Oververmoeid? Maar hoe knap je dan op?

Antibes schreef:Ben bij de huisarts geweest en die was het wel met me eens om een aantal lichamelijke dingen uit te sluiten, helemaal omdat ik qua psychische moeheid al wel wat gewend ben in de jaren van mijn depressie en dit gewoon wél anders voelt. Dus ik heb net bloedgeprikt, morgen/overmorgen eens kijken of daar iets uitkomt. Ik verwacht het eigenlijk niet écht, maar hoop er stiekem toch op. Anders ga ik eind van de week met de studieadviseur praten.

Tuurlijk hoop je erop, want ik denk dat je dan ook sterker staat naar je opleiding. Dan kun je immers aantonen dat er gewoon iets fysieks met je is en dat het niet in dat koppie van je zit :-).

Caro schreef:

Antibes schreef:Ben bij de huisarts geweest en die was het wel met me eens om een aantal lichamelijke dingen uit te sluiten, helemaal omdat ik qua psychische moeheid al wel wat gewend ben in de jaren van mijn depressie en dit gewoon wél anders voelt. Dus ik heb net bloedgeprikt, morgen/overmorgen eens kijken of daar iets uitkomt. Ik verwacht het eigenlijk niet écht, maar hoop er stiekem toch op. Anders ga ik eind van de week met de studieadviseur praten.

Tuurlijk hoop je erop, want ik denk dat je dan ook sterker staat naar je opleiding. Dan kun je immers aantonen dat er gewoon iets fysieks met je is en dat het niet in dat koppie van je zit :-).

Denk dat dat de belangrijkste reden is waarom ik erop hoop inderdaad. Natuurlijk hoop ik dat het iets echt simpels is als een verrekte laag Hb en wat ijzertabletjes er tegenaan gooien. Maar zelfs met pfeiffer zou ik "opgelucht" zijn, terwijl ik ook donders goed weet dat je daar ook niets aan doet en dan eigenlijk tegen dezelfde consequenties aanloopt, maar inderdaad omdat ik dan sterker sta qua huisartsverklaring voor mijn vage, zwakke klachten.

Maar nogmaals, eigenlijk verwacht ik het niet eens.. Even afwachten en anders maar eens met de studieadviseur praten, ik heb net bij mijn studentenvereniging me even op non-actief gemeld wegens ziekte, dus dat ze even weten dat ik niet aan borrels/etentjes/vergaderingen meedoe komende tijd. Ik ga maar even braaf rust pakken en iig komende week qua studie proberen te overleven.

Dat lijkt me verstandig, Antibes. Ik kan me heel goed voorstellen dat je je studie echt even niet op een laag pitje kunt zetten, maar alles er om heen wel. Niet leuk, wel echt heel verstandig. Je rust pakken waar je het kan. En wie weet valt er bij de studieadviseur nog iets te regelen. In elk geval verstandig om te gaan praten, want dan zijn ze in elk geval op de hoogte. Het is misschien een competitieve omgeving, maar het zijn ook mensen. Wie weet zijn ze heel coulant.

Ik herken in elk geval die hoop dat het iets fysieks is, dat had ik ook. Bleek natuurlijk niet zo te zijn, maar de huisarts is er natuurlijk ook voor je geestelijke gesteldheid, dus wie weet kunnen ze je daar ook nog verder helpen mocht dat zo zijn. In elk geval al goed dat er nu naar gekeken wordt.

Sterkte.

Nou, alle bloeduitslagen zijn binnen. Hb, schildklier, glucose, BSE etc. was gewoon volgende dag binnen en prima. CMV negatief gisteren.. Maaaar:

Ben toch EBV positief. De IgM is wel negatief, wat erop wijst dat het geen recente infectie is. Maja, dat is ook maar zo'n 3 maanden detecteerbaar en aangezien ik al zeker 2 maanden met de klachten loop, kon je die sowieso niet echt verwachten.


Ik doe dus maar gewoon rustig aan hier, het weekend beetje leren en tentamen van donderdag overleven. Dan komen er als het goed is wat rustigere weken aan.. En ik doe dus gewoon rustig aan qua verplichtingen buiten mijn studie.

