Winterdip of iets anders?

Ik twijfel al dagen, misschien wel weken om dit topic te openen, maar ik moet het nu toch kwijt.

Ik zit niet lekker in mijn vel en ik kan het gewoon niet plaatsen. Ik heb eigenlijk alleen nog maar de behoefte om thuis te zijn (alleen of met m`n vriend), gewoon fijn op de bank hangen, huishouden doen, bezig zijn met m`n hobby etc. In het weekend gaat m`n vriend meestal naar vrienden, of komen ze bij ons. In de laatste weken van het oude jaar bleef ik dan liever thuis als m`n vriend weg ging. Ik had gewoon echt geen zin om gezellig te doen, alsof ik er geen energie meer voor heb. Totaal geen behoefte om onder de mensen te zijn. Oudejaars-avond zou met vrienden doorgebracht worden en daar had ik ook heel veel zin in, totdat het dichterbij kwam. Ik heb tranen met tuiten gehuild omdat ik niet wilde, maar ik weet niet goed waarom. En zo gaat het eigenlijk steeds. Als vrienden bij ons komen ga ik snel op bed en de dag erna snap ik niet waarom. Het huilen staat me al weken nader dan het lachen. Als ik op vrijdagavond thuis kom na een week werken voel ik me helemaal leeg en op. Afgelopen vrijdag moest er avond eten gehaald worden en ik had al de tranen staan bij het idee dat ik nog even naar de super moest. Laatst gingen we naar vrienden en had ik de kachel aan gelaten, die vergeet ik heel vaak, dus m`n vriend reageerde een beetje bot. We waren nog maar 1 minuut van huis, dus we zijn even omgekeerd, maar toen heb ik ook alweer gehuild en gezegd dat ik niet naar vrienden wilde omdat ik geen zin had. Maar dat is het niet, de zin. Ik herken mezelf niet meer en ik weet gewoon niet wat het is. In een ander topic vertelde ik al over de Bongo hotel bon die we nog hebben. De bon is nog maar 2 maand geldig maar ik kan wel janken bij het idee dat we een nachtje weg 'moeten'. Ik wil helemaal niet weg, ik wil thuis blijven.

Het is niet dat ik niets meer durf of nergens plezier in heb ofzo. Want vrijdag spreek ik af met een groep forumsters en dat is helemaal nieuw en niet 'veilig' en ik heb er heel veel zin in! En in het weekend doe ik fluitend het huishouden en de boodschappen en ga ik graag de stad in en dingen met familie vind ik ook gewoon leuk en daar zie ik ook niet tegen op.

M`n vriend zegt wel dat hij het begrijpt en hij vindt het helemaal niet erg als ik weer moet huilen, ik hoef me nergens voor te schamen, maar ik voel mezelf zo stom. Is dit herkenbaar voor iemand?

Misschien laat ik het topic later weer verwijderen, maar ik moet het echt kwijt nu.

Wat vervelend dat je je zo voelt. Het kan zeker een winterdip zijn. Misschien zit je niet lekker in je vel omdat je je onbewust ergens zorgen overmaakt, dat je het te druk hebt met werk of andere zaken en dat je daarom het gevoel hebt geen zin/energie te hebben om sociaal te moeten doen. Misschien moet je juist even een weekend lekker niets doen en reflecteren waarom je je zo voelt. Dan pas kun je je "probleem" aanpakken en oplossen. Sterkte ermee, ik kan me voorstellen dat het zo klote moet voelen als je gewoonweg niet weet waarom je je zo voelt.

Ik doe al weekenden 'lekker niets' en alleen maar dingen waar ik zin in heb en wat ik leuk vind, maar ik weet het gewoon echt niet. Ik kan gewoon niets bedenken. Ik heb gewoon het idee dat ik als maar moe ben, maar niet slaap-moe, zeg maar. Weet niet goed hoe ik het uit moet leggen.

ik vraag me af, wat vind je het nu het ergst?
vindt je het erg om een periode even niets te doen? of zie je het als een falen dat je niet kan doen? of ben je bang dat je opvalt bij je vrienden dat even niet meer langskomt? Heb je het gevoel dat je dan 'zwak' bent?
of voel je je gewoon kut in algemene zin, dus ook op doordeweekse dagen, zonder dat er een activiteit met vrienden gepland staat?

