Re: Wat had jouw leven op zijn kop kunnen gooien?

Gast vr 11 feb 2011 - 6:38

Als ik na mijn vmbo-t een jaar naar high school in Amerika zou zijn gegaan en op het moment niet voor mijn vriend gekozen zou hebben (en havo zijn gaan doen) Embarassed

Stiekem heb ik er wel spijt van dat ik niet ben gegaan, als de relatie stuk was gegaan dan was dat maar zo.. (terwijl ik nu nog met hem samen ben kan ik dat rustig zeggen haha).. Gelukkig liggen er nog veel kansen voor mij en die maak ik nu ook alleen.. (ga alleen -tijdelijk- verhuizen naar amsterdam, en ga na mijn studie alsnog tijdelijk in new york studeren mocht ik dit rond krijgen..) Ik ben nu op het punt dat ik dat voor mijzelf wil doen en mijn vriend niet op de eerste plaats staat..(voel me best egoistisch nu ik dit typ, maar het gevoel is gewoon heel sterk)

_Lacey_ vr 11 feb 2011 - 6:47

Als ik ervoor had gekozen om een opleiding in het toerisme of als stewardess te gaan volgen, had ik heel ander werk gedaan en woonde ik misschien zelfs niet meer in Nederland.

Gast vr 11 feb 2011 - 6:51

Smikkell schreef:
TGR schreef:
Zusje van Bert schreef:
TGR schreef:Hoe denk je dat je leven was gelopen dan? Kun je je dat voorstellen?

Ik denk zelf dat als ik vrijgezel blijf, dat ik dan een leuke tante ben voor kinderen van mijn zusjes en vrienden en vriendinnen. Maar als ik een relatie heb, dat ik zwanger wil raken, maar dat het dan niet lukt en ik erg teleurgesteld ben in mezelf.

Dus je wilt geen relatie omdat je bang bent om te falen??

Misschien wil ik liever bepaalde situaties uit de weg gaan, risico's vermijden.

Er zijn zo veel keuzes geweest waardoor mijn leven heel anders was geweest denk ik. Zo koos ik er ooit voor om toch hier aan het werk te gaan ipv weer naar het buitenland te vertrekken (ik was net terug). Als ik toch naar het buitenland was gegaan had ik denk ik een heel andere band met mijn familie gehad. Had ik nu waarschijnlijk ergens in het buitenland gewoond haha. En zo meerdere keuzes. Had ik voor de liefde gekozen, had ik wederom in het buitenland gewoond (Texas). Had ik gelijk mijn ex de bons gegeven die altijd maar vreemd ging dan had ik nu wellicht niet zo verknipt geweest in relaties en was ik veel eerder daar waar ik had willen zijn. Over het algemeen ben ik wel tevreden over de keuzes die ik heb gemaakt in mijn leven behalve die met mijn ex omdat ik mezelf toen zo wegcijferde.

Toch vind ik dat je leuk terecht bent gekomen en een leuk mens bent Ondanks, of door alles.
Eens met TGR, beide zinnen.

Thanx ~~maar je geeft geen antwoord op mijn vraag~~ . Ik denk dat ik gewoon een heel ander iemand geweest zou zijn als ik in het buitenland had gewoond. Nou ja anders... Dat ik een ander leven had, dat meer. Ik denk dat je je uiteindelijk toch wel ontwikkeld naar wat er in je zit. Of klinkt dat raar?

Sorry, ik zie nu dat je wel antwoord gaf. Je durft het risico in dit geval niet aan? Omdat je bang bent om te falen. Is dat niet zonde? Of ben je misschien niet stiekem bang dat het wel zou lukken?

Gast vr 11 feb 2011 - 7:01

Sja, elke keus die je maakt is bepalend. Als ik die schoenen niet had gekocht had ik van dat geld iets anders gedaan. Misschien was ik van dat geld wel naar de bios gegaan en had ik daar iemand ontmoet. Iemand waar ik de rest van mijn leven gelukkig mee zou zijn geweest. Misschien vind ik nu wel de man van mijn leven, omdat hij me ziet lopen op mijn nieuwe schoenen en me aanspreekt.
En als ik vandaag groene paprika had gegeten in plaats van rode dan...

*
Misschien niet te lang stil staan bij de keuzes die je maakt?
(niet quoten)

Yzma vr 11 feb 2011 - 7:17

Idd Smikkell, alles was anders als je die ene dag net een andere bus had genomen of wat dan ook. De film Sliding Doors gaat daar ook over.

