Als je zou moeten kiezen tussen je relatie of je moeder?

Wat zou je kiezen dan?

Volgens mij is er ergens een verstoorde vorm van liefde als je voor die keuze gezet wordt.

Sogood schreef:Volgens mij is er ergens een verstoorde vorm van liefde als je voor die keuze gezet wordt.

Exact.

Dat lijkt mij persoonlijk niet gezond..

Sogood schreef:Volgens mij is er ergens een verstoorde vorm van liefde als je voor die keuze gezet wordt.

+1.

Maar als het echt moest: mijn relatie. Ik heb geen band met mijn moeder

Sogood schreef:Volgens mij is er ergens een verstoorde vorm van liefde als je voor die keuze gezet wordt.

Inderdaad..

Maar ik heb zó'n goede/sterke band met mijn moeder, dat ik zeker weet dat zij me nooit voor deze keuze zou zetten.
En mocht ik ooit weer een relatie hebben, en mijn vriend zegt me te moeten kiezen, dan is de keus zo gemaakt. Ik zou, no matter what, 100% voor mijn moeder kiezen. Maakt niet uit wat de reden ook is, wat er ook is voorgevallen.
M'n moeder en ik hebben een hele sterke band met elkaar. We hebben samen genoeg meegemaakt, zij was (en is) er altijd voor me. Ze heeft ontzettend veel voor me gedaan, staat altijd voor m'n zoontje en mij klaar. (En zo kan ik nog wel even doorgaan.) Ik zou altijd voor mijn mama kiezen.

Sogood schreef:Volgens mij is er ergens een verstoorde vorm van liefde als je voor die keuze gezet wordt.

Dat denk ik ook maar als ik dan echt moest kiezen doos koos ik voor mijn man.

ALS ik zou moeten kiezen dan kies ik voor mijn vriend.
Ik heb niet zo´n goede band met mijn moeder dus dan is de keuze al minder moeilijk

Luce schreef:

Sogood schreef:Volgens mij is er ergens een verstoorde vorm van liefde als je voor die keuze gezet wordt.

+1.

Maar als het echt moest: mijn relatie. Ik heb geen band met mijn moeder

+1

Ik zou niet kunnen kiezen, echt niet.

Sogood schreef:Volgens mij is er ergens een verstoorde vorm van liefde als je voor die keuze gezet wordt.

Nou inderdaad. Degene die me voor het blok zet, kan dan in principe opzouten. In mijn geval zou dat overigens niet opgaan. Mijn band met mijn moeder is niet goed, dus ik zou voor mijn relatie kiezen.

Ik zou NIET kiezen voor degene die mij voor die keuze stelt.

Raar als je moet kiezen, maar ok. Dat achterwegen gelaten, dan zou ik sowieso kiezen voor mijn relatie.
De keuze tussen relatie en vader zou ik daarentegen niet kunnen maken.

Sowieso weet ik hoeveel verdriet zoiets kan opleveren. Mijn tante moest vroeger kiezen, en koos voor haar man (toen vriend).

luisa schreef:Ik zou NIET kiezen voor degene die mij voor die keuze stelt.

+1, ik kan me er ook werkelijk niets bij voorstellen. Mijn ouders of man zullen me nooit voor die keuze zetten

Relatie. Ik weet hoe ongelukkig je wordt als je dat niet doet. Ondanks ik weer een partner heb blijft die ene liefde heel veel pijn doet omdat hij onafgemaakt is.

Ella schreef:

luisa schreef:Ik zou NIET kiezen voor degene die mij voor die keuze stelt.

+1, ik kan me er ook werkelijk niets bij voorstellen. Mijn ouders of man zullen me nooit voor die keuze zetten

Zo zou ik ook kiezen. Het feit dat diegene mij zo voor het blok zet, is al genoeg om te weten dat ik niks aan diegene heb.

Dat lijkt mij een heel ongezonde keuze. Verklaar je nader?

Daar kan ik niet tussen kiezen.

Mocht dat ooit het geval zijn, dan zal er ergens iets heel erg mis zijn.

Die keuze zou ik waarschijnlijk niet kunnen maken, al neig ik door loyaliteit naar mijn moeder.

Het gaat niet over mij hoor.

Ik bedoelde ook niet echt dat je voor de keuze gezet wordt door iemand, maar als de situatie dusdanig onhoudbaar wordt dat je voor je eigen welzijn moet kiezen.

Magenta schreef:Het gaat niet over mij hoor.

Ik bedoelde ook niet echt dat je voor de keuze gezet wordt door iemand, maar als de situatie dusdanig onhoudbaar wordt dat je voor je eigen welzijn moet kiezen.

Als de situatie dusdanig onhoudbaar is geworden dan lijkt mij dat één van de twee (zo dan niet beiden) zich blijkbaar totaal niet bekommert om mijn welzijn, dus dan zou ik voor die persoon al niet kiezen.

Sogood schreef:Volgens mij is er ergens een verstoorde vorm van liefde als je voor die keuze gezet wordt.

Nou in het geval van mijn moeder had het geen verstoorde vorm van liefde geweest maar eerder een gebaar van liefde om meer verdriet te voorkomen.

Maar niet iedereen heeft een gokverslaafde moeder...

Sogood schreef:Volgens mij is er ergens een verstoorde vorm van liefde als je voor die keuze gezet wordt.

Klopt, kan me niet voorstellen dat je anders die keuze moet maken. Hier wel de keuze moeten maken, al jaren een verstoorde slechte relatie met mijn moeder. En uiteindelijk gekozen voor mijn relatie, ten koste van het 'contact' met mijn moeder.

Vreemd om over na te denken, het zijn twee hele verschillende soorten liefde waar je dan tussen moet kiezen. Als ik zou moeten kiezen dan kies ik voor mijn moeder.