Hond aangereden

Ik moet hier even mijn verhaal kwijt, want ik kan echt geen kant op met mijn gevoelens. Zit alleen thuis.
Eergisternacht gingen mijn vriend en ik de laatste wandeling voor de nacht doen met de hond.
We waren bijna thuis, waren de laatste weg al over gestoken en stonden bijna voor de deur. En toen schrok U. ergens van en rukte zich los uit zijn riem. Normaal gesproken dan rent hij meteen naar de deur toe, weet hij niet hoe snel hij binnen moet zijn. Maar nu draaide hij om en rende de weg op. Waar hij dus werd aangereden voor onze ogen. Hierna stond hij op en rende in paniek keihard weg. Wij zijn meteen gaan zoeken natuurlijk ook in paniek en wanhoop. De man die hem had aangereden belde de dierenambulance, maar deze kon niet komen. Er was namelijk nog een hond aangereden een paar kilometer verderop en deze was er erg aan toe en moest door de brandweer bevrijd worden. Wij zochten nog verder, en ik belde de ambulance nogmaals om te informeren of die andere hond niet toevallig ook de mijne was. En deze bleek inderdaad aan de beschrijving van U. te voldoen. Daar aangekomen hoorden wij dat U. door de brandweer was bevrijd, maar het waarschijnlijk niet had gehaald en bij de dierenarts was. Wij zijn daar snel heen gegaan. U. leefde nog, maar was van achter zeker verlamd, en van voor ook zeer zeker. Daarnaast bloedde hij intern.
We hebben toen besloten hem uit zijn lijden te verlossen.
Ik heb net het huis gestofzuigd, zijn haar overal deed te veel pijn. Maar ik voelde me zo schuldig. Net of ik hem uit het huis verwijderde. En er zijn nog zoveel herinneringen aan hem hier. Zijn bot waar hij voor de wandeling nog mee bezig was lag nog op de grond, het deuk in zijn kussen waar hij lag.. Ga zo maar door.
Ik ben intens verdrietig en bang dat mensen zullen denken "het was maar een hond" maar voor ons was hij veel meer. Een maatje, een gezinslid. We zullen hem zo missen.

Sorry voor dit warrige verhaal, maar ook nu lopen de emoties weer over

Wat vreselijk..... ik vind het zo erg voor jullie.....

Truttebol, wat verdrietig.. Het is zeker niet 'maar een hond'. Want als je zo over honden gedacht had, hadden jullie waarschijnlijk niet eens een hond als huisdier gehad.

Laat je verdriet toe, het is hoe dan ook een soort rouwproces waar jullie doorheen moeten.. Niet leuk!

Oh wat verschrikkelijk, ik vind dat helemaal niet 'het was maar een hond', een hond is onderdeel van je gezinnetje. Heel veel sterkte, echt heel zielig!

Wat een rotverhaal zeg. Je hond verliezen is al heel naar, maar als het op zo'n manier gebeurt is dat helemaal heel rot. Ik heb zelf ook een hond waar ik gek op ben, dus ik kan me helemaal
voorstellen hoe je je voelt. Het is zeker niet "maar" een hond. Je hebt alle recht om van slag te zijn, dus gun jezelf ook die tijd en die gevoelens. Heel veel sterkte dr mee!

Bah, wat vreselijk.
Heel veel sterkte

ach meid, wat vreselijk!! Ik snap dat je hier goed ondersteboven bent. Je moet echt niet druk maken over wat andere misschien zouden denken, want heel veel mensen weten dat een hond echt een maatje en gezinslid is. Zelf ben ik ook ontroostbaar geweest na het overlijden van m'n hondje en die was dan nog gestorven omdat hij gewoon oud was. Een hond verliezen op deze manier lijkt me juist des te moeilijker. heel veel sterkte en weet dat het echt niet gek is om zo verdrietig te zijn

Bedankt allemaal. Ik vond net zijn balletje onder de kast. Dat zijn van die triggers.
Kunnen tranen ooit opraken? Ben nu al twee dagen aan het huilen en ik begin sterk te geloven van niet

Heel veel sterkte!
Ik zou er zelf ook helemaal kapot van zijn als ik 1 van mijn diertjes verlies...

Wat rot zeg! Bah, ik kan me voorstellen dat je er erg verdrietig van bent. Dikke knuffel en heel veel sterkte.

jeetje, wat erg! Heel veel sterkte!

Wat een verdrietig verhaal! Ik was zelf ook helemaal van slag toen ik mijn hond moest laten inslapen, dus ik weet zeker hoeveel pijn dat kan doen, en ik denk dat er weinig mensen die zeggen dat het "maar" een hond was. Sterkte!

Wat verdrietig! Héél veel sterkte!

Ah meid ik zit met tranen in mijn ogen, wat erg dat je je lieve maatje op deze manier hebt moeten verliezen. Mijn hond (die bij mijn ouders woonde) is afgelopen oktober overleden en ik ben er ook zo kapot van geweest. Heb 4 dagen alleen maar gehuild. Het is een rouwproces waar je doorheen moet en dat heeft tijd nodig. Voor mij was het de eerste keer dat ik een huisdier verloor en echt ik wist niet dat het zó pijnlijk was. Ik begrijp dus heel goed hoe je je voelt. Sterkte!

Ach wat naar Veel sterkte. Ik vind het nog steeds erg dat mijn hond dood is en dat is al een paar jaar geleden en hij was al oud. Zo'n hond is toch een groot deel van je leven.

Kan me heel goed voorstellen dat je er helemaal kapot van bent. Heb zelf ook een hondje en is echt onvoorstelbaar hoeveel je van zo'n dier kunt gaan houden. Het lijkt me vreselijk om dit ook op zo'n manier mee te maken, het is zo onverwacht en abrupt afgelopen, dat alleen al is een shock.
Heel veel sterkte!

Jeetje, wat een verhaal. Kan mij voorstellen dat je enorm verdrietig bent!
Lijkt mij vreselijk om op deze manier afscheid te moeten nemen van je maatje. Sterkte!

Wat erg truttebol. Ik word er helemaal verdrietig van. Heel veel sterkte de komende tijd!

He wat een verdrietig verhaal. Logisch dat je er kapot van bent. Tis toch je maatje. En zo onverwachts

Bedankt allemaal. Ik ga vanavond toch maar weer zwemmen, zoals elke woensdagavond.
En morgen moet ik ook gewoon weer naar school. Ik kijk er tegenop; heb geen zin om weer door te gaan met alles terwijl alles nu even stil lijkt te staan. Maar aan de andere kant ben ik blij dat ik even wat afleiding krijg. Ik wordt helemaal gek hier in dit stille huis. De muren komen op me af.

Ach meis, wat een verdrietig bericht.
Heel veel sterkte, een huisdier verliezen is gewoon niet leuk

Heel veel sterkte! Wat ontzettend heftig voor jullie

Vreselijk om te lezen Het verliezen van een huisdier is in mijn ogen hetzelfde als het verliezen van een vriend of familielid. Ik wens je ontzettend veel sterkte.

Oh wat erg. Ik heb dit ook meegemaakt helaas. Onze hond is lang geleden op mijn verjaardag doodgereden. Wij woonde aan een drukke provinciale weg en hij is weggerend voor vuurwerk Ik was helemaal in tranen toen. Heel veel sterkte toegewenst.