Hoeveel belang hecht jij aan goede tafelmanieren van je kind

Jasmine schreef:Maar zijn jullie niet bang dat jullie kindje straks gewoon niet meer wil eten, omdat hij liever wil spelen?

Wij dwingen J. absoluut niet tot eten. Als ze geen zin heeft, heeft ze geen zin en eet ze niet. Maar ze moet wel aan tafel blijven totdat wij klaar zijn. Vaak eet ze dan uiteindelijk toch gewoon wat.

Nee, daar ben ik echt niet bang voor.

J. eet hier al vanaf het moment dat ze een groentehapje kreeg mee met ons tegelijk aan tafel. Ze is een deel van ons gezin en dat vinden we tijdens het eten er ook bij horen. Ze kan dan ook wel erg goed stilzitten moet ik zeggen of het nu thuis is of in een restaurant. Wij 'leren' haar aan dat ze aan tafel 'moet' blijven zitten van begin tot eind. Wat bij ons betekend van het bidden tot danklied zingen. Verder leren we haar aan om wel met bestek te eten alleen is dit nog altijd niet haalbaar in sommige momenten en hangt dit erg van haar bui af. Ze mag gerust met haar handen eten, maar zodra ze gaat knoeien of met eten 'gooien' grijpen wij in. Haar eetpatroon hangt heel erg van haar bui af op dat moment en daar dwingen we haar dan ook niet in, maar als haar fruit of toetje op tafel komt is alles weer goed.

Ik ga ons kind dat wel zsm leren. Ik vind niets irritanter dan een kind die van tafel gaat. Vrienden van ons bijv hebben een dochtertje dat ze van tafel doen zodra zij klaar is. Lekker irritant want dan moet je telkens achter dr aanrennen en hoor je de ouders continu zeggen: 'Z, mag niet!' en weer van tafel gaan om dr te corrigeren omdat ze dingen doet die niet mogen. Nou is dit kind ook stout, ze luistert niet maar ik vind het ook zo irritant dat ze nog hartstikke smerig van tafel mag.. wat doet het kind, smeert direct dr vieze handjes aan mijn mooie witte muur.. ja doei! Je moet sommige dingen er vroeg inrammen.

Inrammen, haha wat een woordkeus.

Linda schreef:

Jasmine schreef:Maar zijn jullie niet bang dat jullie kindje straks gewoon niet meer wil eten, omdat hij liever wil spelen?

Wij dwingen J. absoluut niet tot eten. Als ze geen zin heeft, heeft ze geen zin en eet ze niet. Maar ze moet wel aan tafel blijven totdat wij klaar zijn. Vaak eet ze dan uiteindelijk toch gewoon wat.

Nee, daar ben ik niet bang voor. Ze eet altijd wel iets voordat ze van tafel gaat.
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Als je het zo stelt, snap ik wel wat je bedoelt ja.

Nu moet ik wel zeggen dat bij J. dwingen totaal niet nodig is en ook niet nodig is geweest. Het zal natuurlijk ook per kind verschillend zijn. Ik vroeg mij dit gewoon af, omdat ik het dus wel bij mijn nichtje zie gebeuren. Ze eet twee happen, zegt dat ze genoeg heeft gehad en mag van tafel om te spelen. Maar na het eten heeft ze dus wel trek en krijgt ze een zakje chips o.i.d.

Eucalypta schreef:Oh, ik krijg toch regelmatig kinderen over de vloer waarbij ik écht mijn wenkbrauwen optrek qua tafelmanieren hoor. Een 5 jarige die zijn eigen boterham niet kan smeren, een kind van 4 wat niet wil blijven zitten tot iedereen klaar is.

Daarmee zet je mij aan het denken.
Wij halen altijd het brood uit de vriezer wat we op dat moment gaan eten, dat smeer ik dan in de keuken en dan gaan we aan tafel en eten we het op.
Onze dochter leert dus helemaal haar eigen brood niet smeren. Misschien toch eens mee gaan beginnen, had er nooit zo over nagedacht eigenlijk...

De rest nog niet gelezen, maar patat mogen ze met de hand eten, boterham ook. Aan tafel blijven ze wel zitten tot we met zn alleen geeindigd hebben.

