Dikke tranen...

Opeens werd ik misselijk, druk op mijn borst, licht in mijn hoofd en had ik het gevoel dat mijn ademhaling niet op gang kwam. Ik kan het niet helpen, maar ik werd ontzettend bang. Ik heb eerst mijn vader een WA gestuurd (btg is op, dus leek me handiger) en toen via de vaste telefoon de dokterspost gebeld. Wat was ik bang!

Ik zit nog in tranen, maar het is duidelijk waar ik last van had; Pure hyperventilatie.

Ik vind het zo erg dat ik nu mijn vader ook nog overstuur heb gemaakt. En dat ik de dokterdienst heb gebeld. Dit had ik toch zelf ook wel kunnen herkennen?

Ik ga maar een warme douche nemen.

Daar schrik je ook van.
Gaat het nu weer?

Wat naar Nyx! Maar ik denk dat je goed gehandeld heb.

Hyperventilatie is ook vreselijk eng. Achteraf na een aanval is dat makkelijk zeggen, van; 'stom dat ik dat niet herkend heb'. Maar op het moment zelf denk je daar niet aan. In ieder geval fijn dat het weer gezakt is.

Helemaal niet stom dat je gebeld hebt. Goed juist!

Nou ik vind het enorm heftig klinken en ik vind dat je helemaal niet raar hebt gereageerd! Kom maar ff goed bij en vroeg je bedje in denk ik zo?

Ik wist wel dat ik er al tijden tegenaan hing, dat kon ik zelf aardig onder controle houden, maar dit was zo verschrikkelijk eng.

Inderdaad goed dat je even gebeld hebt. Kan me voorstellen dat het eng is. Voel je je nu weer goed?

Nee nog niet echt. Wel iets beter.