Waarom huilen baby's bij bepaalde mensen?

Louise lacht normaal gezien naar jan en alleman, behalve bij een aantal mensen.

Daarstraks ook weer, een vriend kwam op bezoek, ze wierp één blik op hem en begon toen ontroostbaar te huilen. Maar écht ontroostbaar.

Hoe komt dit?

dan zal ze er wel geen prettig gevoel bij hebben. Misschien een keer van geschrokken, misschien heeft hij ooit eens wat tegen haar zin in gedaan? Jij kunt sommige mensen toch ook beter hebben dan andere mensen? Dat zal bij (jonge) kinderen vast net zo werken. Wat dat betreft zijn 't net mensen

Ze heeft hem verder nog nooit gezien.

Ik vind het zo gek.

Slakje schreef:Ze heeft hem verder nog nooit gezien.

Ik vind het zo gek.

Nou misschien wel daarom? En misschien kwam hij even iets te veel in haar space:)

S. was in het begin ook bang van mijn oom. Hij is vrij donker van kijk en een hele zware stem. Als hij niks zei was er niks aan de hand maar zodra hij ging praten werd S. bang en moest huilen. Hij heeft 'm inmiddels al heel wat keren gezien en er is nu niks meer aan de hand

Uiterlijke afwijkingen toevallig? Mijn dochter heeft in de eerste maanden van haar leven alleen maar gegild als ze mn schoonzus zag. Kort, zwart stekelhaar, donker rode bril, vrij donkere harde stem, wat wild in haar mimiek en bewegingen...

Nu heeft ze het soms nog steeds bij mensen. Ik ben ook nog steeds op zoek wat het bij sommige mensen is. Sowieso is mijn dochtertje heeelll gevoelig. Dus voelt ook heel goed aan wat wij bijvoorbeeld denken. Mijn dochter ging nooit slapen bijvoorbeeld als ik een avond wegging, ook al legde ik haar wel gewoon op bed. "Gewoon omdat mijn man dan altijd dacht- ow, ga ajb gewoon slapen, ik weet niet wat ik met je moet...".
Maar ons dochtertje heeft ook nu nog heeellll sterk dat het bij sommige mensen gewoon meteen goed is, en anderen totaal niet. Mijn man heeft een vriend, een hele lieve goedaardige goedsul die haar super schattig vindt, maar zodra ze die aan ziet komen begint ze te krijsen en zit ze minstens 1,5 uur als een baby tegen me aangeplakt... Ikverdenk haar ervan dat ze zijn onzekerheid verschrikkelijk vindt. En gister was ik naar mede-forum-mama en daar was het gewoon meteen goed. Ging gelijk verhalen vertellen, spelen, ik kon gewoon gelijk naar het toilet zonder dat ze gillend mee wilde...

a heeft dat ook heeel sterk somige mensen mag hij gelijk en loopt er ook zo mee weg en sommige die mag hij gewoon niet en die kunnen op hun kop staan en super lief doen maar dat mag hij ze nog steeds niet heel gek. En wij zijn er nog niet echt achter waar het aan ligt (wel dat hij iets voelt bij hun maar wat?)

Tomas had in het begin iets tegen mensen zonder bril

(ik heb een bril, mijn man, onze ouders, onze vrienden. Wij zijn echt omringd door brildragers)

Ik moest als peuter niks hebben van mensen met krullen. Sloeg echt nergens op, ik had zelf ook krullen.

Susan schreef:Ik moest als peuter niks hebben van mensen met krullen. Sloeg echt nergens op, ik had zelf ook krullen.

Haha kinderlogica denk ik

Ik geloof dat sommige mensen misschien meer negatieve energie uitstralen dan anderen. R heeft vanaf kleins af aan dit al bij een kennis van mij. Altijd huilen en tegenwoordig kruipt hij helemaal tegen mij aan als hij hem ziet.

Wat het precies is weet ik niet, maar ik vind het wel mooi dat kinderen dit aanvoelen. Gelukkig heb ik zelf andersom. Ik sta er nog altijd van te kijken dat kinderen mij zo snel accepteren. Dan haal ik op het kdv een kindje uit bed die mij nog nooit heeft gezien (oproepkracht kdv) en dat vinden ze prima, lachen en kruipen weg in mijn armen!

N heeft dat ook heel sterk. Ik denk ook dat hij negatieve energie aanvoelt en daar op reageert. Daarnaast vind hij het vreselijk als mensen hèm benaderen die hij niet kent, je kunt beter een afwachtende houding aannemen bij hem.

Printje schreef:Ik geloof dat sommige mensen misschien meer negatieve energie uitstralen dan anderen. R heeft vanaf kleins af aan dit al bij een kennis van mij. Altijd huilen en tegenwoordig kruipt hij helemaal tegen mij aan als hij hem ziet.

