Wanneer te oud voor kinderen?

Eucalypta schreef:Gj vind dat zo'n onzindiscussie. Dat kun je niet voor een ander bepalen. Stel je wilteen kind, maar je bent alleen én je vind dat 38 de max is voor het krijgen van een kind. En je komt op je 39e de man van je dromen tegen en hij wil graag een kind. Dan ga je toch niet zeggen dat je géén kind meer wilt omdat je te oud bent? je kunt niet alles plannen, dus de één is 41 en de ander 19 bij hun eerste kind, prima toch? Kunstmatig zwanger worden na je 43e ofzo vind ik wat anders.

Hier ben ik het mee eens!

Het komt hoe het komt. Ik ben inmiddels 27, heb geen relatie en wilde altijd voor mijn 30ste een eerste kindje op de wereld zetten. Maar de kans dat het zo loopt, is erg klein. Ik moet nog twee jaar studeren en bovendien weet ik ook niet of ik wel toe ben aan een vaste relatie.

Ik ben bijna 31 en heb altijd geroepen dat ik voor mijn 30e twee kinderen zou willen hebben Helaas. Nu, met mijn nieuwe vriend, zijn we nog maar brij kort bij elkaar, maar zodra de situatie het toelaat hopen we er wel voor te kunnen gaan. We willen graag twee kinderen en dus kunnen we maar beter niet te lang wachten, gezien onze leeftijden.

Als ik voor me zelf mag spreken: ik wil het liefst voor mijn 30e mijn eerste kind. De laatste zou ik na mijn 36e niet meer willen.

Ik vind de gezondheidsrisico's voor moeder en kind dan te groot worden en bovendien wordt de leeftijdskloof steeds groter. Kun je je kind dan nog genoeg bieden?

Ik denk dat je dat zelf bepaald, bij mij zou de grens rond de 40 zitten. Ik wilde altijd graag voor mijn 30e mijn eerste kindje krijgen, en dat is gelukt omdat de omstandigheden er naar waren (ik was 28). Maar als het anders had gelopen, dan had ik het na mijn 30e ook wel geprobeerd. Voor een 2e kindje zal ik zeker ook al 30 -of ouder- zijn want dat wordt ik begin volgend jaar.

SuzieQ schreef:Soms hoor ik iemand zeggen, dat ze nooit na haar 35ste een kind zou willen, omdat dat veel te oud zou zijn. Eigenlijk kan dat me best kwetsen. Ik ben ook al 33, en heb nog niet zo lang een relatie, dus kinderen zullen er voor mij niet in zitten voor mijn 35ste. Ik wil natuurlijk eerst dat de relatie perfect is, en dat onze woon- en financiele situatie er naar is. En als dat pas op mijn 38ste is, so be it. Misschien aan de late kant, maar dat was ook niet mijn eerste keuze en ik had het natuurlijk ook heel anders voor me gezien toen ik vroeger mijn ideale situatie droomde. Wat vinden jullie echt te oud?

*

Voor mij zit er geen maximumleeftijd aan. Als er een kindje wordt geboren, heeft het dus zo mogen zijn en wie ben ik dan om te zeggen dat de moeder eigenlijk te oud is.

Twellie schreef:Voor mij zit er geen maximumleeftijd aan. Als er een kindje wordt geboren, heeft het dus zo mogen zijn en wie ben ik dan om te zeggen dat de moeder eigenlijk te oud is.

Ook als een vrouw van 57 via de medische molen graag zwanger wil worden en daarin slaagt?

Maple schreef:

Twellie schreef:Voor mij zit er geen maximumleeftijd aan. Als er een kindje wordt geboren, heeft het dus zo mogen zijn en wie ben ik dan om te zeggen dat de moeder eigenlijk te oud is.

Ook als een vrouw van 57 via de medische molen graag zwanger wil worden en daarin slaagt?

Ja, dan ook.

Ik wilde altijd heel graag kinderen voor mijn 30e, op mijn 26e voor het eerst zwanger, maar helaas ging het elke keer fout. Ik kan nu wel zeggen dat ik 38 te oud vind, maar als ik op mijn 38e, 39e of 40e uiteindelijk pas zwanger mag worden en het mag goed gaan, dan zou ik daar dolblij mee zijn. Ik vind wel dat er een leeftijdsgrens aan vruchtbaarheidsbehandelingen moet zitten, maar die is er al. Verder gun ik elke vrouw met kinderwens een baby, dus als het natuurlijk nog kan, waarom niet. Niet iedereen zit in de situatie waarin een kindje krijgen voor de dertig of begin dertig mogelijk is. Ik zal daarom daarover niet te snel oordelen.

