Overstuur wakker worden 's nachts

Luuk heeft heeel lang heel slecht geslapen 's nachts. Inmiddels ging het echt stukken beter. Hij kreeg rond 23.00 nog een fles, daarna sliep hij vrijwel de hele nacht door(soms alleen even zijn speen geven, of muziekje aan) tot een uur of 8.
Sinds dat hij niet helemaal lekker is (5 dagen nu ongeveer denk ik), wordt hij 's nachts echt compleet overstuur wakker. Hij gilt alles bij elkaar, raakt zo overstuur dat hij gewoon gaat overgeven/hyperventileren. Hij heeft geen dorst, misschien wel pijn? Het gekke is dat hij stil is zodra hij bij ons in bed ligt. Vanmorgen heeft hij tussen ons in geslapen tot 9 uur(werd om 1.00u overstuur wakker)! Hij is wel een aantal keer wakker geworden vannacht, maar zocht dan zelf zijn speentje of ging even anders liggen en sliep weer verder. Wat is dit? Herkenbaar bij andere kindjes die tandjes kregen? Of is het inmiddels een patroon(als ik maar hard genoeg huil mag ik bij papa en mama?)?

Als eerste zou ik even uit proberen te sluiten of hij geen last van de oren heeft omdat hij ook zo verkouden is / geweest.
Als dat het niet is is het vast een fase van verlatingsangst.. Ineens het besef dat hij alleen is?

Zijn oren zijn eergister gecheckt door de HA, die zagen er prima uit. Wel komen er denk ik tandjes door, wat natuurlijk ook kan zorgen voor oorpijn.
Hij is echt zo verdrietig, het is echt zielig maar ik vind tussen ons in slapen best een beetje eng!

M.as is 2 weken ziek geweest en heeft de laatste week precies hetzelfde als l.uuk gehad.
Nu slaapt ie gelukkig alweer 2 nachten door.
Wat het was? Geen idee!


Edit : bedenk me net dat we eergisteren z'n 1e tandje hebben ontdekt. Misschien dat het dus van z'n tandje af kwam.

M. slaapt ook al maanden slecht en wordt ook zo overstuur wakker 'snachts. Volgens mij komt het bij haar omdat ze zich niet lekker voelt. Ze is echt bijna alleen maar verkouden en aan het hoesten en nu er ook tandjes doorkomen (3 tegelijk ) is het helemaal erg. Ze slaapt bij ons als ze wakker wordt want dan slaapt ze ook veel beter. Het lijkt me ook raar voor zo'n kleintje om pijn te hebben terwijl je niet snapt waarom. Ik snap wel dat ze dan graag bij ons wil zijn.

Bij ons gaat het ook zo sinds een paar weken. Ik weet ook niet goed wat ik er aan moet doen, ik ga steeds wel troosten en dan valt hij vaak wel gauw weer in slaap. De ene nacht slaapt hij door (altijd wel 's avonds een paar keer wakker) de andere nacht is hij wel een aantal keer wakker. Ik denk dat het hier door verlatingsangst komt want hij begint ook altijd overstuur te huilen als ik zijn kamer uitga (ik blijf dan wel in de buurt van zijn kamer trouwens). Als ik het idee heb dat het door tandjes kom geef ik vaak een zetpil. Maar ik heb nu niet het idee dat het daardoor komt. Ik vind het een moeilijke fase, vooral omdat het voor hem zo sneu is en voor mezelf vind ik het ook lastig om ontspannen in bed te liggen omdat hij elk moment weer wakker kan worden.

Gek dat hij stil is zodra hij bij jullie is? Lijkt me juist ontzettend logisch. Hij wordt overstuur wakker, zoekt geborgenheid/veiligheid, vindt dat bij jullie en kan op deze manier weer met een vertrouwd gevoel in slaap vallen. Manipuleren zoals jij dat omschrijft geloof ik niet in. Ik zie op dat moment een kindje dat zich om wat voor reden dan ook niet fijn voelt en jullie nodig heeft.

Rejoy. schreef:Gek dat hij stil is zodra hij bij jullie is? Lijkt me juist ontzettend logisch. Hij wordt overstuur wakker, zoekt geborgenheid/veiligheid, vindt dat bij jullie en kan op deze manier weer met een vertrouwd gevoel in slaap vallen. Manipuleren zoals jij dat omschrijft geloof ik niet in. Ik zie op dat moment een kindje dat zich om wat voor reden dan ook niet fijn voelt en jullie nodig heeft.

