Handleiding cb bij slecht slapende kindjes?

Wij hebben dit bij de jongste nu ook gedaan en na een paar nachten en nauwelijks enig gehuil, slaapt ze nu de hele nacht door. Tot nu toe dan, durf nog niet te vroeg te juichen. Wij wisten ook geen andere manieren meer om aan een normale nachtrust te komen, maar het is me alleszins meegevallen.

Ik vind dat je inderdaad zelf je methode voor het slapen moet kunnen kiezen. Ik denk dat het per cb heel erg verschilt hoe iets gebracht wordt. Die standaard adviezen zijn net als allerlei andere standaard adviezen, niemand is standaard. Dus ik zou inderdaad gewoon naar jezelf en je kind kijken. Ik vind het wel jammer dat er meteen zo afwijzend wordt gepraat. Je kunt ook niet iets doen waar je niet achter staat, want dat merkt je kind toch ook en dan wordt het alleen nog maar verdrietiger en angstiger.
Ik heb in het begin wat geprobeerd met het laten huilen en daar nu mijn manier in gevonden. Ik kom elke 1-2 minuten terug en dan troost ik haar. Soms hoef ik haar alleen het speentje te geven en over haar gezichtje te aaien en soms moet ik haar er even uithalen en even met haar wandelen en zing ik een liedje. Als ik zie dat ze rustiger is en bijna in slaap valt leg ik haar in bed en aai haar nog een beetje over haar gezichtje. Ik heb dit allemaal vanuit mijn eigen instinct zo aangepakt.

Twellie schreef:Wij hebben dit bij de jongste nu ook gedaan en na een paar nachten en nauwelijks enig gehuil, slaapt ze nu de hele nacht door. Tot nu toe dan, durf nog niet te vroeg te juichen. Wij wisten ook geen andere manieren meer om aan een normale nachtrust te komen, maar het is me alleszins meegevallen.

Wij kregen ook dit advies van het CB, toen onze zoon vanaf 9 maanden ineens ging huilen als we hem naar bed brachten (of nou ja, als we zijn kamertje uit gingen). Bij ons werkt het wel om elke 5 minuten even te kijken. Ik vind het wel zielig als hij even huilt maar ben van mening dat hij echt wel weet dat wij er altijd voor hem zijn als we zo regelmatig evn bij hem kijken. En dan heeft hij tussendoor de kans om zelf in slaap te vallen, wat meestal na 1 of 2 keer kijken ook gebeurd (laatste week slaapt hij zelfs steeds al meteen, dus dat is alleen maar meegenomen). Ik denk dat ze op die manier leren dat ze gewoon lekker kunnen gaan slapen, dat mama (en/of papa) misschien niet in zijn kamertje is maar wel heel dicht in de buurt. Ik keur het niet af trouwens als kindjes bij de ouders in bed slapen, maar ik denk dat ik niet goed kan slapen als hij bij ons in bed ligt. We hebben geen groot bed en ik ben veel te bang dat ik op hem ga liggen ofzo. Hij wil het zelf trouwens ook niet, behalve als hij ziek is.

Toen onze dochter 7 maanden oud was, begon ze plots weer een nachtvoeding te vragen. Ik ging er steeds op in, maar uiteindelijk werd het echt een gewoonte zoals Luce zegt. Ze dronk een fles van 210+7 voor het slapengaan, dus het kon gewoon niet dat ze 3u later alweer honger had... Na een tijdje werd ze zelfs 3 keer wakker per nacht, ze kon niet zelf in slaap vallen (dat had ik haar niet geleerd door haar steeds op te pakken en bij ons in bed te leggen).

Uiteindelijk hebben we de keuze gemaakt om haar te 'laten huilen' toen ze 9 maanden was. De eerste nacht ben ik een paar keer na 5 minuten gaan kijken, daarna liet ik er 10 minuten tussen. Toen was het plan om na 15 minuten terug te gaan, maar het huilen ging op en af. Dan was ze 5 minuten stil en daarna begon het opnieuw. Als ik toen was gaan kijken, zou ze pas echt boos geworden zijn denk ik, nu was ze echt aan het vechten tegen de slaap... Zo heeft ze nog 25 minuten gejammerd en toen was ze stil. Het hele gedoe heeft ongeveer 50 minuten geduurd. Ik ging binnen, gaf haar fopspeen terug, zei "mooi slapen nu", aai over haar bol en weer weg.

De 2e nacht duurde het hele scenario nog amper 30 minuten. En sindsdien slaapt ze door.
Heel af en toe wordt ze nog wakker, en dan laat ik haar 10 minuutjes doen voor ik er naartoe ga (tenzij ze echt overstuur is). We hebben de gewoonte doorbroken, dus als ze nu langer huilt, is er wel echt iets aan de hand.