Zelf eet ik patat thuis ook met de hand, als we uit eten zijn uiteraard niet. Boterham eet ik ook niet met mes en vork.

Ik ben daarom ook zo blij met mijn schoonfamilie, die zijn wat dat betreft gelukkig precies zo. Ik ben een ramp met mes en vork.

Muus schreef:

Mamsie schreef:Veel. Met bestek eten, blijven zitten en geen ellebogen op tafel. Ook niet smakken en met je mond vol praten of eten eten met je mond open.

Precies hetzelfde!

Alleen vermoeiend dat mijn dochter al 7,5 is en ik het nog bijna dagelijks moet zeggen.

Dat moet ik bij mijn zoon van 8,5 ook nog!

Linda schreef:
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Weer dat woordje dwingen, dat lees ik bij veel reacties van moeders waarvan hun kinderen mogen doen waar ze zelf zin in hebben mbt eten. Waarom zouden de kinderen die wél aan tafel blijven zitten per definitie gedwongen worden? Ik snap die 'link' niet zo.

L blijft netjes aan tafel zitten...eigenlijk alleen omdat het een slomerd is haha. Wachten is altijd op meneer Ook weleens anders geweest.

hij eet niet altijd met een vork. Zolang hij noet knoeit geen probleem mee momenteel.

Lolly's schreef:

Linda schreef:
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Weer dat woordje dwingen, dat lees ik bij veel reacties van moeders waarvan hun kinderen mogen doen waar ze zelf zin in hebben mbt eten. Waarom zouden de kinderen die wél aan tafel blijven zitten per definitie gedwongen worden? Ik snap die 'link' niet zo.

+1 Heb zo'n superhekel aan het woord gedwongen!

En bij mij klinkt het logische dat een kind dwars gaat liggen later als het wel aan tafel moet eten omdat ze het vroeger niet is aangeleerd/gedwongen(naar jou woorden) maar lekker mocht spelen terwijl papa en mama lekker aan het natafelen zijn.

Zo zie je dat ieder een andere opvoeding heeft.

Lolly's schreef:

Linda schreef:
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Weer dat woordje dwingen, dat lees ik bij veel reacties van moeders waarvan hun kinderen mogen doen waar ze zelf zin in hebben mbt eten. Waarom zouden de kinderen die wél aan tafel blijven zitten per definitie gedwongen worden? Ik snap die 'link' niet zo.

Ik vind dwingen ook een beetje negatief klinken, maar dikgedrukte vind ik ook een beetje overdreven overkomen.
Mijn dochter blijft meestal zitten tot we klaar zijn met eten, maar soms ook niet en dan hoeft ze van mij dus ook niet te blijven zitten. Als ik zeg dat ze moet blijven zitten wordt het er helemaal niet gezelliger op en ik heb liever dat mijn zoon en wij nog rustig kunnen af eten dan dat ik de strijd met haar aan ga.

Ik vind het wel erg belangrijk en heb hem dit al vanaf kleins af aan aangeleerd. Hij moest al vanaf kleins af aan blijven zitten tot iedereen klaar was, eten is geen speelgoed, eten met bestek etc.

Lolly's schreef:

Linda schreef:
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Weer dat woordje dwingen, dat lees ik bij veel reacties van moeders waarvan hun kinderen mogen doen waar ze zelf zin in hebben mbt eten. Waarom zouden de kinderen die wél aan tafel blijven zitten per definitie gedwongen worden? Ik snap die 'link' niet zo.

Dat is ook weer lekker overdreven. Dat ze niet hoeft te blijven zitten wil toch niet zeggen dat ze alles mag doen wat ze wil? Hier staat dat in ieder geval niet gelijk aan elkaar.

Bruintje Beer schreef:

Lolly's schreef:

Linda schreef:
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Weer dat woordje dwingen, dat lees ik bij veel reacties van moeders waarvan hun kinderen mogen doen waar ze zelf zin in hebben mbt eten. Waarom zouden de kinderen die wél aan tafel blijven zitten per definitie gedwongen worden? Ik snap die 'link' niet zo.

