Huilen bij aankleden (baby)

Ons meisje heeft echt een gruwelijke hekel aan het omkleden. Het begint zodra we haar romper aan gaan trekken, dus haar hoofdje optillen. Ze zet het dan ontzettend op een gillen, echt helemaal overstuur is ze dan. Als ze moe is, gaat het nog een graadje erger. Ik weet dat veel baby's een hekel hebben aan omkleden, maar begin me toch af te vragen of dit normaal is of dat ze toch wat klem heeft zitten in haar nekje. Dit is namelijk ter sprake geweest in de eerste maanden.

Dus mijn vraag, hoe gaat het aankleden bij jullie baby's, ook met zoveel gehuil?

Hier huilde H. in het begin ook erg, maar we merkten al gauw dat het geen pijn is, maar dat ze het vooral vervelend vindt als haar hoofdje ergens doorheen moet en vervolgens haar armen ook nog. Inmiddels huilt ze minder vaak, maar als ze het doet, is het echt een protesthuiltje zonder tranen, tenzij ze echt heel moe is.

Als ze echt overstuur raakt, zou ik toch eens langs een osteopaat gaan. Misschien zit er iets klem en kan hij/zij het in 1 of 2 keer weer losmaken?

Aimee schreef:Als ze echt overstuur raakt, zou ik toch eens langs een osteopaat gaan. Misschien zit er iets klem en kan hij/zij het in 1 of 2 keer weer losmaken?

Ja ik zit daar nu weer over na te denken. Ze is daar in het begin namelijk wel een paar keer geweest, nek was wel wat stijf maar volgens mij niet noemenswaardig. Ook nog bij de manueel therapeut geweest (via de fysio), maar die heeft haar toen niet heel goed kunnen controleren omdat ze toen aan het huilen was. Misschien toch maar weer een afspraak maken...

In het begin had L. Dat hier ook even. Ze had ook een voorkeurshouding. Toen we bij de fysio kwamen voelde die ook dat 1 kant wat vaster zat daarom huilde ze dus ook bij het omkleden enz.
Hier was het het alleen de eerste 2 maanden.

onze zoon had dit ook heel erg, aan/uitkleden was echt een regelrechte ramp, hij krijste het uit alsof hem wat werd aangedaan, echt alsof we hem bewust pijn deden. Wij zijn hiervoor naar een fysio/manueel therapeute geweest (gespecialiseerd in KISS/KIDD syndroom) dat heeft heel erg geholpen.
Het zat bij hem inderdaad vast in zijn nek (en ook zijn heupen/rug).

Zo gaat het hier ook floor, 's morgens is ze nog wel redelijk snel rustig te krijgen, maar 's avonds is echt een ramp, ze gilt het uit, net zoals jij zegt, alsof we haar wat aan doen. Denk dat ik toch maar even ga bellen van de week.

Ik zou dan zeker bellen en haar een keer laten zien. Misschien is er niks aan de hand maar dan weet je het in elk geval zeker. Mocht het toch vastzitten kan je er wat aan laten doen en wordt het hopelijk snel beter. succes!

Ik zou er inderdaad even naar laten kijken. Een osteopaat kan soms echt wonderen verrichten!

Dit is hier al vanaf dag 1, ze vindt er gewoon écht niks aan.
Gewoon dwarsheid, voor de rest is er niks aan de hand.

Waarschijnlijk heb jij gewoon ook een pittig ding op je aankleedkussen liggen!

Zoals bij Floor haar kindje, zo was het ook bij mijn neefje. Tranen met tuiten en echt overstuur, na een bezoekje manueel therapeut bleek ook bij hem een zenuw in de nek klem te zitten en na behandeling waren de klachten zo goed als weg.

Hier was het ook altijd een drama met verschonen. We gingen voor andere klachten naar een osteopaat maar daar constateerde ze dat zijn nekje vast zat. Na 2 behandelingen ging het een stuk beter.

Inmiddels is het weer drama, maar dat ligt gewoon aan de dwarsheid van meneer

Aimee schreef:Als ze echt overstuur raakt, zou ik toch eens langs een osteopaat gaan. Misschien zit er iets klem en kan hij/zij het in 1 of 2 keer weer losmaken?

Mee eens. Siem had dit dus ook en na de bezoekjes naar de ostheopaat is het huilen een stuk minder geworden. Nu huilt hij alleen nog als hij erg moe is, maar niet meer door de pijn gelukkig.

Aimee schreef:Als ze echt overstuur raakt, zou ik toch eens langs een osteopaat gaan. Misschien zit er iets klem en kan hij/zij het in 1 of 2 keer weer losmaken?

Wij zijn met f naar een chiropractor gegaan omdat hij ook deze klachten had ( en nog meer). Bleek dat f bij zijn geboorte zijn sleutelbeen waarschijnlijk heeft gebroken en daardoor is het altijd een gevoelige plek geweest. Sinds hij onder behandeling is zijn alle klachten verdwenen!

Parel schreef:Dit is hier al vanaf dag 1, ze vindt er gewoon écht niks aan.
Gewoon dwarsheid, voor de rest is er niks aan de hand.

Waarschijnlijk heb jij gewoon ook een pittig ding op je aankleedkussen liggen!

Hier net zo! Vooral met de winterjas...

In het begin huilde ze erg, later bleek dit te komen door haar voorkeurshouding die ze waarschijnlijk heeft gekregen doordat ze last had van der schoudertje en dus als we haar armpje in de mouw moesten doen ze het echt niet leuk vond.
Na aantal sessies fysio ging het al beter.
Nu vind ze er nog niks aan als ik der hoofd door een romper/ shirt moet doen en der armen maar dat is zo weer over.