Kinderen en digitale wereld

Marin; ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen, euh ff met een voorbeeld uit de klas bijv.

Ik had een les over drijven/zinken. Ik kan dan er mooie spelletjes bij pakken op internet maar ze leren toch het meeste van het echte ervaren van drijven/zinken. De spelletjes op internet gebruik ik er dan bij.

Of met R als ik met hem aan het koken ben wil ik dat hij zelf ervaart wat snijden etc etc is. Je hebt er geweldige dingen op voor op de Ipad om te 'koken' maar echt blijft dan in mijn ogen toch beter. Al kan dus een ondersteuning via digitale dingen erg goed zijn, de basis vind ik liggen bij echte materialen. Snap je een beetje wat ik bedoel?

Ik vind het wel echt spelen op de iPad, maar je mist wel het sensorische gedeelte en dat is nu vooral voor Ezra zo belangrijk. Lekker kliederen en voelen met klei, vingerverf, zand, scheerschuim, modder. Dat wisselen we dus wel echt af. Ik voel me soms schuldig dat ze teveel achter een beeldscherm zitten, maar vanmorgen vertelde ik aan onze ouderbegeleidster wat we in de vakantie allemaal hebben gedaan en toen vond ze dat we echt veel met ze ondernemen. Zolang dat goed zit, heb ik met die televisie en iPod/iPad ook minder problemen.

Haha ja ik snap precies wat je bedoelt Printje Jij gebruikt de digitale wereld dus meer om echte ervaringen te complementeren (niet verwarren met complimenteren

Susan schreef:Ik vind het wel echt spelen op de iPad, maar je mist wel het sensorische gedeelte en dat is nu vooral voor Ezra zo belangrijk. Lekker kliederen en voelen met klei, vingerverf, zand, scheerschuim, modder. Dat wisselen we dus wel echt af. Ik voel me soms schuldig dat ze teveel achter een beeldscherm zitten, maar vanmorgen vertelde ik aan onze ouderbegeleidster wat we in de vakantie allemaal hebben gedaan en toen vond ze dat we echt veel met ze ondernemen. Zolang dat goed zit, heb ik met die televisie en iPod/iPad ook minder problemen.

Nou ja dat bedoel ik dus ook. Op de Ipad is natuurlijk wel echt spelen maar je gebruikt dan niet dezelfde zintuigen als dat je doet bij het spelen met echte dingen. Kinderen moeten leren dat dingen ruimtelijk zijn, en geen platte vlakken zoals je op de Ipad ziet. In de echte wereld gebeurd er niets als je een beetje schuift met je vingers heen en weer, daarom vind ik die balans tussen die twee zo belangrijk.

Maar met sommige dingen maakt het weer niet uit, wij hebben de Maan Rood Vis Lettershow (spel met bord, magneetletters en plaatjes) en de Maan Roos Vis Letterlegger (hetzelfde principe, maar een app op de iPad) en dan vind ik het niet uitmaken. Ja, je kan op het bord zelf kiezen welk woord je legt, dat wel, maar qua zintuigen bedoel ik.

Marin schreef:Haha ja ik snap precies wat je bedoelt Printje Jij gebruikt de digitale wereld dus meer om echte ervaringen te complementeren (niet verwarren met complimenteren

ahaha ja precies. Voor sommige kinderen is die extra inoefening via bijv de Ipad erg goed. Ik ben op school veel bezig met meervoudige intelligentie, wat eigenlijk kortweg inhoudt dat alle kinderen anders leren en dus ook een andere manier van verwerken hebben. Voor de ene is dat bijv. via muziek en voor de ander dus extra ondersteuning via de touchscreen.

Ik vind de basis liggen bij de echte ervaringen met echte materialen, daarna komt de digitale wereld erbij.

Hoe kan een kind bijv. weten wat een appel echt is als ze hem bijv. alleen maar op de Ipad gezien hebben.

