waarom ben jij "zo" bevallen?

geeft niks printje... je bent zwanger

kwak schreef:
wat mijn man er van vind doet me niet zo heel veel, ik moet bevallen hij niet. Maar ik vind zijn mening ook belangrijk.

Vind je het nou wel of niet belangrijk wat hij vindt?

kwak schreef:geeft niks printje... je bent zwanger

hahaha soms kan ik mezelf niet eens volgen Ik ben wat dat betreft stronteigenwijs hoor ahahhaa (dat was ik al toen ik niet zwanger was en nu is het nog erger) ik doe het gewoon het liefste allemaal zelf, op mijn manier en geen gedoe hahahaa

Het plan is nu zo, ervan uitgaande dat ik net zo'n bevalling/herstel heb als bij R....zo min mogelijk kraamzorg..manlief gaat in de ochtend werken, dan komt kraamhulp of moeder een paar uurtjes en vanaf de middag is manlief weer thuis (de eerste weken kan dit zo geregeld worden dat hij halve dagen werkt)

Printje schreef:Kwak; ik ben ook echt anti bed hahahaha, bij R kregen ze mij er ook niet in. Ik vind dat zo vreselijk om in bed te liggen.
Ik vind het aan de ene kant ook wel genieten maar dat maandverband/kraamzorg/ die hele wenperiode....mmm niet zo mijn ding

Ik ben liever weer gewoon op de been, doe alles zelf etc etc. Soms ben ik raar, ik weet het.

Je kunt nog zo anti bed zijn, hou er wel rekening mee dat je het nodig kunt hebben om op bed te liggen. Ik had dat deze keer ook meer nodig dan de 1e keer, zeker omdat ik na 2 weken ook weer zo fit moest zijn om voor 2 kinderen te zorgen. Ik kreeg echt last van mijn buik en bekken als ik teveel beneden was.

Rejoy. schreef:

Printje schreef:Kwak; ik ben ook echt anti bed hahahaha, bij R kregen ze mij er ook niet in. Ik vind dat zo vreselijk om in bed te liggen.
Ik vind het aan de ene kant ook wel genieten maar dat maandverband/kraamzorg/ die hele wenperiode....mmm niet zo mijn ding

Ik ben liever weer gewoon op de been, doe alles zelf etc etc. Soms ben ik raar, ik weet het.

Je kunt nog zo anti bed zijn, hou er wel rekening mee dat je het nodig kunt hebben om op bed te liggen. Ik had dat deze keer ook meer nodig dan de 1e keer, zeker omdat ik na 2 weken ook weer zo fit moest zijn om voor 2 kinderen te zorgen. Ik kreeg echt last van mijn buik en bekken als ik teveel beneden was.

Dat is ook zo, maar had je het ook als je bijv. op de bank lag dan? Want dat zou dan eigenlijk mijn eerste optie zijn. Maar goed mocht het echt echt nodig zijn...dan is het anders natuurlijk.

handig he, als je man dat zo kan regelen.
mijn man gaat per november weer terug naar zijn oude werkgever 10 min verder op ipv zijn huidige werk 2 uur verder . Hij gaat dan ook smiddags weer naar huis als de kraamverzorgster naar huis is komt mijn man weer thuis, ideaal of hij gaat thuis werken de kraamweek. Na de kraamweek neemt hij lekker nog een week vrij.

ik hoop gewoon heel hard op een leuke kraamhulp die vooral D. overal bij betrekt en mij lekker mijn gang laat gaan.
en mijn plan is om boven te blijven tot ik het zat ben.

ik ben een vreselijke twijfelkont, we hadden een naam voor onze jongen maar ik vind hem toch niet zo leuk en heb een andere naam in mijn hoofd die ik veel leuker vind. Mijn man moet er alleen nog even over nadenken....

Printje schreef:

Rejoy. schreef:

Printje schreef:Kwak; ik ben ook echt anti bed hahahaha, bij R kregen ze mij er ook niet in. Ik vind dat zo vreselijk om in bed te liggen.
Ik vind het aan de ene kant ook wel genieten maar dat maandverband/kraamzorg/ die hele wenperiode....mmm niet zo mijn ding

Ik ben liever weer gewoon op de been, doe alles zelf etc etc. Soms ben ik raar, ik weet het.

Je kunt nog zo anti bed zijn, hou er wel rekening mee dat je het nodig kunt hebben om op bed te liggen. Ik had dat deze keer ook meer nodig dan de 1e keer, zeker omdat ik na 2 weken ook weer zo fit moest zijn om voor 2 kinderen te zorgen. Ik kreeg echt last van mijn buik en bekken als ik teveel beneden was.

