Jij, je baby en anderen...

Ik ben benieuwd hoe jullie omgaan met het volgende...

Als wij met onze dochter ergens op bezoek gaan, willen andere mensen haar altijd vast houden. Logisch en op zich vind ik dit ook wel prima, tot op een bepaalde hoogte.

Zoals gisteren waren we bij mijn ouders en daar was het best wel druk.
Iedereen had haar zo'n beetje vast gehouden, maar ik merkte aan haar dat ze dat gepak op gegeven moment zat was. Ze huilde...
Toch zeurden mensen op gegeven moment door dat ze haar nog wel weer even wilden.
Dit heb ik toen afgekapt. Ik merkte aan mijzelf dat ik er kribbig van werd om telkens nee te zeggen, want er werd gewoon niet geluisterd en ik moest telkens weer nee zeggen.

Ik begrijp ook wel dat anderen het leuk vinden om haar vast te houden. Maar ik heb er eigenlijk geen zin in om haar telkens maar weer rond te moeten laten gaan als we ergens zijn.
Hoe pakken jullie dit aan?

D. bleef bij mij in de draagdoek. Ik was er heel duidelijk in, als D. bij mij lag lag ze bij mij als ik aanbood of iemand haar wou vast houden prima, maar ze werd niet zo maar uit mijn handen gepakt. Daar was mijn schoonmoeder heel goed in.
Deze baby blijft ook lekker bij mij, hup in de doek en niemand kan hem "afpakken"

Nou gewoon precies zoals jij gedaan hebt. Zoal lang ze het leuk vindt is het goed en anders is het klaar. Gewoon zeggen zo nu is het weer even genoeg.

Mamsie schreef:Nou gewoon precies zoals jij gedaan hebt. Zoal lang ze het leuk vindt is het goed en anders is het klaar. Gewoon zeggen zo nu is het weer even genoeg.

Hier ook, ik ben er echt helemaal niet flauw mee, mijn kleuters mochten R gewoon vasthouden maa wanneer ik merkte dat het niet ging kwam hij bij mij.

Zelf "dumpte" ik trouwens altijd mijn kinderen bij andere op schoot. Ja waarvan ik wist dat de het leuk vonden. Dan vonden ze het ook geen probleem wanneer ze het beu waren om ze terug te geven. Meestal deden ze dat dan uit zichzelf al wel.

Mamsie schreef:Zelf "dumpte" ik trouwens altijd mijn kinderen bij andere op schoot. Ja waarvan ik wist dat de het leuk vonden. Dan vonden ze het ook geen probleem wanneer ze het beu waren om ze terug te geven. Meestal deden ze dat dan uit zichzelf al wel.

Hahaha dat deed ik ook altijd.

Printje schreef:

Mamsie schreef:Zelf "dumpte" ik trouwens altijd mijn kinderen bij andere op schoot. Ja waarvan ik wist dat de het leuk vonden. Dan vonden ze het ook geen probleem wanneer ze het beu waren om ze terug te geven. Meestal deden ze dat dan uit zichzelf al wel.

Hahaha dat deed ik ook altijd.

Hahaha, dit doe ik ook wel eens, vooral bij mijn ouders of schoonouders.
Maar ik doe dat niet bij Jan en alleman....

Inderdaad, als het kind het zelf niet leuk meer vindt dan houdt het gewoon op. Ik vind het al raar dat mensen dat zelf niet kunnen bedenken, het is een kind, geen pop.

Ja dan had ik mijn handen ook ff vrij.

N. Mag best bij anderen zitten als ze het zelf ok vind. Wanneer ik merk dat ze het zat word en gaat huilen neem ik haar weer terug. Gebeurt ook vaak genoeg dat er haar niet uit handen geven zoals gisteren bij een brunch. daar was ze alles behalve happy en dan houden we haar bij ons. Als mensen aandringen merk ik ook aan mezelf dat ik wat kribbig word maar probeer wel duidelijk te zijn en ook begripvol naar anderen. Kan het me echt wel voorstellen dat ze het leuk vinden haar vast te houden.