Ik begrijp dat mensen het moeilijk vinden om hun kind te laten huilen, maar E. heeft er absoluut niets aan over gehouden dat ik niet meteen naast haar bedje stond in het midden van de nacht. Ze is overdag zelfs een veel vrolijkere en blijere baby nu ze meer nachtrust heeft en ze slaapt overdag ook veel beter. Voorheen kon ik haar niet wakker in bed leggen voor een middagslaapje. Nu gaat dat ook zonder problemen. Ze wordt dan uitgeslapen met een big smile wakker en geeft me meteen een knuffel, ik denk dus niet dat haar vertrouwen in mij geschaad is door het laten huilen...

Tania schreef: Ik hoop dat als we dit even volhouden ze beter in haar bedje gaat slapen want een andere optie weet ik anders ook niet.

Kun je niet haar bedje bij jullie op de kamer zetten, en dan eventueel met 1 kant tegen jullie bed (mocht hoe je het vannacht gedaan hebt niet gaan werken)
J is trouwens ook wel eens 's nachts uit bed gerold in haar slaap. Ik was nog beneden en ik hoor toch een klap, dacht echt dat ze weet ik het wat zou hebben maar ze sliep gewoon verder

Tania, hoe ging vannacht?

Fiwen, haar bedje bij ons past niet en heeft ook niet zoveel zin want ze wilde echt tegen ons aanliggen anders ging ze nog staan en huilen. We hebben een cosleeper maar daarvandaan kroop ze er ook uit.

Floor, het ging goed! Ik ben er drie keer uit geweest en ze sliep dan binnen 5 minuten weer. Verder heeft ze geslapen van 19.00 tot 7.45
Ze krijgt nu ook sinds een weekje rust en slaap siroop van Sleepzz dus wat er nou precies werkt of dat het een combinatie is geen idee maar het werkt.

@ Tania: Is jouw dochter vandaag jarig? Gefeliciteerd !

Onze dochter is 7 maand en heeft ook nog vrijwel nooit doorgeslapen. Voorheen was ze 2-3x 's nachts wakker, afgelopen weken 10-15x en de laatste paar dagen 5-10x. Wij hebben voor ons gevoel ook al alles geprobeerd van a tot z, maar eigenlijk zonder resultaat. Als ze wakker wordt (slaapt altijd in eigen kamer), geven we haar een speen en een slokje water. Met geluk slaapt ze dan verder, maar vaak is ze na 10 minuten dan ook al weer wakker. De afgelopen nachten heb ik haar uit wanhoop maar 100cc melk gegeven, ze slaapt dan wel wat beter verder, maar ook dit is geen garantie. Overdag eet ze genoeg, dus kan me eigenlijk niet voorstellen dat ze een nachtvoeding nodig heeft. Eerlijk gezegd ben ik er ook behoorlijk klaar mee en zie ik altijd als een berg op tegen de nacht. Ik ben nu op het punt dat ik het patroon wil doorbreken, ook als dat betekent dat ze 's nachts dan (even) ligt te huilen. Ik wil echter wel (ook voor mezelf) een plan hebben hoe ik dit aanpak, zodat ik daar ook met een goed gevoel achter kan staan. Dus is er iemand die nog één keer kort wil uitleggen hoe je zoiets doet ?

Ik zou om te beginnen geen speen geven met een slokje water. Want die speen spuugt ze elke keer weer uit, dus dan blijf je heen en weer lopen .

Als ze wakker wordt en begint te huilen, er naartoe gaan en in haar bedje troosten. Dus over haar rugje wrijven, zachtjes praten tegen haar zodat ze hoort dat je er bent. Eventueel even recht leggen en dan weer weg gaan. Na een paar minuten, hetzelfde ritueel en zo steeds wat langer tussen laten. Niet tot in de eeuwigheid natuurlijk, maar dat voel je zelf wel aan denk ik.

Robin, dank je! Ze was gisteren jarig

Als je haar niet bij je in bed wil zou ik het zo aanpakken als Luce zegt.

Fijn dat de nacht zo goed ging. Die siroop heb ik ook mee in mijn handen gestaan maandag maar niet gekocht.

Alsnog gefeliciteerd!

Ik heb zoon toen hij klein was nooit alleen laten huilen, dat druisde zo tegen mijn gevoel in. Even eruit, wiegen tot hij sliep en weer terug tot hij 10 min later weer wakker was. Dat was geen optie meer, ik was doodop en met een maand of 7 heb ik er met cb over gesproken. Het laten huilde probeerde ik weleens, maar hij werd nooit stil, duurde me te lang. Toen ben ik op de klok gaan kijken, en het duurde helemaal niet zolang als ik dacht. Hier werkte het even laten huilen wel. Grappige is dat ik het er bij mijn schoonouders niet in kreeg, die vonden dat er iets was als hij huilde. Dus die liepen 2 nachten per week met hem rond snachts, speelden met hem, schoonvader sliep uiteindelijk beneden zodat zoon naast oma in het grote bed kon slapen! Hij heeft daar nooit een nacht doorgeslapen, thuis na het zelf leren inslapen wel, dus dat was voor mij wel een bevestiging dat dat het was. Als zoon ziek is of er is echt iets, dan stopt hij niet met huilen binnen 5 min en weet ik dat ik erheen moet.

