Het jaar 2012, hoe was dat voor jou?

2012 was voor mij vooral een jaar wat mij heel erg veel doorzettingsvermogen heeft gegeven, dat ik als ik iets heel graag wil het kan bereiken door mijn eigen inzet.

Begin van dit jaar was ik bezig om aangenomen te worden bij een duaal opleiding voor ver.pleegkunde, iets wat ik al heel erg lang wilde maar de stap eigenlijk nooit durfde te zetten. Ik werd afgewezen in het ziekenhuis waar ik al werkte want de opleiding zat daar in januari al vol maar werd in maart toegelaten in het ziekenhuis waar ik nu werk.

Ik was ondertussen nog bezig met afstuderen voor mijn master, hoewel ik vaker momenten had dat ik wilde stoppen omdat die stomme scriptie echt niet lukte, heb ik alles op alles gezet om toch voor 31 augustus af te studeren (de langstudeerboete hielp daar wel bij). Dit alles resulteerde erin dat ik eind september mijn diploma mocht ophalen en mezelf nu dus msc mag noemen. Ik heb er echt keihard voor gewerkt, de hele zomervakantie geen vakantie gehad onderhand omdat ik alsmaar bezig was met studeren. Maar het is gelukt!

Op liefdesgebied was het heel rustig, mijn vriend en ik hebben een stabiele relatie en dat heeft zich ook in dit jaar gewoon doorgezet. Zelfs in heftige en drukke periodes waarbij we allebei afstudeerden (hij is gewoon 2x afgestudeerd dit jaar voor beide studies *trots*) konden we elkaar vinden. Op vriendschappelijk gebied een paar hoogte en dieptepunten. De vriendengroep van mijn vriend had een nare sfeer, daar hebben we een gesprek mee gehad wat resulteerde in het uitspreken van alles. De sfeer is daar nu heel erg goed. Mijn eigen vrienden/innen zie ik voor mijn gevoel te weinig maar het lukt me niet om alles bij te benen en iedereen te zien. Ik heb dus moeten accepteren dat je elkaar niet elke week kunt zien. Dat kost misschien vriendschappen die me toch al niet zo dierbaar waren, maar vriendschappen die wel blijven zijn des te belangrijker.

Tot slot dus in september eindelijk begonnen met de opleiding en werk waar ik al zo lang naar toe leefde. Ik heb daarbij wel moeten accepteren dat de eerder verworven titel niets meer voorstelt voor dat werk, ik begon gewoon weer op 0. Het studeren aan een hoge school viel me verschrikkelijk tegen zo schools maar toen ik eindelijk op de afdeling begon begreep ik waar ik het voor deed, ik het sinds jaren eindelijk gevoel dat het werk wat ik doe echt iets betekent en ook voor mezelf iets toevoegt. Hierdoor ga ik gewoon met heel erg veel plezier daarheen.

Het jaar begon heel rot voor ons.
Schoonmoeder overspannen, zwagertje in het ziekenhuis...
Toen ineens ongepland zwanger, maar dat is voor ons het mooiste geweest wat ons is overkomen. Dus mijn zwangerschap en de geboorte van onze dochter hebben alles goed gemaakt .

Het was een jaar van vallen en opstaan, het begon met mijn ziektewet, uiteindelijk toch in mei weer begonnen met werken en dit verliep goed. Vriend raakte zijn baan kwijt en met zijn lichamelijke gestel ging niet goed, operatie na operatie. De vraag hing al of we wel een kindje konden krijgen. Wonder boven wonder, voor de laatste grote operatie raakte ik zwanger, en nu gaan we alleen maar meer positiviteit tegemoed. Nu hopen dat mijn vriend zijn herstel goed verloopt, daar komen we volgende week achter. Maar we blijven positief!

Het was een mooi jaar doordat we in dit jaar getrouwd zijn. Verder was het een stabiel jaar met gelukkig weinig narigheid. Ik hoop het jaar nog mooi af te sluiten door nogmaals tante te worden en anders hoop ik het nieuwe jaar mooi te beginnen

Ik heb een wisselend jaar gehad: ontzettend druk met afstuderen, wat resulteerde in mijn pabo-diploma na 3,5 jaar studie. Nu na de vakantie heb ik hierdoor bij mijn oude stage eerst een ziektevervanging van 4 dagen en nu een zwangerschapsvervanging van 5 dagen, totnhet einde van het schooljaar!