+1 Heb zo'n superhekel aan het woord gedwongen!

En bij mij klinkt het logische dat een kind dwars gaat liggen later als het wel aan tafel moet eten omdat ze het vroeger niet is aangeleerd/gedwongen(naar jou woorden) maar lekker mocht spelen terwijl papa en mama lekker aan het natafelen zijn.

Zo zie je dat ieder een andere opvoeding heeft.

Dus jouw kinderen brengen hun bord straks niet naar de keuken, omdat ze dat nu ook niet doen?

Hier vind ik het overigens ook geen 'dwingen' hi is het vanaf het begin zo gewend en ik zeg 1 keer dat hij moet blijven zitten en besteed er daarna geen aandacht meer aan.

Het is gewoon puur het verschil van mening in opvoeding waardoor 'dwingen' hier anders gezien wordt. Ik zie het ook enigszins als 'dwingend', omdat jij als ouder zegt wat er op dat moment moet gebeuren (aan tafel blijven zitten). Het kind heeft geen inspraak. In mijn ogen sluit dat aan bij de definitie van dwingend.

We proberen zoveel mogelijk aan de tafel te eten, met evt. een vork of lepel. Ook moet ze leren dat als ze klaar is en wij nog niet, dat we aan de tafel blijven.

Parisienne schreef:Het is gewoon puur het verschil van mening in opvoeding waardoor 'dwingen' hier anders gezien wordt. Ik zie het ook enigszins als 'dwingend', omdat jij als ouder zegt wat er op dat moment moet gebeuren (aan tafel blijven zitten). Het kind heeft geen inspraak. In mijn ogen sluit dat aan bij de definitie van dwingend.

In dat geval is het idd dwingen dan, maar ik vind dat een kind lang niet altijd inspraak in dingen hoeft/hoort te hebben.

Printje schreef:

Parisienne schreef:Het is gewoon puur het verschil van mening in opvoeding waardoor 'dwingen' hier anders gezien wordt. Ik zie het ook enigszins als 'dwingend', omdat jij als ouder zegt wat er op dat moment moet gebeuren (aan tafel blijven zitten). Het kind heeft geen inspraak. In mijn ogen sluit dat aan bij de definitie van dwingend.

In dat geval is het idd dwingen dan, maar ik vind dat een kind lang niet altijd inspraak in dingen hoeft/hoort te hebben.

Dat kan, daar verschillen de meningen in wat betreft opvoeding

Bruintje Beer schreef:

Lolly's schreef:

Linda schreef:
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Weer dat woordje dwingen, dat lees ik bij veel reacties van moeders waarvan hun kinderen mogen doen waar ze zelf zin in hebben mbt eten. Waarom zouden de kinderen die wél aan tafel blijven zitten per definitie gedwongen worden? Ik snap die 'link' niet zo.

+1 Heb zo'n superhekel aan het woord gedwongen!

En bij mij klinkt het logische dat een kind dwars gaat liggen later als het wel aan tafel moet eten omdat ze het vroeger niet is aangeleerd/gedwongen(naar jou woorden) maar lekker mocht spelen terwijl papa en mama lekker aan het natafelen zijn.

Zo zie je dat ieder een andere opvoeding heeft.

Ik vind dwingen ook een rot woord, dat leek me al vrij duidelijk.

Als een kind moet blijven zitten, ookal zit het te jengelen, dan noem ik dat dwingen.
Als een kind uit vrije wil blijft zitten, dan is dat geen dwingen. Wij proberen het ook wel eens een beetje te rekken, dat noem ik ook geen dwingen.
Ik neem aan dat ik de definitie van dwingen niet uit hoef te leggen.

Parisienne schreef:

Printje schreef:

Parisienne schreef:Het is gewoon puur het verschil van mening in opvoeding waardoor 'dwingen' hier anders gezien wordt. Ik zie het ook enigszins als 'dwingend', omdat jij als ouder zegt wat er op dat moment moet gebeuren (aan tafel blijven zitten). Het kind heeft geen inspraak. In mijn ogen sluit dat aan bij de definitie van dwingend.

