n.a.v. gelukkig in relatie

Carrie schreef:

Paper Crown schreef:Mag van J ook niet schreeuwen. Maar als ik echt pissed ben. Dan hoort ie van me hoor. En luid ook.

Echt supersuf dat jij ook niet mag schreeuwen. Ja jij schreeuwt dan gewoon? Ik word dan meteen gewezen op dat ik schreeuw en dat ik moet ophouden.

Haha, ik haat dat geschreeuw! Mijn man heeft er ook een handje van als hij boos is. Zo irritant, daar luister ik echt niet naar. En dan loop ik weg en gooi met de deur Daar heeft hij weer een hekel aan. Dat vind hij schaamteloos naar de buren, maar zijn gebleer niet.

Schamen jullie je niet tegenover buren die je horen schreeuwen? Ik vind dat echt verschrikkelijk en zou ze niet meer aan durven kijken. Hij schreeuwde een keer 3 keer achter elkaar dat ik hem echt para maakte. Volgende dag begroette de buurman mij met , he parachickie

Overigens hebben wij sinds de kinderen er zijn hooguit wat op elkaar gemopperd. Best wonderbaarlijk na 2,5 jaar rampzalige nachten.

Coco schreef:

Carrie schreef:

Paper Crown schreef:Mag van J ook niet schreeuwen. Maar als ik echt pissed ben. Dan hoort ie van me hoor. En luid ook.

Echt supersuf dat jij ook niet mag schreeuwen. Ja jij schreeuwt dan gewoon? Ik word dan meteen gewezen op dat ik schreeuw en dat ik moet ophouden.

Haha, ik haat dat geschreeuw! Mijn man heeft er ook een handje van als hij boos is. Zo irritant, daar luister ik echt niet naar. En dan loop ik weg en gooi met de deur Daar heeft hij weer een hekel aan. Dat vind hij schaamteloos naar de buren, maar zijn gebleer niet.

Schamen jullie je niet tegenover buren die je horen schreeuwen? Ik vind dat echt verschrikkelijk en zou ze niet meer aan durven kijken. Hij schreeuwde een keer 3 keer achter elkaar dat ik hem echt para maakte. Volgende dag begroette de buurman mij met , he parachickie

Overigens hebben wij sinds de kinderen er zijn hooguit wat op elkaar gemopperd. Best wonderbaarlijk na 2,5 jaar rampzalige nachten.

Hahhahaha tjee, zei de buurman dat echt?
Kijk ik vind mijn stem verheffen niet schreeuwen, hij vindt dat wel. Soms moet het er gewoon even uit. Maar niet krijsen dat is ook weer wat anders. Vroeger hadden wij buren en dat meisje krijste echt verschrikkelijk hard, midden de nacht, soms wel een uur. Dat zou ik zelf nooit doen.

Charlie schreef:Ik lees dat sommige mensen schrijven dat ze 'zielsgelukkig' zijn in hun relatie.

Ben ik de enige die vind dat een relatie soms gewoon ook keihard werken is? Ik ben eigenlijk nooit zielsgelukkig in mijn relatie, wel gewoon gelukkig en ik vind dat ik een top vent heb en voel nog regelmatig vlinders.

Maar het is niet zo dat ik zweef, of niet zijn minpunten kan benoemen, of alles maar rozengeur en maneschijn is. Ik zou gewoon nooit mijn relatie als zielsgelukkig of perfect omschrijven.

En dat ligt niet aan mijn relatie, want dit is de beste relatie die ik ooit gehad heb, dat ligt denk ik aan mij. Ik ben misschien te kritisch, of nuchter ik weet ook dat dat voor mij nooit zou bestaan. Daar ben ik gewoon de persoon niet voor, ik ben ook geen makkelijke en mijn man ook niet. Bij ons knallen de deuren regelmatig, en dat vind ik helemaal niet erg. Ik ken eigenlijk van mijn ouders ook niet anders.

Zijn er mensen die begrijpen wat ik bedoel en ook zo in een relatie staan of bestaat er iets dat ik niet ken of zie?

