Moeders en een carriére

Sea of Trees ma 11 feb 2013 - 22:29

Gaat dit samen of juist niet? Denk je dat je het vol zou houden om een drukke baan en het moederschap te combineren?
Ik ben ook wel benieuwd hoe bedrijven hier over denken, zouden ze moeders minder snel aannemen bijvoorbeeld?

Clapperdie ma 11 feb 2013 - 22:52

Ik weet niet of ik echt van een carrière kan spreken ( werk als directiesecretaresse)maar ik heb een drukke baan. Werk 4 dagen en vaak ook nog in de avond en op mijn vrije dag.

Ik kan het goed combineren en vind het ook leuk. Ik ben geen thuisblijfmoeder. Maar heb me wel voorgenomen om op de vrijdag als mijn zoontje wakker is geen werk meer te doe. Dit heb ik ook op het werk aangegeven omdat ze wisten dat ik het toch wel deed kwam de mail met prio toch binnen en dan ging het oppakken ondanks mijn T.iestijd

Gast ma 11 feb 2013 - 23:00

Ik zou niet weten waarom dat niet samen gaat. Een carriere hoeft voor mij niet te betekenen dat ik een topbaan heb, je hebt niet pas een carriere als je directeur bent van iets. Maar ik heb altijd drukke banen gehad van rond de 32 uur. Dat was altijd goed te combineren. Het vraagt wel offers, ik mis weleens dingen, maar ook heel veel niet. In vorige banen was het geen enkel probleem en kon ik wel vrij krijgen als ik dat wilde of ruilen qua dagen, zodat ik niets miste. Nu werk ik onregelmatig en dat zorgde er wel voor dat ik bijv. niet bij het afzwemmen van mijn dochter was, omdat ik niet een week van tevoren nog vrij kan vragen. Maar eigenlijk vind ik dat niet zo erg, wel jammer, maar papa, opa en oma en broer waren er wel en dat is ook prima. Voor schooldingen heb ik nu juist weer wat meer tijd omdat ik bijv. best in de ochtend mee kan naar een schooluitje als ik 's middags moet werken en ook wel regelmatig een dag vrij ben door de week.

Maar ook daar zitten grenzen aan: ik ben niet altijd beschikbaar om te helpen, wat ik kan doen dat doe ik, maar als het niet kan houdt het op. Met het onregelmatige werken zie ik mijn kinderen soms wel minder dan ik gewend was, nu zie ik ze 3 dagen achter elkaar pas na 17.00 's middags omdat ik 's ochtends al weg ben als ze wakker worden. En ik werk om het weekend. Maar ik ben wel weer hun vakantie grotendeels vrij en als ik niet thuis ben is mijn man er wel, en op vrije dagen heb ik wel alle tijd voor ze.

Ik ben nog nooit afgewezen vanwege mijn kinderen, in mijn sollicitatiebrief staat het niet, en de meeste van mijn collega's verwachten ook niet dat ik al kinderen heb (vanmorgen nog iemand: heb jij kinderen? Echt waar joh?) omdat ik nog vrij jong ben en de meeste mensen pas rond hun 30e beginnen in mijn omgeving.

En ik vind het alleen maar goed dat mijn kinderen leren dat werken leuk is, en dat je je daarvoor mag inzetten en dat er gewerkt moet worden voor geld. Dat snappen ze prima en ik heb niet het idee dat ze iets tekort komen qua aandacht of tijd, soms korte periodes, als het heel druk is, maar later trekt dat wel weer bij. En het is ook maar net waar je je prioriteiten legt, als ik een tijdje wat te druk ben geweest geef ik eerder mijn grenzen aan en werk ik bijv minder over en weiger ik extra diensten als dat gevraagd wordt door mijn baas. Dat kan prima. Maar aan de andere kant werk ik ook weleens over en ben ik dan 12 uur van huis waardoor ik ze niet zie, maar dat zijn uitzonderingen.

Gast ma 11 feb 2013 - 23:05

Oh en er zijn hier best mensen die een half uur later beginnen dan de rest omdat ze eerst hun kind weg moeten brengen en dat niet voor het begin van de dienst al kan. Mijn man heeft ook best een goede baan inmiddels en dat hij kinderen heeft en niet full-time wil werken heeft niet altijd meegeholpen, hij was verder geweest als hij 50 uur per week was gaan werken, maar dat wil hij niet. Maar hij klimt aardig op, ook met 32 uur, en dat is een kwestie van keuzes maken, hij heeft echt weleens een baan geweigerd omdat het niet te combineren was met kinderen. Dus het gaat vast sneller als je geen kinderen hebt, maar het hoeft geen belemmering te zijn.

