Nachtmerrie

Dus hij lijkt voor jullie te kiezen?
Denk je zelf niet/ben je niet bang dat je straks alsnog boos wordt. Stel hij kiest voor jullie. Dat je hem niet kan vergeven?

Ik ben weer enigszins afgekoeld

Ow ik ben zeker bang voor de komende periode!
Nu al, hij zet iets op op tv, iets wat echt niet voor mij is. En ik ga naar boven.. Terwijl hij eigenlijk zn best zou moeten doen. Maar aan de andere kant weet ik ook dat ik hem.soms met rust moet laten. En morgen gaat ie het niet telefonisch mededelen, daar heb ik ook wel wat moeite mee. Maar ik laat t masr even,en dan hoop ik dat hij inderdaad inziet dat dit t beste is, en dat ik dan beter voor mezelf kan opkomen.

Ik weet echt niet goed wat ik moet zeggen, ik vind het zo naar voor je. Geen woorden, maar wel een hele dikke knuffel

Nou ik hoop dat hij dan echt voor jullie gaat, en jullie niet over 4 weken in de stront laat zakken voor zn n**kertje (sorry)

Ik zat dit gisteren te lezen, en mn hoofd te schudden van verbazing. Vroeg vriend wat er was, nou ik kon helemaal precies onder woorden brengen hoe ik erover dacht. Normaal lukt me dan niet, niet zo goed. Ik sluit me helemaal bij Viva aan, ik wordt hier echt pislink van.

Sterkte meiske, ik hoop dat hij zijn belofte waar maakt, meer kan ik nu even niet zeggen

Vreselijk voor je. Inderdaad een nachtmerrie om dit mee te maken, wat moet jij je verraden voelen. Ik vind het lastig om er verder op te reageren, merk dat ik gewoon niet weet wat ik zou moeten zeggen.

Je hebt trouwens wel onder je eigen forumnaam en hier dezelfde informatie geschreven waardoor je makkelijk te herkennen bent. Weet niet of dat echt niet de bedoeling is maar meldt het maar even.

Heb vanacht iets beter geslapen, wel vaker wakker, maar wel weer redelijk snel ingeslapen.
Gisteravond is hij nog wel even naar boven gekomen om te kijken hoe het was en een kus te geven, dat zegt voor hem ook wel wat. Maar het is nog even jantje lacht, jantje huilt zeg maar, als ik de ene keer iets vraag reageert hij normaal, andere keer wat afstandelijker. Zie daarom ook wel beetje op tegen vanavond, als hij haar gaat vertellen dat het beter is om geen contact te hebben

Ik vind het erg slecht van hem om het haar persoonlijk te gaan vertellen. Dat is toch de kat op het spek binden? Jij mag best van hem eisen dat hij dit telefonisch doet hoor. Als jij je de komende tijd helemaal naar zijn wensen gaat gedragen, zal dat denk ik ook niet echt bevorderlijk werken voor jullie relatie. Wordt maar eens goed kwaad op hem, want hij gedraagt zich echt als een zak. Kom op, hij heeft haar twee keer gezien en dan moet hij het haar persoonlijk gaan vertellen?! Ik word gewoon kwaad door/op hem.

He bah, wat een naar verhaal Ik snap dat je angstig bent voor de toekomst, en dan vooral de bevalling en de tijd daarna. Ik snap ook echt wel dat je wil vechten voor je relatie. Maar ik vind dat je je daarin wel iets harder tegen hem mag opstellen, hij bepaald en jij volgt uit angst wat er gaat gebeuren. Jij hebt ook een stem hierin he, laat je niet in een hoekje drukken!
Heel veel sterkte en succes voor de komende tijd

Eens met lady4. Ik zou echt van hem eisen er niet meer langs te gaan. Hij bezeikt jou en jij moet alsnog naar zijn pijpen dansen? Nee sorry maar eens flink boos worden is geen slecht idee al weet ik zelf heel goed dat het moeilijk is idd.

