Dikke pech! (Nóg een keer in 't ziekenhuis pag. 32)

Is hij uiteindelijk gisteravond nog overgelaatst pompoen?

Ja, hij was uiteindelijk om 19.45 u in Amersfoort. Ze waren heel verbaasd dat ze nog een patiënt kregen op 1e kerstdag 's avonds. Maar hij is zó blij dat hij daar weer is! Ze zijn heel aardig en bijna iedereen weet nog wie hij is en ons verhaal. Er zijn er al een aantal een praatje komen maken en ze bieden aan dat hij altijd met ze mag praten als hij wat kwijt moet.

Pompoen schreef:Ja, hij was uiteindelijk om 19.45 u in Amersfoort. Ze waren heel verbaasd dat ze nog een patiënt kregen op 1e kerstdag 's avonds. Maar hij is zó blij dat hij daar weer is! Ze zijn heel aardig en bijna iedereen weet nog wie hij is en ons verhaal. Er zijn er al een aantal een praatje komen maken en ze bieden aan dat hij altijd met ze mag praten als hij wat kwijt moet.

Oh wat fijn!!!! En natuurlijk ook voor jouw dat hij dichterbij is. Hebben ze al gezegd of ze enig idee hebben hoelang hij sowieso nog in het zkh moet blijven?

Hij had het zelf over weken, maar ik weet niet zo goed waar hij dat vandaan heeft! Hoop ergens komende dagen eens een keer een dokter te treffen. Want ik weet niet zo Gied wat de voorwaarden zijn waaronder hij weer naar huis mag.

Pompoen hoe gaat het nu met je man?

Hij ligt sinds 1e kerstdag in amersfoort in t ziekenhuis en helaas schiet het herstel niet zo op. Hij heeft nog steeds vocht achter zijn long en hoest behoorlijk en dat doet enorm zeer en in zijn bloed heeft hij enorme ontstekingswaarden alleen hij heeft niet de bijbehorende symptomen. Geen koorts in ieder geval en zij eetlust is ook gewoon goed.
Ze willen woensdag wellicht een punctie doen en misschien ook weer een drain plaatsen. Mijn man wil alleen niet, hij wil niets meer van dat gedoe aan zijn lijf... Snap t wel, maar hoop dat hij het toch wel doet.
We hebben nog geen idee wanneer hij naar huis mag. Daar baal ik wel van want ik durf niet meer goed naar huis door die inbraak...

Nou ja wij gaan op naar een geweldig 2013, dat moet gewoon!!

Ik wens jullie een fantastisch 2013!
Dat moet inderdaad gewoon..

Pompoen schreef:Het verhaal was toch een klein beetje anders, de arts die dienst had op de afdeling en dat dus zou gaan regelen vandaag werd vanmiddag weggeroepen voor een spoedoperatie en die spoedoperatie heeft vervolgens de hele middag en avond geduurd, daardoor heeft de arts het niet kunnen regelen. Uiteindelijk is een arts eindverantwoordelijke namelijk. Het blijft kut en balen, maar het is wel wat begrijpelijker dan gewoon iets met druk en de papierwinkel nog niet op orde hebben vanwege weekenddiensten. Hoewel dit ook wel een uitvloeisel is van die weekenddienst, maar wel een onverwachte zeg maar.

Ik lees dit stukje nu pas, ik denk dat dit om de man van een collega van mijn moeder ging.

Wel fijn in ieder geval dat hij nu weer in A is. Had hier nog niet eens op gereageerd hopelijk is hij snel weer thuis.