Is dat goed of slecht nieuws? Ik heb geen idee wat de afkortingen EBV en IgM betekenen

Tania schreef:Is dat goed of slecht nieuws? Ik heb geen idee wat de afkortingen EBV en IgM betekenen

Oh, sorry.. EBV is Epstein Barr virus, pfeiffer dus. IgM is gewoon een type antilichamen die je lichaam aanmaakt, je hebt bijv. IgG en IgM.. De IgG voor het pfeiffervirus was bij mij positief, wat aangeeft dat ik het wel gehad heb. De IgM geldt hetzelfde voor, maar dat blijft maar een maand of 3 detecteerbaar en als die positief is duidt dat dus op een recente infectie. Maar aangezien ik al zeker 2 maanden met deze klachten loop is het ook niet zo gek dat die negatief was.

Pfeiffer, toch?

Ik weet weinig over het herstellen daarvan. Wat betreft de stress-vermoeidheid: dat duurt inderdaad heel lang. Ik heb in februari een time out genomen omdat ik er echt totaal doorheen zat en tegen een burnout aan begon te kruipen, en eigenlijk ben ik nog steeds niet echt hersteld en ben te snel weer gaan werken. Ik denk dat je niet helemaal niks moet doen, maar wel jezelf drastisch beperken, en een beetje lief moet gaan zijn voor je lijf en je gezondheid. Goed eten, veel slapen, veel rust in je hoofd maken.

Dan is de kans dus wel aanwezig dat het daardoor komt? Dat is aan de ene kant dan wel weer 'fijn'.

Ik hoop voor je dat je je snel beter voelt en gewoon lekker door kan met je studie na alle moeite die je ervoor hebt gedaan.

RYW schreef:Pfeiffer, toch?

Ik weet weinig over het herstellen daarvan. Wat betreft de stress-vermoeidheid: dat duurt inderdaad heel lang. Ik heb in februari een time out genomen omdat ik er echt totaal doorheen zat en tegen een burnout aan begon te kruipen, en eigenlijk ben ik nog steeds niet echt hersteld en ben te snel weer gaan werken. Ik denk dat je niet helemaal niks moet doen, maar wel jezelf drastisch beperken, en een beetje lief moet gaan zijn voor je lijf en je gezondheid. Goed eten, veel slapen, veel rust in je hoofd maken.

Ja, dat ga ik ook maar proberen. Slapen gaat gelukkig erg goed op het moment voor mijn doen. Gezond eten probeer ik ook al echt op te letten een paar weken, want daar ben ik ook niet zo enorm trouw in.

Heb inmiddels iets meer rust in mijn hoofd na wat gesprekken met docenten qua dat ik meer weet wat er van me verwacht wordt. En misschien ga ik met dit gegeven toch alsnog wel even langs de studieadviseur om wat dingetjes te bespreken en te kijken waar ik zo rustig mogelijk aan kan doen. Inderdaad ook voor die rust in mijn hoofd gewoon.

Tania schreef:Dan is de kans dus wel aanwezig dat het daardoor komt? Dat is aan de ene kant dan wel weer 'fijn'.

Ik hoop voor je dat je je snel beter voelt en gewoon lekker door kan met je studie na alle moeite die je ervoor hebt gedaan.

Ja, die kans is wel aanwezig en ook helemaal niet erg onwaarschijnlijk. Ik weet het zelf eigenlijk wel vrij zeker, omdat ik "emotionele moeheid" vaak toch wel anders ervaar (en daar ervaring genoeg mee heb met mijn depressie verleden en de stress die ik mezelf al vaker heb opgelegd).

Heb wel echt mixed feelings nu inderdaad. Enerzijds "fijn" dat het niet tussen mijn oren zit en ik een soort van "bewijs" heb, mocht ik vastlopen of het niet redden. Anderzijds, is het natuurlijk geen goed nieuws ofzo...

En lief van je! Ik hoop het ook.

Antibes schreef:

RYW schreef:Pfeiffer, toch?

Ik weet weinig over het herstellen daarvan. Wat betreft de stress-vermoeidheid: dat duurt inderdaad heel lang. Ik heb in februari een time out genomen omdat ik er echt totaal doorheen zat en tegen een burnout aan begon te kruipen, en eigenlijk ben ik nog steeds niet echt hersteld en ben te snel weer gaan werken. Ik denk dat je niet helemaal niks moet doen, maar wel jezelf drastisch beperken, en een beetje lief moet gaan zijn voor je lijf en je gezondheid. Goed eten, veel slapen, veel rust in je hoofd maken.

Ja, dat ga ik ook maar proberen. Slapen gaat gelukkig erg goed op het moment voor mijn doen. Gezond eten probeer ik ook al echt op te letten een paar weken, want daar ben ik ook niet zo enorm trouw in.

