In hoeverre is jouw vriend/man betrokken bij je kind?

Ik heb dat weer met mijn eigen vader, hij heeft door zijn werk heel veel ervaring met kinderen en hij kan zo op een natuurlijke manier spontaan leuk doen met de kinderen. Dan voel ik mezelf echt een saaie houten kruk.

Yves heeft lang problemen gehad met het jeugd/papaprobleem. Sinds een maand onderneemt hij meer dingen met Louise. Allez; hij staat vaker op 's nachts, doet haar ook in bad, geeft ook eens groentepap, Louise blijft thuis als hij thuis is en ik uit werken ben (ipv naar oma te gaan), ...

Susan schreef:Ik heb dat weer met mijn eigen vader, hij heeft door zijn werk heel veel ervaring met kinderen en hij kan zo op een natuurlijke manier spontaan leuk doen met de kinderen. Dan voel ik mezelf echt een saaie houten kruk.

Dat herken ik wel, op een iets andere manier dan. Mijn schoonmoeder vertelt altijd zo overdreven hoe leuk ze andere schoondochters vindt met de kinderen. Als we dan een familiefeestje hebben, voel ik me zo opgelaten en bekeken dat ik minder leuk en spontaan ben, ook zo'n houten kruk-idee dus.

*

Susan schreef:Misschien zijn de kinderen van de andere schoondochters ouder en heeft ze het echt over samen spelen, wat met een baby nog niet zo goed kan? Ik kan me wel voorstellen dat het lullig is. Ik weet nog dat toen Ezra geboren werd, mijn moeder de hele tijd zei dat Dion meteen op en top papa was, over mij zei ze niks in die richting, dat stak ook wel een beetje.

Schrale troost: er is nog nooit tegen mij gezegd dat ik 'op en top mama' ben of dat het zo natuurlijk gaat.

Susan schreef:Misschien zijn de kinderen van de andere schoondochters ouder en heeft ze het echt over samen spelen, wat met een baby nog niet zo goed kan? Ik kan me wel voorstellen dat het lullig is. Ik weet nog dat toen Ezra geboren werd, mijn moeder de hele tijd zei dat Dion meteen op en top papa was, over mij zei ze niks in die richting, dat stak ook wel een beetje.

De kinderen van de andere schoondochters zijn 1 jaar en 5 maanden, eentje is net zo oud. Mijn schoonmoeder zei ook op de dag van H.'s geboorte dat de andere schoondochters gelijk op en top mama waren, bij mij was dat niet zo, dat moest eerst groeien... Ik neem het haar nog steeds kwalijk.

Oh, bah, dat is naar ja, zulke opmerkingen hakken er echt in, dat ligt zo gevoelig.

Mijn man is wel betrokken bij de kinderen. Als we samen thuis zijn doen we ook alles samen eigenlijk. Voordat M. er was deed ik veel meer als we samen waren. Hij gaat ook regelmatig alleen met J. even weg en ze maken ook altijd samen de konijnenhokken schoon of zijn gewoon in de tuin aan het rommelen. Met M. doet ie altijd samen het middagslaapje op de bank . Ze is ook helemaal gek op hem (ik denk dat ze een papa's kindje wordt) en begint dan ook al hardop te lachen als ze hem hoort en dan gaan ze samen lekker gek doen.
Hij is ook regelmatig alleen met ze omdat ik ook 'savonds en in het weekend werk, ik weet dat hij dat zwaar vindt maar hij slaat zich er goed doorheen tot nu toe.

Op zich is mijn man wel heel betrokken, maar onze dochter moet duidelijk voor andere dingen bij mijn man zijn dan bij mij. Hij kan bijv. Echt een feestje van het douchen maken en kan met haar donderjagen tot ze omvalt van de slappe lach, maar als ze zich vervolgens pijn heeft gehad of even wil knuffelen of een boekje wil lezen, komt ze bij mij. Ik vind het wel ergerlijk dat mijn man haar soms helemaal niet 'hoort' als hij ergens mee bezig is.

Persoonlijk vind ik dat mijn vriend andere dingen te vaak voor laat gaan op de kinderen. Hij gaat soms liever doelloos zitten zappen of voor de vierde keer in een week de kamer stofzuigen (terwijl we beiden veertig uur in de week werkten de afgelopen tijd, dus dan is het echt niet zo vies).