Meid laat hem bellen en meteen alle contact verbreken. Als hij voor jou en jullie kindje wilt gaan dan heeft hij daar respect voor en dan begrijpt hij dat ook. Als dat niet zo is, zegt dat genoeg in mijn ogen. Sterkte dit is idd een nachtmerrie

Lady4 schreef:Ik vind het erg slecht van hem om het haar persoonlijk te gaan vertellen. Dat is toch de kat op het spek binden? Jij mag best van hem eisen dat hij dit telefonisch doet hoor. Als jij je de komende tijd helemaal naar zijn wensen gaat gedragen, zal dat denk ik ook niet echt bevorderlijk werken voor jullie relatie. Wordt maar eens goed kwaad op hem, want hij gedraagt zich echt als een zak. Kom op, hij heeft haar twee keer gezien en dan moet hij het haar persoonlijk gaan vertellen?! Ik word gewoon kwaad door/op hem.

Ik snap ook niet veel van het verhaal meer. Waarom persoonlijk meedelen aan haar? Ze kunnen dan een hechte band claimen te hebben opgebouwd maar ik vind het nu eerder als een excuus om haar weer te zien. Denk er eens over na: dat is toch heerlijk dat hij nu vrij spel heeft om naar haar toe te gaan vanavond? En wat hij daar verteld, kom jij toch niet achter.

Daarnaast: je verdedigt hem in zijn gedrag.. dat het al heel wat is dat hij je een kusje komt geven etc etc..maar hou je je nu niet teveel vast aan alle kleine dingen? En vluchtgedrag.. dat vind ik pas echt een slap excuus om gewoon je verantwoordelijkheden te ontlopen.

Maar... wat me eerder bezig houdt, hij zal niet zomaar verliefd zijn geworden op een ander. Wat zat/ zit er niet goed in jullie relatie? Is er iets wat sluimert tussen jullie waardoor er scheuren zijn ontstaan in de relatie? Dit soort dingen gebeurt namelijk niet (meestal dan) als de relatie helemaal top zou zitten..

Eens met Lady4 en Stuiterbal. Waarom moet hij het haar persoonlijk vertellen? De boodschap blijft toch hetzelfde?
Ik zou dat idd gewoon van hem eisen.

Caro schreef:

Lady4 schreef:Ik vind het erg slecht van hem om het haar persoonlijk te gaan vertellen. Dat is toch de kat op het spek binden? Jij mag best van hem eisen dat hij dit telefonisch doet hoor. Als jij je de komende tijd helemaal naar zijn wensen gaat gedragen, zal dat denk ik ook niet echt bevorderlijk werken voor jullie relatie. Wordt maar eens goed kwaad op hem, want hij gedraagt zich echt als een zak. Kom op, hij heeft haar twee keer gezien en dan moet hij het haar persoonlijk gaan vertellen?! Ik word gewoon kwaad door/op hem.

Ik snap ook niet veel van het verhaal meer. Waarom persoonlijk meedelen aan haar? Ze kunnen dan een hechte band claimen te hebben opgebouwd maar ik vind het nu eerder als een excuus om haar weer te zien. Denk er eens over na: dat is toch heerlijk dat hij nu vrij spel heeft om naar haar toe te gaan vanavond? En wat hij daar verteld, kom jij toch niet achter.

Daarnaast: je verdedigt hem in zijn gedrag.. dat het al heel wat is dat hij je een kusje komt geven etc etc..maar hou je je nu niet teveel vast aan alle kleine dingen? En vluchtgedrag.. dat vind ik pas echt een slap excuus om gewoon je verantwoordelijkheden te ontlopen.

Maar... wat me eerder bezig houdt, hij zal niet zomaar verliefd zijn geworden op een ander. Wat zat/ zit er niet goed in jullie relatie? Is er iets wat sluimert tussen jullie waardoor er scheuren zijn ontstaan in de relatie? Dit soort dingen gebeurt namelijk niet (meestal dan) als de relatie helemaal top zou zitten..

Precies.

Dat is ook hetgene waarom ik zo tegen vanavond op zie, bang dat hij zich idd nog een keer laat gaan. Ergens denk ik ook wel dat hij niet zo is, maar aan de andere kant had ik dit uberhaupt allemaal niet achter hem gezocht. Dus dat zegt ook niet veel.
Ik weet wel dat het contact via whatsapp gister al minder is geweest tussen hen.

Caro, ik voelde ook wel dat het niet helemaal lekker zat, maar wilde dit na de bevalling weer oppakken.

Lonelymom schreef:
Ik weet wel dat het contact via whatsapp gister al minder is geweest tussen hen.

.