Hier let ik ook op de juiste balans. N. kijkt tv en ze speelt op de tablet en mijn iPhone. Ik vind het allemaal prima, zolang er ook nog gewoon gespeeld wordt. Als het aan N. ligt kijkt ze de hele dag tv. Ze vind het interessant, want daar leert ze over dingen die zij interessant vindt. Ik durf dan ook met heel veel zekerheid te zeggen dat de kennis die N. van ontzettend veel dingen heeft van tv komt. Niet alleen vormen, kleuren en tellen, maar de meest vreemde diersoorten weet ze te herkennen en te benoemen. Ook in het engels! N. is (door haar ontwikkelingsvoorsprong) erg leergierig en op zoek naar uitdaging en informatie, om haar kennis nog meer uit te breiden. Leerzame tv-programma's zijn daarvoor een ultiem middel. De tablet kan ze ook feilloos besturen, memory is haar favoriete spel daarop. Ik wissel dit allemaal af met het voorlezen van boeken (waar ze ook nieuwe informatie uit kan halen) en het 'echte' spelletjes spelen. Daarnaast stimuleer ik haar om haar eigen fantasie te gebruiken door met bijvoorbeeld poppen, Duplo of haar keukentje te spelen. Ik maak een 'begin', zij gaat er met haar eigen fantasie mee verder. Dit omdat ze het moeilijk vindt om zelf te spelen.

Ze is 'gewoon' lekker kind, speelt met speelgoed, speelt buiten, knutselt, eet/drinkt gezellig samen met mama aan tafel en speelt samen met mama spelletjes. Maar ze is een 'modern' kind, want ze kijkt óók tv en speelt op de iPhone/tablet. Je kan er bijna niet meer omheen. Ik zie weinig schadelijks aan het feit dat kinderen tv kijken of op een tablet spelen. Zolang het goed in balans is met de rest vind ik het prima!

Printje schreef:

Marin schreef:Haha ja ik snap precies wat je bedoelt Printje Jij gebruikt de digitale wereld dus meer om echte ervaringen te complementeren (niet verwarren met complimenteren

ahaha ja precies. Voor sommige kinderen is die extra inoefening via bijv de Ipad erg goed. Ik ben op school veel bezig met meervoudige intelligentie, wat eigenlijk kortweg inhoudt dat alle kinderen anders leren en dus ook een andere manier van verwerken hebben. Voor de ene is dat bijv. via muziek en voor de ander dus extra ondersteuning via de touchscreen.

Ik vind de basis liggen bij de echte ervaringen met echte materialen, daarna komt de digitale wereld erbij.

Hoe kan een kind bijv. weten wat een appel echt is als ze hem bijv. alleen maar op de Ipad gezien hebben.

Maar dat laatste geldt dan ook voor een kartonboekje met foto's bijvoorbeeld.

Susan; ja dat klopt. Een kind leert nooit wat een appel echt is als het het niet zelf gevoeld/geproefd etc heeft. Het blijft dan een passief begrip voor ze, pas als ze het actief gebruiken krijgen ze er een goed beeld bij. Daarmee wil ik niet zeggen dat boekjes etc niet goed zijn maar zolang er ook maar gebruik gemaakt wordt van echte materialen.

Printje schreef:

Hoe kan een kind bijv. weten wat een appel echt is als ze hem bijv. alleen maar op de Ipad gezien hebben.

Haha ja dat is wel een extreem voorbeeld wat niet zo snel voor zal komen (welk kind ziet nou alleen digitale appels en geen appels in het echt), maar ik snap je punt. In sommige situaties kan dat inderdaad wel gebeuren. Anderzijds kan het echt enorm schelen dat je die digitale dingen kunt aanbieden. Ik legde uit aan zusje dat ik op safari ging en echte olifanten ging zien, en toen gingen we direct plaatjes opzoeken van hoe zo'n safari jeep en tent er dan uit zag en hoe olifanten in het wild leven, ipv in de dierentuin.