Wat wel mijn leven zou hebben veranderd, zou als ik eerder bewust was geweest van mijn tekortkomingen: dat sommige dingen mij zonder hulp en sturing gewoon echt niet lukken. Dan was ik nu waarschijnlijk wel al lang afgestudeerd geweest en zo. Of ik het eerder had willen weten? Neuh... dingen lopen zoals ze lopen.

Gast vr 11 feb 2011 - 9:56

Ik denk dat mijn leven heel anders was geweest als mijn vader niet was overleden toen ik 2 jaar oud was. Dan kreeg mijn moeder erna geen relatie met een man die haar vreselijk mishandelde, waardoor wij een nomadenbestaan leidden tot ik 11 jaar oud was. Dat mijn leven en ik zelf wat anders was geweest als ik wél was opgegroeid met een vaderfiguur in mijn leven.

Maar goed, de dingen zijn zoals ze zijn, al had ik mijn vader nooit willen missen. Ik ben er wel sterker door geworden, maar dat is ook weer zo'n chlicé smile

Silver za 12 feb 2011 - 2:00

Als ik 2,5 jr geleden voor mijn ex had gekozen boven mijn familie uit, dan had ik nu op een eilandje gestaan zonder vrienden of familie. Nouja niet mijn eigen dan, was ik dieper gezonken in de financiele shit dan ik al zat, en bovenal niet gelukkig.
Was ik mijn huidige vriend nooit tegen gekomen en had ik nooit geweten wat echt gelukkig zijn was.

_Lacey_ za 12 feb 2011 - 4:01

Als ik 9 jaar geleden niet naar de huisarts was gegaan, had ik nu misschien wel in een rolstoel gezeten (of misschien zelfs niet meer geleefd).

Gast za 12 feb 2011 - 4:04

_Lacey_ schreef:Als ik 9 jaar geleden niet naar de huisarts was gegaan, had ik nu misschien wel in een rolstoel gezeten (of misschien zelfs niet meer geleefd).

Wow jeetje :O Wat was er dan, als je het wilt vertellen?

_Lacey_ za 12 feb 2011 - 8:22

Darcy schreef:
_Lacey_ schreef:Als ik 9 jaar geleden niet naar de huisarts was gegaan, had ik nu misschien wel in een rolstoel gezeten (of misschien zelfs niet meer geleefd).

Wow jeetje :O Wat was er dan, als je het wilt vertellen?

Ik heb een tumor in mijn ruggemerg gehad. Hij liep blijkbaar al tegen mijn zenuwen te drukken, waardoor ik slechter kon lopen.

Gast za 12 feb 2011 - 8:23

Jeetje wat heftig zeg! En heb je er nu helemaal geen last meer van?

Lotus za 12 feb 2011 - 8:38

Dat is inderdaad heftig!

_Lacey_ za 12 feb 2011 - 8:40

Darcy schreef:Jeetje wat heftig zeg! En heb je er nu helemaal geen last meer van?

Je kunt nog altijd zien dat ik niet helemaal loop zoals het hoort (dit zal ook nooit meer beter worden) en fietsen gaat niet, omdat ik die beweging goed niet kan maken met mijn rechterbeen. Maar goed... als dat het enige is mag ik mezelf heel gelukkig prijzen.

Gast za 12 feb 2011 - 9:10

Mijn leven zou er heel anders hebben uitgezien als ik een abortus ondergaan zou hebben. Ik twijfelde enorm en ik weet ook echt niet wat de beste keuze geweest zou zijn. Wel weet ik dat ik nu super blij ben met mijn zoon. Maar waarschijnlijk was ik anders ook blij geweest en woonde ik nu in mijn favoriete stad.

Gast za 12 feb 2011 - 9:10

En wat is die stad Elodie? Dat zit er niet in mét zoon? (Btw. heb jij wel contact nog met zijn papa?)

Gast za 12 feb 2011 - 10:14

Isabella schreef:En wat is die stad Elodie? Dat zit er niet in mét zoon? (Btw. heb jij wel contact nog met zijn papa?)

Ik woonde in A''dam en daar was ik dan blijven wonen. Ik ben terug gegaan zodat ik dicht bij mijn familie woon ivm L. Wij hebben geen contact met de 'vader', maar wel met zijn familie.

Gast za 12 feb 2011 - 10:24

Ahh op die manier. Het lijkt me wel fijn voor L dat hij wel contact heeft met zijn familie.

Gast za 12 feb 2011 - 10:32

Ja, alleen weet hij nu echt nog niet hoe het zit. Voor in de toekomst is het erg fijn -hoop ik- dat hij een goede band met hun heeft.

Gast za 12 feb 2011 - 23:48

Ik denk dat dit geld voor alle medium tot grote beslisingen. Als ik had gekozen naar een andere plek te verhuizen dan waar ik heen ben verhuisd, of als ik een andere studie had gekozen, als ik had gekozen bij een andere werklplek te solliciteren.

