NAV: Hoe ga je om met boosheid van een ander?

De titel zegt het al:

Hoe ga je om met boosheid van een ander?

Op de ruzies met m'n ouders na als recalcitrante puber (waar ik uiteraard dus alles aangreep om ertegen in te gaan), zijn mensen nu echt zelden tot nooit boos op me. M'n moeder wil nog wel eens heel erg doordrammen, waardoor ik m'n geduld min of meer verlies, maar dan neem ik ff afstand en vraag daarna waarom ze zo doet en kan ik redelijkerwijs rustig uitleggen dat ik het er niet mee eens ben. Dan is ze zelf ook afgekoeld en snapt ze mij ook (beter). Ik word er wel verdrietig van als ze het onterecht heel persoonlijk gaat maken.

Verder ben ik iemand die eigenlijk altijd wel rustig blijft en domweg vraagt waarom diegene nou zo uit z'n/d'r slof schiet. Werkt bij mij iig wel om iemand tot inzicht/bezinning te laten komen - vaak gaat er wel een paar dagen overheen, maar vind ik altijd nog beter dan iemand dwingen tot een ander standpunt in te nemen. Diegene moet zelf inzien dat hij/zij onredelijk was en afhankelijk van wie het is, zal ik een mailtje sturen met mijn kant van het verhaal, maar alsnog niet met aanvallende woorden erin. Ik voed het iig niet door erin mee te gaan en ben ook niet iemand die loopt te krijsen als een viswijf. Boos zijn op mij is dus eigenlijk niet leuk, want je krijgt niet op die manier iets terug.

Dan ga ik al helemaal huilen, als iemand boos op mij is.

En als iemand gewoon boos is in 't algemeen, word ik heel rustig en probeer ik diegene te kalmeren, door rustig tegen ze te praten en een oplossing (indien mogelijk) te zoeken.

ik krigj daar vreselijk veel buikpijn van, al kan ik het tegenwoordig wel wat beter loslaten als het niet terecht is. Meestal ga ik het gesrpek wel aan of ik kom ik er op een later moment op terug. als die persoon wat uitgeraasd is.

Afhankelijk van wie het is, als mijn vriend boos op me is dan voel ik me altijd beroerd. Gelukkig gebeurd dat niet vaak. Meestal laat ik hem met rust en koelt ie af. Huilen ofzo doet ik niet, werkt namelijk haha.

Als ik vroeger ruzie had met mijn ouders, ging ik overal tegenin. Nu, ouder en verstandiger, doe ik dat niet meer en laat ik het ff rusten. Kom er dan later wel op terug.