Ecrits schreef:Ik wilde altijd heel graag kinderen voor mijn 30e, op mijn 26e voor het eerst zwanger, maar helaas ging het elke keer fout. Ik kan nu wel zeggen dat ik 38 te oud vind, maar als ik op mijn 38e, 39e of 40e uiteindelijk pas zwanger mag worden en het mag goed gaan, dan zou ik daar dolblij mee zijn. Ik vind wel dat er een leeftijdsgrens aan vruchtbaarheidsbehandelingen moet zitten, maar die is er al. Verder gun ik elke vrouw met kinderwens een baby, dus als het natuurlijk nog kan, waarom niet. Niet iedereen zit in de situatie waarin een kindje krijgen voor de dertig of begin dertig mogelijk is. Ik zal daarom daarover niet te snel oordelen.

vroeger kregen vrouwen hun laatste kind vaak ook rond hun 40e en dat ging allemaal prima. Als je nog vruchtbaar bent en je wordt op natuurlijke wijze zwanger, waarom niet (als je je tenminste bewust bent van de risico's).

Ik wil graag voor mijn 35ste klaar zijn. Dat vind ik voor mijzelf persoonlijk oud zat. Maar ik denk dat ik na je 40ste nog beginnen wel wat te oud vind in het algemeen, maar uiteindelijk moet iedereen het vooral helemaal zelf bepalen zolang ze nog normaal voor een kind kunnen zorgen.

Ik ben 27 en ons gezin is compleet met 4 kindjes. Het ligt er maar net aan hoe je leven loopt en welke eisen je stelt aan je relatie alvorens aan kinderen te beginnen. Ik studeerde nog toen ik zwanger werd van de 1e en 2e. Had een zaterdagbaantje bij AH. Vriend werkte en studeerde tegelijk. Sinds mei dit jaar heb ik pas een vast contract dus als ik daar op had moeten wachten was ik 28 als ik de eerste kreeg en nu zijn we al klaar. We wilden vroeg kindjes om er ook weer snel uit te zijn
Klinkt raar, maar stel je kind gaat niet meteen op zijn/haar 18e het huis uit en blijft tot 25 jaar thuis wonen bijv. en je krijgt op je 43e dat kind zit je tot je 68e met kinderen in je huis waar je toch voor zorgt ook al zijn ze dan natuurlijk wel zelfstandig.
Stel dat de jongste nu tot 25 jaar thuis blijft wonen dan ben ik 52 als alle kinderen het huis uit zijn. Wij hebben dan hopelijk als het ons is gegeven een hele tijd om echt samen van het leven te genieten met onze kinderen en evt kleinkinderen. We willen gaan reizen en dat gaat beter als je nog wat fit bent.

Nu konden we dat in ons hoofd wel zo leuk "plannen" maar de natuur beslist uiteindelijk en ook moet je maar net de juiste partner vinden. Ik denk dat je de leeftijdsgrens uiteindelijk wel verlegd als je graag kindjes wilt. Als ik zou roepen dat ik voor mijn 30e de eerste zou willen en ik zou 31 zijn en de perfecte partner zou vinden en dan 2/3 jaar later ga je denk ik echt niet denken... nou ben ik echt te oud, we nemen een hond. Ik denk zolang het medisch verantwoord is leeftijd geen rol speelt. De risico's worden groter, dat is zo... ( op mijn 20e had ik een kans van 1:43000 met de combitest.. elke zwangerschap werd het risico groter.. op mijn 27e was de kans bij mijn combitest al 1:398) maar in overleg met een arts en luisterend naar je eigen gevoel kom je er dan best uit lijkt me.

Vriendin van mij is 28, wil over 2 jaar het BAM traject in als ze geen vaste relatie heeft dan. In dat geval denk ik, wacht nog 4/5 jaar wie weet kom je de man van je dromen tegen. Maar goed, zij zit dus heel erg met de leeftijd en een hele sterke kinderwens.

Youandi schreef:Als ik voor me zelf mag spreken: ik wil het liefst voor mijn 30e mijn eerste kind. De laatste zou ik na mijn 36e niet meer willen.

Ik vind de gezondheidsrisico's voor moeder en kind dan te groot worden en bovendien wordt de leeftijdskloof steeds groter. Kun je je kind dan nog genoeg bieden?

Ja, zo denk ik er ook over. Het liefste zou ik al twee kinderen voor mijn dertigste hebben, maar dat gaat denk ik niet lukken. Dus dan in ieder geval één kind voor mijn dertigste als alles helemaal goed gaat

Ik zou zelf niet ouder dan 35 willen zijn. Vroeger wilde ik altijd jong moeder worden, nu ben ik 24 en heb totaal nog geen kinderwens, en misschien komt die ook wel nooit of "te laat" .. Maar mijn vriend is 5 jaar ouder en ik vind boven de 40 echt te oud, tegen de tijd dat je kinderen dan het huis uit gaan, ben je 60/65.

