Zwanger worden na miskraam.

Nillis: ik heb sinds de curettage van afgelopen woensdag buikpijn, maar nauwelijks bloedverlies. Niet gehad ook. Denk zelf dat dit komt doordat ik te druk ben, want andere keren had ik veel minder buikpijn.

@ Nillis; Ik merk ook dat als ik druk bezig ben of ben geweest ik meer last heb van mijn buik en rug. Dus denk dat het daar mee samenhangt. Mijn bloedverlies is ook wisselend, heel minimaal en soms weer een dag weg. Weet van de vorige keren dat ik soms tot aan mijn menstruatie kleine beetjes bloed bleef verliezen. Waarschijnlijk maken ze tijdens de controleafspraak een inwendige echo, kunnen ze gelijk kijken hoe het er voor staat!

@ Jasmine; Hoe is het nu met je? Ik heb af en toe ook momenten dat het me weer echt naar de strot grijpt. Verdriet over alles wat er gebeurt is en ook onzekerheid en angst voor de toekomst. Hoop dat onze artsen ons ook weer meer vertrouwen kunnen geven!

@ weegschaal, oke als jij het ook hebt zal het er ook wel een beetje bijhoren. Verder ben ik ook nog erg moe. Is dat voor jou ook nog herkenbaar.

@ all, Ik kreeg het advies mee zolang je nog bloedverlies heb tmag je geen seks, niet zwemmen en niet in bad. Wanneer mag dat dan wel weer als je nog tot je menstruatie bloedverlies kunt hebben? En hebben jullie altijd een cyclus gewacht voordat jullie er weer voor gingen. Ik heb namelijk geen zin om weer anticonceptie te gaan gebruiken en wacht eigenlijk wel af wat mijn cyclus gaat doen.

Jasmine

Muppetje schreef:

amber22 schreef:Lieverd weet eigenlijk niet wat ik moet zeggen, maar een hele dikke
Ik denk aan je!

Mee eens! Meis er wordt aan je gedacht, dikke knuffel!

Zeker weten.

Hoe gaat het nu? Nog steeds zo druk?

nillis schreef:@ weegschaal, oke als jij het ook hebt zal het er ook wel een beetje bijhoren. Verder ben ik ook nog erg moe. Is dat voor jou ook nog herkenbaar.

@ all, Ik kreeg het advies mee zolang je nog bloedverlies heb tmag je geen seks, niet zwemmen en niet in bad. Wanneer mag dat dan wel weer als je nog tot je menstruatie bloedverlies kunt hebben? En hebben jullie altijd een cyclus gewacht voordat jullie er weer voor gingen. Ik heb namelijk geen zin om weer anticonceptie te gaan gebruiken en wacht eigenlijk wel af wat mijn cyclus gaat doen.

Ik heb geen last van vermoeidheid, maar dit kan evt nog door de narcose komen.

Ik heb maar 2 dagen rood bloedverlies gehad. Zodra het bruin en minimaal is heb ik dus gewoon seks en ga ik in bad. Heb dit dus ook beide alweer meerdere keren gedaan. Ik doe dan geen badschuim in bad en gebruik condooms, zodat er geen infectiegevaar is. Maar dit doe ik zo'n 2 weken. Heb na de eerste curettage wel na 2/3 weken opnieuw wat rood bloedverlies gekregen, dit was toen een rest wat ze op de echo konden zien. Dan doen we dus weer even niets
Ik heb na de eerste twee miskramen geen anticonceptie gebruikt tot de eerste menstruatie, al werd ik daar beide keren niet zwanger van. De vorige keer mocht ik niet zwanger worden ivm onderzoeken en nu niet ivm de scopie, anders hadden we er gewoon gelijk weer voor gegaan!

@ nillis; mij was na de curretage niet gezegd wat wel of niet mocht omdat ik de gyn niet meer gezien heb,maar t was dus idd niet in bad/ zwembad en geen seks hebben als je nog last hebt van bloedverlies. Ik heb me hier ook aan gehouden. Ik heb volgens mij een dikke 3 weken last gehad van (minimaal) bloedverlies. Na een dikke 4 weken werd ik voor t eerst weer ongesteld. Ik heb naar gynaecologie gebeld hoe t zat met zwanger willen worden en we mochten er gewoon voor gaan als t bloedverlies gestopt was. Als je lichaam een nieuwe zwangerschap nog niet aankan kun je toch niet zwanger worden. Wel is het zo dat als je meteen zwanger wordt de termijn lastiger te bepalen is omdat je niet precies weet wanneer je eisprong is geweest. Wij hebben geen voorbehoedsmiddelen gebruikt maar achteraf gezien had ik mn eisprong al gehad voordat we er weer voor mochten gaan.