Ik voel me helemaal lamlendig en moe en ik vind het niet leuk dat ik geen zin heb in vrienden. Ik wil niet op zaterdag al om 9 uur op bed liggen en om het minste of geringste moeten huilen. Ik ben gewoon mezelf niet.

Dat het opvalt bij vrienden gaat het totaal niet om. Het gaat om mezelf.

Goh wat vervelend dat je je zo voelt.

Als je heel eerlijk naar jezelf en je leven kijkt, is er dan werkelijk niets wat dit gevoel zou kunnen veroorzaken? (Je hoeft het niet beslist te vermelden)

(Sommige mensen hebben even een helicopterview van zichzelf nodig om te zien wat er nu precies is, het is het proberen waard)

is er iets veranderd in je eetpatroon of met je medicatie (pil)?
het zou een winterdip kunnen zijn, dan is het advies meestal wel meer naar buiten (frisse lucht & beweging) en leuke dingen doen; toch naar vrienden

Bedenk wel dat wanneer je je winterslaap doet en steeds vroeg naar bed gaat je lichaam er ook steeds meer naar gaat vragen. Je wordt dus steeds iets eerder moe, waardoor je weinig energie ervaart.

Een winterdip zou wel kunnen, maar misschien heb je op het moment gewoon niet zo'n zin in de dingen die je opnoemt. Ik heb ook wel van die periodes dat ik me tot bepaalde dingen helemaal niet kan zetten die ik andere periodes wel leuk vind, en net als bij jou zijn er dan ook dingen die ik wel nog steeds graag doe. Als het je echt gaat belemmeren en je hebt het gevoel dat je echt down bent door de winter dan zou ik er wel wat aan doen, misschien met melatoninepilletjes of zo'n melatoninelamp, maar het is niet een ramp om even wat minder zin te hebben om dingen te ondernemen, zolang je het niet nooit naar je zin hebt. Ik zou wel dingen zoeken om naar uit te kijken, zoals een leuke boek of leuke film, iets lekkers voor bij de tv, dat soort dingen. Dingen waar je niet tegenop ziet maar wel van geniet.

Susan schreef:Een winterdip zou wel kunnen, maar misschien heb je op het moment gewoon niet zo'n zin in de dingen die je opnoemt. Ik heb ook wel van die periodes dat ik me tot bepaalde dingen helemaal niet kan zetten die ik andere periodes wel leuk vind, en net als bij jou zijn er dan ook dingen die ik wel nog steeds graag doe. Als het je echt gaat belemmeren en je hebt het gevoel dat je echt down bent door de winter dan zou ik er wel wat aan doen, misschien met melatoninepilletjes of zo'n melatoninelamp, maar het is niet een ramp om even wat minder zin te hebben om dingen te ondernemen, zolang je het niet nooit naar je zin hebt. Ik zou wel dingen zoeken om naar uit te kijken, zoals een leuke boek of leuke film, iets lekkers voor bij de tv, dat soort dingen. Dingen waar je niet tegenop ziet maar wel van geniet.

eens met Susan, al zou ik geen melatonine aanraden, dit is het stofje wat je aanmaakt als je wilt slapen, dus als je slaapproblemen hebt zou ik dat kopen, als je dat niet hebt, lekker op je eigen melatonine vertrouwen.

overigens herken ik het wel hoor, ik zit nu ook in mijn winterdip, maar neem mezelf wel steeds op uitje; naar de bibliotheek lopen, koffie drinken in de stad op een rustig plekje, een panty kopen bij de Hema etc. Dus niet al te grote spectaculaire dingen maar wel erop uit.
met name het bewegen in de buitenlucht doet mij goed, misschien jou ook?
sterkte

Ik heb wel even gedacht dat het 'gewoon' van de pil komt, maar ik ben als de dood om weer zo ongelooflijk erg ongesteld te worden als vroeger en dan wil ik eigenlijk niet het risico nemen om te stoppen om te kijken of het dan beter gaat. Daarbij krijg ik dan ook weer enorm last van m`n darmen, dus stoppen met de pil stel ik liever uit tot dat het ooit moet.

