Hoeveel belang hecht jij aan goede tafelmanieren van je kind

Eucalypta schreef:

Rejoy. schreef:Vanaf welke leeftijd vinden jullie dat.kinderen moeten blijven zitten dan? Onze dochter kan echt geen half uur aan tafel zitten hoor. Na 10 minuten heeft zij het wel gezien en dan mag ze ook van tafel. Dan kunnen wij iig rustig verder eten en praten zonder jengelige, verveelde en opstandige peuter aan tafel. In restaurants vermaken we haar al die tijd wel, maar thuis mag ze dan gerust gaan spelen tot het toetje op tafel komt.

Dat snap ik niet zo goed. Dat hebben ze bij mij nooit gemogen. Als iedereen klaar is mag je van tafel, niet eerder, en ook niet in een restaurant. Nooit gedaan, niet toen ze klein waren en nu nog niet. Dan maar jengelen.

Hier zit ze ook nog gewoon aan tafel tot wij klaar zijn met eten. Dat is eigenlijk al zo vanaf het moment dat ze met ons mee eet.

Eucalypta schreef:Met 8 jaar pas aan tafel blijven zitten? En dan eet hij bij een vriendje en dan gaat hij van tafel omdat zijn bord leeg is. Behoorlijk onbeleefd lijkt me dat.

Overigens ben ik niet zo heel erg van de tafelmanieren. Gewoon met mes en vork eten, verder geen bijzonderheden. Brood mag uit het vuistje. Ze zijn nu zo oud dat ik wel verwacht dat ze alles met mes en vork eten. Maar eerlijk gezegd zijn dit soort dingen nooit echt een issue geweest. Je eet gewoon netjes (zodra je groot genoeg bent om dat te kunnen, niet als je 1 bent natuurlijk) en je zit aan tafel tot iedereen klaar is (vanaf dat ze aan tafel konden zitten). Verder geen eisen of moeilijkheden.

+1

S. zit thuis nog in de triptrapp dus die blijft gewoon zitten waar ze zit. In een restraunt zit ze op een gewone stoel En blijft ze gewoon zitten of kleuren. Is er een speelhoek dan mag ze daarheen als ze gegeten heeft.
Verder ben ik niet zo van de etiketten (hoe je dat ook schrijft.) Als ze maar netjes eten met een vork en zijn.

Aimee schreef:Misschien iets eerder, maar ik vind niet dat je van een kind van twee kunt eisen dat het aan tafel blijft zitten tot iedereen klaar is. Nou ja, het kán wel, maar ik vind het niet in het belang van het kind om dat te eisen en daarom gebeurd het bij ons voorlopig niet.

Hier eisen we niets, het is gewoon zo gegroeid. Het is iets vanzelfsprekends. Dat een kind van 2 aan tafel blijft zitten wil niet automatisch zeggen dat hij of zij 'gedwongen' wordt natuurlijk.

Dat lijkt mij eigenlijk ook vrij normaal. Als ze zelf naar bed moeten, oke, maar dan plan je je eigen eten daar wel omheen ofzo denk ik. Bovendien lijkt t me ook niet handig als je zelf nog eet en kind loopt/kruipt alweer rond, volgens mij eet je dan zelf nóg onrustiger.

Eucalypta schreef:

Rejoy. schreef:Vanaf welke leeftijd vinden jullie dat.kinderen moeten blijven zitten dan? Onze dochter kan echt geen half uur aan tafel zitten hoor. Na 10 minuten heeft zij het wel gezien en dan mag ze ook van tafel. Dan kunnen wij iig rustig verder eten en praten zonder jengelige, verveelde en opstandige peuter aan tafel. In restaurants vermaken we haar al die tijd wel, maar thuis mag ze dan gerust gaan spelen tot het toetje op tafel komt.

Dat snap ik niet zo goed. Dat hebben ze bij mij nooit gemogen. Als iedereen klaar is mag je van tafel, niet eerder, en ook niet in een restaurant. Nooit gedaan, niet toen ze klein waren en nu nog niet. Dan maar jengelen.

Hier hetzelfde. Wij eten vaak bij de salontafel in plaats van bij de eettafel maar J. blijft gewoon in z'n kindertoel of op z'n stoeltje zitten totdat we allemaal klaar zijn met eten hoor. Al vanaf dat hij samen met ons eet. Echt jengelen/huilen heeft hij ook nooit gedaan, ik denk omdat hij niet beter weet.