+1

Maar het kan ook een uiterlijk kenmerkzijn waar ze bang voor zijn, bijv een snor of bril. Ook kan het aan de stem liggen of aan hoe druk of zenuwachtig iemand is.

Kinderen vinden mij ook heel snel leuk! Ik stort me trouwens niet gelijk op kinderen maar maak wel contact. Ze komen heel snel op me af. Paar jaar geleden in de tram wilde een klein jongetje op mijn schoot haha! Je hebt van die mensen die zich uitbundig op zo'n kind afkomen, tja zo'n kind kan lastig wegrennen dus zet 't op ee
krijsen.

Mijn nichtje is trouwens doodsbang voor mijn donkere vriendin en toen ze 6 maanden was zette ze ook een keel op omdat ik smokey eyes had haha! Toen ik t eraf gewassen had kon
ze weer met me lachen.

Daar hebben alle 3 mijn kinderen geen "last" van gehad. Ik kon ze bij iedereen neer planten.

Mijn vroegere Irakese buurvrouw dook een keer de maxi cosi in toen N (een maand of 5) net wakker werd. Ze was helemaal in het zwart gekleed met een zwarte hoofddoek. Ik heb N niet meer kunnen kalmeren dus ben naar huis gegaan. Sindsdien was het krijsen als hij haar al van afstand in haar tuin zag zitten. Nu kijkt hij alleen nog met argusogen maar huilt niet meer. Zoiets kan volgens mij echt 'traumatisch' (klinkt wel heel zwaar) voor een baby zijn. Hier was dus duidelijk waar de angst vandaag kwam!!

maiadebij schreef:Mijn vroegere Irakese buurvrouw dook een keer de maxi cosi in toen N (een maand of 5) net wakker werd. Ze was helemaal in het zwart gekleed met een zwarte hoofddoek. Ik heb N niet meer kunnen kalmeren dus ben naar huis gegaan. Sindsdien was het krijsen als hij haar al van afstand in haar tuin zag zitten. Nu kijkt hij alleen nog met argusogen maar huilt niet meer. Zoiets kan volgens mij echt 'traumatisch' (klinkt wel heel zwaar) voor een baby zijn. Hier was dus duidelijk waar de angst vandaag kwam!!

Moet er stiekem wel om lachen. Die komt in ieder geval niet met een meid thuis met een hoofddoek.

Ons zoontje moest in het begin huilen als mijn vriend moest niesen. Inmiddels vind hij het grappig.

Maar M is ook erg gevoelig, de meeste mensen krijgen een lach maar als hij het niks vind dat zet hij het op een brullen.
ook bij onverwachtse situaties zoals opa die een pet op heeft en via de acherdeur naar binnen komt.

Mamsie schreef:

maiadebij schreef:Mijn vroegere Irakese buurvrouw dook een keer de maxi cosi in toen N (een maand of 5) net wakker werd. Ze was helemaal in het zwart gekleed met een zwarte hoofddoek. Ik heb N niet meer kunnen kalmeren dus ben naar huis gegaan. Sindsdien was het krijsen als hij haar al van afstand in haar tuin zag zitten. Nu kijkt hij alleen nog met argusogen maar huilt niet meer. Zoiets kan volgens mij echt 'traumatisch' (klinkt wel heel zwaar) voor een baby zijn. Hier was dus duidelijk waar de angst vandaag kwam!!

Moet er stiekem wel om lachen. Die komt in ieder geval niet met een meid thuis met een hoofddoek.

Alle vrouwelijke schoonfamilie draagt een hoofddoek Dus hij is ook daar een tijd lang helemaal overstuur naar binnen gegaan.

Hier ook zo, sommige mensen mogen ze niet en andere wel
Tja soms duurt het een tijdje en moeten ze wennen aan die persoon, maar meestal komt het wel goed.

Bij mij is het meestal andersom, de meeste kinderen komen naar mij toen terwijl ik ze vaak niet ken..
Dat zie ik ook bij mijn kinderen dat sommige mensen helemaal niks hoeven te doen om een dikke lach van ze te krijgen

Het nichtje van mijn vriend (geloof dat ze rond de 9 maanden is) is nogal eenkennig. Ons ziet ze niet heel erg veel, maar toch is ze gek op mijn vriend. Terwijl de meeste kids hem eng vinden met zijn kale kop, baardje, grote oorbellen enzo. Hij vind zijn nichtje best een leuk wurmpje zoals hij zelf zegt, maar zal niet zomaar lief naar haar lachen of haar optillen of weet ik veel wat. En toch begint dat dametje helemaal te stralen als ze hem ziet, zo lief!