Nieuwe vriendin van ex bemoeit zich met ons contact

Ik weet niet of het nou hier hoort of bij de mamapijler, maar we zien wel.

Zoals jullie vast weten zijn mijn ex en ik al jaren uit elkaar en we hebben samen twee zoons. Daardoor hebben we nog vrij veel contact. Soms gaat dat moeizaam, maar grotendeels gaat het wel ok, en we gunn elkaar het geluk en alles.

Nu heeft hij een maand of 4 een vriendin, en die leek eerst best aardig, maar het begint nu een beetje ongemakkelijk te worden. Ze voelt zich denk ik enorm bedreigd, want zodra ik er ben klimt ze zowat in hem, en benadrukt ze continu dat ze nu een setje zijn (terwijl ik al jaren erg happy ben met mijn vriend en mijn ex echt niet terug wil). Dat was een beetje maf, maar niet mijn probleem.

Nu begint het wel gek te worden allemaal. Mijn ex heeft me verteld dat hij het wel leuk vindt met haar, maar dat hij niet verliefd is op haar, nooit geweest ook, en dat zij het allemaal veel serieuzer ziet dan hij. Hij zit nu noodgedwongen 2 maanden bij haar in huis, omdat zijn nieuwe huis later dan gepland werd opgeleverd, en volgens hem vindt ze het maar niks dat hij een huis heeft gekocht terwijl ze toch over een tijdje gaan samenwonen en zo. Tot zo ver lullig, maar niet mijn probleem.

Wat inmiddels wél mijn probleem aan het worden is, is dat zij zich begint te bemoeien met ons contact, ook over de jongens. Zo vindt ze dat het schema bande omgangsregeling anders moet, dat hij niet zoveel moet pikken van mij (en dan bedoel ik dat hij een vakantie wou ruilen waar ik al vrij voor had genomen, waarmee ik dus niet akkoord gegaan ben), dat hij zich schikt naar mijn wensen, dat ik altijd de kinderen moet brengen en halen, dat de jongste met een luier moet slapen als hij daar is, want als hij een ongelukje krijgt dan moet ze het laken wassen, en ze vindt het ook nog nodig dat als een soort van steek onder water te brengen rechtstreeks naar mij toe.

Nou trek ik me er weinig van aan, want ik heb niet met haar te maken maar met mijn ex, maar ik vind het gestook wel vervelend. Die dingen betreffen onze kinderen en onze afspraken, en dat zijn niet haar zaken. Daar komt nog bij dat ik weet van mijn ex dat het wat hem betreft geen issue is: ik ben, als moeder van zijn zoons, altijd in zijn leven, zij heeft niets over die zaken te zeggen en zich niet met mij te bemoeien en haar irritatie dat hij altijd mijn kant kiest is haar probleem.

Maar ja... Hij zit daar voorlopig nog wel, mijn jongens gaan daarheen in de werkenden, de jongste wil niet meer (vanwege die luier), ik zit met die opmerkingen en een vrouw die een strijd met me aan wil gaan die ik niet eens wil voeren. Als zij in zijn leven blijft en dus stiefmoeder wordt voor mijn kinderen, dan wens ik ze alle geluk en liefde, en ik hoop dat het mijn kinderen ook bij hun vader stabiliteit brengt, maar ik wil dan niet de hele tijd dit gedoe met haar over afspraken en het contact met de vader van mijn zoons. Mijn rol als moeder moet ze daarin ook respecteren. Wat vinden jullie: moet ik eens het gesprek aangaan met haar?

Jemig, respect voor de mensen die het gelezen hebben, zal een lange zit geweest zijn

Ik heb het gelezen.. Ik denk wel dat je moet praten, maar ik weet niet of je dat beter via-ex-over-haar kunt doen, of juist direct-MET-haar...

Kun je hier niet een gesprek over aangaan met je ex? Ik vind het nogal wat dat ze eist dat je kindje een luier aan moet (Wat helemaal niet zo goed is, als hij tegen zindelijk zijn aanhangt). En ik vind dat je ex ook gewoon zijn verantwoordelijkheid als vader hoort te nemen en dus moet zorgen dat de afspraken over jullie kinderen bij jullie blijven en niet bij haar.

Wat een mens zeg..

Ik denk ook dat je met haar moet praten, maar het is moeilijk te zeggen of het gaat escaleren of niet. Want als ze zich al bedreigt voelt als je in de buurt bent, dan zal ze vast ook meteen in de verdediging schieten zodra jij erover begint.

Lastig. Ik zou in ieder geval wel een gesprek met haar aangaan, en kijken wat daar uit komt. Je kunt haar hooguit laten merken dat je écht geen bedreiging bent, meer kun je eigenlijk niet doen..