Lolly's schreef:

Aimee schreef:Misschien iets eerder, maar ik vind niet dat je van een kind van twee kunt eisen dat het aan tafel blijft zitten tot iedereen klaar is. Nou ja, het kán wel, maar ik vind het niet in het belang van het kind om dat te eisen en daarom gebeurd het bij ons voorlopig niet.

Hier eisen we niets, het is gewoon zo gegroeid. Het is iets vanzelfsprekends. Dat een kind van 2 aan tafel blijft zitten wil niet automatisch zeggen dat hij of zij 'gedwongen' wordt natuurlijk.

Volkomen mee eens!!
Wij gaan geregeld uit eten en dan leren ze het wel om te blijven zitten. Er is niets gedwongen aan!!
Ze weten niet beter!

Eucalypta schreef:

Rejoy. schreef:Vanaf welke leeftijd vinden jullie dat.kinderen moeten blijven zitten dan? Onze dochter kan echt geen half uur aan tafel zitten hoor. Na 10 minuten heeft zij het wel gezien en dan mag ze ook van tafel. Dan kunnen wij iig rustig verder eten en praten zonder jengelige, verveelde en opstandige peuter aan tafel. In restaurants vermaken we haar al die tijd wel, maar thuis mag ze dan gerust gaan spelen tot het toetje op tafel komt.

Dat snap ik niet zo goed. Dat hebben ze bij mij nooit gemogen. Als iedereen klaar is mag je van tafel, niet eerder, en ook niet in een restaurant. Nooit gedaan, niet toen ze klein waren en nu nog niet. Dan maar jengelen.

Hoef jij ook niet te snappen. Ik hecht meer waarde aan dat het een tijdje gezellig is aan tafel dan dat onze dochter koste wat kost een half uur of een uur aan tafel blijft zitten. Als ze wat ouder is, wat meer geduld heeft en mee kan praten komt dat wel, maar een kind van 2 hoeft van mij echt al die tijd niet aan tafel te zitten. Je kunt een kind echt wel dingen bij brengen als het thuis anders gaat. Hier mag ze kasten open maken, maar dat doet ze bij een ander niet. Hier mag ze zelf naar boven, bij een ander niet. Hier mag ze van tafel, bij een ander misschien niet.

Ik denk eerlijk gezegd ook dat het heel moeilijk gaat worden als je kind tot 4-5 jaar van tafel heeft gemogen wanneer hij/zij wilde. Om het dan nog aan te leren dat hij/zij moet blijven zitten totdat papa en mama klaar zijn, omdat hij nu oud genoeg is.

Oh, ik krijg toch regelmatig kinderen over de vloer waarbij ik écht mijn wenkbrauwen optrek qua tafelmanieren hoor. Een 5 jarige die zijn eigen boterham niet kan smeren, een kind van 4 wat niet wil blijven zitten tot iedereen klaar is.



Overigens vind ik dat bij een baby van 9 maanden echt nog niet van toepassing, maar bij een kind van 2 wel. En gesprekken heb je toch óók met je 2-jarige? Wij praten in ieder geval met z'n allen, niet alleen de volwassenen onderling.

Rejoy. schreef:Ik hecht meer waarde aan dat het een tijdje gezellig is aan tafel dan dat onze dochter koste wat kost een half uur of een uur aan tafel blijft zitten.

Duurt eten bij jullie dan echt zo lang? Hier komt ze aan tafel als het eten klaar is, dan gaan we eten. Dat duurt echt hooguit een half uur voordat ze met alles klaar is. Wij zitten nooit zo lang te tafelen.

Ik vind dat we met avondeten met zijn allen aan tafel horen. Ze ziet haar vader maximaal anderhalf uur op een dag, aan tafel eten vind ik dan ook iets wat er gewoon bij hoort. Al vanaf 6 maanden 'zit' J. dan ook bij ons aan tafel. In het begin kreeg ze voordat wij gingen eten haar groentehap en als wij dan aten, kreeg ze een koekje o.i.d.. Of ze kreeg iets te spelen in handen, maar maakte wel onderdeel uit van de maaltijd.

