Inhalator- pufje- tips?

Helaas heeft mijn zoontje nu naast oorontsteking ook een ontsteking in zijn longen. Morgen wordt zijn urine op kweek gezet om te kijken of hij geen blaasontsteking heeft. Hij heeft nu 2 soorten antibiotica en vanmiddag heeft hij een inhalator meegekregen. Maar dit is echt drama om toe te dienen. Hij moet 2 keer per dag 2 keer 10 tot 15 keer inademen erdoor. Maar hij is echte beresterk en zelfs met z'n tweeën lukt ons dit niet. Mijn moeder gaf ons de tip om het te doen als hij diep in slaap is maar hij werd wakker en dit was zo zielig dat ik ermee gestopt ben.
Dus wie heeft hier ervaring mee en misschien tips? Hij hoest namelijk heel erg en is onwijs benauwd..

Zet hem op je schoot met zijn gezicht van je af, dan kun je hem het beste in bedwang houden. En onthoud: huilen is misschien zielig, maar het is wel een 'mooi meegenomen' iets, want met huilen krijgen ze wel de meeste medicatie binnen + ook het diepst in de longen (met al die enorme teugen lucht die een huilend kindje naar binnen hapt).

Hebben jullie een pufje direct in zijn mond? Want er bestaan grote toeters om er tussen te zetten. Het pufje gaat daar in (en blijft daarin) en het kind hoeft alleen maar een tijdje in en uit te ademen door dat ding. Dat had ik vroeger als kind, dan smaakte het ook niet zo vies. maar goed ik was wel een stukje ouder!

Edit: dat ding dat ik had was de volumatic: http://www.amc.nl/web/Zorg/Kind-Ouder/Patienteninformatie/Astma-bij-kinderen-inhalatie-van-medicijnen-met-een-voorzetkamer-1.htm

Nee we hebben zo'n toeter erbij. Ik heb hem eerst met het ding laten spelen. En het ook bij mijzelf opgezet, hij vond het allemaal prachtig. Hij liep ook door de kamer met dat ding voor z'n gezicht. Maar zodra ik het doe wordt hij echt panisch. Hij gaat met z'n hoofd draaien en het lukt gewoon niet om het aangesloten op zijn gezichtje te laten zitten..

Die babyhalers of hoe ze tegenwoordig ook heten krijg je volgens mij bijna standaard voor pufjes bij kinderen. Ik vond het als kind alleen aar smeriger smaken, echt zo'n dokterssmaakje Ik vond mezelf wel interessant met zo'n ding, mijn juf moest me op school tussen de middag altijd helpen puffen

pippi schreef:Nee we hebben zo'n toeter erbij. Ik heb hem eerst met het ding laten spelen. En het ook bij mijzelf opgezet, hij vond het allemaal prachtig. Hij liep ook door de kamer met dat ding voor z'n gezicht. Maar zodra ik het doe wordt hij echt panisch. Hij gaat met z'n hoofd draaien en het lukt gewoon niet om het aangesloten op zijn gezichtje te laten zitten..

Maar heeft hij een kapje over zijn neus dan ook? Dat lijkt mij eigenlijk ook best beangstigend voor een kindje. Dat ding dat ik had zat gewoon in mijn mond.

Op m'n werk zet ik kindre altijd op mijn schoot, of ik dien het toe op het aankleedkussen. Ik hou 'm altijd vast bij het mondstuk, als ik het kinf op schoot heb dan hou ik met mijn inkerhand het kind vast e met m'n rechterhand de babyhaler en de kin, terwijl ik het hoofdje met diezefde hand tegen mijn borst aandruk. Geen enkel kind vindt het fijn helaas, maar op deze manier lukt het redelijk.

тыквашка schreef:

pippi schreef:Nee we hebben zo'n toeter erbij. Ik heb hem eerst met het ding laten spelen. En het ook bij mijzelf opgezet, hij vond het allemaal prachtig. Hij liep ook door de kamer met dat ding voor z'n gezicht. Maar zodra ik het doe wordt hij echt panisch. Hij gaat met z'n hoofd draaien en het lukt gewoon niet om het aangesloten op zijn gezichtje te laten zitten..

Maar heeft hij een kapje over zijn neus dan ook? Dat lijkt mij eigenlijk ook best beangstigend voor een kindje. Dat ding dat ik had zat gewoon in mijn mond.

Dat kapje is er omdat je kinderen rond die leeftijd nog niet kunt leren de lippen te sluiten om een 'tuutje'. Ik denk dat jij en ik dezelfde aerochambre (zo heet dat ding, ik weet het weer) hebben gehad, maar voor kinderen rond een jaar is die nog te ingewikkeld, die kunnen dat nog niet.

тыквашка schreef:

pippi schreef:Nee we hebben zo'n toeter erbij. Ik heb hem eerst met het ding laten spelen. En het ook bij mijzelf opgezet, hij vond het allemaal prachtig. Hij liep ook door de kamer met dat ding voor z'n gezicht. Maar zodra ik het doe wordt hij echt panisch. Hij gaat met z'n hoofd draaien en het lukt gewoon niet om het aangesloten op zijn gezichtje te laten zitten..

Maar heeft hij een kapje over zijn neus dan ook? Dat lijkt mij eigenlijk ook best beangstigend voor een kindje. Dat ding dat ik had zat gewoon in mijn mond.

Ja hij heeft echt een kapje over zijn neus en mond wat afgesloten moet blijven anders ontsnapt het medicijn.
Het is wel echt heel zielig inderdaad, maar hij is ook wel super wantrouwig hoor door al z'n ziekenhuis/dokters bezoeken. We gaan het morgen maar gewoon weer proberen. Bedankt voor de tips.