Dat van die meervoudige intelligenties is inderdaad een goed punt, dat is iets waar ik ook veel mee werk (nou ja, in theorie, want ik schrijf over onderwijsmethodes).

Parisienne schreef:

Ze is 'gewoon' lekker kind, speelt met speelgoed, speelt buiten, knutselt, eet/drinkt gezellig samen met mama aan tafel en speelt samen met mama spelletjes. Maar ze is een 'modern' kind, want ze kijkt óók tv en speelt op de iPhone/tablet. Je kan er bijna niet meer omheen. Ik zie weinig schadelijks aan het feit dat kinderen tv kijken of op een tablet spelen. Zolang het goed in balans is met de rest vind ik het prima!

Dit vind ik wel mooi omschreven, een gewoon én modern kind!

Ik zoek met C. ook naar de juiste balans. Hij wil heel veel gamen, op de wii, en ds etc.. Dat vind hij op dit moment echt super leuk, en dat is het ook natuurlijk. Verbieden ga ik niet, dus als hij zo'n fase heeft mag hij dat iedere dag doen. Wel maar een ding, dus of op de laptop, of op de ds of wii. Maar dan beperk ik dat tot een uurtje.

Net als tv kijken, dat ga ik hem niet verbieden, wel beperk ik het tot bepaalde series en ook een uur per dag. Verder doen we vanalles buitenshuis, en speelt hij met auto's, bouwt hutten etc.. Dus een gode balans, vind ik

Ik heb er niet zoveel moeite mee. Ze hebben ook echt heel veel van tv geleerd die ik ze nooit zou leren omdat ik er zelf niet op kom. Zolang ze ook andere dingen doen vind ik het prima. Mijn dochter kijkt wel het liefst de hele dag tv, maar dat is mij wel weer wat teveel van het goede. Maar ik beperk het niet maar tot een half uurtje. Nu zijn ze vanmorgen voor het eerst naar de psz geweest, daarna gegeten en vielen ze in slaap. Nu zijn ze nog hardstikke moe en komt er verder weinig uit. We hebben net een boekje gelezen. Ik denk dat ze nu ook niet veel anders meer doen dan tv kijken tot aan het eten, maar dat vind ik nu ook prima. Voor de tablet geldt hetzelfde.

Yrsa heeft ook een wisselende dag. Vanmorgen peuterspeelzaal, daarna eventjes televisie, daarna heeft ze met haar Duplo gespeeld, daarna samen met het poppenhuis en daarna verstoppertje, daarna weer filmpjes op de iPod Touch omdat ik ging strijken en nu zit ze weer met Playmobil. Ezra komt over een half uurtje, die is waarschijnlijk zo moe van de eerste dag na de vakantie dat hij lekker YouTube mag kijken. Maandag is sowieso altijd een erg actieve dag met zwemmen enzo.

De oudste kan al bijna zelfstandig de laptop bedienen, alleen het wachtwoord gaat mis, maar verder lukt opstarten prima, en ze weet ook al prima hoe ze op sites kan komen voor spelletjes, en via youtube filpmjes kan kijken. Er zit een filter op, dus schokkende dingen kan ze niet snel tegenkomen, en ik zit in de buurt en hou een oogje in het zeil. Ze is 5 jaar.

Ook met mijn telefoon kan ze goed overweg.

De 2e is bijna 4, en kan ook al heel goed met dit alles overweg. Ik zie daar niet echt kwaad in, mits ze niet de hele dag achter die dingen hangen.

