Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

_Nina vr 13 jul 2012 - 21:19

Eigenlijk schrik ik er best wel van dat bijna iedereen wel een verdrietig verhaal met zich meedraagt. De vraag die me de laatste tijd bezig houdt speelt bij dit topic weer op:

Zijn er eigenlijk nog wel volwassen mensen die een onbezorgde jeugd gehad hebben en nog altijd onbezorgd leven? Die niet getekend zijn door een gebeurtenis uit het verleden?

Burn vr 13 jul 2012 - 21:21

Bacio vr 13 jul 2012 - 21:24

Ik meld me ook! Ik heb mijn beste vriend verloren toen ik 10 was, maar als je zo jong bent maak je ook snel genoeg weer andere vrienden. Klinkt hard, maar zo is t wel. Verder heb ik geen goede band met mn familie, maar ik heb zeker een onbezorgd leven.

Gast vr 13 jul 2012 - 21:27

Ik heb een prachtige jeugd gehad. Ben opgegroeid in een ontzettend warm gezin. Mijn ouders zijn bijna 35 jaar getrouwd. Ik kon altijd bij hun terecht, nu nog steeds weet ik dat de deur altijd openstaat. Nog steeds gaan we vaak met het gezin (+aanhang) leuke dingen doen zoals uiteten of een weekendje weg of gewoon met zijn alle eten bij mijn ouders.

Verder was mijn zus wel een lastige puber en ik heb wel gezien dat zij mijn ouders vaak verdriet heeft gedaan maar dat heeft mij alleen maar sterker gemaakt om dingen anders aan te pakken en respect en liefde te tonen voor mensen die dat andersom ook voor jou doen.

Gympie vr 13 jul 2012 - 21:27

Ik ben wel getekend. Maar ik kan er goed mee omgaan en heb een goed leven nu, juist doordat ik nu de vrijheid ervaar zelf in te vullen wat ik doe en niet langer onder andermans duim leef. Ik zeg niet dat ik blij ben met de ervaringen, maar ik besef me denk ik wel heel goed dat ik het goed heb, omdat ik weet dat het ook anders kan zijn. Als ik dit niet had meegemaakt, had ik wel anders in het leven gestaan. Misschien minder geinteresseerd en minder bewust geleefd.

Gast vr 13 jul 2012 - 21:56

Dat ik een litteken meedraag wil niet gelijk zeggen dat ik voor altijd getekend ben. Ik heb er wel wat voor moeten doen maar ik ben wel weer op mijn pootjes terecht gekomen. Soms heb ik nog last maar dat tel ik niet echt mee.

Mijn mening? Van haat wordt je niet gelukkig en maakt een mens zelf slecht. Met veel haat kun je niet genieten van de kleine dingen en die zijn juist zo belangrijk in het leven. Dus ja ik heb een diep litteken maar nu wel een gelukkig 'onbezorgd' leven. Ik heb het allemaal meegemaakt maar ik ben ook wel sterker geworden anders had ik nu bepaalde keuze niet kunnen maken. En jaloers op mensen met een mooie kinder/jeugd tijd, nee dat ben ik niet. Nav 'als je me echt zou kennen, dan...' 561177

Nav 'als je me echt zou kennen, dan...' 561177

Daarom is de 'simpele' quote onderaan de tekst ook zo belangrijk voor mij! Nav 'als je me echt zou kennen, dan...' 281626781

Antibes vr 13 jul 2012 - 22:00

Maar dat is totaal niet hetzelfde. Ik ken geen haat en zou mezelf niet voor het leven getekend noemen. Maar mijn jeugd (en leven nu) noem ik ook allerminst zorgeloos.

Gast vr 13 jul 2012 - 22:03

Wow Dropdraakje, wat verwoord je dat mooi. Ben het helemaal met je eens.

Gast vr 13 jul 2012 - 22:05

Waarom niet? Omdat jij haat anders ziet? Ik noem nu ook even een voorbeeld? Ik zeg niet dat iemand met haat niet kan genieten etc. Zo zie ik dat, zo heb ik het ook ervaren. Ik heb met vader serieus zo gehaat dat het invloed had op mijn leven, het vrat mij op. Ik had dus wel aan de bel moeten trekken anders was ik nu nog een hoopje zielig mensen en dat wilde ik niet. Nav 'als je me echt zou kennen, dan...' 561177

_Nina vr 13 jul 2012 - 22:07

Dropdraakje: Ik bedoel met 'getekend zijn' dan ook niet dat je zielig in een hoekje weg niet zitten kwijnen. Maar alle gebeurtenissen die een grote impact op je gehad hebben, maken wie je bent, en hoe je op bepaalde situaties reageert. Dat was meer waar ik heen wilde.
Als je bedenkt hoeveel mensen nare gebeurtenissen opsommen in dat andere topic, blijkt toch wel dat het bij veel mensen in het dagelijks leven wel meespeelt. Of iedereen moet al die nare dingen maar opsommen om gewoon mee te kunnen praten in het topic, maar dat lijkt me ook weer zowat.

Antibes vr 13 jul 2012 - 22:10

Nee, omdat er tussen haat en geluk/onbezorgdheid nog heeeeeeeel veel zit. Ik haat niks of niemand, geen reden toe, maar toch heb ik geen onbezorgde jeugd gehad en ben ik dat nu nog steeds niet. Ik snap dat haat je belemmert in je eigen geluk, maar het is niet zo simpel als 'niet haten = onbezorgd blijven'. Dat vind ik een beetje een vreemde stelling.