Ik denk dat het voor vaders net zo lastig is om een carriere en kinderen te combineren, als ze betrokken zijn bij hun kinderen tenminste. Dat houdt namelijk in dat je keuzes maakt en niet alle aandacht in je werk kunt stoppen, zeker niet als je beiden een goede baan hebt. Dus lever je beiden wat in.

Bij mij gaat het het meest ten koste van mijn sociale leven helaas, dat staat op een lager pitje, ik kan niet wekelijks met mensen afspreken, daar heb ik de tijd niet voor. En ik vind mijn gezin belangrijker dan sociale contacten, dus die gaan voor. Dus een weekend weg met een vriendin doe ik niet, omdat ik al om het weekend weg ben voor het werk, en als ik dan een weekend thuis ben is dat weekend voor mijn gezin, een uurtje afspreken kan dan best, maar een hele avond doorzakken zal ik niet snel meer doen omdat ik de volgende dag gewoon fit wil zjin.

PapillonRose ma 11 feb 2013 - 23:10

Ik denk dat het best samen kan gaan. Alleen voor mij niet, maar dat is omdat ik het zelf niet wil. Ik werk liever wat minder en ben niet van plan om te proberen hogerop te komen als bijvoorbeeld teamleider. Ik ben wat dat betreft het liefst zoveel mogelijk bij A. zolang ze nog niet naar school gaat, en als ze naar de basisschool gaat wil ik proberen na schooltijd zoveel mogelijk gewoon thuis te zijn. En dat gaat niet samen met een drukke veeleisende baan denk ik. Dus voor mij kan het niet, ik denk niet dat ik het zou kunnen combineren. Dat zou ten koste gaan van bepaalde dingen die ik met A. zou willen doen / meemaken en dat zou ik heel erg vinden. Neemt niet weg dat er geld binnen moet komen en er dus vast wel eens keuzes gemaakt moeten worden wat betreft wat haalbaar is.

Ik heb wel respect voor moeders die het weten te combineren en daarbij gelukkig zijn, dat lijkt me erg mooi. Zelf zou ik denk ik doodongelukkig worden als ik een fulltime en veeleisende baan zou hebben, in elk geval op dit moment. In de toekomst gaat dat misschien makkelijker, als ze wat groter is en naar school gaat.

Mevrouw di 12 feb 2013 - 0:31

Het kan maar ik vind dat het ook afhankelijk is van het werk dat je man doet. Mijn man gaat iedere ochtend om 6.30 uur de deur uit en is vaak rond 18.30 uur thuis. Mijn man heeft een hoge leidinggevende positie waarbij hij helaas dus niet 1 dag per week vrij kan zijn. (dat zou wel de ideale situatie zijn maar het is niet anders.)

Onze zoon gaat om 19.00 uur op bed dus dat betekend dat ik onze zoon ophaal en zorg dat we om 18.00 uur thuis zijn. Vaak maken we in het weekend extra eten klaar zodat we op de dagen dat ik werk (3,5 dag per week) we snel het eten klaar hebben en we onze zoon om 19 uur in hebben.

Daarnaast heb ik mijn werk ook niet in de stad waar we wonen (40 min. reistijd enkele reis) dus dat maakt het extra lastig. Dus ja makkelijk combineren is het niet maar het kan wel. Ik heb dan ook ernorm geluk met het feit dat ik mijn werk ik 28 uur mag doen maar het betekend wel dat ik harder dan mijn collega's moet werken omdat ik niet minder werkzaamheden doe. Het is dat ik mijn baan zo leuk vind maar anders was ik wel opzoek gegaan naar een baan met minder uren en dichterbij huis.

Gast di 12 feb 2013 - 0:43

Mevrouw schreef:Het kan maar ik vind dat het ook afhankelijk is van het werk dat je man doet.

Typisch dit. Of je zelf een carriere hebt is afhankelijk van het werk van je man? Waarom niet andersom? Dat of de man een carriere heeft afhankelijk is van het werk dat zijn vrouw doet?

