Huilend wakker worden s' nachts

Wat doen jullie ertegen?

Mijn zoon (17 maanden) wordt steeds vaker helemaal in paniek wakker s' nachts. Een paar keer is het zo erg geweest dat hij lag te grommen en te krijsen als een bezetene. Ik krijg hem dan met geen mogelijkheid rustig. Hij slaapt meestal wel gewoon in, want hij weet wanneer het bedtijd is en hij is dat echt moe. Wat we al doen:

- een vast bedritueel: luier verschonen, pyama + slaapzak aan, mijn vriend gaat ondertussen een flesje maken, die geven we hem en daarna tandjes poetsen (zo gaat dat elke dag)
- ik ga naar hem toe s' nachts, probeer hem te troosten door over zijn hoofdje te aaien en hem drinken aan te bieden en praat zachtjes tegen hem
- hem bij ons in bed leggen als hij écht niet wil slapen, maar dit doe ik liever niet. Maar helaas moeten wij ook gewoon om 6 uur opstaan en willen we ook slapen.
- ook het laten huilen hebben we geprobeerd, maar dat is niet echt leuk voor de buurvrouw en de andere bewoners.

Is dit herkenbaar? Wat kan ik nog meer doen?

ik hoorde van mijn zus dat mijn neefje dat ook doet, hun laten nu een nachtlampje bij hem aan en sinds dien gaat het goed....

Ik overweeg inderdaad een nachtlampje, maar ik ben bang dat hij dan niet genoeg rust krijgt door het licht.

Onze oudste heeft dat ook een tijdje gehad die lag dan heel erg te dromen en nu heeft ze het soms nog.
Ze had van ons een schildpadlampje in bed gekregen. Deze werkt op baterijen en kon ze aandrukken om licht in haar kamer te krijgen. Hij lag altijd bij haar hoofd zodat ze wist waar deze was.
Ik zou dus wel een lampje adviseren maar dan of 1 met weinig watt zodat het niet een te fel lampje is of 1 die weer uit gaat naar een paar minuten.

Wij hebben ook een nachtlampje maar dat was niet hiervoor, hij wou altijd dat het licht op de gang aanbleef en die wil ik uit hebben als de baby er straks is. S. slaapt juist beter en makkelijker met een lichtje aan.

Herkenbaar! Wij hebben ook een nachtlampje aan, maar idd niet hiervoor, hij wil gewoon altijd dat er een lichtje aan is, al heel lang.
Soms kun je ook niet meer doen dan proberen te troosten en er maar gewoon naast gaan zitten tot hij zelf rustig wordt. Ik ben ook weleens naast hem op een matrasje gaan slapen, dat gaf hem een veilig en rustig gevoel had ik het idee.

Herkenbaar! Bij ons was het ook rond de 17 maanden zo maar het ging vanzelf weer over.

Hier is het nu ook weer. Tsja wat we doen is eigenlijk hetzelfde als wat jij doet.

Ons zoontje heeft het ook gehad, alleen was hij toen zo rond de 20 maanden, en bij hem ging het vanzelf weer over.