Het is niet zaligmakend hoor, ik heb niet ineens een altijd slapend kind. Ik zit nog weleens naast zijn bed tot hij slaapt en snachts geef ik hem gewoon een aai over zn bol met een huiltje (zijn bed staat tegen het mijne aan). Maar het urenlang opzitten snachts of een uur wiegen 4 keer per nacht hoeft gelukkig niet meer!

Ze heeft vannacht gewoon de hele nacht geslapen

Floor hoe gaat het bij jouw zoontje?

Wat fijn zeg!

hier heeft hij ook goed geslapen een nacht van 21-6

Fijn he, zo'n goede nachtrust .
Mijn dochter slaapt ook al nachtenlang door, alleen vannacht rond drieen even wakker maar toen had ze haar hele bed onder gespuugd dus dat is ook wel logisch. Ik heb haar even in bad gedaan en weer in bed gelegd en ze was na een paar minuten kletsen weer vertrokken.

Bij J duurde het ook ruim 2 jaar voor ze doorsliep, toen ik net zwanger was en erg misselijk heb ik haar uitgelegd dat mama niet elke keer meer kan komen. Ik gaf toen ook nog nachtvoedingen en ook die zijn eraf gegaan. De eerste nachten ben ik naast haar bed gaan liggen op een matras en heb haar er niet uitgehaald. Na 3 nachten viel het kwartje en ging het doorslapen steeds beter. Op die leeftijd was het ook beter uit te leggen.

Twellie schreef:Fijn he, zo'n goede nachtrust .
Mijn dochter slaapt ook al nachtenlang door, alleen vannacht rond drieen even wakker maar toen had ze haar hele bed onder gespuugd dus dat is ook wel logisch. Ik heb haar even in bad gedaan en weer in bed gelegd en ze was na een paar minuten kletsen weer vertrokken.

Ze "roept" nu ook in plaats van dat ze 'smorgens hysterisch begint te huilen dat is ook heel fijn. Ze is echt zo veranderd de afgelopen twee weken en nu nog slapen ook, ik ben echt helemaal blij.
Wel zielig dat je meisje moest spugen, is ze ziek?

Fijn, zulke tevreden baby's (dreumessen eigenlijk).

Ze heeft denk ik buikgriep, ze moest net ook nog een paar keer overgeven. Tussendoor was ze wel gewoon normaal aan het spelen, dus gelukkig heeft ze er weinig last van.

Ik zit er eens over na te denken: nu hoor ik hier verschillende moeders zeggen dat ze hun kind niet laten huilen en sommige blijven dan bij het kind tot het slaapt. Maar dan komt het er dus op neer dat je de kamer uitgaat terwijl hij/zij slaapt. Hoe goed ook bedoeld, maar zou dat juist niet minder goed zijn voor het vertrouwen van het kind? Als het dan wakker wordt, dan is papa of mama 'ineens' weg en weet hij kind niet waar zij zijn gebleven. Als je kind wakker is (en huilt) en je gaat weg, dan hoort het wel dat je nog in de buurt bent. Ik ben geen expert dus ik weet het niet hoor, ik wil ook niemand aanvallen, maar hoe denken jullie hierover? Als ik naar mijn eigen kind kijk, merk ik wel dat het averechts werkt als ik wegga als hij al slaapt. Hij is dan vaak al gauw weer wakker, en overstuur. Terwijl hij vaak doorslaapt of maar heel enkel wakker wordt, als ik wegga terwijl hij nog wakker is. En in dat geval wordt hij ook niet, of minder overstuur wakker.

Tania, wat fijn dat jullie een goede nacht hebben gehad.

Tania schreef:Ze heeft vannacht gewoon de hele nacht geslapen

Oh wow wat fijn!

Coco schreef:

Tania schreef:Ze heeft vannacht gewoon de hele nacht geslapen

Oh wow wat fijn!

Heeft I. nog geslapen omdat J. het ook deed? Hij moet het hem toch is uitleggen.

Niet doorgeslapen, maar hij werd wel alleen om 00.00 02.15 en toen om 6.30 weer. Lagen er wel pas om 21uur in. Maar als J het aan I zijn verstand kan krijgen, graag

N was de eerste 2 jaar heel lastig met slapen. Nu leg ik hem er om 19:00, binnen 5 min is hij vertrokken en hij wordt meestal pas om 6:45 wakker. Soms wordt hij snachts wakker en kruipt naast mij, zo schattig!

Kan ik de conclusie trekken dat de 'even laten huilen' methode tóch niet zo'n slechte methode is? Fijn dat jullie kinders nu beter slapen!

Luce schreef:Kan ik de conclusie trekken dat de 'even laten huilen' methode tóch niet zo'n slechte methode is? Fijn dat jullie kinders nu beter slapen!

Nou vooral de gedachte om die methode toch maar te gaan doen werkte hier want ze heeft amper gehuild. Normaal huilde ze altijd al als ik de kamer uitliep maar nu was het een beetje jammeren en dan sliep ze heel snel weer in.