Hoe lang wennen?

Hoe lang duurde het voordat jullie helemaal gewend waren in jullie nieuwe huis? Heeft dat wel even geduurd of voelden jullie je meteen thuis?

Ik zit nu sinds een paar dagen in mijn nieuwe huis en merk dat ik meer moet wennen dan ik had gedacht. Het voelt allemaal nog een beetje vreemd.

Oh, ik moest best lang wennen!
Het voelde binnen een paar weken wel als thuis (ik had er ook al een paar maanden geklust, dus was er al vaak geweest), maar ik had bijvoorbeeld nog erg vaak dat ik in het verkeerde keukenkastje zat te zoeken. Was nog helemaal de inrichting van mijn ouders gewend! Daar heb ik dan ook bijna 25 jaar gewoond.

In ons huidige huis heb ik behoorlijk lang moeten wennen maar dat lag denk ik vooral aan dat ik toen vanuit het huis van mijn ouders ging samenwonen. Bij mijn ouders was/is het altijd druk (hebben een eigen bedrijf) en in ons appartement zat ik 3 hoog, zag ik niemand en het was ineens stil om me heen. Daarnaast had ik niks in dat huis gedaan omdat ik heem druk was met mijn studie dus duurde het ook echt een paar weken voordat ik het gevoel had dat het mijn huis was.

Zaterdag verhuizen we naar ons nieuwe huis en daar heb ik de afgelopen weken flink verbouwd, opgeruimd en meubels in elkaar gezet. Het voelt nu al echt als mijn huis. Plus nu hebben we ook J en is het dus heel anders als toen (ik kom niet in een leeg huis).
Maar al bij al zal het heus wel even wennen zijn, als is het maar dat er nu ineens wel mensen voorbij mijn raam kunnen lopen :-p

Helemaal niet hoeven wennen aan ons huis.
Vond het meteen heerlijk.

Ik heb echt een beetje het gevoel alsof ik op vakantie ben, maar dan kijk ik om me heen en denk ik 'nee, dit is echt mijn eigen huis'. Vanmiddag had ik het ook een beetje moeilijk, het huilen stond me nader. Had niet verwacht dat ik zo zou moeten wennen, ik was zó toe aan op mezelf gaan wonen.

Vanavond denk ik maar een goeie jankfilm kijken om de tranen toch even de vrije loop te laten.

Ik heb bijna een jaar moeten wennen. Mijn hele leven veranderde ineens. Ik was afgestudeerd, ging fulltime werken en samenwonen in een ander dorp.

Ik heb denk ik wel ongeveer een jaar moeten wennen. Bij elk seizoen en elke feestdag vond ik heb nog vreemd om niet meer bij mijn ouders thuis te zijn. En de kleine tuin went denk ik nooit. Ik wil graag rond kunnen lopen in de tuin

Oh, ik heb minimaal een jaar moeten wennen. Ik voelde me er wel prettig, maar kwam toch wel eens voor dat ik naar het toilet wilde maar dan de deur van de trapkast open deed. Of inderdaad uit het werk op de automatische piloot naar het werk van mijn ouders gefietst.

Doordat we flink heb geklust, voelde het meteen als ons huis. Ik voelde me meteen wel prettig. Ik kan nu, nadat we hier ruim een half jaar wonen, pas zeggen dat ik me echt thuis begin te voelen.

Ik wist aan het begin niet zo goed wat ik hier moest. Het komt waarschijnlijk ook omdat ik naar de andere kant van t land ben verhuisd.

Zininzon schreef:Oh, ik moest best lang wennen!
Het voelde binnen een paar weken wel als thuis (ik had er ook al een paar maanden geklust, dus was er al vaak geweest), maar ik had bijvoorbeeld nog erg vaak dat ik in het verkeerde keukenkastje zat te zoeken. Was nog helemaal de inrichting van mijn ouders gewend! Daar heb ik dan ook bijna 25 jaar gewoond.

Om deze reden heb ik het zoveel mogelijk ingericht zoals bij mijn ouders, voor het gemak

Toen ik op mezelf ging wonen, moest ik best lang wennen. Ik denk wel een jaar. Net als bij Liv veranderde mijn hele leven toen: samenwonen, fulltime stage lopen, nieuwe woonplaats.

In het huis waar we nu wonen, was ik bijna meteen gewend. Ik was zo blij met het huis, de tuin, de mooie keuken, badkamer met bad en de verschillende slaapkamers, dat ik me er meteen thuis voelde. Alleen de eerste paar dagen had ik dat vakantiegevoel.

Ik heb eigenlijk helemaal niet lang hoeven wennen. Ik was er al veel geweest met klussen, en de tijd tussen dat ik de sleutel kreeg en er daadwerkelijk ging wonen, zaten ook 5 weken.
Eerste avondje heb ik wel even een traantje gelaten, maar er ging die dag ook zoveel mis. Voelde me 's avonds ineens heel eenzaam. Was gelukkig eenmalig.

Ik ben zo vaak verhuisd dat zolang ik m'n boeken, foto's en laptop bij me heb, ik me echt overal wel thuis voel. Het ene huis voelt fijner dan het ander, maar gewend was ik altijd zo. Ik denk met veel plezier terug aan m'n vorige fijne huisje, maar woon nu ook heerlijk hier. Ik was echt binnen no time gewend.