Hij heeft ook een neiging om op alles wat mijn oudste zegt zo gedachtenloos en ongeinteresseerd te reageren met: 'Wat?' of 'Mhm?'. Dan hoeft hij niet inhoudelijk te reageren en hoopt hij dat hij kan doorgaan met wat hij aan het doen was. Hij blijft soms dat 'wat?' volhouden, net zolang tot mijn dochter echt heel boos wordt en dan snapt hij niet waarom .

We hebben hier laatst wel een gesprek over gehad en als het goed is, gaat hij nu meer met de kinderen ondernemen. Zaterdag hebben ze samen boodschappen gedaan en daarna een ijsje gegeten, dus dat is al een goed begin. Hopelijk blijft het de goede kant opgaan.

Mijn man is echt een topper met S. In het begin vond hij alles nog eng en moest hij het leren, wat logisch is, maar nu hij helemaal gewend is en alles wel een keer gedaan heeft hoor ik hem nooit mopperen.

Ik kom 2/3 dagen laat thuis (meestal 2) en dan heeft hij al gegeten met S, hem gewassen en is hij klaar voor de avondfles die hij dan ook geeft. Hij gaat er 's nachts ook uit, net wie er wakker word van S. Hij speelt met hem, leest hem zelfs voor uit Jip en Janneke. (en ik heb hem in al die 8 jaar nog nooit een boek zien lezen omdat hij daar de concentratie voor mist, dus een boek voorlezen, ik zat zo te kijken )

Huishouden helpt hij ook mee, maar wij hebben allebei eigen taken al vanaf het begin van toen we gingen samenwonen en dat werkt prima. Pas was ik een dagje aan het shoppen en hij had het hele huis schoongemaakt.

Enige waar hij zich niet mee bemoeit is het verschonen van S zijn bedje, klaarmaken voor de tas zodat oma kan oppassen en hij mee kan naar het kdv enzo. Ook zorg ik dat alles in huis is voor zijn fruithap en groentehap. Hij maakt het dan wel weer klaar enzo.

Papadagen heeft hij niet, hij is elke werkdag om 16:15 thuis en dat is heerlijk. Wij zeggen ook nooit papadagen of papa past op. Het is zijn eigen kind dus die termen vinden wij overbodig.

Maar hij helpt wel mee in het huishouden? Die term is toch ook overbodig Sarahkey?

Even in het algemeen, lees het meer in dit topic: moet iets ondernemen met je kinderen altijd buiten het huis zijn? Zo ja dan schiet mijn man daarin ernstig te kort. Ik wandel graag met S, maar hij ziet dat als 'doelloze rondjes'. Zwemmen vind hij wel weer leuk om als gezin te doen. Boodschappen zijn nodig dus geen vrijwillig uitje vind hij. Maar in huis zoekt hij altijd wel iets op om met S te doen. Al is het maar gek doen op de bank.

Rush schreef:Maar hij helpt wel mee in het huishouden? Die term is toch ook overbodig Sarahkey?

Je leest wel eens anders Dat mannen echt niet helpen in het huishouden.

Mijn man is juist degene die erop uit trekt met J. Hij heeft een treinabonnement en gaat soms alleen maar van het ene station naar het andere. Ze zijn op zijn vrije dag in ieder geval altijd de hort op met zijn tweetjes

SarahKey schreef:

Rush schreef:Maar hij helpt wel mee in het huishouden? Die term is toch ook overbodig Sarahkey?

Je leest wel eens anders Dat mannen echt niet helpen in het huishouden.

Ik denk dat Rush bedoelt dat het huishouden óók van jullie samen is en dat je man dus niet hoort te 'helpen' maar er gewoon deel van uit maakt.

Hier heb ik niks te klagen. Mijn man doet heel veel met de kids.
Tuurlijk omdat ik veel mer thuis ben, komt het meeste verzorgende ed op mij neer.
Maar hij maakt echt elke dag een uur of wat tijd voor de kids. Om binnen of buiten wat te doen met een, of beide kids.
Soms als hij eerder klaar is met werken haalt hij 1 vd kids op van het kdv en gaat hij daarmee op pad.