Ja zo kijk ik er ook naar, onze relatie is met ups en downs, nu al die jaren verder word alles wel milder ofzo en het houden van lijkt wel steeds dieper te worden. Maar het is niet alsof wij gewoon jaren met elkaar kunnen leven in pais en vree en het allemaal gelukkig en geweldig leuk is zonder dat wij daar zelf iets aan moeten doen.

Ik denk ook dat het van je karakter afhangt trouwens, ik ben gewoon iemand van hoge hoogtepunten en dieptepunten. Ik knal alle kanten op en onze relatie doet dat bij tijd en wijle ook. Mijn man is koppig, ik ben een chaoot. Wij zíjn gewoon allebei niet de makkelijkste om mee te leven.

Houd ik daardoor minder van 'm, of heb ik een slechte relatie? Helemaal niet, wij zijn er écht voor elkaar voor dik en dun. Maar dat betekend niet dat zelfs daarin wel eens even een kink zit.

Carrie schreef:Onze relatie was in het begin vooral met veel ruzie. De asbak vloog hem soms rond zijn oren. Nu zijn we rustiger geworden, knallen we niet meer zo als in het begin. Maar, ik mag dus niet schreeuwen van hem Of mijn stem heel hard verheffen, daar kan hij heel slecht tegen. Komt omdat zijn moeder vroeger altijd tegen hem schreeuwde, hij kan er echt niet tegen. Maar ik vind het zo jammer, ik vind als ik boos ben mag ik toch schreeuwen/mijn stem verheffen? Ik wil dat gewoon kunnen uiten. Ben ook wel een beetje temparamentvol, schijnt, en ik voel me nu geremd in het ruzie maken

Heel herkenbaar, maar bij hem was het zijn exvrouw die altijd tegen 'm stond te krijsen. Ik wil absoluut niet op dat mens lijken...maar word af en toe echt helemaal gek van mijn man. Dan praat ik gewoon íets harder omdat ik het ergens niet helemaal mee eens ben en dan sta ik gelijk te schreeuwen en vind hij dat ik lelijk tegen hem doe en wil hij niet meer met me praten. Grrrr

Punk'd schreef:Maar ik weet wel dat ik voor 12 uur 's middags niet teveel aan hem moet vragen. Of voordat hij gegeten is..

Daarna hoef je 'm ook niks meer te vragen denk ik

Ik vind onze relatie helemaal niet werken. Het gevoel is heel sterk en goed. Ik ben wel echt zielsgelukkig met hem. Ik heb juist het idee dat ik voor heel veel dingen heel erg hard moet werken, maar voor onze relatie juist niet. Dat is het enige waarvan ik echt weet dat het goed is. Wij hebben wel soms hevige ruzies. Kort en vurig.

Ben het trouwens helemaal eens met ryw. In goede tijden is het heel makkelijk om het leuk te hebben, in zware tijden wordt dat al een stuk moeilijker. Ik vind dat wij ons er met vlag en wimpel door heen hebben geslagen.

Ik vind het leuk om te lezen dat jullie niet mogen schreeuwen. Ik mag het wel

Ik had juist gewild dat het hier wat meer had geknald de afgelopen jaren. Dan hadden we nu niet op dit punt gezeten. Nou ja, hoewel we in crisistijd zitten leren we elkaar ook heel goed kennen nu en ik moet zeggen dat ik me daar goed bij voel. Het is een verademing na jarenlang een man te hebben gehad die nooit echt zei wat hem dwars zat. Dus wat ik wil in de toekomst is een relatie net dezelfde man en dan af en toe flink knallen. Heerlijk.

Wij hebben eigenlijk ook nooit ruzie. We kunnen wel eens tegen elkaar mopperen maar ruzie is er niet.
Wel zijn we van het "kutten" tegen elkaar. Lekker elkaar op de kast naaien.