Deze hebben we.

Maple schreef:Op m'n werk zet ik kindre altijd op mijn schoot, of ik dien het toe op het aankleedkussen. Ik hou 'm altijd vast bij het mondstuk, als ik het kinf op schoot heb dan hou ik met mijn inkerhand het kind vast e met m'n rechterhand de babyhaler en de kin, terwijl ik het hoofdje met diezefde hand tegen mijn borst aandruk. Geen enkel kind vindt het fijn helaas, maar op deze manier lukt het redelijk.

Bedankt, ga morgen nog maar eens een poging doen.

pippi schreef:

Deze hebben we.

Ja ik zou dat zelf ook naar vinden eigenlijk...zo'n afgesloten gevoel. Maar ja voor nu heb je daar natuurlijk niks aan. Vraag me alleen af, kun je er niet iets mee doen zodat ie niet over z'n neusje zit?

Ja lijkt me ook super naar..
Nee, dat moest echt, dat het volledig afgesloten zat.. Helaas! Hij vecht echt om het van zijn gezichtje af te krijgen.

тыквашка schreef:

pippi schreef:

Deze hebben we.

Ja ik zou dat zelf ook naar vinden eigenlijk...zo'n afgesloten gevoel. Maar ja voor nu heb je daar natuurlijk niks aan. Vraag me alleen af, kun je er niet iets mee doen zodat ie niet over z'n neusje zit?

Als hij niet over zijn neusje zit en hij zou door zijn neus gaan ademen dan komt die medicatie niet waar hij wezen moet, dus dat hij wél op de neus zit is helaas wel belangrijk. Het beangstigende gevoel kan ik me overigens wel voorstellen!

Geen tips, maar vind het wel heel naar om te lezen dat hij nu ook nog iets met z'n longetjes heeft. Jullie lopen heel veel ziekenhuis in en uit met hem he? Vervelend ook voor jullie heel veel beterschap iig voor de kleine man!

Ik zet mijn zoon met z'n gezicht van mij af op schoot. Dan met mijn linkerarm hou ik z'n armen vast en met mijn rechterarm hou ik zijn kin en dat kapje vast. Vaak zorg ik met mijn eigen hoofd er nog voor dat hij z'n hoofdje niet teveel kan bewegen. Dat gaat wel aardig.

Wat ook nog helpt is ondertussen zachtjes een liedje in z'n oor te zingen. Daar luistert hij dan ff naar en word er een stuk rustiger van.

Maple schreef:

тыквашка schreef:

pippi schreef:

Deze hebben we.

Ja ik zou dat zelf ook naar vinden eigenlijk...zo'n afgesloten gevoel. Maar ja voor nu heb je daar natuurlijk niks aan. Vraag me alleen af, kun je er niet iets mee doen zodat ie niet over z'n neusje zit?

Als hij niet over zijn neusje zit en hij zou door zijn neus gaan ademen dan komt die medicatie niet waar hij wezen moet, dus dat hij wél op de neus zit is helaas wel belangrijk. Het beangstigende gevoel kan ik me overigens wel voorstellen!

Is ook zo..

yvonne schreef:Wat ook nog helpt is ondertussen zachtjes een liedje in z'n oor te zingen. Daar luistert hij dan ff naar en word er een stuk rustiger van.

Dankjewel voor de tips, ga morgen weer een nieuwe poging doen

Aimee schreef:Geen tips, maar vind het wel heel naar om te lezen dat hij nu ook nog iets met z'n longetjes heeft. Jullie lopen heel veel ziekenhuis in en uit met hem he? Vervelend ook voor jullie heel veel beterschap iig voor de kleine man!

Dankjewel, lief van je!

Ik doe het ook op de manier zoals yvonne beschrijft. Mijn jongste vindt het ook verschrikkelijk en gaat heel hard huilen, maar het schijnt dat ze het dan wel goed inademen. Wat wij doen als mijn man thuis is, is dat ik hem vast houdt en mijn man hem afleidt door te zingen of bepaalde bewegingen te maken. Ook voor de tv helpt soms wel redelijk, als ik alleen ben. Mijn oudste heeft ook een puffer, maar die houdt hem zelf op zijn gezicht. Maar dat is totdat ie ongeveer 2 jaar was ook een enorme strijd geweest iedere keer.

Zoals maple al zegt, vinden kinderen het 9 van de 10 keer niet leuk... Mijn zoon ook niet. Gillen, gillen ... Maar hij krijgt zijn medicatie en dat is het belangrijkste.. Hij speelt na een knuf en een slok drinken vaak weer vrolijk verder...

Het is niet dat het niet lukt omdat ik het zo zielig vind (wat ik natuurlijk wel vind) maar ook in de 'houtgreep' rukt ie zn hoofd in een keer opzij, waardoor die medicijnen ontsnappen.. Het is dus nog niet gelukt helaas.

yvonne schreef:Ik zet mijn zoon met z'n gezicht van mij af op schoot. Dan met mijn linkerarm hou ik z'n armen vast en met mijn rechterarm hou ik zijn kin en dat kapje vast. Vaak zorg ik met mijn eigen hoofd er nog voor dat hij z'n hoofdje niet teveel kan bewegen. Dat gaat wel aardig.

+1

Wij hebben die puffer ook. In het begin ook een drama maar hier hielp het door zogenaamd eerst zelf te puffen, dan papa, dan zijn knuffel en dan R. Hij moet 2x10 pufjes. (ventolin en flixotide) We tellen ook langzaam tot 10 en dan mag hij dus stoppen.

Nu gaat het prima.