Wat me wel altijd een beetje 'steekt' is het volgende:
Thuis heeft N. moeite met zelf spelen. Ze heeft veel speelgoed, maar speelt weinig en al helemaal weinig alleen. Ik ben continu zoekende en moet haar eigenlijk de hele dag helpen te spelen. Daarom is de tv ook een middel wat ik graag in zet als ik even rustig wil zitten Anyway.. vanochtend stapt N. bij opa en oma binnen, vraagt of ze alsjeblieft wat mag drinken, pakt haar speelgoed en gaat heerlijk rustig zitten spelen. Je hoort haar niet meer. Ik hoor van mijn stiefmoeder dat ze dit daar altijd doet. Nooit vraagt ze om tv/tablet/telefoon. Ze speelt altijd zelf/alleen. Als ik haar kom ophalen zegt mijn stiefmoeder vaak: "Zo, ik heb veel kunnen doen vandaag. Ik heb schoongemaakt, een wasmand weggestreken, bedden verschoond, badkamer gepoetst.. wat fijn dat ze zo lekker lief speelt!" Juist, deed ze dat thuis ook maar eens

Parisienne schreef:Wat me wel altijd een beetje 'steekt' is het volgende:
Thuis heeft N. moeite met zelf spelen. Ze heeft veel speelgoed, maar speelt weinig en al helemaal weinig alleen. Ik ben continu zoekende en moet haar eigenlijk de hele dag helpen te spelen. Daarom is de tv ook een middel wat ik graag in zet als ik even rustig wil zitten Anyway.. vanochtend stapt N. bij opa en oma binnen, vraagt of ze alsjeblieft wat mag drinken, pakt haar speelgoed en gaat heerlijk rustig zitten spelen. Je hoort haar niet meer. Ik hoor van mijn stiefmoeder dat ze dit daar altijd doet. Nooit vraagt ze om tv/tablet/telefoon. Ze speelt altijd zelf/alleen. Als ik haar kom ophalen zegt mijn stiefmoeder vaak: "Zo, ik heb veel kunnen doen vandaag. Ik heb schoongemaakt, een wasmand weggestreken, bedden verschoond, badkamer gepoetst.. wat fijn dat ze zo lekker lief speelt!" Juist, deed ze dat thuis ook maar eens

Ben je thuis dan misschien teveel met haar bezig? Ik merk dat ik C. eigenlijk nooit vermaakt hebt de hele dag en hij kan heel makkelijk zelf spelen en bij mijn ouders ook. Het dochtertje van een vriendin waar ik wel eens op paste is altijd vermaakt, alles werd samen met mama gedaan, mama vond dat gewoon leuk en gezellig en is niks mis mee, maar zij kan niet alleen spelen. Ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar misschien doe je dat onbewust.

Heel herkenbaar Parisienne. Mijn dochter is precies zo. Als mijn moeder hier is zijn ze ook heel braaf en kan zij met hun om zich heen het hele huis door. Ik kan niet eens even de keuken doen want dan is het hek al van de dam. Ook als ik een paar dagen bij mijn ouders ben kijken ze niet naar de tv om.

Bolleke schreef:
Ben je thuis dan misschien teveel met haar bezig? Ik merk dat ik C. eigenlijk nooit vermaakt hebt de hele dag en hij kan heel makkelijk zelf spelen en bij mijn ouders ook. Het dochtertje van een vriendin waar ik wel eens op paste is altijd vermaakt, alles werd samen met mama gedaan, mama vond dat gewoon leuk en gezellig en is niks mis mee, maar zij kan niet alleen spelen. Ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar misschien doe je dat onbewust.

Dit dacht ik in eerste instantie ook. Dat het gewenning zou zijn. Maar ik kan nu met zekerheid zeggen dat dat het niet is. Bij N. is het altijd al zo geweest. Ze hebben dit tijdens de observatieperiode (bij de onderzoeken die ze heeft gehad) ok uitgebreid bekeken en besproken. Daaruit kwam dat N. het gewoon erg moeilijk vind om zelf te spelen. Ze heeft een geweldige fantasie (astronauten op ruimtereis, dieren in het oerwoud, zeemeerminnen in de oceaan, indianen op jacht - zonder dat ze al die poppetjes/figuren daadwerkelijk heeft), maar ze weet met heel veel speelgoed niet goed wat ze ermee aan moet. Ze weet het wel, alleen hoe ermee gespeeld 'hoort' te worden interesseert haar niet zo. Ze wil er op een andere manier mee spelen, alleen weet ze zelf niet heel goed hoe. Ze denkt te ver door, waardoor ze het lastig krijgt in haar hoofd en ze opgeeft. Dan komt ze gelijk naar mij. Daarom help ik haar op weg met spelen, maak een beginnetje om haar te laten zien dat ze ook 'normaal' kan spelen met speelgoed en zij pikt het verder op. Hier hebben we echt een tijd op moeten oefenen. De laatste tijd gaat het wat beter gelukkig