Maximaal 40. Het wordt ook gewoon medisch gezien daarna steeds riskanter.

Voor mij persoonlijk zou 35 de max zijn. Ik ben als laatste in het gezin geboren en mijn moeder was toen 38. Ik heb alle liefde gekregen die ik nodig had maar toch zou ik het zelf niet doen. Bij mijn zussen waren ze nog veel fanatieker met dingen ondernemen. Naar de speeltuin gaan, koekjes bakken en allemaal andere leuke activeiten hebben ze bij mij niet meer echt gedaan. Vader en moeder werden allebei ouder en dat konden ze wel vernemen. Heel veel van die dingen heb ik later met mijn oudste zus gedaan. Toen vond ik het wel leuk. Maar achteraf gezien had ik deze dingen met mijn ouders leuker gevonden. Mijn ouders zijn lichamelijk niet meer helemaal gezond. Toen ik uit huis ging ging ik echt bij twee bejaarde mensen weg. Ik was toen 23. Nu pruttelen ze een beetje voort met alles en ze redden het wel. Maar ik vond het niet echt fijn. Dat zou ik niet willen. Ik ben nu 26 en hoop toch volgend jaar voor een kindje te gaan. Hopelijk lukt het. Zo niet dan hoop ik dat ik nog steeds goed met mijn hoofd kan kiezen en niet dat het gevoel gaat overheersen. (al denk ik dat dat weer moeilijk wordt)

*

Gevoelsmatig zou ik 40 jaar voor een eerste kindje te laat vinden. Maar... als ik dat dan betrek op mezelf dan weet ik het eigenlijk niet meer. Wat nou als ik pas iemand tegen kom als ik 41 ben? Misschien wil ik het dan wel nog steeds.

Het ligt gewoon geheel aan de situatie waarin iemand zit, daar kan je niet voor een ander over oordelen.

Ligt aan de situatie, soms ontmoet je gewoon op latere leeftijd pas iemand. Het kan ook voorkomen dat er een groot leeftijdsverschil is. Het is ook zowat om dan je kinderwens opzij te schuiven omdat de meerderheid je te oud vindt.
Voor mezelf heb ik een grens gesteld en dat is 35, het liefst heb ik er voor die leeftijd 2 .

Ostara: Dat herken ik helemaal niet. Mijn moeder was 36 toen ik geboren werd. Ook de jongste en een beetje een nakomertje. Toch hebben mijn ouders met mij juist ook veel dingen gedaan. Mijn moeder was elke woensdagmiddag vrij, dan gingen we samen poffertjes of koekjes bakken, we gingen/gaan dagjes weg.. Niks te klagen! Mijn vader is inmiddels met pensioen, maar ook bij hem merk ik daar echt niks van. Mijn ouders 'zijn' vrij jong voor hun leeftijd volgens mij.

Ik vind het ook echt van de situatie af hangen, dat is zo persoonlijk. Ik zou ook niemand daar over veroordelen. Voor mezelf zou ik vanaf 42 wel te oud vinden.

Ik vind na 40 wel te oud, vanwege de complicaties die erbij komen kijken. Al snap ik wel dat er omstandigheden kunnen zijn dat je wat later nog een kind krijgt. Boven de 45 vind ik echt te oud. Zelf wil ik na mijn 30ste geen kinderen meer, maar dat is alleen voor mijn eigen gevoel.

Arwyn schreef:Ostara: Dat herken ik helemaal niet. Mijn moeder was 36 toen ik geboren werd. Ook de jongste en een beetje een nakomertje. Toch hebben mijn ouders met mij juist ook veel dingen gedaan. Mijn moeder was elke woensdagmiddag vrij, dan gingen we samen poffertjes of koekjes bakken, we gingen/gaan dagjes weg.. Niks te klagen! Mijn vader is inmiddels met pensioen, maar ook bij hem merk ik daar echt niks van. Mijn ouders 'zijn' vrij jong voor hun leeftijd volgens mij.

En dat zijn de mijne helaas niet. Mijn schoonmoeder is net zo oud als mijn moeder maar daar is zoveel verschil in te zien. Toen mijn vader met de VUT ging was ik nog thuis. Dat heb ik wel leuk gevonden. Want met mijn pa kon ik toen veel meer doen. Ik denk dat het ook meer aan de persoon ligt dan aan de leeftijd.

Ik denk ook dat ik vanaf 40 te oud vind. Vanaf 35 jaar worden de risico's al groter natuurlijk, maar als ik kinderen krijg, zal het niet veel eerder dan die leeftijd zijn denk ik. Voorlopig ben ik er nog lang niet aan toe, m'n vriend ook niet, dus over een paar jaar hebben we het er wel weer eens over