Wat had jouw leven op zijn kop kunnen gooien?

Noa schreef:

Lady4 schreef:Als ik tijdens mijn HBO-studie niet had gekozen voor het duale leertrajact dan had ik de stap naar werken in het ziekenhuis nooit durven maken, omdat ik dacht daar niet geschikt voor te zijn, en dan had ik ik me niet zo gespecialiseerd als dat ik nu doe.

Als ik een aantal leuke mannen niet had afgewezen uit angst, dan was ik nu misschien wel heel gelukkig aan het samenwonen en zwanger. Maar goed, dan was bovenstaande misschien ook niet meer helemaal van toepassing geweest omdat ik dan misschien minder carriéregericht zou zijn.

Huh? Dus een leuke man én een carrière gaan niet samen...?? Wat een rare redenatie...

Hoezo? Ik vind dat Lady4 het heel netjes en duidelijk uitlegt anders, ze zegt dat het dan misschien niet van toepassing was geweest, ze zegt niet dat het niet samengaat, maar bij haar misschien niet zo zou zijn gegaan.

Isabella schreef:

Noa schreef:

Lady4 schreef:Als ik tijdens mijn HBO-studie niet had gekozen voor het duale leertrajact dan had ik de stap naar werken in het ziekenhuis nooit durven maken, omdat ik dacht daar niet geschikt voor te zijn, en dan had ik ik me niet zo gespecialiseerd als dat ik nu doe.

Als ik een aantal leuke mannen niet had afgewezen uit angst, dan was ik nu misschien wel heel gelukkig aan het samenwonen en zwanger. Maar goed, dan was bovenstaande misschien ook niet meer helemaal van toepassing geweest omdat ik dan misschien minder carriéregericht zou zijn.

Huh? Dus een leuke man én een carrière gaan niet samen...?? Wat een rare redenatie...

Hoezo? Ik vind dat Lady4 het heel netjes en duidelijk uitlegt anders, ze zegt dat het dan misschien niet van toepassing was geweest, ze zegt niet dat het niet samengaat, maar bij haar misschien niet zo zou zijn gegaan.

Nee, zo bedoel ik dat inderdaad niet. Maar wellicht had ik dan andere keuzes gemaakt: huisje, boompje, kindje en niet meer een studie gaan volgen, zoals ik nu doe. Tuurlijk gaan carriére en een leuke man samen! En een kind daarbij vast ook wel. Maar het is allemaal áls.

Toen ik afstudeerde in 2009 kon ik alle kanten op met mijn leven. Ik heb veel gesolliciteerd en nagedacht, de ene week wilde ik teruggaan naar Zuid-Afrika, de week erna was ik bezig met mijn visum voor Costa Rica en de week daarna had ik bijna een baan in Guam, letterlijk aan de andere kant van de wereld. Hoe het uiteindelijk is gelopen had ik zelf niet kunnen verzinnen, maar ik zou het echt niet willen veranderen!

Als mijn moeder nog zou leven en mijn vader geen psychische ziekte had, had mijn leven er waarschijnlijk wel anders uit gezien. Zou ik dan ook bewust geen kinderen willen zoals nu? Dat kan ik moeilijk inschatten maar ik denk dat mijn leven dan wel eenvoudiger was. Dan had ik misschien mijn studies niet zelf moeten betalen en had ik me minder zorgen moeten maken over geld. Maar misschien waren er dan andere grote zorgen op mijn pad gekomen, wie zal het zeggen?

Er zijn veel dingen waarvan ik hoopte dat ze mijn leven hadden gelaten voor wat het is. De ziekte van mn moeder of het overlijden van mn moeder. Dat zijn dingen waar ik niets aan kan doen en die ik niet in de hand heb.

Maar als het gaat om keuzes: Als ik 10 jaar geleden had besloten om niet naar de HAVO te gaan maar gewoon naar de MBO dan had ik waarschijnlijk niet zo veel exen gehad en dan was ik waarschijnlijk niet de studie gaan doen die ik nu doe. Ik denk niet dat ik had geweten wat voor studie had kunnen doen.

Als ik niet de domme beslissing had genomen om me (weer) te laten opnemen, was ik nu student taalwetenschappen geweest. Ik had een studentenleven gehad, maar wel met twijfels over mijn studie.