Ik kan het van mezelf ook niet goed voorstellen VC, juist omdat ik zo van de winter hou, dan zal het eerder een periode zijn. Ik denk dat Susan en Pseudoniem wel gelijk hebben. Ik geef misschien ook wel te snel toe aan het 'ik wil op bed' en daardoor blijf ik er misschien wel wat in hangen.

Ik kijk altijd echt enorm uit naar het weekend, zeker als het zulk heerlijk koud winterweer is. Ik kan dan lekker m`n eigen dingen doen, de Viva lezen die ik op woensdag al krijg (haha) en lekker met een mok thee en een TV serie op de bank. Daar geniet ik dan ook echt van. Ik kan enorm goed relaxen. Ik vind het ook zeker fijn om met zulk weer even de stad in te gaan voor een bolletje wol of wat dan ook. Maar ik denk wel dat ik te weinig buiten kom (dat zei m`n moeder ook al). Ik kom eigenlijk alleen op zaterdag echt buiten en dat kan nooit genoeg zijn.

Ergens daar zal de combinatie wel zitten, want m`n leven is verder eigenlijk heel leuk. Ik heb een hoop leuke dingen om naar uit te kijken en voor de rest voel ik me ook wel gelukkig.

He wat vervelend. Ik vind jou juist altijd zo heerlijk energiek overkomen. Heb je je bloed al laten testen?

Nee dat heb ik nog niet gedaan, maar ik hou het wel in het achterhoofd.

Nou is het wel zo dat ik nooit heb geweten wat 'gewoon moe' zijn is. Ik was nooit moe, altijd energie voor 10, laat op bed etc. Vriendinnen waren wel eens moe en gingen dan vroeg op bed na een lange dag werken bijvoorbeeld. Dat gevoel van moe heb ik nooit gehad. Dat je vrijdag`s avonds na een week werken blegh op de bank ploft, is dat moe zijn na een week werken? Ik weet het niet, want ik ken het niet.

Ik heb nu natuurlijk ook een huishouden en alles. Voor m`n gevoel loop ik mezelf niet voorbij, maar ik vind het gewoon heerlijk dat ik in het weekend lekker rustig aan m`n eigen dingen kan doen. En dan ben ik wel het liefste alleen of met m`n vriend, of even met zijn zusje ofzo. Geen drukte en harde muziek en drank etc.

Gewoon even je bloed laten testen. Misschien is je ijzer wel te laag of je vitamine-opname verstoord door je darmstelsel. Daar kun je je dan echt lamlendig door gaan voelen. En wellicht toch door je pil, ik ben met die meuk gestopt om die reden (maar ik ga toch weer beginnen).

Het klinkt wel als een winterdip. Tenminste een deel. Je hebt nog wel lol in het leven, kunt nog genieten van dingen. Ik kan alleen maar het advies geven om juist leuke dingen te blijven doen, er op uit te gaan. Ook als je geen zin hebt.

Rush schreef:Ik heb nu natuurlijk ook een huishouden en alles. Voor m`n gevoel loop ik mezelf niet voorbij, maar ik vind het gewoon heerlijk dat ik in het weekend lekker rustig aan m`n eigen dingen kan doen. En dan ben ik wel het liefste alleen of met m`n vriend, of even met zijn zusje ofzo. Geen drukte en harde muziek en drank etc.