Nouja, gek in de zin van dat als hij pijn zou hebben hij denk ik nog wel verdrietig zou zijn, ook al is hij bij ons.

Wel opvallend dat veel kindjes van zo'n beetje dezelfde leeftijd dit hebben (gehad). Hopelijk gaat het hier ook vanzelf weer beter... Ik vind het ook heel moeilijk omdat ik het echt heeeeel erg zielig vind, maar ook gewoon geïrriteerd raak doordat ik zo weinig slaap.
Tania: hoe slaapt M. bij jullie? Gewoon tussen jullie in? Of in een apart bedje?

Ze slaapt gewoon tussen ons in. Ze ligt meestal op mijn man z'n arm als ze in slaap valt maar na een tijdje ligt ze dan "los" tussen ons in.

Edit, ik ben trouwens wel aan het overwegen om het campingbedje bij ons op de kamer te zetten om te kijken of ze dan ook gaat slapen omdat ik zelf minder lekker slaap als ze in ons bed ligt.

Ik ken het als een fase. Mijn oudste dochter sliep ook wel eens een tijdje wat minder, dan legden we haar ook bij ons in bed en dan was het al snel weer goed. Zelfs als ze ziek was, sliep ze dan stukken beter. Soms had ze het twee weken of zo nodig om bij ons te slapen en dan kon ze zo ineens weer naar haar eigen bed. Nu wil ze niet meer bij ons slapen, alleen soms wil ze even een half uurtje wakker worden in ons bed.

Gek genoeg heeft mijn jongste dochter nooit fases maar slaapt altijd als een blok. Alleen komt zij dan weer elke nacht voor een nachtvoeding.

Hier ook herkenbaar! In het begin gingen we vaak met N. zitten op haar eigen kamer. Vaak viel ze dan wel op schoot in slaap maar zodra we haar dan weg probeerden te leggen begon ze meteen weer te brullen. We nemen haar nu dus meteen mee naar ons bed. Ze ligt dan in haar slaapzakje bovenop de deken tussen ons in. Voor de zekerheid schuiven we onze kussens opzij zodat ze daar niet met haar gezicht in kan gaan liggen, al weet ik niet of dat op deze leeftijd nog echt een risico is (mijn N. is natuurlijk een stuk ouder dan Luuk). Ze valt dan heel snel in slaap. Tussendoor wordt ze wel eens wakker maar ze huilt dan niet. Ze heeft dit nu al een paar maanden, maar tussendoor slaapt ze ook zat nachten wel in haar eigen bed. Stiekem vinden m'n vriend en ik het wel gezellig Het is een beetje knus aangezien we een bed van 1.40m breed hebben, en het wakker worden omdat ze keihard aan m'n haar of oor trekt of gewoon bovenop m'n hoofd gaat liggen is wat minder. Maar als ze 's ochtends nog slaperig tegen me aan komt liggen en we knuffelend verder doezelen Daar kan ik nooit genoeg van krijgen.

Rejoy. schreef:Gek dat hij stil is zodra hij bij jullie is? Lijkt me juist ontzettend logisch. Hij wordt overstuur wakker, zoekt geborgenheid/veiligheid, vindt dat bij jullie en kan op deze manier weer met een vertrouwd gevoel in slaap vallen. Manipuleren zoals jij dat omschrijft geloof ik niet in. Ik zie op dat moment een kindje dat zich om wat voor reden dan ook niet fijn voelt en jullie nodig heeft.

Hier sluit ik me bij aan. Wij hebben het ook gehad. Van ong 10 maanden tot net na een jaar. Het is vanzelf over gegaan. We hebben M elke avond gewoon in zn eigen bedje te slapen gelegd. Maar als hij dan 's nachts overstuur wakker werd hebben we hem bij ons gepakt. Het is vanzelf over gegaan. Nu is het nog wel eens een enkele nacht als er een tandje komt. Dan mag hij bij ons en de volgende nacht gaat hij weer in zn eigen bedje.

Hier nog zo'n kindje :-)
Zie dat ze allemaal rond dezelfde leeftijd zijn...

We hebben de afgelopen weken echt beroerde nachten gehad, de afgelopen week ging het weer goed toen sliep ze door.
Vannacht heeft ze vanaf 1uur weer bij ons gelegen.
Bij J.ulia zijn er nu 2 tandjes door, nummer 3 komt eraan...daarnaast is ze verkouden geweest, heeft ze ook nog ergens een lichte oorontsteking gehad.