Mijn man was vast veel verder geweest als ik thuis was gebleven bij de kinderen. Andersom was ik ook veel verder geweest als hij thuis was gebleven voor de kinderen. Ik ga toch niet eerst kijken naar zijn carriere en dan kijken of ik toevallig ook nog ergens ruimte heb voor een baan?

Mamsie di 12 feb 2013 - 0:47

Ja dat kan zeker maar het is maar net wat je zelf wilt. Ik zou het overigens zelf niet gekund met mijn kids. Ik ben blij dat ik nu mijn carrière begin nu de kinderen ouder zijn.

Charles di 12 feb 2013 - 0:50

Misschien kunnen anderen het, ik kan het in ieder geval niet.

Ik merk dat ik gewoon bergen minder tijd heb. Een toegewijde, goede moeder zijn kost simpelweg tijd. En een carriere hebben kost ook tijd. Als ik kies voor één van de twee zal de ander er altijd bij inschieten. En ik wil niet dat mijn kinderen ergens bij inschieten. Dan maar geen carriere. Nu. Niet nooit. Ik denk (hoop) dat wanneer ze eenmaal naar school gaan ik weer meer tijd zal hebben.

Ik heb natuurlijk wel een tweeling. Dus ik heb op dit moment gewoon amper tijd voor mezelf of werk. Voordeel lijkt me, dat wanneer ze allebei naar school gaan ik ineens veel meer tijd heb. Omdat ik dan geen kleine baby nog thuis heb zoals andere moeders (hopelijk haha).

strawberry di 12 feb 2013 - 0:51

Eucalypta schreef:
Mevrouw schreef:Het kan maar ik vind dat het ook afhankelijk is van het werk dat je man doet.

Typisch dit. Of je zelf een carriere hebt is afhankelijk van het werk van je man? Waarom niet andersom? Dat of de man een carriere heeft afhankelijk is van het werk dat zijn vrouw doet?

Mijn man was vast veel verder geweest als ik thuis was gebleven bij de kinderen. Andersom was ik ook veel verder geweest als hij thuis was gebleven voor de kinderen. Ik ga toch niet eerst kijken naar zijn carriere en dan kijken of ik toevallig ook nog ergens ruimte heb voor een baan?

Toch vind ik dat niet helemaal waar, mijn vriend had deze baan al voordat wij een relatie kregen. Hij gaat om 05:30 de deur uit en komt om 18:00 s'avonds thuis. Hij kan dat niet zomaar aanpassen, dus ja ik zou rekening houden met evt werk tijden en dagen. Zo raar is dat toch niet?

strawberry di 12 feb 2013 - 0:54

Charles schreef:Misschien kunnen anderen het, ik kan het in ieder geval niet.

Ik merk dat ik gewoon bergen minder tijd heb. Een toegewijde, goede moeder zijn kost simpelweg tijd. En een carriere hebben kost ook tijd. Als ik kies voor één van de twee zal de ander er altijd bij inschieten. En ik wil niet dat mijn kinderen ergens bij inschieten. Dan maar geen carriere. Nu. Niet nooit. Ik denk (hoop) dat wanneer ze eenmaal naar school gaan ik weer meer tijd zal hebben.

Ik heb natuurlijk wel een tweeling. Dus ik heb op dit moment gewoon amper tijd voor mezelf of werk. Voordeel lijkt me, dat wanneer ze allebei naar school gaan ik ineens veel meer tijd heb. Omdat ik dan geen kleine baby nog thuis heb zoals andere moeders (hopelijk haha).

Behalve dat ik geen tweeling heb, voelt dit voor mij ook zo. Ik moet er zelf gewoon niet aan denken dat mijn kinderen 3 of 4 dagen per week op de opvang zitten omdat ik zelf zo nodig carriere wil maken. Maar goed dit is ieders eigen ding.

Charles di 12 feb 2013 - 0:57

Eucalypta schreef:
Mevrouw schreef:Het kan maar ik vind dat het ook afhankelijk is van het werk dat je man doet.

Typisch dit. Of je zelf een carriere hebt is afhankelijk van het werk van je man? Waarom niet andersom? Dat of de man een carriere heeft afhankelijk is van het werk dat zijn vrouw doet?

Mijn man was vast veel verder geweest als ik thuis was gebleven bij de kinderen. Andersom was ik ook veel verder geweest als hij thuis was gebleven voor de kinderen. Ik ga toch niet eerst kijken naar zijn carriere en dan kijken of ik toevallig ook nog ergens ruimte heb voor een baan?