In dat geval is het idd dwingen dan, maar ik vind dat een kind lang niet altijd inspraak in dingen hoeft/hoort te hebben.

Dat kan, daar verschillen de meningen in wat betreft opvoeding

Dat klopt, en dat is ook niet erg.
Maar waar ik dan wel nieuwsgierig naar ben, heeft jouw kind dan overal inspraak in? Soms moet toch gewoon iets?

Rejoy. schreef:

Bruintje Beer schreef:

Lolly's schreef:

Linda schreef:
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Weer dat woordje dwingen, dat lees ik bij veel reacties van moeders waarvan hun kinderen mogen doen waar ze zelf zin in hebben mbt eten. Waarom zouden de kinderen die wél aan tafel blijven zitten per definitie gedwongen worden? Ik snap die 'link' niet zo.

+1 Heb zo'n superhekel aan het woord gedwongen!

En bij mij klinkt het logische dat een kind dwars gaat liggen later als het wel aan tafel moet eten omdat ze het vroeger niet is aangeleerd/gedwongen(naar jou woorden) maar lekker mocht spelen terwijl papa en mama lekker aan het natafelen zijn.

Zo zie je dat ieder een andere opvoeding heeft.

Dus jouw kinderen brengen hun bord straks niet naar de keuken, omdat ze dat nu ook niet doen?

Mijn kinderen brengen al hun bord naar de keuken. Tenminste de oudste. En de jongste leer ik dat ook.

Bruintje Beer schreef:

Rejoy. schreef:

Bruintje Beer schreef:

Lolly's schreef:

Linda schreef:
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Weer dat woordje dwingen, dat lees ik bij veel reacties van moeders waarvan hun kinderen mogen doen waar ze zelf zin in hebben mbt eten. Waarom zouden de kinderen die wél aan tafel blijven zitten per definitie gedwongen worden? Ik snap die 'link' niet zo.

+1 Heb zo'n superhekel aan het woord gedwongen!

En bij mij klinkt het logische dat een kind dwars gaat liggen later als het wel aan tafel moet eten omdat ze het vroeger niet is aangeleerd/gedwongen(naar jou woorden) maar lekker mocht spelen terwijl papa en mama lekker aan het natafelen zijn.

Zo zie je dat ieder een andere opvoeding heeft.

Dus jouw kinderen brengen hun bord straks niet naar de keuken, omdat ze dat nu ook niet doen?

Mijn kinderen brengen al hun bord naar de keuken. Tenminste de oudste. En de jongste leer ik dat ook.

Denk je echt dat wanneer iets niet direct aangeleerd wordt, je het nooit meer kunt leren, of dat het dan automatisch moeilijk gaat?

Printje schreef:

Parisienne schreef:

Printje schreef:

Parisienne schreef:Het is gewoon puur het verschil van mening in opvoeding waardoor 'dwingen' hier anders gezien wordt. Ik zie het ook enigszins als 'dwingend', omdat jij als ouder zegt wat er op dat moment moet gebeuren (aan tafel blijven zitten). Het kind heeft geen inspraak. In mijn ogen sluit dat aan bij de definitie van dwingend.

In dat geval is het idd dwingen dan, maar ik vind dat een kind lang niet altijd inspraak in dingen hoeft/hoort te hebben.

Dat kan, daar verschillen de meningen in wat betreft opvoeding

Dat klopt, en dat is ook niet erg.
Maar waar ik dan wel nieuwsgierig naar ben, heeft jouw kind dan overal inspraak in? Soms moet toch gewoon iets?

Gelukkig maar dat er verschil in opvoeding zit, anders zou we dit soort interessante discussies hier niet hebben

Maar nee, mijn dochter heeft zeker niet overal inspraak in. Als het tot een 'conflict' komt (als in: ik wil dat ze dit doet, zij wil of doet iets anders), dan probeer ik meestal te zoeken naar een compromis. Of ik ga een heel eind mee in hetgeen zij graag wil en kan zo langzaam afbuigen naar hetgeen ik uiteindelijk wil. Er zijn hier ook wel degelijk grenzen en soms moet iets inderdaad gewoon. Maar de manier waarop ik daarmee om ga is meestal anders.