@ all, heb vanmorgen getest en was wat te laat met kijken en er zat een lichte streep, dus denk dat er nog wel wat hcg in mijn lichaam zit. Hoe lang duurde dat bij jullie voordat het eruit was. Verder vandaag mijn eerste slaapdienst weer en morgen naar de gyn. Ben benieuwd of alles goed is.

Nillis: de eerste keer duurde het bij mij tot minstens 4 weken na de curettage voordat het HCG uit mijn lichaam was. Deze keer weet ik het niet. Er zal nu nog wel genoeg in mijn lijf zitten, maar ik hoef het niet zo nodig te weten. Hebben toch rust ingelast, dus het maakt mij niet zoveel uit. In januari zien we wel weer verder, eerst maar eens de 26 oktober afwachten.

Hier is eindelijk de rust weergekeerd. De verjaardag is achter de rug (wat is ons meisje verwend, niet normaal meer). Maandag en dinsdag ziek geweest, maar ook dat is weer over. Nog steeds geen bloedverlies, geen buikpijn meer en voel me weer goed en rustig.

Vind het nog steeds een raar besef dat ik gewoon weer een miskraam heb gehad. Het lijkt wel alsof alles een beetje langs me heen gegaan is. Zowel de zwangerschap als de slechte echo's en de curettage. Op het moment heb ik ook echt zoiets van: 'het zal allemaal wel' en 'ik zie het wel'. Heb eerst andere prioriteiten en dat is met stip op 1: J.asmij.n. Heb echt het gevoel dat we haar de afgelopen maanden toch een beetje tekort gedaan hebben, omdat wij toch de nodige spanning hadden. Nu ik die rust in mijn hoofd heb, merk ik dat ook meteen bij J. Heerlijk.

@ Jasmine, wat fijn dat je wat rust hebt gevonden. Nog een hele dikke Volgende maand is ons mooie meisje alweer 2 en ben ook al druk aan het kadootjes uitzoeken.

@ Weegschaal, hoe gaat het met jou

@ Mystery mom, hoe gaat het bij jou?

@ all, ben net bij de gyn geweest en alles was goed en mogen er gelijk weer voor gaan. En merk dat ik ook al wel weer zover ben. Hoop gewoon weer snel zwanger te zijn. Verder geen bijzonderheden.

Jasmine, wat fijn dat je wat rust hebt gevonden in je hoofd. Kan me voorstellen dat je dat onbewust ook op je dochter hebt geprojecteerd.

Nillis, fijn dat jullie er weer voor mogen gaan. Hopelijk duurt het deze keer niet zo lang als vorige keer.

@ Jasmine; Wat fijn dat je je rust weer hebt gevonden en dit ook merkt aan je dochter. En kan me voorstellen dat het dit keer een beetje langs je heen is gegaan omdat je natuurlijk tegelijkertijd je trouwdag en reisje naar disney plus de verjaardag van je dochter had. Ook wel lekker dat je nu even rust hebt tot eind oktober. Ik merk dat ik dit keer ook niet bezig ben met weer opnieuw zwanger worden, maar eerst de scopie en het gesprek maar even afwacht.

@ Nillis; Bij mij was alle drie de keren na 4 weken de hcg uit mijn lichaam. Ik kreeg dan iedere keer ook gelijk een eisprong. Dus het eitje was al gaan rijpen terwijl er nog een klein restant hcg in mijn lichaam zat.

Vandaag telefonisch te horen gekregen dat ook uit onderzoek op het weefsel is gekomen dat het geen mola zwangerschap was. We gingen er al vanuit, maar nu weten we het toch definitief.
Bij mij is het bloedverlies nu ook helemaal gestopt, ben wel blij dat ik weer van het maandverband en de inlegkruisjes af ben. Ben soms nog wel even verdrietig, met name als ik geconfronteerd wordt met andere zwangere vrouwen. Realiseer me dan wel dat het me toch veel verdriet doet dat het bij mij telkens niet goed gaat. Heb nu gelukkig niet die erge drang om zo snel mogelijk weer zwanger te worden, wat ik de vorige keren wel had. Dat maakte me zo onrustig en gaf heel veel frustratie. Weet nu dat ik tot na de scopie moet wachten, wat wel rust geeft. Ben wel heel benieuwd naar de plannen van de gyn, over twee weken heb ik de afspraak al.