Mijn vriend en ik hebben besloten een huis te kopen en te gaan samenwonen! Wel duurt het nog een jaar en dat maakt het soms wat moeizaam tussen ons. Komt ook omat ik zelf niet helemaal goed in mijn vel zit..

Verder heb ik ondertussen wel gemerkt wie mijn vrienden zijn... Gelukkig weet ik dat ik op een aantal mensen echt kan bouwen, dus met hen ga ik dan verder...
Laat 2013 maar komen, ik heb er zin in!

2012 was een mooi en goed jaar waarin mijn vriend en ik de sleutel van ons nieuwe huis kregen, waar we nog steeds heel blij mee zijn. We hebben het mooi ingericht en er echt ons thuis van gemaakt. We hebben leuke buren en geen moment spijt gehad van de keuze om dit huis te kopen.

Op werkgebied heb ik een vast contract gekregen en het werk bevalt me nog steeds heel goed. Ik doe het met plezier en haal er echt voldoening uit.

Qua liefde is de relatie met mijn vriend nog steeds heel goed. Zo goed dat hij me in augustus ten huwelijk heeft gevraagd.


Op vriendschappelijk gebied heb ik geleerd om oude vriendinnen van vroeger steeds beter los te laten en te kiezen voor de mensen met wie ik op dit moment een goede band heb en die er ook voor mij zijn. Ook al valt het nog niet altijd mee om vriendinnen echt te laten gaan, ik ben me wel steeds meer gaan realiseren dat het dan geen echte vriendinnen zijn, al zit er een meisje bij waar ik jarenlang ontzettend goed bevriend mee ben geweest en alles mee heb gedeeld.

Verder hebben we een mooie vakantie naar Zuid-Spanje gemaakt en een ontzettend gave citytrip naar New York.

Het jaar 2012 was voor mij een jaar met rennen en opstaan en daardoor. Paar keer goed op mijn bek gegaan waardoor ik vrienden verloor maar toch langszaam weer contact aan het opbouwen ben.
Verder een jaar waar ik met verloren heb maar me toch weer gevonden heb. Kort om ik ben benieuwd wat 2013 voor mij gaat brengen.

Het was niet zo'n heel leuk jaar behalve het feit dat ik dit jaar werk heb gevonden en dat ik het er erg naar mijn zin heb. Verder was de verhuizing ook erg fijn (niet de stress van de verhuizing maar wel het feit dat we nu ergens anders wonen waar het veel fijner wonen is).

Verder was vooral het afgelopen half jaar niet leuk. Mijn ouders zijn gescheiden (vandaag zijn de papieren getekend, dus nu is het officieel) en mijn vader heeft een hartinfarct gehad en heeft daardoor een poos in het ziekenhuis gelegen. Ik vind het nog steeds erg moeilijk dat ze uit elkaar zijn en een plekje geven gaat ook maar moeizaam.
Verder gaat het tussen mijn vriend en mij ook niet heel erg goed.

2012...
Het jaar waarin mijn oudste kind 4 werd en naar school ging.
Waarin ik mijn dochter gekregen heb, de kleine prinses...

Ook het jaar waarin ik mijzelf terug vond, wat vond ik belangrijk, wat miste ik.
Het jaar waarin mijn relatie met de vader van mijn kinderen stuk ging, wat nu nog steeds loopt.

Het jaar waarin ik vriendinnen terug vond en nieuwe vriendschappen maakte.
Geen dierbaren verloren, wel dierbaren in het ziekenhuis belandt, maar gelukkig weer terug.

Ik hoop dat ik in 2013 rust vind voo rmezelf, en mijn kinderen.

2012 was een wisselend jaar voor mij met uitersten.