Heb inmiddels iets meer rust in mijn hoofd na wat gesprekken met docenten qua dat ik meer weet wat er van me verwacht wordt. En misschien ga ik met dit gegeven toch alsnog wel even langs de studieadviseur om wat dingetjes te bespreken en te kijken waar ik zo rustig mogelijk aan kan doen. Inderdaad ook voor die rust in mijn hoofd gewoon.

Ik ken dat gedoe met slecht eten, ik ben zelf ook een enorm slechte eter. Maar ik heb wel ervaren hoeveel dat kan schelen. We hebben bij mij op het werk in het kader van professionele weerbaarheid een workshop van een vitaalcoach gehad, die het heeft gehad over de impact van voedsel op je systeem. Ik heb het niet rigoreus omgegooid, maar heb wel wat kleine, makkelijke dingetjes aangepast, en ik merk echt heel duidelijk een verschil! Dat verbaasde me echt, hoeveel dat kan schelen.

En die rust in je hoofd, die is zo enorm belangrijk. Dat kan juist hetgene zijn dat je erdoorheen trekt, terwijl er om je heen van alles gebeurt. Echt cruciaal is dat. Als er drukte is in een kamer, dan kan je die kamer uitlopen, en als er drukte is aan de telefoon dan kan je die uitzetten, maar je hoofd kan je niet af- of uitzetten. Daar moet je het continu, 24 uur per dag, mee doen. Dus die radertjes uitzetten en rust creeeren is echt noodzaak...

Heb je nog tips? Qua wat jij makkelijk vond om te veranderen?

Bijvoorbeeld niet meer drie keer per dag eten, maar zes keer per dag. Klinkt veel, maar ik leefde soms een weekend op één blikje knakworstjes. Nu eet ik echt veel meer. Ik eet bijvoorbeeld gewoon ontbijt om 7 uur, maar in plaats van wachten tot 12 uur met lunchen eet ik om 10 uur nog een appel ofzo. Paar uur later weer lunch, en dan eet ik twee uur daarna bijvoorbeeld wat yoghurt of zo. Door het meer te verdelen blijft mijn lichaam meer stabiel. Maar ook inhoudelijk. Niet zozeer dingen niet eten, maar bepaalde combinaties van dingen niet eten. Brood en kaas eet ik bijvoorbeeld niet meer tegelijk, en fruit eet ik niet rechtstreeks na het eten als toetje, maar pas 2 uur later bijvoorbeeld. Als je wil kan ik je wel een samenvatting van die vitaalcoach zijn programma sturen, als je even je mailadres PM't

Heb je gePM'd, dankjewel.. =) Inderdaad maar eens proberen.. Ik heb echt zo'n mislukt eetpatroon, ik heb gewoon heel weinig honger, waardoor ik inderdaad vaak urenlang/halve/hele dagen niet eet en dan weer idioot ga snacken als ik trek krijg. Of te weinig honger om helemaal te gaan koken, maar wel genoeg trek voor dat halve pak koekjes..

Toch maar eens kijken, ik wil hier iig zo snel en goed mogelijk doorheen komen zeg..

RYW schreef:Bijvoorbeeld niet meer drie keer per dag eten, maar zes keer per dag. Klinkt veel, maar ik leefde soms een weekend op één blikje knakworstjes. Nu eet ik echt veel meer. Ik eet bijvoorbeeld gewoon ontbijt om 7 uur, maar in plaats van wachten tot 12 uur met lunchen eet ik om 10 uur nog een appel ofzo. Paar uur later weer lunch, en dan eet ik twee uur daarna bijvoorbeeld wat yoghurt of zo. Door het meer te verdelen blijft mijn lichaam meer stabiel. Maar ook inhoudelijk. Niet zozeer dingen niet eten, maar bepaalde combinaties van dingen niet eten. Brood en kaas eet ik bijvoorbeeld niet meer tegelijk, en fruit eet ik niet rechtstreeks na het eten als toetje, maar pas 2 uur later bijvoorbeeld. Als je wil kan ik je wel een samenvatting van die vitaalcoach zijn programma sturen, als je even je mailadres PM't

Zou ik die samenvatting ook mogen hebben RYW? Ik ben nl weer in mijn oude patroon aan het vervallen van slecht/tot niet eten. Ik heb nl geen hongergevoel door medicijngebruik en dan gaat nu enorm ten koste van mijn energielevels..