@ weegschaal, oke dus jij was na 6 weken weer ongesteld? Ik weet dat ik er nog niet zoveel mee bezig moet zijn, maar ben gewoon benieuwd wanneer mijn lichaam het weer oppakt en heb ook steeds zo'n gevoel van dan zijn we weer een maand verder, terwijl mijn verstand gewoon zegt rustig afwachten komt vanzelf weer allemaal goed. Lekker toch al die vrouwelijke hormonen.

@ jasmine: ik had je een pm gestuurd, heb je die ontvangen? Fijn dat je wat rust hebt gevonden en dat je dat ook merkt aan je kleine meid! We moeten idd niet vergeten te genieten van alle mooie momenten, al zie je die soms even niet. Het langs je heen gaan herken ik wel, ik heb zelf soms een beetje t idee dat t een stomme film is waar ik naar hab zitten kijken, dat t niet echt gebeurd is ofzo.

@ nillis : hier gaat t goed, mn ei komt er weer aan dus t wordt weer langzaam aan spannend. Wat je schreef over verstand en gevoel herken ik heeel goed! En eigrnlijk maakt die maand, half jaar of jaar later zwanger worden me niet zoveel uit, maar gewoon weer die onzekerheid of t weer zal lukken...maar t rare is dat ik toen ik positief testte ik meteen daarna een soort van visioen kreeg van een andere positieve test. Ik dacht toen dat we dan misschien nog wel voor een derde zouden willen gaan terwijl we op dit moment echt maar twee kindjes willen. Heel raar dat ik dat zag en ben ook echt benieuwd of ik dat moment precies zo ga meemaken, maar t geeft me wel vertrouwen dat t wel goedkomt. Fijn dat jullie groen licht hebben gekregen. Ik was na een week of 5 ongesteld..

@MM: ja, heb je PM ontvangen. Had nog niet gereageerd, omdat ik hem even op me in wou laten werken. Heb verder een drukke week gehad, dus niet meer aan reageren toe gekomen. Zal proberen van het weekend even te reageren.


@all: ik heb vandaag de wereld van de miskraam aan mijn neefje(4) uit kunnen leggen. Uiteraard met de nodige kinderlogica. Was vandaag bij mijn zus en onder het eten begint hij plompverloren:
N(eefje): Tante Jasmine, heb jij nou niet meer baby in de buik?
Ik: Nee jongen, de dokter heeft de baby uit mijn buik gehaald.
N.: Waarom?
Ik: De baby was echt heel, heel, heel erg ziek. Zo ziek dat de baby niet buiten mijn buik kon leven.
N.: Was hij ook dood dan?
Ik: Ja jongen, helaas was de baby dood.
N.: En toen heeft de dokter de baby eruit gehaald?
Ik: Ja
N.: En is de baby nu in de container? (zijn konijn ging toen deze dood was ook in de container)

En toen:
N. Kan er nog wel weer een nieuwe baby in jouw buik?
Ik: Dat hoop ik wel jongen, maar dan moet de dokter eerst kijken of dat kan.
N. Gaat de dokter dan een nieuwe baby maken?
Ik: Nee, dat kan de dokter niet, maar de dokter kan wel proberen te zorgen dat de nieuwe baby niet ziek is
N.: Gelukkig.


Was wel bijzonder dat hij er zo over begon. Hij kwam er ook spontaan mee toen ik zwanger was, en toen waren we daar ook heel open over. Dus nu ook maar eerlijk antwoord gegeven.

Sorry voor de chaotische tekst in mijn post, maar zit met mijn telefoon te forummen en dat is niet ideaal

@ Jasmine, wat een mooi gesprek. Hoe gaat het nu met jou?

@ all, hier weinig bijzonderheden.

@ Nillis; Ik herken je gevoel helemaal, wilde na de vorige miskramen ook zo snel mogelijk weer vruchtbaar zijn en ervoor gaan. Nu ligt dat iets anders, maar zou ook geen maanden willen en kunnen wachten. Heb je nog een test gedaan om te kijken of het hcg weg is?