En dat met die luier vind ik echt belachelijk en heel zielig. Niet dat jouw zoon een luier aankrijgt 's nachts, maar dat ZIJ dat bepaalt en dat tegen zijn wil in doet, dat vind ik echt sneu.

Zou ik zeker doen. Wie denkt ze dat ze is? Je jongste een luier aan omdat zij anders misschien moet wassen? Mankeert er wat aan de handen van je ex? En dan pikt je ex te veel van jou? Zo logisch dat je het hier kan rijmen en uitleggen, kan je ongetwijfeld ook bij haar. Dus ik zou het haar nog één keer "uitleggen"

Wat een rotsituaties elke keer zeg, dat je er nog tegen kan opboksen. Niet dat die lieftallige vriendin nou zo'n enorm drama hoeft te zijn, maar echt makkelijker maakt zij het er ook niet op.

Ik zou het ook niet zo op prijs stellen als zij zich er zo mee bemoeit en ook de manier waarop, jakkie! Ik zou het gesprek wel aangaan als ik jou was, het zijn wel jouw zoons die er heen gaan en daar moet jij je ook prettig bij voelen. Succes!

Zelda schreef:Ik denk ook dat je met haar moet praten, maar het is moeilijk te zeggen of het gaat escaleren of niet. Want als ze zich al bedreigt voelt als je in de buurt bent, dan zal ze vast ook meteen in de verdediging schieten zodra jij erover begint.

Misschien dat je in dat geval een gesprek met de beiden aan kan gaan, zodat zij de zekerheid van haar vriend heeft en jij geen uitzonderlijke bedreiging vormt. Ik zou geen gesprek met alleen je ex aanknopen, ik krijg niet echt het idee dat hij veel actie zal ondernemen. En ik denk dat het weinig zin heeft om hem uit te zonderen om hem (gevoelsmatig) tussen jou/kinderen en zijn vriendin te zetten. Ook al is het [die relatie] niet serieus, hij zal het waarschijnlijk ook niet waarderen.

Sonly: sterker nog, hij is al helemaal zindelijk, ook in de nacht, en slaapt al zeker een jaar zonder luier. Hij heeft misschien eens in de drie maanden eens een ongelukje, en dan nog verklaarbaar ook (als hij bijvoorbeeld ziek is en lang in bed ligt).

Zelda & mzcharlotte: inderdaad heeft mijn ex hier ook een rol in te spelen en zij niet. Maar de moeilijkheid zit hem ook in het feit dat ze dit niet rechtstreeks tegen me zegt, maar altijd met een omweg of een soort van 'hint'. Als ik haar uitleg dat ik geen bedreiging voor haar ben zal ze ongetwijfeld ontkennen me zo te zien, en ook dat ik haar andere opmerkingen vast verkeerd heb opgevat. Mijn vriend ziet het trouwens net zoals ik, en nog voor we erover gepraat hadden had hij ook al zelfstandig hetzelfde gevoel als ik erover gekregen. Echt lastig, dit.

Ik kan me goed voorstellen dat het je irriteert, dat ze een strijd wil aangaan die je niet eens wilt aangaan. Sowieso snap ik niet zo goed wat hij bij haar thuis doet met jullie kinderen als hij niet eens voor die relatie wil gaan, eerlijk gezegd.

Wat betreft die luier, daar zou ik je ex op aanspreken. Ik zou dan ook zeker de strijd met haar niet aangaan. Het is zijn pakkie aan, het is zijn vriendin en zijn strijd. Je kunt tegen hem zeggen dat de jongste niet meer met een luier wil slapen en daardoor nu niet meer wil langs komen. Dat je dat vervelend vindt en hoopt dat hij daar een oplossing voor wil zoeken. Met haar zou ik echt die strijd niet aangaan.

mzcharlotte schreef:

Zelda schreef:Ik denk ook dat je met haar moet praten, maar het is moeilijk te zeggen of het gaat escaleren of niet. Want als ze zich al bedreigt voelt als je in de buurt bent, dan zal ze vast ook meteen in de verdediging schieten zodra jij erover begint.

Misschien dat je in dat geval een gesprek met de beiden aan kan gaan, zodat zij de zekerheid van haar vriend heeft en jij geen uitzonderlijke bedreiging vormt. Ik zou geen gesprek met alleen je ex aanknopen, ik krijg niet echt het idee dat hij veel actie zal ondernemen. En ik denk dat het weinig zin heeft om hem uit te zonderen om hem (gevoelsmatig) tussen jou/kinderen en zijn vriendin te zetten. Ook al is het [die relatie] niet serieus, hij zal het waarschijnlijk ook niet waarderen.