Pompoen schreef:Hij ligt sinds 1e kerstdag in amersfoort in t ziekenhuis en helaas schiet het herstel niet zo op. Hij heeft nog steeds vocht achter zijn long en hoest behoorlijk en dat doet enorm zeer en in zijn bloed heeft hij enorme ontstekingswaarden alleen hij heeft niet de bijbehorende symptomen. Geen koorts in ieder geval en zij eetlust is ook gewoon goed.
Ze willen woensdag wellicht een punctie doen en misschien ook weer een drain plaatsen. Mijn man wil alleen niet, hij wil niets meer van dat gedoe aan zijn lijf... Snap t wel, maar hoop dat hij het toch wel doet.
We hebben nog geen idee wanneer hij naar huis mag. Daar baal ik wel van want ik durf niet meer goed naar huis door die inbraak...

Nou ja wij gaan op naar een geweldig 2013, dat moet gewoon!!

Hebben ze gisteren nog wat gedaan? En is je man alweer wat hersteld?

Nee, ze hebben niets gedaan, ik weet eigenlijk niet goed wat mu de bedoeling is, wilde graag een arts spreken, maar ik ben zo vreselijk verkouden geworden dat ik niet langs mag komen dus nu weet ik helemaal niet meer wat er speelt en mijn man doet aan de telefoon alleen maar raar en kortaf. Volgens mij vind hij telefoongesprekken lastig om te volgen en hij onderbreekt me ook steeds enzo.

Okeeeee....

Hij mag naar huis. Nu, dus. Nou is dat helemaal niet bol te werken dus wordt het of morgenmiddag of zaterdagochtend. Ik ben wel blij, maar moet ook even schakelen. En ik vind het vaag dat hij wel naar huis mag terwijl ik niet bij hem op bezoek mag omdat ik zo zwaar verkouden ben! Raaaar!

Snap dat je dat raar vind, maar denk dat het gewoon de protocollen zijn. A is natuurlijk niet de enige die daar ligt. En waarschijnlijk is hij weer sterk genoeg om er tegen te kunnen . Niet te druk over maken lekker gaan genieten nu!

Ach ze spreken elkaar continue tegen...
Morgen ga ik de boel op orde maken en dan ga ik hem zaterdagochtend ophalen.

fijn dat hij weer naar huis mag! Ik hoop dat je de boel een beetje op orde krijgt. Heb je wel hulp de komende dagen?

sterkte met alles Pompoen. Ga je samen met je man wel terug naar je eigen woning? Of ga je, je man ook tijdelijk bij jou ouders onderbrengen?

Ik hoop oprecht dat jullie over niet al te lange tijd weer samen kunnen genieten en de zwangerschap van je kindje samen intens kunnen gaan beleven!

Ja! Hij is thuis! WIJ zijn thuis! Ik voel me met hem ook een stuk veiliger, al wilde ik wel éérst het huis checken voor hij de auto uit mocht. Eigenlijk wel gek dat ik me veiliger voel haha. Hij is nog zo zwak! Hij zit nu rechtop in bed te slapen zo moe was hij en hij kan maar met moeite van een stoel of de bank af komen, het liefst met mijn hulp. Hij schuifelt een beetje door het huis en hij was echt kapot van de trap oplopen net. Hij moedt echt een half uur bij komen op de rand van het bed en toen pas mocht ik zijn pantoffels en broek uit doen.

Kortom, ik mag de komende tijd verpleegstertje spelen en niet ver bij hem uit de buurt gaan. Ik moet zeggen dat het fijn vind dat ik eindelijk wat voor hem kan doen en dat hij weer bij me is. Nu kan ik hem in ieder geval onbeperkt knuffelen. Of nou ja, onbeperkt als hij geen pijn heeft en wakker is, maar dat is al heel wat meer dan eerst.

Hij heeft er trouwens moeite mee dat hij zo afhankelijk van me is, noemt zichzelf een kleuter enzo. Vind k wel sneu voor hem, maar ik ben wel streng en zeg dat hij zo vaak voor mij gezorgd heeft en dat het nu mijn beurt is en dat hij echt rustig aan moet doen ook al wil hij het liefst alles zelf doen.