Ik snap niet zo goed wat er nu zo leuk is aan een andermans baby vast te houden..
Ik gaf mijn kinderen toen ze nog zo klein waren amper uit handen, ze bleven dan gewoon bij mij of mijn man, en als we bijv thuis een verjaardag hadden dan gingen ze bij mij in de doek of in de drager op mijn rug.
Nu de jongste wat groter is (9mnd) vind ik het niet zo erg als ze bij iemand anders zit, ze geeft het nu duidelijk aan wanneer het genoeg is.
Ik vind dat een baby bij zijn ouders hoort, vooral ook in de kraamtijd maar ook in de periode erna, allemaal overbodige prikkels, geuren en noem maar op.

In het begin was ze eigenlijk vooral bij mij, in de doek. Ze sliep het grootste deel van de tijd, dus ze kwam bijna niet uit de doek. Nu ze wat ouder is geef ik haar wel makkelijker aan iemand anders. Zeker als ik alleen met de beide kinderen ergens ben en de oudste heeft mijn aandacht nodig. In grote groepen probeer ik het wel wat te vermijden.

Siep schreef:Ik snap niet zo goed wat er nu zo leuk is aan een andermans baby vast te houden.. .

Ik heb zelf (nog) geen kinderen en vind het heerlijk om met mijn neefjes of nichtje te knuffelen. Daar kan ik echt van genieten.

Chipp schreef:

Siep schreef:Ik snap niet zo goed wat er nu zo leuk is aan een andermans baby vast te houden.. .

Ik heb zelf (nog) geen kinderen en vind het heerlijk om met mijn neefjes of nichtje te knuffelen. Daar kan ik echt van genieten.

Precies volgens mij vinden veel mensen dat gewoon leuk. Hier mag iedereen ze vanaf het begin gewoon vasthouden.

Ik doe er ook niet moeilijk over met vasthouden. Maar wel tot een bepaalde grens, maar S piept niet zo heel snel en vond het wel fijn bij anderen.

Geen idee hoe ik daar dalik in sta;)
Enigste wat ik wel weet is dat ik het heel leuk vind om baby's vast te houden, maar hier zelf nooit om zal/durf vragen. Dat laat ik aan de moeder over. Laat staan dat als ik merk/hoor dat moeder het kind wil vast houden, ik er dan toch nog specifiek om zou vragen

Zolang mijn dochter het zelf goed vond, vond ik het ook niet erg als ze bij iemand op schoot zat. Als ze het niet meer fijn vond dan kwam ze bij mij of mijn man.
Met mijn zoon zijn we niet op visite geweest en we hebben beide onze verjaardagen ook niet gevierd, hij kon totaal niet tegen prikkels. Zelfs de opa's en oma's hebben hem de eerste tijd weinig vast gehad want dan was hij helemaal overstuur, dat vond ik wel heel jammer, want ik vond het heel fijn om ze zo trots te zien als ze hem vast hadden. Hij zat tijdens elke kraamvisite in de draagdoek en dan liep ik door de kamer heen. De draagdoek was echt een uitkomst, maar zonder draagdoek begreep iedereen ook wel dat ze hem niet vast konden houden want hij huilde alleen maar.

Chipp schreef:

Siep schreef:Ik snap niet zo goed wat er nu zo leuk is aan een andermans baby vast te houden.. .

Ik heb zelf (nog) geen kinderen en vind het heerlijk om met mijn neefjes of nichtje te knuffelen. Daar kan ik echt van genieten.

Uuuh, ik heb zelf wel kinderen, maar vind het net zo goed heerlijk om met een andere baby te knuffelen! Heerlijk zo'n kleine muppet tegen je aan!

Ik had er beide keren niet zo veel moeite mee, zolang de kinderen dat ook niet hadden!