Heb jij je eigenlijk nog wel verder ontwikkeld sinds je puberteit? Ik lees altijd alleen maar ik ik ik. Dat is een fase, maar als je eenmaal een gezin hebt is het toch logisch dat je kijkt wat voor allemaal het beste is? En als dat toevallig op dat moment voor je man het beste is dat hij aan zijn carriere werkt dan kun je toch zelf wel even een stapje terug doen? Dat betekent niet dat je zelf geen leven meer hebt maar wel dat er rust binnen het gezin is omdat de één de ander tijdelijk een vangnet biedt en ondersteunt. Omgekeerd kan ook natuurlijk. Is volgens mij niet gebonden aan geslacht of vooropleiding.

Ik vind het best logisch dat mevrouw zegt dat je eigen carriere samenhangt met die van mijn man. Bij ons bijv. heeft mijn man een vrij zware baan, die hij wel erg graag doet en veel kansen biedt. Daardoor werk ik nu en de komende tijd minder. Zodat ik 's avonds eens kan zeggen dat hij even kan uitrusten en ik voor de kleintjes zorg of voor het eten. Daarentegen heeft hij wel een papa-dag in de week. Iedereen blij, ik dat ik de ruimte heb er voor de kleintjes te zijn, hij dat hij thuis even kan bijkomen voordat hij in de familie-chaos duikt na werktijd. Ik snap niet wat daar verkeerd aan is.

Happydobby di 12 feb 2013 - 0:59

Het zal vast kunnen maar voor mij persoonlijk hoeft het niet, ik zou in mijn werk kunnen doorgroeien en dat wil ik ook gaan doen als mijn zoon naar school gaat. Nu ben ik doordeweeks gewoon thuis.

Punk'd di 12 feb 2013 - 1:01

Mijn vriend zou ook wel 24 uur willen werken maar hij zal meer verdienen dan ik en dan vinden wij het beide logisch dat hij meer werkt. Want dat brengt meer geld binnen. Hij zegt ook altijd wie hou ik voor de gek als ik minder ga werken. Ik weet nog niet hoeveel ik zou willen/kunnen werken als ik kinderen heb. Minimaal 24 uur sowieso en geen 40 dat vind ik teveel als de man ook 40 werk. Maar 24 of 32 is voor mij nog een raadsel.

Tania di 12 feb 2013 - 1:17

Als je het wil kan het. Maar ik wil graag veel bij m'n kinderen zijn en dat gaat naar mijn mening niet samen met echt carriere maken. Wel met gewoon werken, ik werk 20 uur per week onregelmatig en dat is prima te doen maar meer zou ik niet willen.

Gast di 12 feb 2013 - 1:18

Ik denk dat dit heel persoonlijk is, maar waarom zou het niet kunnen.
Zelf wil en kan ik dit niet nu de kinderen nog klein zijn, maar kan begrijpen dat dit voor niet iedereen zo is.

Luce di 12 feb 2013 - 4:25

Ligt eraan hoe je als partner op elkaar afgestemd bent denk ik. Gaat de een méér werken, dan zal de ander minder moeten werken. Anders schieten je kinderen erbij in of je eigen rust. Tenminste, zo heb ik dat ervaren.

Ik heb altijd gezegd 4 dagen te willen werken, maar als ik zie hoeveel uur mijn man maakt in een week en ik zou dan ook nog zoveel uur maken..pfieuw.. ik denk dat we elkaar nooit zouden zien en dat de kinderen ook geen fijne tijd hebben. Dat ligt dus niet zozeer aan dat mijn man meer werkt.. Maar dat 1 van ons meer werkt. En een huishouden. En een sociaal leven en noem allemaal maar op.

Mijn conclusie: ja je kunt carrière maken, mits jij en je partner goed afgestemd zijn op elkaar. Ik vind dat het onder geen beding ten koste moet gaan van je kinderen.

Luce di 12 feb 2013 - 4:27

Charles schreef:
Eucalypta schreef:
Mevrouw schreef:Het kan maar ik vind dat het ook afhankelijk is van het werk dat je man doet.

Typisch dit. Of je zelf een carriere hebt is afhankelijk van het werk van je man? Waarom niet andersom? Dat of de man een carriere heeft afhankelijk is van het werk dat zijn vrouw doet?

