, uitgaan, dansen, literatuur, culinair bezig zijn, etc.

Ik ben nog wel eens treurig, omdat het leven mij niet altijd zo gunstig gezind is geweest, een lastige traumatische jeugd achtervolgt me soms nog en ik ben niet altijd stabiel en vrolijk, maar dit geeft ook diepgang aan mijn leven, dit maakt dat er plek is voor contemplatie, filosofische bespiegelingen, etc.

Al me al vind ik mijn leven op dit moment zeer geslaagd!

Met mijn leven ben ik redelijk tevreden. Er zijn altijd dingen die beter kunnen. Ik heb een lieve vriend, lieve familie, leuke vrienden/vriendinnen, een leuk huis, werk waar ik mijn voldoening uithaal en ik volg een master om me meer te verdiepen. Alleen de ziekte van mijn moeder houdt me bezig. Dat is eigenlijk het enige wat minder goed gaat.

Prima! Ik ben gelukkig getrouwd, eerste kindje op komst, ik vind mijn werk leuk en ik heb leuke vrienden.
Het enige wat momenteel beter kan is onze financiele situatie. We hebben de laatste maanden nogal wat tegenslagen gehad maar dat komt ook vast wel weer goed.

Ik heb een leuk leven! Ik woon heel fijn met mijn vriend en kat op een plek die rust geeft maar ook op een plek waarbij ik binnen no time drukte en gezelligheid kan opzoeken. Ik ben heel blij met mijn vrienden, heb een vast inkomen en ook genoeg vrijheid om reizen te maken en andere dingen te doen waar ik gelukkig van word.

Momenteel heb ik ook weinig zorgen om mensen om me heen, iedereen is relatief gezond en er spelen op het moment geen ernstige dingen. Het enige wat me dwars zit is dat ik vaak migraine heb waardoor ik mijn plannen om moet gooien en dat dat me tegenhoudt om bepaalde stappen te zetten. Maar ook dat kan ik steeds beter accepteren en genieten van momenten dat ik me goed voel.

Ik vind mijn leven vooral erg moeilijk. Dat is denk ik het goede woord er voor. Ik probeer wel te genieten van de mooie dingen en momenten.

JD schreef:

nijntje4 schreef:

JD schreef:Om heel eerlijk te zijn; verschrikkelijk saai, met de hoofdletter S. en op dit moment toch ook nog wel ongelukkig en onzeker.

Ik wil lekker genieten van het leven, lekker de deur uit, lunchen,shoppen of borrelen met vriendinnen, maar niks van dat alles gebeurt. Mijn vriendinnen hebben me als een baksteen laten vallen, en elke dag is het zelfde.... opstaan, werken,eten, tv kijken, naar bed. Zelfs in het weekend..... ik voel me echt 60+! saai!

Zo herkenbaar! We moeten er wat mee doen, lees toch van aardig wat meiden hier hetzelfde

Op naar een actieplan!

JD dit weekend dansen in Haarlem???Het is tijd voor verandering!!!!WIe gaat er meee