Alleen al om te zien hoe anderen mensen, ouders, zussen en vriendinnen, naar dat kindje keken... Prachtig toch! Ik denk niet dat 'delen' helemaal het juiste woord is, maar dekt de lading wel

Luuk vond het afschuwelijk om van hand tot hand te gaan. Hij kon/kan echt niet goed tegen drukte en teveel prikkels. Helaas begreep niet iedereen dit. Vooral onze beide grootouders vonden het allemaal maar onzin en Luuk moest er maar gewoon aan wennen. En nog pakken ze hem altijd maar gewoon op, terwijl hij duidelijk laat merken dat hij er geen zin in heeft. Toen hij nog heel klein was vond ik het heel moeilijk om er wat van te zeggen, nu ga ik er gewoon naast staan en geeft hij zelf wel duidelijk aan dat hij naar mij toe wil

Ik ben hierdoor trouwens wel heel terughoudend geworden in het vasthouden van andersmans baby's, terwijl ik daar wel echt heel erg van kan genieten. Ik ben bang dat diegene zich ook verplicht voelt om haar kind uit handen te geven, zoals ik me ook heb gevoeld. Dus nu zeg ik altijd 'weet je het wel zeker?' of 'wordt hij/zij daar niet onrustig van?'. Dat is waarschijnlijk ook helemaal niet leuk voor de ouders van de baby, maar ik zeg het altijd voor ik er erg in heb...

Iedereen die op kraamvisite is geweest mocht mijn kindjes wel vasthouden. M. werd wel onrustig op feestjes dus toen J. jarig was (M. was toen twee maanden) heb ik haar de hele middag bij me gehouden. Er werd wel een paar keer gevraagd door mensen wanneer ze haar nou vast mochten houden. Ik heb toen uitgelegd dat ze erg onrustig werd van grote gropen mensen en dat ik haar die dag bij me hield maar dat ze van harte welkom waren op een ander moment en dat ze haar dan wel mochten vasthouden. Werd me niet in dank afgenomen en volgens mij vonden ze maar dat ik me aanstelde. Nou ja, jammer dan.

Kraamvisite mocht M wel vasthouden maar als ik zag dat hij het niks vond dan hield ik hem bij me, vooral mijn schoonmoeder trok hem vaak uit mijn handen en M zette het dan flink op een brullen. Als hij dan lang blijf huilen dan pakte ik hem weer terug.

Het is jullie kindje en als je kindje het niks vind dan hou je haar lekker bij je.



Ik vind het trouwens wel leuk om baby's vast te houden maar alleen als de baby het leuk vind.

De eerste weken was ik wel terughoudend in het laten vasthouden van mijn dochter. Ik vond het opeens zo gek om dat kleine hummeltje van hand tot hand te laten gaan, dus er zijn weinig mensen die haar hebben vastgehouden in het begin. Nu was het ook wel vaak dat ze sliep als er visite kwam en dan maakte ik haar sowieso niet wakker. Mijn moeder heeft H. wel snel vastgehouden. Mijn schoonouders niet, maar dat kwam omdat H. toen sliep en ze haar pas 2 maanden later opnieuw hebben gezien.

H. is nu een stuk groter en wat mij betreft pakt iedereen haar op schoot, tenzij ze dat zelf niet wil. Gelukkig kan ze dat nu al heel goed zelf aangeven haha...

Wij hielden hem eigenlijk altijd zelf vast. Hij was altijd overstuur, nu was hij dat bij een ander op schoot ook maar mijn man en ik vonden het niet prettig voor ons en hem als we hem niet zelf konden troosten.
En als hij bij iemand anders zat dan spuugde hij diegene altijd onder (hij spuugde de hele dag door, super veel)

De oudste was geen enkel probleem.
Al probeerde we het wel te beperken want haar sleutelbeen was gebroken.
De jongste konden we absoluut niet van hand tot hand laten gaan, dan zaten we nog 3 dagen met de gebakken peren.
En als iemand daar van baalde dan was dat jammer voor die persoon. Die ging weer lekker naar huis en had een heerlijke nacht, wij daarintegen zaten nog dagen met een compleet overstuur baby'tje.