Ik hoefde niet te wennen. Ik ben al zo vaak verhuisd en ik heb eigenlijk nooit hoeven wennen.

Misschien komt het ook omdat dit de eerste keer in mijn leven is dat ik ben verhuisd. Heb 27 jaar op dezelfde plek gewoond en dan nu ineens ergens anders, vind het maar vreemd.

Jaya schreef:Ik heb echt een beetje het gevoel alsof ik op vakantie ben, maar dan kijk ik om me heen en denk ik 'nee, dit is echt mijn eigen huis'. Vanmiddag had ik het ook een beetje moeilijk, het huilen stond me nader. Had niet verwacht dat ik zo zou moeten wennen, ik was zó toe aan op mezelf gaan wonen.

Vanavond denk ik maar een goeie jankfilm kijken om de tranen toch even de vrije loop te laten.

Dit had ik ook, dat vakantiegevoel. Heel raar. Ik heb best een lange tijd moeten wennen. In het begin was mijn bank er ook nog niet dus dat voelde ook raar. Toen de bank er eenmaal stond en alles gewoon wat meer "af" was, voelde ik me ook meer thuis. En nu zou ik niet anders meer willen!

Sushi schreef:

Jaya schreef:Ik heb echt een beetje het gevoel alsof ik op vakantie ben, maar dan kijk ik om me heen en denk ik 'nee, dit is echt mijn eigen huis'. Vanmiddag had ik het ook een beetje moeilijk, het huilen stond me nader. Had niet verwacht dat ik zo zou moeten wennen, ik was zó toe aan op mezelf gaan wonen.

Vanavond denk ik maar een goeie jankfilm kijken om de tranen toch even de vrije loop te laten.

Dit had ik ook, dat vakantiegevoel. Heel raar. Ik heb best een lange tijd moeten wennen. In het begin was mijn bank er ook nog niet dus dat voelde ook raar. Toen de bank er eenmaal stond en alles gewoon wat meer "af" was, voelde ik me ook meer thuis. En nu zou ik niet anders meer willen!

Dit is het misschien ook wel, het is niet helemaal af nog. Wel genoeg om te wonen, maar de dingen zoals fotolijsten en zo moeten nog opgehangen worden. Misschien dat het dan meer als thuis voelt.

Dat denk ik ook hoor Jaya! Meubels kunnen van iedereen zijn en overal worden neergezet. Maar de persoonlijke dingetjes maken van een huis een thuis!

Wie weet merk je het binnenkort ineens: Dat je terug komt van een weekendje weg, vakantie, of zelfs maar gewoon een avondje weg.. En dan ineens heel erg zin om thuis te zijn. Of dat je de voordeur open maakt en ineens denkt 'He he, lekker thuis'.

Nou dan weet je het

Ik kan nu zeggen dat het wel mijn thuis is, al heeft dat ook wel even moeten duren! Wij zijn hier in november vrij vlot komen wonen, hadden niet echt tijd om er aan te wennen. Nu zo langzamerhand is het aangekleed en er wordt in geleefd. Wat wel nadelig werkt bij mij wat betreft 'thuis voelen' is het feit dat we hier sowieso uit moeten. Met een beetje geluk in december pas, maar kan ook zo maar augustus worden..

Hier is het inderdaad ook vrij snel gegaan, maar het was bewoonbaar dus wilde niet langer thuis blijven. Was er echt heel erg aan toe. Denk dat dat moment inderdaad wel gaat komen Marin, ben sinds ik er woon ook nog niet echt weg geweest, hooguit even een kleine boodschap doen. Misschien als ik morgen van het werk kom dat het al meer als thuis voelt.

De eerste keer duurde het een half jaar en de tweede keer ben ik na 3 jaar nog niet gewend

Ik was echt bang dat ik nooit ergens anders zou kunnen wennen. Andere stad (maar 8 km van mn geboortestad) en weg bij mijn ouders, maar vanaf dag 1 heb ik het hier heerlijk gevonden en mijn 'thuis' veel minder gemist dan dat ik van te voren had verwacht.

Bij mij was het dus andersom, ik had verwacht dat ik alles zou gaan missen maar ik voelde me gelijk helemaal thuis in ons huisje

Eigenlijk helemaal niet, ik voelde me gelijk thuis in mijn nieuwe huis. Het was zelfs zo "erg" dat een dag na de verhuizing, ik nog terug ging naar ons oude huis om wat laatste dingetjes op te halen, en het toen ook al niet meer als mijn huis aanvoelde, het voelde zo onwennig om daar te lopen.

Wij wonen hier nu sinds 2008 en ik ben nog steeds niet gewend.
Ik voel me nog steeds niet thuis.
Als ik de voordeur binnen kom heb ikn iet zo iets van: Heerlijk, thuis!
Komt door meerdere factoren hoor, dis huis is zo ongeveer met behanglijm door de vorige eigenaar aan elkaar geplakt/opgeknapt dus steeds als we iets willen doen komt het volgende weer tevoorschijn waardoior we nog steeds niet klaar zijn. De wijk voldoet bij nader inzien niet in aan ons gevoel/wensen etc etc.

Maar ja, verkopen zit er op dit moment ook niet in.