Weet je dan wat er besproken is per whatsapp? Zo niet, dan zou mij dat ook niet zoveel zeggen. Voor hetzelfde geldt zegt hij tegen haar: joh, we moeten het contact nu even minderen want ik ben niet alleen thuis. Of iets in die strekking.

Ik ben het wel eens met viva, caro en ayla,

laat hem maar gewoon telefonisch het verbreken in jou bijzijn. verder heel veel sterkte

Lonelymom schreef:Dat is ook hetgene waarom ik zo tegen vanavond op zie, bang dat hij zich idd nog een keer laat gaan. Ergens denk ik ook wel dat hij niet zo is, maar aan de andere kant had ik dit uberhaupt allemaal niet achter hem gezocht. Dus dat zegt ook niet veel.
Ik weet wel dat het contact via whatsapp gister al minder is geweest tussen hen.

Caro, ik voelde ook wel dat het niet helemaal lekker zat, maar wilde dit na de bevalling weer oppakken.

Ik wil niet een extra angst bij je neerleggen he, maar mijn moeder zegt altijd, een man en vrouw in een ruimte daar zit de duivel tussen. Nou gaat dat niet altijd op, maar als hij zijn zwangere vrouw op dit punt 'laat zitten' omdat hij gevoelens heeft voor een andere vrouw, denk ik dat je te naief bent om te denken dat door een telefoontje van zijn moeder opeens bij zinnen komt en de andere vrouw laat maar het wel even persoonlijk moet gaan vertellen. Jij mag echt wel van hem eisen dat hij haar belt, in JOUW bijzijn. Je kiest voor mij op mijn manier of anders maar niet.
Misschien is dit grootspraak, ik ben nog niet heel lang moeder, maar als dit in mijn huwelijk had gespeeld, dan had ik niet eens meer gewild dat mijn man toch voor mij zou kiezen. Ik zou áltijd bang zijn dat hij toch nog met die vrouw bezig is, gaat zijn of in de toekomst toch bij ons weggaat. Dat vind ik een onprettige manier van een relatie hebben en ik zou op zijn zachts gezegd mezelf bij de ballen bakken en hem eens even laat zien dat ik HEM niet nodig heb. Je maakt je druk om de bevalling, nou, ik zal je zeggen, meer dan mijn hand vasthouden, naar mijn gekir en gekreun en de IK KAN HET NIET'S te luisteren kon mijn man echt niet voor me doen. Ze zeggen wel eens een bevalling doe je samen, nou dat vind ik echt niet.. jij lijdt pijn en hij kijkt toe, zo is het gewoon. Natuurlijk is het fijn om je man erbij te hebben, begrijp me niet verkeerd, maar wel een die 100% voor jullie gaat, jou en de baby respecteert en gewoon een man is. En hoe denk je dat de kraamweek zal zijn? Ik kan je als pasgeworden moeder zeggen dat een baby zeker de eerste tijd ongeveer 300% van je tijd opeist, je heel onzeker zal zijn in het begin, je zal je baby nog niet zo goed kennen dat je alles herkent en weet wat hij nodig heeft en dat het zoeken zoeken zoeken is en dan denk ik niet dat je EN je op de baby kan focussen en je relatie kan redden.
Mentaal is hij al (deels) bij je weg,dat hij er is en je een kus komt brengen zegt vrijwel niets op dit punt.

Je komt heel lief en afwachtend richting je vriend over. Het komt vreemd op mij over hoe hij zich nu gedraagt na wat hij geflikt heeft: er blijkt nou niet echt uit zijn gedrag dat hij bijzonder gemotiveerd is het weer goed te maken met jou.

Je geeft hem die ruimte ook. Hij verdient geen ruimte, hij heeft het verbruit bij jou en zou jou alle ruimte moeten geven en jou tegemoet komen. Dit is echt de omgekeerde wereld. Persoonlijk zou ik even omschakelen naar een zero-tolerance beleid van jou uit, hij past zich maar aan aan wat jij wilt. En anders wegwezen, want als hij die energie er nu niet meer in wil steken, zal hij echt niet bijdraaien en voor jou en je kind gaan. De sukkel. Sorry.

Heel veel sterkte met deze ontzettend moeilijke situatie.

Ik snap ook wel dat je hoopt dat het vluchtgedrag is, en dat je hoopt dat hij bijdraait etc. etc. maar ik ben het ook eens met PC en Twellie. Ook zou ik het snappen als je wel bij hem blijft, maar denk er asjeblieft heel erg goed over na.