Billy schreef:

RYW schreef:Bijvoorbeeld niet meer drie keer per dag eten, maar zes keer per dag. Klinkt veel, maar ik leefde soms een weekend op één blikje knakworstjes. Nu eet ik echt veel meer. Ik eet bijvoorbeeld gewoon ontbijt om 7 uur, maar in plaats van wachten tot 12 uur met lunchen eet ik om 10 uur nog een appel ofzo. Paar uur later weer lunch, en dan eet ik twee uur daarna bijvoorbeeld wat yoghurt of zo. Door het meer te verdelen blijft mijn lichaam meer stabiel. Maar ook inhoudelijk. Niet zozeer dingen niet eten, maar bepaalde combinaties van dingen niet eten. Brood en kaas eet ik bijvoorbeeld niet meer tegelijk, en fruit eet ik niet rechtstreeks na het eten als toetje, maar pas 2 uur later bijvoorbeeld. Als je wil kan ik je wel een samenvatting van die vitaalcoach zijn programma sturen, als je even je mailadres PM't

Zou ik die samenvatting ook mogen hebben RYW? Ik ben nl weer in mijn oude patroon aan het vervallen van slecht/tot niet eten. Ik heb nl geen hongergevoel door medicijngebruik en dan gaat nu enorm ten koste van mijn energielevels..

Zou ik hem ook mogen hebben, kan het momenteel wel gebruiken.

Antibes aan de ene kant fijn dat je weet wat het is, aan de andere kant blijft het lastig. Ik hoop dat iets meer rust voldoende voor je is! Goed dat je toch gaat praten op school om naar de mogelijkheden te kijken. Ik denk trouwens dat veel meer studenten last hebben van vermoeidheid, lage weerstand, e.d. door het drukke intensieve programma. Hierdoor denk ik dat ze het e.a. er wel van af weten en de mogelijkheden kennen.
Sterkte en succes ermee!

Haha, nou weet je wat? Als iedereen die 'm wil me even een PM stuurt met een mailadres dan stuur ik het na het weekend aan jullie. Hij staat namelijk op mijn werkcomputer en daar kan ik maandag pas weer bij

Weet je wat me trouwens ook enorm goed doet? Sporten. Ik dacht eerst: ik ben echt veeeeel te vermoeid daarvoor en heb totaal geen energie. Maar ik ben omgedraaid, ik was afgestudeerd en dacht: ik heb nu jarenlang mijn intellectuele ik goed verzorgd en veel aandacht aan gegeven, ontwikkeld en opgebouwd. Nu is dat klaar, (en er speelde ook mee: nu ben ik 30 geworden, tijd voor een ommezwaai ) en nu is het tijd om diezelfde aandacht te geven aan mijn lijf. Niet zozeer mooier worden, maar vooral mijn lijf sterker en gezonder maken. Mijn lijf heeft me door al die stressvolle periodes heen gesleept en is het blijven doen, ondanks weinig aandacht en zorg, en nu beloon ik mijn lichaam door er gezond eten in te stoppen, het sterker en krachtiger te maken met meer beweging, het te verwennen met lekker scrubben, een massage of een masker ofzo. En ik voel me er echt heerlijk bij, 1000x beter dan een half jaar geleden. Echt, ik kan het iedereen aanraden.

Dat van dat sporten is inderdaad waar, ook al heb ik er een gruwelijke hekel aan. Als ik me echt niet goed voel dan sleep ik mezelf naar buiten en ga ik hardlopen. Of soms gewoon een stuk wandelen en dat doet echt enorm goed. Daardoor heb ik daarna ineens een stuk meer energie.

Naja, daaraan merk ik dus wel dat dit voor mij nu echt lichamelijke moeheid is vs. emotionele moeheid wat ik wel vaker gehad heb. Als ik inderdaad moe was van stress/spanning en ik ging een half uur fietsen of de hond uitlaten dan knapte ik daarvan op, of als ik ging zwemmen ofzo.

Nu red ik het gewoon simpelweg niet. Tien minuten lopen naar het station voelt al als de halve marathon en ik ben net met knikkende knietjes de stad door geweest voor een kladblok en wat snelhechters.

Oh Pfeiffer is echt wel kut vond ik. Je bent na alles kei moe. Een afwas was destijds voor mij al teveel.
Echte rust heeft mij geholpen. Als je er niet aan toe geeft kun je er later alleen maar nog last van blijven houden.
Ik ken zelfs mensen die in het ziekenhuis zijn geweest voor de pfeiffer. Maar gelukkig had ik het dan weer niet 'zo' erg.