@ Jasmine; Mooi die kinderlogica! Hoe is het verder met je?

Weegschaal, Jasmine, Nillis en Mystery Mom, hoe is het met jullie?

Makamba schreef:Weegschaal, Jasmine, Nillis en Mystery Mom, hoe is het met jullie?

Ik ben ook benieuwd.

Poe, wat een verhalen zijn er hier bijgekomen zeg. Wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen

Ik heb bewust even afstand genomen van dit topic, want ik heb er toch nog steeds erg veel verdriet van. Zo'n emotionele achtbaan . Het gaat echt wel beter hoor, kan sommige dagen ook echt wel lachen en gelukkig zijn, positief naar de toekomst kijken, maar nu weer even een dipmoment. Zit inmiddels op dag 21 van de cyclus en sinds dag 19 bloedverlies. Eerst de hoop op een innestelingsbloeding, maar het lijkt nu op een menstruatie. Cyclus dus ook nog eens verstoord...zucht.

Iedereen zegt: "je moet het wat meer loslaten", maar hoe doe je dat...

Agos Jasmine wat onwijs lief van je neefje. Ze zijn zo eerlijk die kleine kinderen, maar op zo´n pure manier dat het mooi is. Hoe is het nu met je?

nillis schreef:@ weegschaal, oke dus jij was na 6 weken weer ongesteld? Ik weet dat ik er nog niet zoveel mee bezig moet zijn, maar ben gewoon benieuwd wanneer mijn lichaam het weer oppakt en heb ook steeds zo'n gevoel van dan zijn we weer een maand verder, terwijl mijn verstand gewoon zegt rustig afwachten komt vanzelf weer allemaal goed. Lekker toch al die vrouwelijke hormonen.

Bij mij heeft het best nog even geduurd voor alle HCG verdwenen was, volgens mij pas 6/7 weken na de curettage een negatieve zwangerschapstest. (Ook tot 5,5 week erna bloedverlies gehad, volgens mij op een gegeven moment overgevloeid in menstruatie). Daarna wel weer meteen cyclus van 28 dagen. Nu alleen een beetje vreemde cyclus van 19 dg.

@ Tummy: Ik stel mezelf steeds nieuwe doelen en probeer mijlpalen los te laten (we hebben bijvoorbeeld net een verre reis gedaan, als ik in februari nog niet zwanger ben, doen we er nog één). Ik ben nu zo ver dat ik niet meer echt weet hoeveel weken ik nu zou zijn. Ik probeer ook niet te letten op tickers van dames die rond dezelfde tijd zwanger zijn geraakt. Ik wil niet zeggen dat ik er niet meer mee zit, rond mijn ongesteldheid beleef ik een dipmomentje en ik vind het soms lastig om van nieuwe zwangerschappen te horen. Ik wil namelijk ook. Maar het heeft geen zin om te denken 'wat als', want het is niet aan de orde. Het betekent niet dat je geen verdriet mag hebben, voor jou is het natuurlijk ook nog een stuk verser dan voor mij. Gun jezelf je verdriet, geef het tijd. Het is voor mij nu vier maanden geleden en het gaat nu veel beter dan twee maanden geleden. De vakantie heeft daar ook echt supergoed bij geholpen.

Hier ben ik ook even, fijn dat er aan me gedacht wordt. Het gaat goed met mij. Voel me goed en psychisch heb ik er ook weinig moeite mee, dit komt denk ik ook doordat ik vanaf dag 1 heb gezegd dat het fout zou gaan. Ik kreeg met de echo alleen bevestiging. Ik merk nog wel dat ik er met mensen over wil praten. Helemaal omdat maar weinig mensen het weten. En dan praten ze over kinderen en zwanger willen worden en dan denk wil ik vertellen wat ik heb meegemaakt. Doe dat niet, want we hebben samen afgesproken dat we niet veel mensen zouden inlichten. Maar het voelt nog altijd wel goed om er met de mensen om mij heen over te praten. Voor nu lijk ik ongesteld te worden em hopelijk kunnen we er daarna weer goed voor gaan. Ben toe aan een nieuwe zwangerschap en hoop heel erg dat ik niet weer 10 maand hoef te wachten.