Als ik niet gekozen had om tegen mijn eetstoornis te vechten, zou ik nu zo'n 20 kilo lichter zijn. Dan zou ik waarschijnlijk nooit uitgaan, mijn vriendinnen kwijtgeraakt zijn en steeds ziekenhuis/kliniek in en weer uit gaan. Ik zou niet kunnen gaan studeren en niet op mezelf kunnen wonen. Ik zou mijn rijbewijs niet mogen halen, ik zou mijn VWO waarschijnlijk ook niet halen... Kortom: ik zou echt een kutleven hebben gehad

Als ik in de 4e klas niet naar het VWO zou zijn gegaan, zou ik nu wel een havo-diploma hebben, maar in een opleiding zitten die me totaal niet zint ofwel in een opleiding die ik wél leuk vindt, maar met enorme financiële stress.

Als ik in 2004 mijn relatie met mijn ex niet had uitgemaakt en het dus ook aan was gebleven..dan had ik nu zeer waarschijnlijk 250 km verder op gewoond en een heel ander leven gehad.

Als ik in 2007 niet toch maar mee naar de kroeg was gegaan (en mijn grote liefde niet had ontmoet), dan was ik nu (er van uitgaand dat ik niet iemand anders had ontmoet haha) niet getrouwd en had waarschijnlijk ook geen eigen huis. Ik kreeg een flatje aangeboden vlak voordat wij besloten samen te gaan wonen, dit had ik anders dus gedaan en zeer waarschijnlijk had ik daar nu nog gewoond. Qua werk was het dan wel hetzelfde gelopen, nou dan had ik nu misschien eens om me heen gekeken of ik een huisje kon kopen omdat ik sinds dit jaar een vast contract heb gekregen. Off...ik had mijn droom nageleefd en was een langere periode naar Afrika vertrokken om vrijwilligerswerk in een weeshuis of ziekenhuis te gaan doen...

En ja ik denk ook wel vaker over mijn opleidingskeuze na..had ik toch niet beter wat anders kunnen doen? Wat ik nu doe is eigenlijk het enige wat ik binnen mijn vakgebied leuk vind..dus dat is niet zo handig..zucht.

*

toetje_ schreef:Ik kan zo snel niet op een beslissing van mezelf komen. Ja, andere opleiding, ander werk etc. Maar mijn leven was wel heel anders geweest als mijn moeder 2 minuten later was geweest toen m'n vader een zelfmoordpoging deed.

heftig smikkell!

jeetje, wat een heftige verhalen hier!

Mijn leven was heel anders verlopen als:
- Ik die ene keer dat het echt telde niet naar mijn hart had geluisterd en voor mijn vriend was gegaan. Mijn relatie met mijn familie en mijn toen-vrienden was dan heel anders geweest waarschijnlijk. Maar ik had hem niet gehad, had waarschijnlijk nog steeds niet geleerd wie ik ben en hoe belangrijk het is dat ik mezelf ben en blijf. Ik had niet op het punt in het leven gestaan waar ik nu sta: goede relatie, eigen huis, onderweg naar huisje-boompje-beestje-kinderen . Een keuze waar ik echt geen spijt van heb dus.

- Ik niet na jarenlange vage klachten toch voor de laatste keer naar de huisarts was gegaan om uit te sluiten dat er niets aan de hand was. Helaas ging dat niet en blijk ik een chronische ziekte te hebben. Ik kan er prima mee leven, doe dat immers al jaren, maar het heeft mijn leven wel enigszins op zijn kop gegooid. Mijn toekomstbeeld is anders en ik sta toch anders in het leven. Een keuze waar ik verstandelijk maar blij mee moet zijn dat ik er achter ben gekomen, maar emotioneel was alles net een tikje makkelijker toen ik van niets wist.

Als ik het 7 jaar geleden niet had aangedurft om met M. af te spreken ( kende hem via een chatbox en msn) hadden we misschien nooit een relatie gehad. Was mijn jeugd ( vanaf mijn 15e tot nu 22) misschien wel anders verlopen. Niet dat ik spijt heb, of het idee heb dat ik iets gemist heb! Maar toch denk ik daar wel eens over na, welke keuzes zou ik dan gemaakt hebben.
Als ik 16 jaar geleden de keuze had gemaakt om bij mijn vader te gaan wonen, was mijn leven waarschijnlijk ook heel anders geweest. Ik denk dat ik dan ook minder zelfstandig / onafhankelijk zou zijn als dat ik nu ben. Aangezien mijn moeder mij altijd erg vrij heeft gelaten en mij alles zelf heeft laten ervaren. Mijn vader daarintegen is erg streng en denkt zijn kinderen volgens mij overal voor te moeten behoeden.

