Van me afschrijven

Weg...

Wat is er aan vooraf gegaan, dat je nu zo reageert?

Want als een ander voor mij beslist dat ik niet naar mijn ouders mag, om welke reden dan ook, dan ben ik er al snel klaar mee. Ze zijn nu eenmaal onderdeel van mijn leven en als ik foto's met ze wil delen, dan wil ik dat ook gewoon graag kunnen doen. Jij wilt niet mee, dus dan gaat hij alleen?

Snap wel dat het vervelend is, dat hij én een weekend weg is en nog even zijn foto's wil delen met zijn ouders. Maar persoonlijk vind ik één keer per week niet eens zo'n groot probleem.

Als het alleen om dit ene voorval ging dan zou ik zeggen: leg het naast je neer, het is teleurstellend dat hij niet bij je is terwijl je daar wel op had gehoopt, maar ik zou me niet te druk maken.

Maar aangezien je schrijft dat je al veel vaker gedoe hebt gehad omdat hij alleen aan zichzelf denkt, vraag ik me af wat er dan nog is wat je in hem ziet.

Maura schreef:Wat is er aan vooraf gegaan, dat je nu zo reageert?

Want als een ander voor mij beslist dat ik niet naar mijn ouders mag, om welke reden dan ook, dan ben ik er al snel klaar mee. Ze zijn nu eenmaal onderdeel van mijn leven en als ik foto's met ze wil delen, dan wil ik dat ook gewoon graag kunnen doen. Jij wilt niet mee, dus dan gaat hij alleen?

Snap wel dat het vervelend is, dat hij én een weekend weg is en nog even zijn foto's wil delen met zijn ouders. Maar persoonlijk vind ik één keer per week niet eens zo'n groot probleem.

Ik moest sowieso het verhaal even van mij afschrijven.
Maar wat hiervoor speelt is eigenlijk te lang om het hier zo even neer te zetten.
We worden heel erg door hen geleefd. Mogen geen eigen keuzes maken, mogen nooit nee zeggen etc etc.
Familie is voor mij ook super belangrijk.

Maar mijn zus is van het weekend weer opgenomen in een psychiatrische instelling.
Heb echt een super kut weekend gehad en geen enkele interesse van hem daarin.

Ik heb hem nu gewoon nodig..

Kan jij niet met zijn ouders opschieten?

Hij was een weekend weg met familie... niet zijn ouders? Als het wel met zijn ouders was kan ik me je gevoel wel voorstellen

Ik geloof ook dat ik dan boos zou zijn. Mag ik vragen waarom je niet mee was met het weekend?

Ik weet niet, ik vind het allemaal een beetje geforceerd zuur overkomen. Ik heb altijd geleerd: een relatie ia belangrijk, maar je familie en met name je ouders zijn minstens zo belangrijk. Nu loop ik bij mijn ouders de deur niet plat maar als mijn vriend ieder weekend een dag voor z'n ouders had, had hij mijn zegen. En dat hij na dat weekendje nog even foto's wil kijken en na wil kletsen vind ik eigenlijk ook heel niet zo vreemd...

Volgens mij, zoals ik het lees, draait het meer om het gegeven dat zij een enorm rotweekend heeft gehad, ze heeft haar kerel nodig maar die zit zoals altijd bij zijn ouders. Zo voelt zij het denk ik..
En eerlijk: als je daadwerkelijk zo onderdrukt wordt door zijn ouders en daar gaat niks in veranderen: dan heb je maar een optie. En dat is weggaan.. Als jij dit leven niet voor jezelf of je eventuele (latere) kinderen wil, dan houdt het op. Want ga er maar niet vanuit dat die mensen veranderen, daarvoor leven zij hun leven prima. Jij bent degene die de problemen heeft met de huidige situatie, zij niet. Bedenk je dus zelf goed of je dit leven kan volhouden. Want ik zie je vriend er ook niet echt problemen mee hebben dat het zo gaat..

Dus ik denk dat het gegeven niet zozeer is dat hij filmpjes gaat bekijken met zijn familie, maar meer dat zijn familie boven haar en hun relatie wordt gesteld. En dat continue.

Ik sluit me aan bij Caro. Het lijkt erop dat hij zijn prioriteiten anders stelt, wat niet meer gaat veranderen.

Ik had het onder andere omstandigheden wel een beetje een overdreven reactie van je gevonden, want ''een heel weekend zonder elkaar'' is echt niet zolang, en ik vind het ook niet zo logisch dat hij dan daarna maar meteen naar huis moet komen, die paar uurtjes zouden voor mij dan ook niet uitmaken. Maar omdat je een rot weekend met je zus achter de rug hebt snap ik heel goed dat je gewoon even samen met hem had willen zijn en je verhaal bij hem kwijt had gewild, ik vind dus dat hij daar in dit geval ook gewoon rekening mee had moeten houden en dan maar een keertje niet naar zijn ouders.