Dat is nog het lullige ook. In zekere zin ben ik wél een bedreiging. Niet in de zin van dat ik hem terugwil als partner, maar in de zin dat hij heel duidelijk mijn wensen boven die van haar stelt. Ik zou hem waarschijnlijk ook nog kunnen overhalen om met de relatie te kappen, als ik dat zou willen. Maar daar heb ik weinig interesse in, dat zoekt hij zelf maar uit. Wat ik belangrijk vind is dat ze mijn zaken (omgang en de jongens) bij mij en mijn ex laat.

Inderdaad zou het weinig uithalen om het hem te vragen, hij heeft er immers geen probleem mee en ziet het als haar probleem, en niet dat van hem en mij. Dus waarom zou hij wat doen? Vooralsnog praat ik alsmaar vrolijk en vriendelijk om haar steken heen alsof ik ze niet opmerk, maar ja, als hij bij haar blijft (omdat hij haar echt leuk vindt of uit gemak ofzo, dat maakt dan niet uit) ja, dan zou ik het wel graag anders zien, ja.

Jeetje, lastig. Ik begrijp dat je het niet leuk vind. Ik zou toch een gesprek aan gaan. Misschien eerst met je ex en later misschien met haar. Al is dat laatste misschien wel erg lastig.

Zusje schreef:Ik kan me goed voorstellen dat het je irriteert, dat ze een strijd wil aangaan die je niet eens wilt aangaan. Sowieso snap ik niet zo goed wat hij bij haar thuis doet met jullie kinderen als hij niet eens voor die relatie wil gaan, eerlijk gezegd.

Wat betreft die luier, daar zou ik je ex op aanspreken. Ik zou dan ook zeker de strijd met haar niet aangaan. Het is zijn pakkie aan, het is zijn vriendin en zijn strijd. Je kunt tegen hem zeggen dat de jongste niet meer met een luier wil slapen en daardoor nu niet meer wil langs komen. Dat je dat vervelend vindt en hoopt dat hij daar een oplossing voor wil zoeken. Met haar zou ik echt die strijd niet aangaan.

Precies zoals jij omschrijft doe ik het ook met mijn vriend en zijn ex. Daar is heel veel van te vinden, maar ik geef mijn mening alleen aan hem, en die neemt hij dan mee in zijn uiteindelijke beslissing. Maar hij maakt die beslissing, niet ik.

Dat van die luier heb ik dit weekend tegen mijn ex gezegd, en ook gezegd dat zijn jongste moest huilen van het vooruitzicht. Hij snapte dat, en heeft als compromis het jochie niet in bed maar op een plastic luchtbed gelegd zonder luier. Vind ik nog steeds niet goed, maar goed, laat ik eerst maar eens horen hoe mijn zoon het ervaren heeft voordat ik ga zeiken

OMG, dat meen je niet... Dat je ex dat zelf een goed idee vindt... belachelijk . Wat een stom mens, hoe gaat ze dat later met haar eigen kinderen doen? Ik heb zeker tot mijn 12de in bed geplast

Zusje schreef:OMG, dat meen je niet... Dat je ex dat zelf een goed idee vindt... belachelijk Wat een stom mens, hoe gaat ze dat later met haar eigen kinderen doen? Ik heb zeker tot mijn 12de in bed geplast

Ze heeft een dochtertje van 3 uit een eerdere relatie, die slaapt met een luier. Ik vind het ook niet meer dan normaal dat dat kan gebeuren. Leg gewoon een slaapzeiltje of handdoekje onder het laken om het matras te beschermen als je echt wil (en nogmaals, het komt nauwelijks voor hè). Laat zo'n jochie gewoon in een fatsoenlijk bed slapen...

Oh, en hij zit daar omdat zijn huurwoning al opgezegd was maar de oplevering van zijn nieuwe appartement ineens vertraging kreeg... Uit gemak dus. Hij zei al tegen me dat hij, als hij eenmaal in zijn nieuwe huis zit, veel minder contact zal hebben en om te bedenken wat hij ermee aan moet. Dan zijn mijn jongens dus in elk geval gewoon bij hun vader, dat scheelt.

Hopelijk kan hij snel in zijn nieuwe huis dan. Maar goed, ik zou dus ook de hele discussie niet met haar aangaan, lijkt me een onbegonnen zaak eerlijk gezegd. Hou het bij je ex, hij is de uiteindelijke verantwoordelijke in deze. Ook dat ze die steken onder water geeft zou ik tegen hem iets van zeggen. Dat je het contact met hem nu als prettig ervaart en het jammer vindt dat zij het nodig vindt om zich zo op te stellen.

Ik geloof dat ik op een zeker moment de confrontatie met haar aan zou gaan. Niet om haar af te zeiken, maar gewoon een gesprek van vrouw tot vrouw, over de problemen die nu ontstaan zijn.

Echt respect hoe je hier mee omgaat. Ik zou het echt niet tof vinden als mijn kind op een plastic luchtbed moest slapen omdat de nieuwe vriendin van mijn ex anders misschien een laken extra moet wassen.