Mamsie, hier krijg ik hele rare beelden bij

Luce schreef:Mamsie, hier krijg ik hele rare beelden bij

Whahhahaha op de kast naaien, tegen de kast naaien, in de kast naaien, voor de kast naaien etc

Luce schreef:Ik had juist gewild dat het hier wat meer had geknald de afgelopen jaren. Dan hadden we nu niet op dit punt gezeten. Nou ja, hoewel we in crisistijd zitten leren we elkaar ook heel goed kennen nu en ik moet zeggen dat ik me daar goed bij voel. Het is een verademing na jarenlang een man te hebben gehad die nooit echt zei wat hem dwars zat. Dus wat ik wil in de toekomst is een relatie net dezelfde man en dan af en toe flink knallen. Heerlijk.

Mijn man zegt ook vaak op alles ja en amen, doet leuk mee omdat ik dat wil, verteld niet hoe hij zich voelt (maar loopt dan wel te mopperen) of dat hij zich ergens aan ergert. Dat is inderdaad verschrikkelijk moeilijk in een relatie, omdat je dan niet met elkaar op 1 lijn kunt komen omdat hij niet te pijlen is.
Maar ik kan daar zó slecht tegen, ik peuter, duw en trek net zo lang tot hij zegt wat er is, ik word boos als hij ja zegt terwijl ik weet dat hij nee bedoeld. Daar ben ik al jaaaren geleden mee begonnen en ik denk dat dat onze 'redding' is geweest. Want hij háát geduw en getrek en gepeuter dus hij zegt tegenwoordig veel eerder hoe hij zich voelt, hij laat áls hij ja zegt terwijl hij nee bedoeld in alle andere signalen duidelijk blijken dat hij nee bedoeld (voorheen niet) en dan zeg ik: "Ik heb liever dat je gewoon nee zegt als je dat bedoeld, dat is voor mij veel duidelijker." en meestal zegt hij dan: "Ja, ik bedoel ook eigenlijk nee, ik wil het niet."
Ik kon ook écht geen ruzie met hem maken want hij zei gewoon niks terug en hoe harder ik ging schreeuwen (uit frustratie omdat hij niets zei) hoe verder hij wegkroop in zijn schulp. Verschrikkelijk!! Dus nu hebben we allebei geleerd om daar even een pas op de plaats te maken. Ik zeg dan meestal: "Ik ben echt héél erg boos en als je niks terugzegt ontplof ik dus wil je alsjeblieft wat terugzeggen" en meestal zegt hij dan "Ik weet niks te zeggen". Maar daarmee is het patroon doorbroken en kunnen we meestal verder in plaats van dat de een zich terugtrekt en de ander explodeert want dat schiet absoluut niks op.
Maar het heeft wel wat jaartjes gekost voordat ik die in zichzelf gekeerde vent zo ver had hoor!

@Ecrits, ik vind het hard werken, maar ik vind het ook ontzettend de moeite waard om hard voor te werken!!

Zo ging het hier precies zo pompoen.. Oh wat frustreerde mij dat! En dan probeerde ik hem uit te leggen dat hij echt moet zeggen wat híj denkt. Maar dan nog deed hij het niet.
Maar nu in therapie krijgt hij eindelijk door hoe belangrijk het is om te leren praten en zeggen wat je voelt/denkt. En nu doet hij het ook eindelijk steeds meer. Mán, wat een opluchting...

Luce schreef:Zo ging het hier precies zo pompoen.. Oh wat frustreerde mij dat! En dan probeerde ik hem uit te leggen dat hij echt moet zeggen wat híj denkt. Maar dan nog deed hij het niet.
Maar nu in therapie krijgt hij eindelijk door hoe belangrijk het is om te leren praten en zeggen wat je voelt/denkt. En nu doet hij het ook eindelijk steeds meer. Mán, wat een opluchting...

Wat fijn!!! Ik zou mijn man met nog geen 10 paarden in therapie kunnen krijgen, dus ik ben blij dat hij uit zichzelf besefte dat terug praten waarschijnlijk zinvoller was. Al gaat het nog altijd niet van harte, maar het gebeurt tenminste en dan raak je elkaar niet ergens gaandeweg kwijt! En als je elkaar wel even kwijt bent kun je elkaar weer vinden door er over te praten, ook wel zo prettig!
Maar ik snap best dat jullie in een huwelijkscrisis zijn beland als het al die jaren al zo ging! Blijkbaar een noodzakelijke crisis om weer verder te komen als ik het zo lees!