Mijn man was vast veel verder geweest als ik thuis was gebleven bij de kinderen. Andersom was ik ook veel verder geweest als hij thuis was gebleven voor de kinderen. Ik ga toch niet eerst kijken naar zijn carriere en dan kijken of ik toevallig ook nog ergens ruimte heb voor een baan?

Heb jij je eigenlijk nog wel verder ontwikkeld sinds je puberteit? Ik lees altijd alleen maar ik ik ik. Dat is een fase, maar als je eenmaal een gezin hebt is het toch logisch dat je kijkt wat voor allemaal het beste is? En als dat toevallig op dat moment voor je man het beste is dat hij aan zijn carriere werkt dan kun je toch zelf wel even een stapje terug doen? Dat betekent niet dat je zelf geen leven meer hebt maar wel dat er rust binnen het gezin is omdat de één de ander tijdelijk een vangnet biedt en ondersteunt. Omgekeerd kan ook natuurlijk. Is volgens mij niet gebonden aan geslacht of vooropleiding.

Ik vind het best logisch dat mevrouw zegt dat je eigen carriere samenhangt met die van mijn man. Bij ons bijv. heeft mijn man een vrij zware baan, die hij wel erg graag doet en veel kansen biedt. Daardoor werk ik nu en de komende tijd minder. Zodat ik 's avonds eens kan zeggen dat hij even kan uitrusten en ik voor de kleintjes zorg of voor het eten. Daarentegen heeft hij wel een papa-dag in de week. Iedereen blij, ik dat ik de ruimte heb er voor de kleintjes te zijn, hij dat hij thuis even kan bijkomen voordat hij in de familie-chaos duikt na werktijd. Ik snap niet wat daar verkeerd aan is.

Nou, +1 dus. Ik denk dat het belangrijker is om naar je gezin te kijken dan zozeer naar jezelf en wanneer jij dan recht hebt op een carrière. Welke rol de man of vrouw vervult maakt mij niks uit.

Punk'd di 12 feb 2013 - 4:34

Eens met dat laatste.

Wij hebben natuurlijk nog geen kinderen maar kiezen puur voor het geld. Wie brengt er met 40 uur werken het meeste geld in het laatje, die persoon kan het beste 40 uur blijven werken. Helemaal als dat een paar 100 euro per maand scheelt.

Zo heeft iedereen zijn eigen manier.

_Lana_ di 12 feb 2013 - 4:45

Eucalypta schreef:
Mevrouw schreef:Het kan maar ik vind dat het ook afhankelijk is van het werk dat je man doet.

Typisch dit. Of je zelf een carriere hebt is afhankelijk van het werk van je man? Waarom niet andersom? Dat of de man een carriere heeft afhankelijk is van het werk dat zijn vrouw doet?

Mijn man was vast veel verder geweest als ik thuis was gebleven bij de kinderen. Andersom was ik ook veel verder geweest als hij thuis was gebleven voor de kinderen. Ik ga toch niet eerst kijken naar zijn carriere en dan kijken of ik toevallig ook nog ergens ruimte heb voor een baan?

Waarom leg je er altijd zo de nadruk op dat de vrouw ook kan werken en de man thuis kan blijven?
Het lijkt wel of je over compenseert, qua emancipatie.
Tuurlijk kan de vrouw ook een carrière hebben, het is maar net hoe het in jouw gezin het beste werkt. Daar heb je rekening mee te houden.
Het is alleen zo dat in het merendeel van de gevallen de vrouw ervoor kiest om thuis te blijven.
Bij vrouwen zit het zorgen nu eenmaal in het bloed. En dit is al eeuwen zo.
Dat betekent niet dat die eeuwenoude rolverdeling zo moet blijven, maar zo werkt het wel vaak.

En nee dit betekent niet dat ik hier alleen voor de kinderen zorg en mijn man alleen op zondag het vlees snijdt Wink

, maar we hebben ervoor gekozen dat ik minder ga werken en hij 4x9, zodat hij ook een dag met de kinderen is.

Dus moeder zijn en een carrière hebben, werkt prima, als je het thuis goed af kan stemmen?

_Lana_ di 12 feb 2013 - 4:46

Charles schreef:
Eucalypta schreef:
Mevrouw schreef:Het kan maar ik vind dat het ook afhankelijk is van het werk dat je man doet.