Dat is ook zo, maar had je het ook als je bijv. op de bank lag dan? Want dat zou dan eigenlijk mijn eerste optie zijn. Maar goed mocht het echt echt nodig zijn...dan is het anders natuurlijk.

Ja, ook op de bank, het bed ondersteunde toch meer dan een bank. Ik had bovendien de rust om me heen ook nodig. Beneden kostte me teveel energie omdat dochter natuurlijk gezellig wilde spelen en kletsen.

Klinkt goed Kwak.

Ik heb gevraagd om dezelfde kraamhulp als bij R. Dat was een schat van een mens en die respecteerde ook heel goed wat ik wilde. Soms kwam ze ook alleen maar gezellig kletsen, dat is voor mij al genoeg namelijk, gewoon gezelligheid erbij.
Ik wil ook inderdaad R overal bij betrekken omdat hij dadelijk toch bijna 3 jaar alleen is geweest en daarnaast lijkt het me ook erg schattig.

Ik heb van tevoren niet echt iets besloten, wist toch niet hoe het zou lopen. Wilde wel een baarkruk binnen handbereik zodat ik het kon proberen als dat me op dat moment fijn zou lijken. Uiteindelijk heb ik de hele bevalling liggend op bed gedaan, de pijn was niet zodanig dat ik mezelf nog kon of wilde verplaatsen.

Mijn man vond er niet zoveel van, als het voor mij maar fijn was.

bij de eerste wilde ik het liefst in bad maar dat bleek ontzettend lastig. Ik had geen keuze want werd spoedkeizersnee.

bij de tweede is het gewoon op bed geworden maar had ik de baarkruk nog wel prettiger gevonden. Liggend kon ik de weeen slecht opvangen. Terwijl ze zittend heel goed te doen waren. Maar ja moest gaan liggen voor controlle en toen bleek ik al ver op weg te zijn dus is het op bed geworden

Bij de eerste had ik geen keus, toen mocht ik alleen op m'n rug liggen.

Bij de tweede ben ik in het ziekenhuis bevallen omdat mijn man dat wilde. De weeen wilde ik het liefst liggend opvangen op mijn zij. Ook de geboorte zelf wilde ik liggend, ik moest er echt niet aan denken om van mijn bed af te moeten. Daar was ook geen tijd voor geweest trouwens ze vloog er zo uit.

Ik wilde in het ziekenhuis bevallen, gewoon in bed. Uiteindelijk lukte het persen niet goed en heeft de verloskundige me nog op de baarkruk gezet om te kijken of dat hielp. Dat deed het niet,c dus ik moest weer op bed en heb een infuus gekregen en uiteindelijk een knip en is de kleine net de vacuüm gehaald. Hier dus weinig bewuste keuzes,v ik heb het gewoon laten gebeuren.

Ik vond de kruk overigens best fijn om op te persen....

De mening van mijn man kan me in elk geval geen drol schelen.

Filoria schreef:De mening van mijn man kan me in elk geval geen drol schelen.

+1000

Carrie schreef:

Filoria schreef:De mening van mijn man kan me in elk geval geen drol schelen.

+1000

Eens! Ik heb er niet eens over gedacht om er bij stil te staan wat m'n man er al dan niet van zou vinden. En mijn man wilde gewoon dat ik me zo 'fijn' mogelijk zou voelen

Ik ben dinsdags in het ziekenhuis opgenomen om ingeleid te worden, want ik was toen 41,5 weken zwanger. 's Ochtends begonnen met gel, rond 8 uur 's avonds had dat pas 3 cm opgeleverd en werden mijn vliezen gebroken, in de hoop dat het dan sneller zou gaan. Rond 21.30 werd het infuus met wee-opwekkers aangezet, waardoor ik de hele nacht weeën heb gehad. 's Ochtends rond 8.30 had ik volledige ontsluiting en mocht ik mee gaan persen. Een half uurtje later bleek het niet mogelijk zijn om vaginaal te bevallen, omdat onze zoon te groot was en niet ingedaald was. Om 10.34 is hij toen via keizersnede geboren.
De ochtend van de inleiding mocht ik van het bed af, maar ik had toen ook nog niet veel last van weeën, dus we hebben toen een paar keer gewandeld door het ziekenhuis. Vanaf het moment dat het infuus aan ging, mocht ik niet meer van bed af, ook omdat zoon een "zendertje" op zijn hoofd had. Ik heb het allemaal als heel prettig ervaren. Het klinkt allemaal heel heftig, maar zo heb ik het niet ervaren.