Een geweldige rondreis gemaakt dit jaar en gaan samenwonen met mijn vriend. Daartegenover heb ik erg in de put gezeten over mijn werk (waar ik inmiddels ook weg ben). Vooral dat laatste heeft mij veel energie gekost en dat ging weer ten koste van mijn studie.

In 2013 ga ik mij weer voor de volle 100% inzetten voor mijn studie en hoop ik een begin te kunnen maken voor mijn eigen bedrijf.

2012 was voor mij een redelijk goed jaar. Heb wel zo mijn dipjes gehad, maar ben er altijd weer uit gekomen. Voor mij was het ook een jaar waarin ik wat meer aandacht aan mezelf heb besteed.

Ik heb een reis gemaakt die ik zo graag wilde maken, ben een cursus gaan volgen (om uiteindelijk mijn droom waar te maken), maar ik heb ook mezelf wat beter ontwikkeld in het opkomen voor mezelf, wat meer mijn eigen mening te geven en mezelf anders op te stellen. Ook ben ik mezelf minder gaan vergelijken met anderen en heb ik minder achterom gekeken naar wat anderen van iets vinden, wat ik eerst wel veel deed. Nu geeft me dat zoveel meer rust.

Het was een bizar jaar, een heftig jaar, een moeilijk jaar en ook mijn mooiste jaar ooit.

Op 31 december 2011 werd ik opgenomen in het ziekenhuis vanwege extreme misselijkheid en daardoor veroorzaakte uitdroging. Ik wist toen net dat ik zwanger was. Heel gewenst, maar wel spannend vanwege mijn trombose verleden. Op het moment van opname besloot met een echo te doen, toen kreeg ik ook nog heftig bloedverlies erbij. Op de echo bleek gelukkig het hartje nog te kloppen. En als klap op de vuurpijl, nóg een hartje. Ik moet weer huilen nu ik dit typ, ik heb het allemaal nog niet verwerkt.

Een bizar jaar volgde, ik zou een tweeling krijgen! Ben 18 weken misselijk geweest en ben door mijn ouders verzorgd, want mijn man moest gewoon werken. Daarna werd ik erg ziek van de tweelingzwangerschap. Heb zwangerschapsvergiftiging gekregen en een week voor de inleiding een schock opgelopen door verkeerd toegediende medicatie. Ik lag schreeuwend van de pijn op de grond met mijn mega buik, wat was dat eng.
Daarnaast verloor ik mijn baan na veel gezeik en moest ik met mijn master stoppen. Voorheen was mijn baan alles voor me bijna. Ik heb er moeten omdenken en heb erg veel te verduren gehad al zeg ik het zelf.

Maar al met al ben ik ZO happy en dankbaar. Ik heb twee prachtkids die mijn leven meer verrijken dan ik ooit had durven dromen. Het is al een wonder dat we er allemaal zo ongeschonden uit zijn gekomen (afkloppen!), en dan is het ook nog zo mooi. Er had me niets beters op dit punt in mijn leven kunnen gebeuren. Ik ben veranderd. Maar ten goede, ik heb eindelijk rust gevonden en heb een duidelijk, helder doel in mijn leven. De relatie tussen mijn man en mij is ook nog sterker geworden. Ik ben gelukkig nu. Dat was ik vorig jaar niet.

Als je het allemaal zo op een rijtje zet, heb je echt een heel zwaar en bijzonder jaar gehad inderdaad Charles. Heftig zeg. Echt respect dat je al die pijnen en angsten hebt doorstaan, echt zo knap vind ik dat. Tja, die kleintjes, daar doe je het voor, maar toch, vind ik het echt heel erg knap dat je je hoofd zo goed boven water hebt gehouden en er nog een veel mooier leven uit hebt gekregen. Echt super respect.

2012 was voor mij/ons geen leuk jaar

Begin van het jaar overleed mijn oma heel onverwachts

In augustus kregen wij te horen dat mijn moeder borstkanker heeft en zij is inmiddels na een operatie en bestraling bezig met de chemo.

Het leuke van dit jaar was dat we bezig zijn met onze bruiloft die in mei 2013 plaats vindt, 2013 wordt dan ook hopelijk een beter jaar voor ons.