Maar mn leven zou er echt heel anders uit zien als ik niet op reis was gegaan.

Dikkie Dik zo 13 feb 2011 - 0:02

Als ik ooit niet was gaan balletten op een conservatorium had ik misschien wel nooit zoveel discipline gehad en ergens geeindigd in de goot zonder diploma. Of misschien niet en had ik mijn gymnasiumdiploma gehad.
Maar was ik daar ook nooit mee gestopt dan was ik nu geen docent had ik mijn toekomstige man nooit leren kennen en was ik misschien wel danseres bij het dansgezelschap van mijn dromen, of helemaal niet (kans is altijd klein)

Als ik nooit was gaan dansen had ik me misschien ook nooit zo onzeker gevoeld als dat ik me nu voel.En hoefde ik geen therapie daar voor te volgen
En als ik de relatie met mijn ex nooit had verbroken was ik waarschijnlijk nooit zo gelukkig geweest als dat ik nu met mijn huidige relatie ben.

Dus tsjaa je weet het nooit.

Mariposa zo 13 feb 2011 - 0:22

Als ik de relatie met mijn (foute) ex niet had verbroken. Dan woonde ik nu samen ipv alleen, had ik niet verder gestudeerd en me minder ontwikkeld en was ik hoogstwaarschijnlijk ongelukkig. Ik weet zeker dat me nu veel pijn bespaard is gebleven ook al mis ik hem stiekem af en toe nog steeds...

Gast zo 13 feb 2011 - 0:22

Op mijn 18e kreeg ik een hele toffe baan aangeboden in Alkmaar. Ik heb serieus overwogen om naar Alkmaar te gaan. Mijn ouders hadden echter andere plannen en ik werd opgenomen in een eetstoorniskliniek. Ik heb het daarna nooit meer overwogen, ondanks dat alles gereed stond als ik daadwerkelijk zou komen.

Dan had ik hier niet gewoond. Dan had ik niet dezelfde vrienden gekend. Dan was het een heel ander leven geweest dan wat ik nu leid. Ik denk er soms nog aan, of ik het misschien toch niet had moeten doen? Want wellicht was ik dan gelukkiger geweest?

Gast zo 13 feb 2011 - 1:38

ABE ik vind je echt een aardige meid maar vind het soms zó tenenkrommend dat je altijd zo belangrijk doet over werkzaken. Je kreeg een baan 'aangeboden', alles stond klaar voor jouw komst alsof iedereen héél erg hoopte dat ABE toch please daar kwam werken, je bent geen agent maar iets ondefinieerbaars etc. En altijd liep het om de een of andere vage reden anders. Vind je dit nou echt geloofwaardig?

Gast zo 13 feb 2011 - 1:47

mozzarella schreef:ABE ik vind je echt een aardige meid maar vind het soms zó tenenkrommend dat je altijd zo belangrijk doet over werkzaken. Je kreeg een baan 'aangeboden', alles stond klaar voor jouw komst alsof iedereen héél erg hoopte dat ABE toch please daar kwam werken, je bent geen agent maar iets ondefinieerbaars etc. En altijd liep het om de een of andere vage reden anders. Vind je dit nou echt geloofwaardig?

Destijds was ik 18 jaar oud. Ik ging met een vriendin op vakantie in Alkmaar. Omdat de vriendin aan een slaapziekte lijdt, bivakkeerden we bij familie van haar en deden vanuit daar een railrunner-iets. De mensen daar vonden mij een leuke meid en ik zou perfect passen in het team waar de nicht van de vriendin werkte. Let wel, ik was 18 jaar. En het betrof 'slechts' een baan als verkoper in een audio-winkel. Meer was het niet.

En ja, ik ben Agent. Maar ik werk niet in een callcenter. Dat is hetgeen waar we destijds over hebben gehad in het andere topic. Je weet ook wat wel mijn werkzaamheden zijn, dus erg bijzonder doe ik daar niet over. Want het is niet bijzonder.

Gast zo 13 feb 2011 - 2:12

mozzarella schreef:ABE ik vind je echt een aardige meid maar vind het soms zó tenenkrommend dat je altijd zo belangrijk doet over werkzaken. Je kreeg een baan 'aangeboden', alles stond klaar voor jouw komst alsof iedereen héél erg hoopte dat ABE toch please daar kwam werken, je bent geen agent maar iets ondefinieerbaars etc. En altijd liep het om de een of andere vage reden anders. Vind je dit nou echt geloofwaardig?

Geërgerd?

Gesponsorde inhoud