Sanne, wat lief dat je dat zegt! Dat wordt eigenlijk nooit tegen me gezegd (behalve door man dan).
Er is al een hele tijd een hoop gedoe gaande in mijn familie. Mijn moeder woont momenteel de ene helft van de week bij ons in huis, de andere helft bij m'n zus. M'n ouders zijn al 38 jaar samen en m'n moeder wil nu gaan scheiden. Mijn vader is ruim 2 jaar geleden tijdens mijn zwangerschap psychotisch geworden en sindsdien is het echt drama.
Volgens de psychiater is mijn zwangerschap zijn trigger geweest. Ik weet dat ik er niks aan kan doen, maar zo voelt het soms wel.
Daarnaast is zwanger zijn toch niet mijn ding. Tijdens m'n vorige zwangerschap heb ik een depressie gehad. Ik heb bijna m'n hele zwangerschap met een deken over m'n hoofd in bed doorgebracht. Ik ben erg bang dat het weer zo ver gaat komen.
M'n energie is momenteel 0,0. Gelukkig reageer ik mijn gevoel nooit op dochter af. Maar de rest moet het momenteel wel ontgelden.

Niet quoten svp.

Zelda schreef:

SarahKey schreef:

Rush schreef:Maar hij helpt wel mee in het huishouden? Die term is toch ook overbodig Sarahkey?

Je leest wel eens anders Dat mannen echt niet helpen in het huishouden.

Ik denk dat Rush bedoelt dat het huishouden óók van jullie samen is en dat je man dus niet hoort te 'helpen' maar er gewoon deel van uit maakt.

Exact.

Mijn man is een geweldig, betrokken vader. Nu is onze situatie ook anders als bij de meeste hier. Ik werk namelijk fulltime en mijn man parttime. Mijn man brengt e weg en haalt haar 's middags rond kwart voor 4op. Ik kom daarentegen pas tegen kwart voor 7/ kwart over 7 thuis. Hij brengt dus de meeste tijd met haar door en onderneemt ook een hoop, denk hierbij aan boodschappen doen, fietsen, naar de kinderboerderij, naar de eendjes, bij familie op visite, naar de speeltuin zodat ze kan schommelen en verder gewoon het normale spelen binnen.

Ik kan heel oprecht zeggen dat ik heel blij ben met mijn man als vader. Ik vind hem sinds wij ouders zijn ook in positieve zin veranderd.

Mijn vriend is een topper, helpt gewoon mee met de verzorging van M. en in het weekend als ik werk dan zorgt hij voor M. Alleen zou hij dan wel iets meer in huis mogen doen

We hebben nu nog de laatste week vakantie en moet zeggen dat hij echt zeer betrokken is bij Y. Eerder was dat niet zo het geval en hadden we er regematig discussies over.

Ook nu het niet goed gaat ziet hij in dat hij een echte papa meot zijn en dus met Y. gaat spelen etc en ook mij dan even wat uit handen te nemen.

Hopelijk blijft dit ook zo na de vakantie volgende week op de momenten dat hij thuis is dat hij gaat spelen of ondernemen, al mag hij van mij wel wat vaker met Y. op pad gaan. (en nee, dan bedoel ik niet de hond uitlaten haha)

Mijn vriend doet veel met onze zoon en eigenlijk ook best al veel met onze dochter.
Qua verzorging maar ook leuke dingen doen.

Ik vind mijn vriend goed betrokken. Overdag werkt hij. Maar na het eten maakt hij altijd even tijd om nog even samen te spelen. In 90% van de avonden maakt hij hem ook klaar voor de nacht (pyjama e.d.). Iedere donderdag is het mannendag. A. is de vrij, ik werk. Dus zijn ze lekker samen. Vind hij heerlijk. Ook in het weekend valt me niet op dat ik meer met J. doet.

Linda ik ben echt even stil van je post.

Altijd als ik hier post van jou lees over je dochter/gezin klink je altijd ontzettend positief, eerlijk en 'vrij'. Ik hoop echt van harte dat je deze zwangerschap positiever kunt ervaren want dat ben je gewoon waard