Gescheiden ouders: hoe denk je over het huwelijk?

Eucalypta schreef:En ik zeg trouwens ook moet dat mensen niet moeten trouwen, maar wel dat een beetje een realistische kijk op relaties dan wel handig is, dat je er met een briefje niet bent en dat je best lastige tijden kunt krijgen waarin je elkaar echt echt niet meer leuk vindt.

Ja, en die tijden kennen we allemaal, of we gaan ze absoluut leren kennen.
Maar wanneer ga je dan uit elkaar? Waar ligt voor anderen die grens dan? Ik vind het hele interessante discussies, waar ik ook al jaren en de afgelopen maanden vooral, heel veel over nadenk. Wat maakt dat je bij iemand blijft, dat je weet dat het weer over gaat. En wat maakt dat je gevoel gewoon zegt: dit komt niet meer goed, hier gaan we niet uitkomen.

Eucalypta schreef:Oh ok, nee dat zou ik niet doen, als ik dat wist. Maar hè ik zou ook niet trouwen zonder zelfstandig te blijven, zeg maar het condoom van het huwelijk ik neem dan ook voorzorgsmaatregelen.

Dat is dan eerder het condoom van kinderen krijgen. Mensen gaan minder werken of stoppen omdat er kinderen komen, niet omdat ze trouwen.

Pollewop schreef:

Eucalypta schreef:En ik zeg trouwens ook moet dat mensen niet moeten trouwen, maar wel dat een beetje een realistische kijk op relaties dan wel handig is, dat je er met een briefje niet bent en dat je best lastige tijden kunt krijgen waarin je elkaar echt echt niet meer leuk vindt.

Ja, en die tijden kennen we allemaal, of we gaan ze absoluut leren kennen.
Maar wanneer ga je dan uit elkaar? Waar ligt voor anderen die grens dan? Ik vind het hele interessante discussies, waar ik ook al jaren en de afgelopen maanden vooral, heel veel over nadenk. Wat maakt dat je bij iemand blijft, dat je weet dat het weer over gaat. En wat maakt dat je gevoel gewoon zegt: dit komt niet meer goed, hier gaan we niet uitkomen.

Dat zal voor mensen ook een gevoel zijn denk ik. Je zult mensen hebben die koste wat kost bij hun partner blijven en hopen dat het goed komt of er echt in geloven, terwijl iemand anders, in dezelfde situatie, voor zichzelf zal kiezen omdat ze denkt er niet uit te kunnen komen. Het is zo persoonlijk hoe het voelt & wat je denkt, dat er niet 1 lijn in te trekken is, denk ik.

Jij hebt ervoor gekozen om ermee te stoppen, omdat het jou niet gelukkig maakte, en bv. Euc is door blijven gaan en gaan vechten, en heeft het wel gered. Maar het betekent niet dat jij het ook had gered als je door had gezet.

Jazeker. Het is natuurlijk niet voor iedere relatie weggelegd, maar ik geloof er zeker wel in.
Mijn ouders zijn gelukkig uit elkaar gegaan omdat mijn vader een eikel is. Wij (kinderen) en mijn moeder zouden niet gelukkig zijn als zij bij elkaar waren gebleven. Dus ik ben niet tegen scheiden. Maar ik vind wel dat er mensen zijn die te snel opgeven.
In een huwelijk zullen er ongetwijfeld moeilijke periodes aankomen, dat kan ook niet anders als je een lange relatie hebt. Het gaat erom dat je ook in die periodes blijft vechten voor je relatie en niet opgeeft als het even wat moeizamer gaat of je in een sleur zit.

Zelf ga ik ook trouwen. Ik vind het mooi om man een vrouw te zijn. Daarnaast denk ik dat het voor mij een extra stok achter de deur is. Als het moeilijk gaat, ga je denk ik toch iets harder vechten omdat je ook weet wat een gedoe een scheiding met zich mee brengt.

Ik heb ook eens een onderzoek gelezen waar ze stellen die op het punt stonden om te scheiden gingen interviewen. Deze mensen waren ongelukkig.
De ene groep proefpersonen verbrak de relatie terwijl de andere groep ervoor bleef vechten.
een x aantal jaren later (5 ofzo), vroegen ze dezelfde groepen mensen naar hoe gelukkig zij zijn. Hieruit bleek dat de mensen die gevochten hadden voor hun relatie en bij elkaar bleven nu zelfs gelukkiger waren als voordat het slecht ging met hun huwelijk.
De mensen die wel uit elkaar waren, waren welliswaar gelukkiger dan tijdens de slechte fase van hun huwelijk. Maar ze waren ongelukkiger dan in de tijd voordat het slecht ging met hun huwelijk.

Ook hier zal dit natuurlijk niet voor iedereen gelden. Er zullen relaties zijn waarbij respect, gelijkwaardigheid en andere essentiële dingen missen, en die mensen zullen vast gelukkiger zijn door uit de relatie te stappen.

Mijn ouders zijn gescheiden, enkele jaren daarna hertrouwd en allebei zijn ze weer enkele jaren later gescheiden.
Blijkbaar werkte het voor hen gewoon niet. En ik denk dat ze in hun tweede huwelijk ook minder bereid waren om te vechten voor het huwelijk, dat ze eerder voor zichzelf hebben gekozen.

Ik wil wel graag trouwen, maar mijn vriend wil het niet. Ik leef niet met de insteek dat de kans groot is dat we ooit uit elkaar gaan. Mijn uitgangspunt is gewoon dat ik de rest van mijn leven bij hem blijf. Natuurlijk kan het leven anders lopen dan gedacht, maar daar ga ik nu niet vanuit.