Typisch dit. Of je zelf een carriere hebt is afhankelijk van het werk van je man? Waarom niet andersom? Dat of de man een carriere heeft afhankelijk is van het werk dat zijn vrouw doet?

Mijn man was vast veel verder geweest als ik thuis was gebleven bij de kinderen. Andersom was ik ook veel verder geweest als hij thuis was gebleven voor de kinderen. Ik ga toch niet eerst kijken naar zijn carriere en dan kijken of ik toevallig ook nog ergens ruimte heb voor een baan?

Heb jij je eigenlijk nog wel verder ontwikkeld sinds je puberteit? Ik lees altijd alleen maar ik ik ik. Dat is een fase, maar als je eenmaal een gezin hebt is het toch logisch dat je kijkt wat voor allemaal het beste is? En als dat toevallig op dat moment voor je man het beste is dat hij aan zijn carriere werkt dan kun je toch zelf wel even een stapje terug doen? Dat betekent niet dat je zelf geen leven meer hebt maar wel dat er rust binnen het gezin is omdat de één de ander tijdelijk een vangnet biedt en ondersteunt. Omgekeerd kan ook natuurlijk. Is volgens mij niet gebonden aan geslacht of vooropleiding.

Ik vind het best logisch dat mevrouw zegt dat je eigen carriere samenhangt met die van mijn man. Bij ons bijv. heeft mijn man een vrij zware baan, die hij wel erg graag doet en veel kansen biedt. Daardoor werk ik nu en de komende tijd minder. Zodat ik 's avonds eens kan zeggen dat hij even kan uitrusten en ik voor de kleintjes zorg of voor het eten. Daarentegen heeft hij wel een papa-dag in de week. Iedereen blij, ik dat ik de ruimte heb er voor de kleintjes te zijn, hij dat hij thuis even kan bijkomen voordat hij in de familie-chaos duikt na werktijd. Ik snap niet wat daar verkeerd aan is.

Nou ja hier ben ik het dus helemaal mee eens! Wink

Gast di 12 feb 2013 - 4:50

Siep schreef:Ik denk dat dit heel persoonlijk is, maar waarom zou het niet kunnen.
Zelf wil en kan ik dit niet nu de kinderen nog klein zijn, maar kan begrijpen dat dit voor niet iedereen zo is.

+1
Ik zou best fulltime kunnen gaan werken en een belangrijkere/verantwoordelijkere baan kunnen nemen dan dat ik nu heb.
Mijn man zorgt de dagen dat ik nu werk ook al voor de kindjes dus dat zou geen probleem zijn. Maar ik wil het gewoon niet.

Gast di 12 feb 2013 - 8:44

Ik vind niet dat carrière maken goed te combineren is met jonge kinderen. Om carrière te maken vind ik dat je je moet kunnen concentreren op je baan en echt hard moet kunnen werken. Bij een carrière hoort naar mijn mening veel en hard werken, buiten kantoortijden werken en veel bezig zijn met je werk. Ik zou me nu niet volledig kunnen concentreren op mijn werk, omdat mijn jonge kinderen teveel energie vragen. Bovendien wíl ik het niet eens, want een carrière zou ten koste gaan van de zorg en aandacht voor mijn kinderen.

Wel ben ik heel bewust bezig met mezelf ontwikkelen en een netwerk opbouwen, om straks carrière te kunnen maken als de kinderen ouder zijn en minder zorgbehoevend.

Onder carrière maken versta ik trouwens wel iets meer dan 'alleen' fulltime werken, onder carrière maken versta ik groeien en ontwikkelen en wellicht promoveren. Een licht leidinggevende functie of veel werken versta ik onder een gewone baan en niet onder carrière maken.

Shopaholic di 12 feb 2013 - 8:48

Hier zou het niet werken.

Annie24 di 12 feb 2013 - 8:52

Ligt er aan wat je daar onder verstaat denk ik.

Ik werk 36 uur (4x9) en mijn vriend werkt 36 uur in de horeca waardoor Y. maar 1 dag naar het kdv gaat.
Naast mijn 36 urige baan, deel ik het huishouden samen met vriend, hebben we de opvoeding van Y., volg ik nog een opleiding en begin ik in september met een hbo opleiding.

De balans in dit alles is gewoon goed voor ons.

Gesponsorde inhoud

Moeders en een carriére

Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére

Re: Moeders en een carriére