Ja soms vind ik het wel interessant om na te denken over 'Wat als..'

aniet schreef:heftig smikkell!

Ja, ik ben toch wel heel blij met de keus die ik toen gemaakt heb.

Smikkell schreef:

aniet schreef:heftig smikkell!

Ja, ik ben toch wel heel blij met de keus die ik toen gemaakt heb.

dat kan ik me voorstellen!

Smikkell schreef:

aniet schreef:heftig smikkell!

Ja, ik ben toch wel heel blij met de keus die ik toen gemaakt heb.

Wat gebruikte je dan? Achter het station beland je niet zomaar he?!

Mijn leven was anders verlopen als:
- Ik de drugs niet had afgezworen, dan cirkelde ik nog steeds in hetzelfde kringeltje rond (maar lag ik vast nog steeds niet in de goot achter t station, maar gewoon ergens in een kraakpand, met aardige mensen om me heen, waaraan je alleen nuchter niet zoveel hebt)

- Ik niet gekozen had voor een abortus, dan zat ik nu als alleenstaande moeder met een kind van een zich afzijdig houdende man.

- Ik mijn vriend niet had ontmoet, door zijn steun en inzichten heb ik mijn leven nu anders kunnen inrichten. (Alleen was dat een stuk lastiger geweest. ) + dat ik nu fijn samenwoon en een toekomst met hem voor me zie.

*

Een abortus lijkt me ook heftig. Voor de mensen die een abortus hebben moeten ondergaan geldt inderdaad dat hun leven er nu heel anders zou hebben utgezien. Denken jullie wel eens hoe het nu had kunnen zijn mét kind en houden jullie bij hou oud het kindje nu zou zijn?

Jeetje Smikell wat hefitg. Goed dat je daaruit bent gekomen. Heb je in een kliniek gezeten? (als ik dit moet weghalen moet je het zeggen!)

Wow dat is wel erg heftig Smikell... Het lijkt me echt lastig om dan je leven weer op de rails te krijgen! Klasse dat het je is gelukt!

Ik hou niet bewust bij hoe oud het kindje nu was geweest, maar weet het wel als ik even nadenk. Een vriendin van mij heeft ongeveer een maand na mijn uitgerekende datum een kindje gekregen. Het was heel raar om dat kindje in mijn armen te houden en nog steeds als ik haar zie roept dat bepaalde gevoelens op. Ik stel me dan wel eens voor hoe mijn kind eruit had gezien en of het een jongen of meisje was geweest, hoe ik hem/haar genoemd had, etc. Maar eigenlijk blokkeer ik dit voor mezelf meestal, omdat je er toch niks mee opschiet.

Al met al ben ik nog steeds blij met mijn beslissing. Ik wil in de toekomst wel kinderen, maar mijn situatie toen was verre van stabiel. Op dit moment zou ik in geval van zwangerschap niet meer overgaan tot een abortus, omdat ik nu een stabiele relatie heb en zelf ook stabieler ben wat betreft stemmingen en gedrag.

Het lijkt me heel zwaar, een abortus. Maar goed, een kind krijgen als je zelf niet lekker in je vel zit, heel erg jong bent of de situatie er niet naar is lijkt me ook heel erg zwaar.

TGR schreef:Hoe denk je dat je leven was gelopen dan? Kun je je dat voorstellen?

Ik denk zelf dat als ik vrijgezel blijf, dat ik dan een leuke tante ben voor kinderen van mijn zusjes en vrienden en vriendinnen. Maar als ik een relatie heb, dat ik zwanger wil raken, maar dat het dan niet lukt en ik erg teleurgesteld ben in mezelf.

Dus je wilt geen relatie omdat je bang bent om te falen??

Er zijn zo veel keuzes geweest waardoor mijn leven heel anders was geweest denk ik. Zo koos ik er ooit voor om toch hier aan het werk te gaan ipv weer naar het buitenland te vertrekken (ik was net terug). Als ik toch naar het buitenland was gegaan had ik denk ik een heel andere band met mijn familie gehad. Had ik nu waarschijnlijk ergens in het buitenland gewoond haha. En zo meerdere keuzes. Had ik voor de liefde gekozen, had ik wederom in het buitenland gewoond (Texas). Had ik gelijk mijn ex de bons gegeven die altijd maar vreemd ging dan had ik nu wellicht niet zo verknipt geweest in relaties en was ik veel eerder daar waar ik had willen zijn. Over het algemeen ben ik wel tevreden over de keuzes die ik heb gemaakt in mijn leven behalve die met mijn ex omdat ik mezelf toen zo wegcijferde.