Bliss schreef:

Punk'd schreef:Maar ik weet wel dat ik voor 12 uur 's middags niet teveel aan hem moet vragen. Of voordat hij gegeten is..

Daarna hoef je 'm ook niks meer te vragen denk ik

Ik ga stuk

Ondanks dat dat kwetsend is voor mensen die écht stuk zijn gegaan.

*Weggehaald*

Ik mag ook nooit schreeuwen Maar doe het wel, kan geen ruzie maken zonder even flink van me te laten horen haha.
Hier hebben we regelmatig ruzies zoals PC ze omschreef. Soms maak ik ook zelf ergens een ruzie van, gewoon om even alle frustraties eruit te halen. Uiteindelijk begint hij dan te lachen en heeft hij me door
Ik ben er nu wel achter dat ik af en toe een flinke ruzie nodig heb. Toen ik ziek was hebben we een half jaar geen ruzie gemaakt, ik had er simpelweg geen puf voor om ergens iets over te zeggen. De eerste ruzie toen ik weer begon met herstellen was heerlijk haha. Terwijl mijn vriend meteen zei: ik wil helemaal geen ruzie, het ging net zo goed.

Mamsie schreef:

Luce schreef:Mamsie, hier krijg ik hele rare beelden bij

Whahhahaha op de kast naaien, tegen de kast naaien, in de kast naaien, voor de kast naaien etc

Mijn man zoekt trouwens ook wel eens ruzie met me als ik een tijdje iets op heb zitten kroppen en hij doorheeft dat het er uit moet. Ik vind 'm altijd heel gemeen dan, maar uiteindelijk ben ik blij dat ik het kwijt ben.

тыквашка schreef:Mijn man zoekt trouwens ook wel eens ruzie met me als ik een tijdje iets op heb zitten kroppen en hij doorheeft dat het er uit moet. Ik vind 'm altijd heel gemeen dan, maar uiteindelijk ben ik blij dat ik het kwijt ben.

Dat is lief!

Waarom zou je niet heel gelukkig kunnen zijn in een relatie waar ruzies voorkomen? Volgens mij sluit het een het ander niet uit, ik ben blij dat we soms ruzie maken, we kennen elkaars grenzen en weten ook dan wat we aan elkaar hebben. En de betiteling perfecte relatie slaat voor mij meer op het feit dat je heel goed bij elkaar past dab dat je beide perfect bent, dat is (gelukkig) niemand.

Bisq schreef:

тыквашка schreef:Mijn man zoekt trouwens ook wel eens ruzie met me als ik een tijdje iets op heb zitten kroppen en hij doorheeft dat het er uit moet. Ik vind 'm altijd heel gemeen dan, maar uiteindelijk ben ik blij dat ik het kwijt ben.

Dat is lief!

Ja het is ook lief!!

Rood schreef:

Goochempie schreef:wij hadden laatst ruzie over de whatsapp,

echt een half uur later zeg ik 'Aarg ik kan hier niet tegen, ruzie over de whatsapp'
krijg ik terug: 'Ruzie? echt? ik dacht dat we een goed gesprek hadden... wacht even hoor dan moet ik me even boos gaan maken'

Jouw man is echt mijn ideale vent, zo te lezen (en zien!). Heeft 'ie ergens nog een christelijke vriend of broer rondlopen?

Hmm nee sorry... Wel twee broers maar die zijn niet christelijk of beschikbaar

Reva schreef:

Bliss schreef:

Punk'd schreef:Maar ik weet wel dat ik voor 12 uur 's middags niet teveel aan hem moet vragen. Of voordat hij gegeten is..

Daarna hoef je 'm ook niks meer te vragen denk ik

Ik ga stuk

Ondanks dat dat kwetsend is voor mensen die écht stuk zijn gegaan.

hahaha foutje .. Voordat hij gegeten heeft natuurlijk