Coco schreef:Heel herkenbaar Parisienne. Mijn dochter is precies zo. Als mijn moeder hier is zijn ze ook heel braaf en kan zij met hun om zich heen het hele huis door. Ik kan niet eens even de keuken doen want dan is het hek al van de dam. Ook als ik een paar dagen bij mijn ouders ben kijken ze niet naar de tv om.

Oma's hebben de macht!

Oma's hebben inderdaad de macht, daar luistert C. altijd meteen, zonder discussie. Thuis is dat wel anders haha..

Parisienne, dat lijkt mij lastig! En jammer dat het dus niet zo "simpel" is zoals ik het zei. Maar het kon ook ongemerkt gaan, dan bedoelde ik meer.

PapillonRose schreef:Hier mag ze alles zien en doen, mits het voor haar leeftijd geschikt is. En met mate. Tv kijken of op de iPad, prima, maar geen uren achter elkaar. En afgewisseld met andere dingen als knutselen, buitenspelen, met speelgoed rommelen, etc.

Ik vind zelf overigens wel dat kinderen er zelf interesse in moeten tonen, ik ga bijvoorbeeld geen iPad opdringen omdat ze er toch eens mee moet leren omgaan Maargoed, de meeste kinderen zijn er uit zichzelf nieuwsgierig naar, dus lekker laten gaan vind ik dan. Wel met mate, maar dat is volgens mij overal belangrijk bij.

Zo heb ik het ook. Mijn zoontje mag best achter de pc, tv en de achter de ps3. Maar let er wel op dat hij niet elke dag de hele dacht achter een beeldscherm door brengt. Ik laat hem ook vaak met zijn speelgoed spelen, en met mooi weer gaat hij gewoon in de tuin spelen.
Ik moet hem met zelf spelen wel een beetje op gang helpen. Door voorbeeldjes te geven wat hij kan gaan doen. Of we spelen samen even met zijn speelgoed.

Ik vind het wel bizar om te zien hoe snel kinderen gewend raken aan de digitale wereld.
Mijn ouders hebben een ipad, en ik had echt zowat mijn kin op mijn knieën liggen toen ik er van de week met Luuk was en zag dat hij heel bewust met zijn vingertje over het scherm schoof om hem te bedienen! Het kind is nog geen één

Ik ga dat verder ook niet tegenhouden. De technologie zal zich de komende jaren alleen maar verder gaan ontwikkelen, waardoor het voor onze kinderen allemaal niet meer dan normaal zal zijn.

Ik geef trouwens bij deze eerlijk toe (misschien eerder een biecht voor in het biechttopic) dat ik de tablet soms iets te vaak inzet als afleid middel. Heel onpedagogisch verantwoord, ik weet het. Maar het is oh zo handig!

Uit eten, naar een verjaardag, op visite.. dat ding gaat mee in de tas!

Bolleke schreef:Oma's hebben inderdaad de macht, daar luistert C. altijd meteen, zonder discussie. Thuis is dat wel anders haha..

Parisienne, dat lijkt mij lastig! En jammer dat het dus niet zo "simpel" is zoals ik het zei. Maar het kon ook ongemerkt gaan, dan bedoelde ik meer.

Ja, ik begreep het wel geloof ik Vandaar dat ik het ook eerst bij mezelf ging zoeken, of ik inderdaad niet ongemerkt teveel met N. deed of misschien juist te weinig. Veel dingen doe je eigenlijk ook ongemerkt.