Wat naar om te lezen Smikkel, maar ook juist zo krachtig van je!
Ook de abortus verhalen zijn heftig... Ik ben blij dat ik nog nooit voor zo'n moeilijke keuze heb gestaan.

Wel heb ik er een aantal jaar geleden bewust voor gekozen om mijn hyperventilatie en angst niet volledig de macht over mij te laten krijgen, door steeds TOCH weer de trein in te gaan, naar de bios te gaan, tripjes te maken, uit eten te gaan... Dat was niet altijd de makkelijkste weg, maar daardoor sta ik wel waar ik nu sta en heb ik dat deel voor 95% afgesloten.

Zusje van Bert schreef:

TGR schreef:Hoe denk je dat je leven was gelopen dan? Kun je je dat voorstellen?

Ik denk zelf dat als ik vrijgezel blijf, dat ik dan een leuke tante ben voor kinderen van mijn zusjes en vrienden en vriendinnen. Maar als ik een relatie heb, dat ik zwanger wil raken, maar dat het dan niet lukt en ik erg teleurgesteld ben in mezelf.

Dus je wilt geen relatie omdat je bang bent om te falen??

Misschien wil ik liever bepaalde situaties uit de weg gaan, risico's vermijden.

Er zijn zo veel keuzes geweest waardoor mijn leven heel anders was geweest denk ik. Zo koos ik er ooit voor om toch hier aan het werk te gaan ipv weer naar het buitenland te vertrekken (ik was net terug). Als ik toch naar het buitenland was gegaan had ik denk ik een heel andere band met mijn familie gehad. Had ik nu waarschijnlijk ergens in het buitenland gewoond haha. En zo meerdere keuzes. Had ik voor de liefde gekozen, had ik wederom in het buitenland gewoond (Texas). Had ik gelijk mijn ex de bons gegeven die altijd maar vreemd ging dan had ik nu wellicht niet zo verknipt geweest in relaties en was ik veel eerder daar waar ik had willen zijn. Over het algemeen ben ik wel tevreden over de keuzes die ik heb gemaakt in mijn leven behalve die met mijn ex omdat ik mezelf toen zo wegcijferde.

Toch vind ik dat je leuk terecht bent gekomen en een leuk mens bent Ondanks, of door alles.

TGR schreef:

Zusje van Bert schreef:

TGR schreef:Hoe denk je dat je leven was gelopen dan? Kun je je dat voorstellen?

Ik denk zelf dat als ik vrijgezel blijf, dat ik dan een leuke tante ben voor kinderen van mijn zusjes en vrienden en vriendinnen. Maar als ik een relatie heb, dat ik zwanger wil raken, maar dat het dan niet lukt en ik erg teleurgesteld ben in mezelf.

Dus je wilt geen relatie omdat je bang bent om te falen??

Misschien wil ik liever bepaalde situaties uit de weg gaan, risico's vermijden.

Er zijn zo veel keuzes geweest waardoor mijn leven heel anders was geweest denk ik. Zo koos ik er ooit voor om toch hier aan het werk te gaan ipv weer naar het buitenland te vertrekken (ik was net terug). Als ik toch naar het buitenland was gegaan had ik denk ik een heel andere band met mijn familie gehad. Had ik nu waarschijnlijk ergens in het buitenland gewoond haha. En zo meerdere keuzes. Had ik voor de liefde gekozen, had ik wederom in het buitenland gewoond (Texas). Had ik gelijk mijn ex de bons gegeven die altijd maar vreemd ging dan had ik nu wellicht niet zo verknipt geweest in relaties en was ik veel eerder daar waar ik had willen zijn. Over het algemeen ben ik wel tevreden over de keuzes die ik heb gemaakt in mijn leven behalve die met mijn ex omdat ik mezelf toen zo wegcijferde.

Toch vind ik dat je leuk terecht bent gekomen en een leuk mens bent Ondanks, of door alles.

Eens met TGR, beide zinnen.

*

Sterre, dat vind ik heel erg dapper en knap van je. Daar moet je heel sterk voor zijn. Het heeft je wel ergens gebracht.