Vanaf dat ze een jaar is, eet ze met de pot mee. Eerst hielpen wij haar daar nog mee, maar sinds ruim een half jaar eet ze volkomen zelfstandig met lepel en vork. Op zich hebben we er geen moeite mee als ze af en toe met haar handen eet, maar het moet wel fatsoenlijk blijven. Het moet niet zo zijn dat ze een hand macaroni uit haar bord graait en dat naar binnen propt. Dan grijpen we wel in. En natuurlijk mag ze knoeien, ze is amper twee, ik kan niet van haar verwachten dat ze zonder knoeien eet.

Gelukkig vindt ze het helemaal niet erg om aan tafel te moeten zitten, ze vindt het zelfs wel gezellig.

Lolly's schreef:

Rejoy. schreef:Ik hecht meer waarde aan dat het een tijdje gezellig is aan tafel dan dat onze dochter koste wat kost een half uur of een uur aan tafel blijft zitten.

Duurt eten bij jullie dan echt zo lang? Hier komt ze aan tafel als het eten klaar is, dan gaan we eten. Dat duurt echt hooguit een half uur voordat ze met alles klaar is. Wij zitten nooit zo lang te tafelen.

Soms zijn we met 20 minuten klaar en dat kan ze wel vol houden, maar het komt ook wel eens voor dat tussen de maaltijd en het toetje 15 of 20 minuten zit omdat we nog aan het praten zijn, of dat we uitgebreider eten en totaal 45 minuten bezig zijn. Ik verwacht van een 2 jarige niet dat dat vol houdt en dan hecht ik meer waarde aan een gezellig tafelmoment dan dat onze dochter de hele tijd erbij zit en vervelend zit te doen.

Euc, scheelt dan weer dat mijn dochter haar boterham al zelf kan smeren dan.

Antibes schreef:Als ik ooit kinderen krijg wil ik dat ze volwaardige tafelmanieren krijgen. Dit is mij vanaf een jaar of 6 aangeleerd en heb ik nog altijd profijt van. Je vork/glas goed vasthouden, je bestek juist neerlegg er n als je wel of niet klaar bent, uberhaupt weten welk bestek je moet gebruiken. Voor mij bijna even belangrijk als ellebogen van tafel, met mes en vork eten of niet met volle mond praten.

Dit dus.. Alleen ben ik er op 3 jarige leeftijd al mee begonnen.

Eucalypta schreef:Oh, ik krijg toch regelmatig kinderen over de vloer waarbij ik écht mijn wenkbrauwen optrek qua tafelmanieren hoor. Een 5 jarige die zijn eigen boterham niet kan smeren, een kind van 4 wat niet wil blijven zitten tot iedereen klaar is.

Ik denk dat mijn zoon van 5 ook niet zelf zijn boterham zou kunnen smeren. En dat heeft niks te maken met slechte tafelmanieren vind ik. Ik doe het gewoon altijd voor hem.

Elodie schreef:

Eucalypta schreef:Oh, ik krijg toch regelmatig kinderen over de vloer waarbij ik écht mijn wenkbrauwen optrek qua tafelmanieren hoor. Een 5 jarige die zijn eigen boterham niet kan smeren, een kind van 4 wat niet wil blijven zitten tot iedereen klaar is.

Ik denk dat mijn zoon van 5 ook niet zelf zijn boterham zou kunnen smeren. En dat heeft niks te maken met slechte tafelmanieren vind ik. Ik doe het gewoon altijd voor hem.

Maar wanneer moet hij het dan zelf leren?

Een kind van 5 dat geen boterham kan smeren vind ik ook wel wat vreemd. Zo moeilijk is het niet natuurlijk. Het niet willen vind ik een ander verhaal. Nu vinden ze het fantastisch om een boterham/cracker te smeren. Maar als die fase voorbij is zal ik het ook niet erg vinden om weer voor hun te smeren. Maar naar mijn mening horen ze het op die leeftijd toch wel te kunnen.

Ik heb daar niet over nagedacht, gebeurt gewoon zo. Misschien leer ik het hem binnenkort wel, en als hij dat niet wil dan komt het over een jaar wel. Ooit kan ie 't vast;). En ik vind het niet erg om voor hem te doen. Hij kan 's avonds ook nog niet goed zelf zijn vlees snijden.
Vind het ook echt véél belangrijker dat hij netjes eet.

Mijn zoontje is 2 en ik laat hem vaak zelf zijn brood smeren. Ik vind dat een stukje zelfredzaamheid en vind dat er bij horen, net zoals dat ik het stimuleer om zelf aan en uit te kleden..

Ik ben het met rejoy eens.

