Het steekt me ergens toch een beetje....

Mijn vriendinnen....
De vriendinnen waar ik altijd het meest mee omging, lijken nu steeds meer naar de achtergrond te verdwijnen.
Sinds ik zwanger ben doet 1 van mijn best vriendinnen telkens maar alsof ze alles beter weet.
Hoe ik straks met mijn huisdieren moet omgaan als ons kindje er is, welke kinderwagen we moeten nemen, waar ik moet gaan bevallen enz....
Mijn vriend (of eigenlijk nu man) zijn geregistreerd partnerschap aangegaan, omdat we alles goed op papier willen hebben staan, dus we hebben er niet zo heel veel aan gedaan, alleen onze families zijn geweest (dit ook omdat we later nog een keer een echte bruiloft willen geven) maar ik heb van heel veel mensen wat gehoord, behalve van de vrienden die het dichstste bij ons staan en ik merk aan mijzelf dat het me toch wel een beetje steekt.
Nu stuurde een vriendin vandaag een bericht dat hun er nu ook aan zitten te denken om dit te gaan doen.
Heel erg leuk, maar het gaat altijd over hunzelf.
Ik merk aan mijzelf dat ik me eraan begin te irriteren en toch wel een beetje teleurgesteld in ze ben.
Is dit herkenbaar, of zullen dit gewoon de hormonen zijn?
Het zit me toch wel zo degelijk dwars dat ik het even kwijt moet.

Gaat je verhaal over één vriendin, of over een aantal daarvan?

Ook hier zijn de vriendschappen anders geworden, sinds wij kinderen hebben gekregen. Ook hier veel 'advies' 'beter weten' van bepaalde mensen(zonder kinderen) Ik erger me er wel eens aan, maar heb nu maar bedacht dat ze (nog) niet beter weten en laat ik 'commentaar' en 'advies' van me afglijden. Ik knik af en toe, ga soms de discussie aan en verder doe ik er helemaal niets mee. Of wel, als ik vind dat ze een punt hebben.

Over die ene vriendin, die het alleen maar over zichzelf heeft, daar zou ik me wel aan ergeren. Misschien kan je dat eens ter sprake brengen, subtiel.

Een aantal daarvan.
En idd die vriendin die alles beter denkt te weten die heeft zelf geen kinderen en is daar ook nog niet mee bezig.
Het is net alsof het altijd maar zo'n strijd is met haar omdat ze alles beter weet en dat vind ik vervelend.

Het valt me gewoon ook best van ze tegen dat ze helemaal niks over het partnerschap gezegd hebben, terwijl ik ze al wel weer gesproken heb.
Terwijl we van andere mensen zulke leuke, lieve reacties hebben gehad.
Ik merk wel dat ik nu veel meer aangetrokken word door meiden die al wel een kindje of kinderen hebben.
Jammer vind ik het wel.

Maar het gaat toch ook over jullie, ze 'bemoeit' zich toch met jullie huisdieren en met jullie kinderwagen? Is het niet gewoon haar manier om mee te leven? Ik zie eerlijk gezegd weinig kwaads in je stukje, maar misschien begrijp ik het niet helemaal goed.

Susan, ik weet niet of ik je helemaal goed begrijp.
Het is natuurlijk altijd goed als iemand advies wil geven oid, maar ze denkt het telkens beter te weten en hoe zei vind dat het is, zo is het.
Zoals nu ben ik zwanger en lijkt ze daarvoor ook alles beter te weten, terwijl ze helemaal niet weet hoe het is.
Daardoor lijkt het soms net alsof je je altijd maar moet verdedigen en dat word ik een beetje zat.
Ik weet niet zo goed hoe ik het beter uit moet leggen.
Maar soms vind ik het gewoon irritant.

Ja, dat laatste zou me inderdaad ook storen. Dat is een belangrijk 'iets' in jullie leven en als je vriendinnen daar niet eens over nadenken, dat zou mij ook tegenvallen.

Of zouden ze zich boos, achtergesteld kunnen voelen over het feit dat zij hier niet bij waren, terwijl familie hierbij wel aanwezig was? Want dan kan ik me voorstellen dat ze er niks over zeggen.

Vriendschappen veranderen. Jullie komen in een andere fase van jullie leven terecht, terwijl zij daar nog niet (aan toe) zijn. Daar van uitgaande lijkt het logisch dat jullie vriendschap mee veranderd, aangezien jullie niet meer hetzelfde in het leven staan, andere interesses hebben, andere behoeftes hebben. Pijnlijk om te voelen hoe vriendschap om kan buigen naar 'kennissen'. Althans, zo voelde het voor mij.

Ja, ik snap op zich wel dat het vervelend is dat ze altijd alles beter weet, maar het gaat dus niet alleen om haar, ze verdiept zich dus wel in jou/jullie, al is het op een manier die voor jou irritant is.

Kan het zijn dat zij denkt dat je graag haar advies wil? Sommige mensen vatten het feit dat je iets ter sprake brengt al snel zo op en snappen niet dat je er alleen maar even over wil kletsen en zelf wel kunt uitzoeken hoe je het gaat doen. Misschien kun je gewoon zeggen: 'Lief dat je meedenkt, maar (naam partner) en ik zijn het daar al over eens, ik wilde het gewoon even vertellen.' Of: 'Lief dat je meedenkt, maar ik ga het er nog met (naam partner) over hebben.'.

Of misschien is zij wel bang dat je haar ontgroeit omdat je iets meemaakt waar zij nog geen ervaring mee heeft en probeert ze dat te compenseren/overschreeuwen. Misschien helpt het als je soms uit jezelf eens haar mening vraagt over iets en zorgt dat je regelmatig praat over dingen waarmee zij zich op dit moment bezighoudt. Dan heeft ze ook door dat jij de vriendschap nog gewoon als gelijkwaardig ziet.

Ik merk zelf dat ik ,sinds ik zwange r ben dus denk hormonen,meer moeite heb met situaties zoals jij beschrijft.voorheen zette ik me daar zo overheen of liet ik het subtiel ff weten bij n vriendin.nu word ikverdrietig of er pissig van. Zij is dus niet veranderd maar ik wel.toen ik me dat realiseerde heb ik besloten om haar even wat minder op te zoeken en dat scheelt al.ik zie nu weer alle leuke kanten ook.ik ga strajs na mn hormonen is kijken hoe ik er dan over denk.ze bedoelt t niet verkeerd zie ik nu weer