Het liefst zou ik je even door elkaar rammelen en hopen dat je wakker wordt want wat hij doet is echt niet oké. Misschien zegt ie vanavond wel tegen haar "ja, sorry schat, we moeten elkaar even minder zien, maar straks na de bevalling komt het weer goed" Ze weet van jou en de baby dus hij hoeft er geen verhaaltje omheen te verzinnen.

Vind zowel je man als die griet ook behoorlijk, zeg maar gewoon helemaal, respectloos. Kom op, je laat je vrouw toch niet in de steek als ze hoogzwanger is? Je knoopt toch geen relatie aan met een man die een zwangere vrouw thuis heeft zitten? Als je samen voor een kindje gaat weet je als man dat de kans groot is dat je (in het beste geval) 2 maanden zonder seks zit ("echte seks he, dus geen hand/mondwerk). In het slechtste geval een jaar of langer. Dat kán, maar het is geen excuus om het dan maar ergens anders te zoeken. Samen een kindje krijgen is een mooie maar stressvolle periode in je leven, waarin je elkaar makkelijk vergeet. Ik denk dat als hij je nu al in de steek laat, als je zijn kind draagt, hoe makkelijk gaat hij dan naar een ander toe als het om een andere reden even niet lekker loopt?

Hij verdient je niet, niet met de manier waarop hij op dit moment met je omgaat.

Hij blijft hier..

Ja? Super! Dus hij gaat bellen? Ik zou wel willen horen wat hij zegt eerlijk gezegd.
Ik vind ook dat je soft reageert, Dat bedoel ik niet gemeen, ik snap dat je hem graag voor je wilt winnen. Maar kijk uit dat hij niet denkt dat dit je niets doet, dat het straks weer direct koek en ei is.

Oké gelukkig, ik ben ook wel benieuwd wat hij tegen haar zegt.

En toch ga ik daar niet bij zijn.
Hij weet dat mij echt wel iets doet. Hij heeft zelf gezien hoe weinig ik kan eten. En ik heb hem ook gezegd dat het een klotestreek blijft (en dat beaamd ie) en dat als ik niet (hoog)zwanger was geweest hij wel weg had gekunnen, om daarna verder te kunnen kijken.
Nu allebei heel veel geduld hebben. Heb zn moeder nog gesproken, die denkt ook dat het beter wordt als de baby er is. Nu alleen hopen dat man verwacht dat het binnen een maand beter is, want dan kan ik er geen huilbaby bij hebben;) maar daar hebben we schoonmoeder ook voor (iemand met ervaring van het hebben van kinderen)
Nu nog de tijd overleven

Ok. Heeft ie al gebeld of niet?
En zij gaat bijna weg toch?
Wel fijn dat hij doorheeft dat het jou veel doet.

Oke, wel fijn dat hij ziet dat het je iets doet. Ik hoop maar dat hij ook doorheeft hoeveel het je doet en hoe erg hij zich moet schamen. Iedereen heeft natuurlijk haar eigen manier om zich te uiten over bepaalde dingen, ik vind eigenlijk nog steeds dat er op zijn minst wel wat servies naar zijn hoofd geslingerd mag worden in plaats van dat hij alleen maar ziet hoe weinig je eet.

Ik wil er niet bijzijn als hij belt. Heeft ook weinig meerwaarde, want hij kan alsnog een andere keer bellen om iets anders te zeggen. Voor nu moet ik het maar geloven (beetje raar in deze situatie haha)
En dan maar even een paar dagen de tijd geven. Ik ben iemand die nu al zou willen weten hoe of wat we het gaan aanpakken, en vooral of dat dan ook zou werken, en dat kan niet. Even iets meer rust is wel goed denk ik.
Ze gaat inderdaad vandeweek weg. Heb ook gezegd tegen hem dat ik niet wil dat hij afspreekt dat ze dan weer kijken (in de zin van sowieso dan weer contact hebben) maar dat hij contact met haar opneemt als hij daar behoefte aan heeft (wat niet te hopen is), dat zou natuurlijk kunnen, dat hij gevoelens voor haar blijft houden en dat het na de bevalling nog niet blijkt te werken. maar dat hij dit dan wel eerst tegen mij moet zeggen.