Ik ben wel kapot trouwens, veel te veel gedaan vandaag. Morgen maar wat rustiger doen. Nu lekker televisie kijken en om 22 uur 'm nog even wakker maken voor zijn medicijnen.

Ik ga maar weer eens om het hoekje gluren, ik zit in de kamer naast de slaapkamer, ben ik in de buurt als hij me nodig heeft.

Pompoen schreef:Ja! Hij is thuis! WIJ zijn thuis! Ik voel me met hem ook een stuk veiliger, al wilde ik wel éérst het huis checken voor hij de auto uit mocht. Eigenlijk wel gek dat ik me veiliger voel haha. Hij is nog zo zwak! Hij zit nu rechtop in bed te slapen zo moe was hij en hij kan maar met moeite van een stoel of de bank af komen, het liefst met mijn hulp. Hij schuifelt een beetje door het huis en hij was echt kapot van de trap oplopen net. Hij moedt echt een half uur bij komen op de rand van het bed en toen pas mocht ik zijn pantoffels en broek uit doen.

Kortom, ik mag de komende tijd verpleegstertje spelen en niet ver bij hem uit de buurt gaan. Ik moet zeggen dat het fijn vind dat ik eindelijk wat voor hem kan doen en dat hij weer bij me is. Nu kan ik hem in ieder geval onbeperkt knuffelen. Of nou ja, onbeperkt als hij geen pijn heeft en wakker is, maar dat is al heel wat meer dan eerst.

Hij heeft er trouwens moeite mee dat hij zo afhankelijk van me is, noemt zichzelf een kleuter enzo. Vind k wel sneu voor hem, maar ik ben wel streng en zeg dat hij zo vaak voor mij gezorgd heeft en dat het nu mijn beurt is en dat hij echt rustig aan moet doen ook al wil hij het liefst alles zelf doen.

Ik ga maar weer eens om het hoekje gluren, ik zit in de kamer naast de slaapkamer, ben ik in de buurt als hij me nodig heeft.

Wat heerlijk dat jullie samen zijn. Samen is al zoveel waard. En dan heeft hij nog wel te herstellen, en jij hebt nog tot rust te komen (toch?) maar samen ben je toch sterker dan alleen. Je beschrijft het heel mooi. En ook samen praten en verwerken en plannen maken en fantaseren gaat samen makkelijker dan alleen! En ik ben ervan overtuigd dat iedereen in zijn eigen bed/huis beter kan herstellen dan in een onrustig ziekenhuis.

Veel sterkte, maar ook geluk en succes samen! 'Leuk' om je hier te volgen!

Fijn dat hij weer thuis is. Ik kan me voorstellen dat je je nu een stuk veiliger voelt. Ik hoop dat jullie allebei weer opknappen.

haha weer een dagje eerder;)
maar wat fijn!!
hoewel ik er wel bij ga zeggen; kijk uit voor jezelf, nu je zoveel moet zorgen voor hem. Als ik lees wat hij kan (of niet kan) dan komt er heel veel op je schouders neer, en je hebt al een behoorlijke tijd achter de rug.. blijf aan jezelf denken
maar geniet ook van het feit dat jullie weer thuis zijn (want voor je het weet ben je niet meer met zn 2tjes!)

Wat fijn dat hij thuis is!!!

Heerlijk dat hij weer thuis is. Hopelijk knapt hij snel thuis verder op.

Wat fijn dat hij thuis is, dicht bij jullie en dat je hem kunt verzorgen. Hopelijk knapt hij snel weer op. Hoe gaat het nu met jou?

Fijn dat hij thuis is! Neem zelf ook goed je rust als hij bijv. slaapt hé. Geniet van het weer samen zijn!

Wat fijn dat hij weer thuis is!

Fijn dat hij thuis is!

hebben jullie ook een bed beneden? zou dat niet fijner zijn, dan hoeft hij de trap niet zo vaak op en af.
hopelijk knapt hij snel op.