Tjah, je wordt natuurlijk ook wat ouder... Klinkt stom maar op een gegeven moment hebben veel mensen er gewoon geen behoefte meer aan om al die drukte, muziek en drank te hebben. Voor een keertje leuk maar vaak nog veel leuker en lekkerder om gewoon op vrijdag- en zaterdagavond gewoon rustig thuis te zitten. Mischien kom jij nu wel in een andere fase dan veel vrienden van je. Wonen die ook samen oid of staan ze nog vrijer in het leven? Ik kan ook heerlijk uitkijken naar vrije avonden in het weekend. Ik ben ook over die drukte, muziek etc heen gegroeid. Ik ga wel graag een avond naar het theater, een dagje uit en doe genoeg dingen die ik leuk vind. Maar niet zoals ik eerder deed. En ik weet niet of ik er zo emotioneel op zou reageren dan jij nu zegt te doen maar als je dit misschien al een poosje tegen je zin wel doet omdat het zo hoort in je beleving en omdat je dit altijd deed kan ik me ook wel voorstellen dat je hier misschien ongemerkt enorm tegen op kan zien en er dan ook echt helemaal geen zin meer in hebt.

En een huishouden doen naast je werk vreet ook best wel energie. Ik werk fulltime en heb mijn huishouden. Nou is die bij lange niet perfect omdat ik het makkelijk kan loslaten en leuke dingen doen of lekker nixen ook wel voorgaat. Maar toch het moet allemaal wel gebeuren.

Ik zou uiteraard iets medisch uitsluiten dus bovenstaande adviezen van anderen zou ik ook zeker opvolgen voor het geval dat.

Ik herken het wel in milde vorm. Slaap heel veel, op vrije avonden lig ik al rond halftien in bed. Afgelopen weekend ben ik ook elke middag in slaap gevallen op de bank en heb weinig zin in dingen. Dit weekend kreeg ik ineens het vermoeden dat die energieloosheid waarschijnlijk gewoon te maken heeft met het feit dat ik al even geen zon meer heb gezien.

Het is hier vrij mild, dus ik geef me er gewoon maar aan over. Veel slapen en hopen dat er straks weer een dagje zon is zodat ik hopelijk wat oplaad.

als het langer aan blijft houden zou ik serieus kijken naar je anticonceptie. Ik heb daar zelf ook last van gehad, in ging toen over van de Microgynon 20 naar de bestandsnaam. Ik zou er niks van merken zeiden ze bij de apotheek.
Echter ik veranderde in een heks, ik zocht met iedereen ruzie en als ik geen ruzie zocht lag ik huilend onder een dekentje... Na 4 weken viel bij mij het kwartje... de pil...

Uiteraard hoeft bij wat bij mij is overkomen niet jou te overkomen, maar wilde het toch gezegd hebben

VeryCherry schreef:Had ik ook met Microgynon, ik ben er 3 maanden beroerd van geweest. Ik mocht niet meer terug naar de 'oude' pil, ik kreeg alleen stomme tabletjes mee.

Wat voor tabletjes? Hielpen ze de klachten te onderdrukken?

Ik vind het heel herkenbaar. Ik heb de jaren hiervoor ook elk jaar weer een winterdip gehad! Dit jaar trouwens minder.

Pseudoniem schreef:als het langer aan blijft houden zou ik serieus kijken naar je anticonceptie. Ik heb daar zelf ook last van gehad, in ging toen over van de Microgynon 20 naar de bestandsnaam. Ik zou er niks van merken zeiden ze bij de apotheek.
Echter ik veranderde in een heks, ik zocht met iedereen ruzie en als ik geen ruzie zocht lag ik huilend onder een dekentje... Na 4 weken viel bij mij het kwartje... de pil...

Uiteraard hoeft bij wat bij mij is overkomen niet jou te overkomen, maar wilde het toch gezegd hebben

Ja dat heb ik zelf jaren geleden ook gehad, dus ik weet hoe het is. Gelukkig slik ik nu al jaren weer dezelfde (echte) pil . De nep variant was een drama!

@Rovine, dat herken ik dan weer niet. Het is niet dat ik veel slaap of op die manier moe ben. Meer energieloos ofzo.

Hoe is het nu met je?