Getrouwde naam eerst of als 2e?

Ik zou sowieso nooit de naam van mijn vriend aannemen, ben erg gehecht aan mijn eigen naam en mijn vriend heeft een erg belachelijke achternaam. Maar als ik het dan toch zou overwegen vind ik het ook wel mooi om Caroline mijnnaam-zijnnaam te heten.

Maar ik pleit er ook nog steeds voor dat onze eventuele kinderen mijn achternaam krijgen, omdat mijn naam dus veel mooier is en ik bang ben dat ze gepest gaan worden met zijn achternaam. Daarbovenop is zijn naam de naam van zijn vader die hem in de steek heeft gelaten toen hij twaalf was, dus ik vind het ook niet erg nodig om die naam voort te zetten naar een volgende generatie. Ter nagedachtenis aan mijn vader vind ik het dan een stuk mooier om mijn naam te gebruiken.

Wat heftig zeg, hij een vader die hem in de steek gelaten heeft en die van jou is overleden begrijp ik. Namen als Poepjes vind ik raar, maar niet achterlijk tenslotte kan je er niks aandoen welke achternaam je hebt. Dus het achterlijk noemen vind ik weer achterlijk .

Denk liever aan die achterlijke mensen die hun kids rare namen geven omdat ze dat zelf zo leuk vind en het kind ermee moet leven.

xxjojootjexx schreef:Ik heb de naam van man aangenomen, maar hij mijn naam..
Dus wij heten allebei..

Pietje achternaamman - achternaamvrouw
Truus achternaamman - achternaamvrouw

En hoe heten jullie kinderen dan?

Caribbeanlover schreef:Wat heftig zeg, hij een vader die hem in de steek gelaten heeft en die van jou is overleden begrijp ik. Namen als Poepjes vind ik raar, maar niet achterlijk tenslotte kan je er niks aandoen welke achternaam je hebt. Dus het achterlijk noemen vind ik weer achterlijk .

Denk liever aan die achterlijke mensen die hun kids rare namen geven omdat ze dat zelf zo leuk vind en het kind ermee moet leven.

Haha achterlijk is misschien ook wel de verkeerde woordkeuze, hij kan er natuurlijk ook niets aan doen maar ik vind het gewoon echt een suffe naam (en mijn vriend krijgt er regelmatig opmerkingen over).

Ik denk dat ik gewoon 'oldfashion' *eerst zijn naam, dan mijn naam* wil.. Al bekt het andersom ook wel fijn.. Ik weet het niet meer, maar misschien moet ik daar gewoon niet over nadenken. Mannetje wil niet trouwen, als ik zijn moeder moet geloven. Hij roept dat al sinds hij heeeeeeeel klein is. Maar aan de andere kant, hij had z'n ex wel ten huwelijk gevraagd, terwijl het eigenlijk niet zo lekker ging, maar omdat ze een kind hebben.

Mocht ik ooit trouwens ( ), dan houd ik waarschijnlijk mijn eigen achternaam. Tenzij er dan al kindjes zijn van ons samen die zijn achternaam hebben. Dan wil ik nog wel een uitzondering maken zodat we een eensgezind gezin zijn.

Discordia schreef:Mocht ik ooit trouwens ( ), dan houd ik waarschijnlijk mijn eigen achternaam. Tenzij er dan al kindjes zijn van ons samen die zijn achternaam hebben. Dan wil ik nog wel een uitzondering maken zodat we een eensgezind gezin zijn.

Eens, of hij moet een kick ass achternaam hebben.

Ik meteen mijn man's naam aangenomen. Had helemaal niets met mijn eigen achternaam. Was anders geweest als ik mijn moeders achternaam had gehad. In mijn geval is het ook makkelijk voor mijn toekomstige kinderen. Ik moest al voor elke instantie in Nederland mijn voor en achternaam spellen. Er is ook nog nooit iemand geweest die het meteen goed deed. En dat wil ik mijn kinderen besparen.

ik heb alleen de naam van mijn man, en mijn eigen achternaam is geschrapt..... ben blij dat ik ervanaf ben

XXAnnieXX schreef:ik heb alleen de naam van mijn man, en mijn eigen achternaam is geschrapt..... ben blij dat ik ervanaf ben

Precies hetzelfde hier.

Officieel draag ik zijn naam-mijn naam, maar ik gebruik alleen zijn naam. De combinatie klinkt heel lelijk

Mocht ik ooit nog eens een keer gaan trouwen dan wordt het denk ik mijn naam - zijn naam. Ben gehecht aan mijn eigen naam, die hoort bij mij vind ik.

Ik heb gekozen voor zijn naam-mijn naam maar gebruik eigenlijk alleen mijn naam.

Officieel heb ik zijn achternaam-mijn achternaam maar ik gebruik toch nog heel vaak mijn eigen achternaam.