Bij een volgende bevalling is de kans aanwezig dat het weer hetzelfde zal gaan. Ik zal dan in het ziekenhuis moeten bevallen, vanwege de keizersnede bij F, maar dat vind ik zelf alleen maar prettig. Op dit moment vind ik het niet erg als een volgende bevalling hetzelfde verloopt, maar ik weet niet of ik er nog zo over denk als het zover is

De eerste keer wilde ik thuis bevallen op de baarkruk maar na 24 uur weeen met als resultaat 2 cm ontsluiting was ik helemaal op en kon ik echt niet meer. Toen ben ik naar het ziekenhuis gegaan voor weeenopwekkers en een ruggenprik. Ik heb toen zelfs nog geslapen om een beetje bij te komen. Helaas dus liggend op bed bevallen.

De tweede keer ging het allemaal redelijk vlot. Hier trouwens ook de twijfels over waar mijn oudste te laten. Die ging uiteindelijk bij oma slapen en mijn man heeft haar daarheen gebracht en toen kon ik thuis rustig mijn gang gaan. Op slot ging het thuis al erg rap en zijn we naar het ziekenhuis gegaan omdat we (vooral mijn man) nu niet thuis wilde blijven. Eenmaal op de verloskamers kreeg ik een heftige weeenstorm en ging ik van 4 naar 10 cm in 3 kwartier. 1 perswee later was mijn 2e dochtertje al geboren. Ik had nu makkelijk thuis kunnen blijven achteraf. Nog geen uur later waren we alweer thuis en ging ik daar lekker naar bed. Geen spijt, maar heb me wel erg laten leiden door mijn man zijn mening.

Bij een eventuele volgende zou ik toch heroverwegen om gewoon thuis te bevallen.

We hadden tijdens de samen bevallen cursus de meest uiteenlopende houdingen en situaties behandeld.
Ik had een grote yogabal gekocht en een nekkussen om op te zitten. Ook had ik allerlei houdingen in gedachte.

Uiteindelijk ben ik die hele bal en alles eromheen vergeten. Ik ben gewoon liggend op mijn rug op bed bevallen. Samen met man heb ik m'n knieën omhoog gehouden, dat vond ik wel prettig.
Van te voren heb ik heel lang onder de douche gezeten, dat vond ik ook heerlijk!
Ik was niet zo voorbereid, ik heb het gewoon over me heen laten komen en gedaan wat op dat moment het prettigst was.
Mijn man is overal in meegegaan. Als ik graag op m'n kop had willen staan, dan had hij me vast geholpen, haha, dat is de taak van een man tijdens de bevalling.

Ik hoop dat ik in bad kan bevallen. Ik heb het bevalbad al klaar staan, Kwak de slang past op de kraan van de douche.
Mijn man vind een badbevalling maar een beetje raar, maar zijn mening houdt mij niet tegen. Ik kan altijd goed ontspannen in bad en hoop dat dat tijdens de bevalling ook gebeurt. Als ik het niks vind kan ik zo in bed gaan liggen en de vk neemt een baarkruk mee dus ik kan op het moment zelf nog kiezen.

Ugly Betty schreef:Ik hoop dat ik in bad kan bevallen. Ik heb het bevalbad al klaar staan, Kwak de slang past op de kraan van de douche.
Mijn man vind een badbevalling maar een beetje raar, maar zijn mening houdt mij niet tegen. Ik kan altijd goed ontspannen in bad en hoop dat dat tijdens de bevalling ook gebeurt. Als ik het niks vind kan ik zo in bed gaan liggen en de vk neemt een baarkruk mee dus ik kan op het moment zelf nog kiezen.

ik hoop voor je dat een badbevalling lukt, mijn badbevalling was zó bijzonder!

Ik ben in het ziekenhuis bevallen, op bed. Had trouwens ook geen andere keuze, dus heb het maar allemaal over me heen laten komen. Het is me overigens best meegevallen! Zou in elk geval tekenen voor nog zo'n bevalling als je soms de horrorverhalen hoort..

Ik had trouwens een medische indicatie, vandaar dat ik in het ziekenhuis moest bevallen. En ik moest in bed blijven omdat ik aan het ctg moest en A. kreeg een sensor op haar hoofdje. Door alle snoertjes enzo, kon ik dus nergens naartoe. Gelukkig had ik die behoefte ook niet, anders had het me wel vervelend geleken.

Ik weet helaas nu al dat ik bij een eventuele volgende weer een medische indicatie heb. Al ging het allemaal prima, ik zou toch graag een badbevalling willen meemaken als dat erin zou zitten. Het is mogelijk in het ziekenhuis, maar niet als je een medische indicatie hebt. Hoewel dat misschien nog verandert, al heb ik die hoop overigens niet.

