Zwanger en hoge(re) bloeddruk

Artemis schreef:

L!ND@ schreef:Verder wil ik je heel veel sterkte wensen. Ik ga er niet van uit dat, als je zo'n hoge bloeddruk houdt, ze je laten doorlopen tot het eind, daar zitten gewoon teveel risico's aan verbonden.

Dat is dus niet waar, in ieder geval niet in mijn ziekenhuis, daar laten ze je zo lang mogelijk doorlopen, tenzij de baby of jijzelf echt in gevaar bent. Maar aan alleen een hoge bloeddruk doen ze hier, naast medicatie, helemaal niets.

Inmiddels worden voor zover ik weet vrouwen met een hoge bloeddruk (onderdruk >100) in ziekenhuizen in Nederland sins enkele jaren ingeleid met 37 weken, ongeacht medicatie. Dat is het gevolg van een grote Nederlandse studie (hypitat trial) waaruit bleek dat de uitkomsten voor moeder en kind beter waren bij inleiden met die termijn dan nog langer laten doorlopen.

Pompoen, ik wil je heel veel sterkte wensen. Probeer er vertrouwen in te hebben dat ze het beste zullen doen voor jou en je baby.

@mouette, dat is dus niet altijd aan de orde, ik ben in 2011 opgenomen met 170/120 met medicatie, ik was 37+4, van een tweeling. Maar ze hebben nog 3 dagen gewacht. De situatie was blijkbaar nog niet acuut genoeg. Al speelde bij mij de dubbele stuitligging ook nog mee, die bevalling wilden ze liever niet in het weekend doen. Achteraf maar goed ook, want ingrijpen was binne n een kwartier al nodig.

Zou best kunnen hoor, ik ben volgens mij gevraagd om mee te doen aam die studie, of iets vergelijkbaars. Toen ik zwanger was van dochter waren ze aan het onderzoeken wat de beste methode was, en ik kon in de groep van inleiden of in de groep van spontaan bevallen komen, maar ze zeiden er dan al bij dat ik in de groep van inleiden zou komen, wat volgens mij helemaal niet vooraf bepaald mag worden, ik heb dan ook geweigerd, wat me een erg pissige gyn opleverde. Maar ik weet idd dat dat onderzocht werd.

Ik lig nog steeds in het ziekenhuis. Heb wel wat vaker een nette bloeddruk, maar helaas ook nog steeds fijne uitschieters van bijvoorbeeld 150/110. Ik heb nog niet echt een idee wat ze gaan doen. Ik weet dat die uitschieters niet de bedoeling zijn en dat ze me zolang ik die heb wel hier houden, maar het is niet zo dat het kindje nú geboren moet worden.
Eigenlijk dus gewoon een kwestie van afwachten.
De verpleging zegt dat eigenlijk iedereen met zo'n bloeddruk wel ingeleid word na 37 weken en de arts heeft ook al twee keer gezegd dat kans héél klein is dat ze me daarna door laten lopen, of het moet echt stralend goed met me gaan.

Ik heb wel vertrouwen hoor, ik lig hier best rustig, ik wacht het af, laat het een beetje over me heen komen en probeer me niet al te druk te maken. Als 't komt dan komt het, ik ben nu 34 weken, het is te vroeg, maar ook niet dramatisch vroeg (na die blindedarmontsteking met 18 weken waren ze bang dat ik weeën zou krijgen met alle harde buiken, dat was veel bedreigender).

Ze zijn nu bezig met deel-2 van dat onderzoek hypitat-II en dat gaat over of het aantal complicaties teruggebracht kam worden door in te gaan leiden tussen 34+0 en 36+6. Ze hadden het er over dat ik daar aan mee zou kunnen doen.

Ik voel er echter niets voor om te bevallen voor de 37 weken en proefkonijn te zijn omdat er echt niet bewezen is dat dit beter is en ook omdat ze mij toch wel gaan laten bevallen als mijn bloeddruk te hoog word ondanks medicatie. Als ik voor de 37 weken ga bevallen dan moet dat zijn omdat daar medische noodzaak toe is en niet omdat een loting dat bepaald heeft. Zéker gezien onze omstandigheden waarbij het ook voor mijn man zo is dat tijd is wat hij nu nodig heeft om te herstellen en het mij meer stress dan rust geeft dat het kindje eerder zou komen!
Maar goed ik hoor er morgen meer over, maar ik neig sterk naar niet meedoen omdat ik écht liever mijn kindje nog zo lang mogelijk in de buik houd. Al is het maar omdat dat ons tijd geeft nog wat praktische zaken te regelen!