Onze dochter mag van tafel als ze echt niet meer wilt blijven zitten. Ik vind gezellig eten nu belangrijker dan haar dwingen te blijven eten met alle poeha eromheen. Het komt trouwens ook genoeg voor dat ze net zolang blijft zitten als wij, dat ligt echt aan het moment. Soms kan ze het rustig een dik half uur volhouden, soms is ze het na een kwartier al zat.

Ik lees vaak dat mensen bang zijn gewoontes aan te leren die ze niet meer afgeleerd krijgen. Niet alleen maar met eten, maar ook vaak met andere dingen.
Ik heb die angst niet. Dochter ziet dat man en ik wel blijven zitten en op elkaar wachten, ze gaat het heus wel een keer snappen dat het netjes is om op elkaar te wachten en aan tafel te blijven. Nu nog niet, maar dat komt wel.

Veel. Met bestek eten, blijven zitten en geen ellebogen op tafel. Ook niet smakken en met je mond vol praten of eten eten met je mond open.

Linda schreef:Ik ben het met rejoy eens.

Onze dochter mag van tafel als ze echt niet meer wilt blijven zitten. Ik vind gezellig eten nu belangrijker dan haar dwingen te blijven eten met alle poeha eromheen. Het komt trouwens ook genoeg voor dat ze net zolang blijft zitten als wij, dat ligt echt aan het moment. Soms kan ze het rustig een dik half uur volhouden, soms is ze het na een kwartier al zat.

Ik lees vaak dat mensen bang zijn gewoontes aan te leren die ze niet meer afgeleerd krijgen. Niet alleen maar met eten, maar ook vaak met andere dingen.
Ik heb die angst niet. Dochter ziet dat man en ik wel blijven zitten en op elkaar wachten, ze gaat het heus wel een keer snappen dat het netjes is om op elkaar te wachten en aan tafel te blijven. Nu nog niet, maar dat komt wel.

+1

Mamsie schreef:Veel. Met bestek eten, blijven zitten en geen ellebogen op tafel. Ook niet smakken en met je mond vol praten of eten eten met je mond open.

Precies hetzelfde!

Alleen vermoeiend dat mijn dochter al 7,5 is en ik het nog bijna dagelijks moet zeggen.

Maar zijn jullie niet bang dat jullie kindje straks gewoon niet meer wil eten, omdat hij liever wil spelen?

Wij dwingen J. absoluut niet tot eten. Als ze geen zin heeft, heeft ze geen zin en eet ze niet. Maar ze moet wel aan tafel blijven totdat wij klaar zijn. Vaak eet ze dan uiteindelijk toch gewoon wat.

Jasmine schreef:Maar zijn jullie niet bang dat jullie kindje straks gewoon niet meer wil eten, omdat hij liever wil spelen?

Wij dwingen J. absoluut niet tot eten. Als ze geen zin heeft, heeft ze geen zin en eet ze niet. Maar ze moet wel aan tafel blijven totdat wij klaar zijn. Vaak eet ze dan uiteindelijk toch gewoon wat.

Nee, daar ben ik niet bang voor. Ze eet altijd wel iets voordat ze van tafel gaat.
Het lijkt mij juist logischer klinken dat een kind moeilijk gaat doen met eten omdat het gedwongen wordt om aan tafel te zitten, terwijl hij/zij dat echt niet wilt. Eten is dan niet echt leuk en gezellig meer.

Beetje de standaard normale dingen:
Niet van tafel voor de rest klaar is vanaf 1,5 ongeveer al, nu is daar bij gekomen dat hij ook niet mag zeuren of hij van tafel mag, dat doet hij de laatste tijd, omdat hij inderdaad zoals Euc aangaf zijn vriendjes vaak niet hoeven te wachten.

Niet praten met volle mond, en met je lippen op elkaar kauwen.

Mes en vork gebruiken.

Recht zitten en geen ellebogen op tafel.

Zo heb ik het van af het begin gedaan en hij gaat ook al vanaf baby mee naar restaurants en daar zijn de regels hetzelfde. Kleurboeken gaan niet mee, hij neemt deel aan het gesprek zoals we thuis ook doen, hij kan dus wel twee uur aan tafel zitten zonder te zeuren als we in een restaurant, of bij mensen thuis zijn. En hier was het geen kwestie van dwingen maar gewoon een gewoonte aanleren, zo hoort het en niet anders.