En de mening van anderen kon me vrij weinig schelen, zeker toen ik echt aan het bevallen was. Het kon me toen echt een worst wezen wat anderen dachten, zolang ik me maar zo confortabel mogelijk kon voelen, voor zover het erin zat natuurlijk.

Ik zat tijdens mijn bevalling heerlijk op onze bank. Eigenlijk wilde ik er niet van af. Ik zat daar goed. Maar ik had gezegd dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen, dus werd naar het ziekenhuis gereden door manlief.
Bij de tweede blijf ik gewoon op de bank zitten! PUH!

Muppetje schreef:

Carrie schreef:

Filoria schreef:De mening van mijn man kan me in elk geval geen drol schelen.

+1000

Eens! Ik heb er niet eens over gedacht om er bij stil te staan wat m'n man er al dan niet van zou vinden. En mijn man wilde gewoon dat ik me zo 'fijn' mogelijk zou voelen

En terecht. Hoe kijk je eigenlijk terug op je bevalling Muppetje?

Mijn man had er vrij weinig over te melden, ik heb 4 dagen weeen gehad en de eerste dagen zat hij nog wel grappig mee te hangen aan tafel (jaa want dat had hij geleerd bij de cursus. We hebben een partnercursus gedaan) maar toen de bevalling echt op gang was vond hij het niet meer lollig om me zo te zien, hij kon het bijna niet aanzien dat ik zoveel pijn had.
Ik had zelf niet echt een idee van hoe ik wou bevallen (bed, kruk), ik vond een bed vrij logisch eigenlijk, ik dacht er verder niet over na. Toen ik vervolgens uren en uren alleen maar op mijn linkerzij mocht liggen vond ik een bed niet meer leuk/logisch en wou ik graag wat anders maar dat mocht niet. Uiteindelijk lag ik dus op bed te bevallen met m'n benen in beugels omdat er zoveel pijnstilling in zat van de ruggenprik dat er echt geen leven meer in zat (duurde 3 dagen voordat ik mijn eigen tenen weer kon bewegen en de pijnstilling uit mijn benen weg ging). En daarna op m'n rug op bed naar de OK voor een spoedsectio.

Ik ben bevallen in het ziekenhuis, continu liggend op bed. Totaal niet wat ik in gedachten had, aangezien ik thuis wilde bevallen en liever rond had willen lopen en misschien onder de douche had willen gaan om de rugweeën beter op te kunnen vangen. Maar ik had geen keus, ik was overgedragen aan het ziekenhuis i.v.m. 2 weken overtijd en lag aan de CTG waardoor ik op bed moest blijven. Een volgende keer wil ik graag thuis bevallen. Misschien wel in bad, wat ik er van gezien heb op tv en hier heb gelezen van Rejoy lijkt het me een hele mooie, rustige ervaring. Maar ik weet niet of het echt bij me past.

Ik heb overigens wel aan mijn vriend gevraagd wat zijn wensen voor de bevalling waren. Natuurlijk maakte ik uiteindelijk de beslissing aangezien ik het werk moest doen. Maar stel dat hij het verschrikkelijk eng zou hebben gevonden als ik thuis zou bevallen terwijl ik meer neigde naar thuis, dan nam ik zijn mening zeker wel mee in mijn beslissing.

Filoria schreef:Ik zat tijdens mijn bevalling heerlijk op onze bank. Eigenlijk wilde ik er niet van af. Ik zat daar goed. Maar ik had gezegd dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen, dus werd naar het ziekenhuis gereden door manlief.
Bij de tweede blijf ik gewoon op de bank zitten! PUH!

Muppetje schreef:

Carrie schreef:

Filoria schreef:De mening van mijn man kan me in elk geval geen drol schelen.

+1000

Eens! Ik heb er niet eens over gedacht om er bij stil te staan wat m'n man er al dan niet van zou vinden. En mijn man wilde gewoon dat ik me zo 'fijn' mogelijk zou voelen

En terecht. Hoe kijk je eigenlijk terug op je bevalling Muppetje?

Oh heel positief hoor. Natuurlijk vind ik het wel eens jammer dat ik hem er niet zonder hulp uit kreeg. Maar ik kon er niets aan doen, ik heb keihard geperst, maar mijn persweeen waren niet sterk genoeg. . Kreeg op n gegeven moment zelfs te horen dat ik zonder wee echt niet hoefde te persen, haha. Weinig aan te doen. Ik ben super geholpen en het is naar omstandigheden vlot gegaan, voor de avond waren we thuis (was even afwachten of ik naar huis mocht, had verhoging). Nee al met al kijk ik er met een goed gevoel op terug, het was een heel bijzondere dag.