Edit, ik doel dus hierop:

Dropdraakje schreef:Mijn mening? Van haat wordt je niet gelukkig en maakt een mens zelf slecht. Met veel haat kun je niet genieten van de kleine dingen en die zijn juist zo belangrijk in het leven. Dus ja ik heb een diep litteken maar nu wel een gelukkig 'onbezorgd' leven.

Gympie vr 13 jul 2012 - 22:10

Ik heb aangegeven dat ik wel getekend ben. En ik haak even in op wat Dropdraakje zegt, dat ze een litteken heeft maar niet getekend is. Getekend betekent niet dat ik niet meer kan functioneren, etc. Ik kan alleen niet zeggen dat ik alleen een litteken heb. Ik heb echt wel eigenschappen die ik aan vroeger kan wijten waarin je kan zien dat ik getekend ben. Bijvoorbeeld schrik ik snel, kan ik niet tegen harde klappen als het dichtslaan van een deur, twijfel ik altijd of ik niet fout zit, en nog wel wat dingetjes. Dat is geen litteken helaas, dat is gewoon echt getekend. Ik denk niet dat ik dat ooit kwijt zal raken. Het litteken is de gebeurtenis waar ik soms even over wrijf.

Pompoen vr 13 jul 2012 - 22:15

Antibes schreef:Maar dat is totaal niet hetzelfde. Ik ken geen haat en zou mezelf niet voor het leven getekend noemen. Maar mijn jeugd (en leven nu) noem ik ook allerminst zorgeloos.

Hier ben ik het inderdaad mee eens.

_Nina vr 13 jul 2012 - 22:16

Dropdraakje schreef:Waarom niet? Omdat jij haat anders ziet? Ik noem nu ook even een voorbeeld? Ik zeg niet dat iemand met haat niet kan genieten etc. Zo zie ik dat, zo heb ik het ook ervaren. Ik heb met vader serieus zo gehaat dat het invloed had op mijn leven, het vrat mij op. Ik had dus wel aan de bel moeten trekken anders was ik nu nog een hoopje zielig mensen en dat wilde ik niet.

maar waarom kaart je nu eigenlijk 'haat' aan? Niemand heeft het toch oer haat an sich gehad? Ik heb het over gebeurtenissen uit het verleden, en daar hoeft niet altijd haat als gevolg aan vast te zitten. Kan ook verdriet, onzekerheid, of juist kracht zijn.

Edit: ik snap dat je refereert aan je eigen verleden, maar wat ik bedoel, is dat je die haat als emotie voor mijn gevoel ook op anderen probeert te projecteren, alsof iemand die een zware gebeurtenis heeft meegemaakt per definitie meteen al haat voelt.

Gast vr 13 jul 2012 - 22:26

Ondanks dat ik op de basisschool erg gepest ben, meld ik me hier ook.
Als ik aan mijn kindertijd terug denk, komen er toch grotendeels goede herinneringen naar boven. Ik heb een hele fijne jeugd gehad.
En nu heb ik (op een paar na) geen grote zorgen en kan ik zeggen dat ik een min of meer onbezorgd leven leid.

Gast vr 13 jul 2012 - 22:30

Antibes schreef:Nee, omdat er tussen haat en geluk/onbezorgdheid nog heeeeeeeel veel zit. Ik haat niks of niemand, geen reden toe, maar toch heb ik geen onbezorgde jeugd gehad en ben ik dat nu nog steeds niet. Ik snap dat haat je belemmert in je eigen geluk, maar het is niet zo simpel als 'niet haten = onbezorgd blijven'. Dat vind ik een beetje een vreemde stelling.

Edit, ik doel dus hierop:
Dropdraakje schreef:Mijn mening? Van haat wordt je niet gelukkig en maakt een mens zelf slecht. Met veel haat kun je niet genieten van de kleine dingen en die zijn juist zo belangrijk in het leven. Dus ja ik heb een diep litteken maar nu wel een gelukkig 'onbezorgd' leven.

Misschien wel voor mij Antibes. Ik zal altijd met mijn dingetjes houden. Maar deze haat was zo diep dat ik mijn vader echt dood wenste, kan niet echt de bedoeling zijn he. Ik heb dat heel anders moeten zien. De haat is nu een stuk minder doordat ik het los kan laten, accepteren. Doordat ik dit los heb kunnen laten is bij mij het onbezorgde gevoel ook wat meer naar bovend gekomen. Ondanks dat ik mijn vader dood wilde ben ik altijd zo bang geweest dat het toch zou gebeuren en het is ook gebeurdVoor jou is dat misschien vreemd en dat komt waarschijnlijk omdat ik het niet zo goed kan verwoorden, maar ik hoop dat je mij een beetje begrijpt. Embarassed

Poubelle vr 13 jul 2012 - 22:32

Ondanks wat er vroeger is gebeurd kijk ik toch terug op een zorgeloze jeugd en beïnvloedt het me nu niet.
Ja, op sommige momenten wel, maar die momenten zijn niet zo vaak.
Ik kan me voorstellen dat mijn zus, die 4 jaar ouder is, er iets anders op terugkijkt omdat zij veel dingen bewuster heeft meegemaakt.
Sorry dat ik zo vaag blijf maar ik zet liever geen details hier op het forum smile

Gympie vr 13 jul 2012 - 22:34

Ik ben trouwens wel eens jaloers op mensen met een mooie geschiedenis. Niet dat ik het die mensen niet gun, en ik weet ook dat elk huis zijn kruisje heeft...maar ik kan soms wel eens jaloers zijn. Had ik ook wel gewild, denk ik dan soms. Embarassed

Zoals misschien stimulatie en interesse vanuit huis over mijn toekomst. En gewoon geen gedoe, haha.

Gast vr 13 jul 2012 - 22:35

Statler schreef:
Dropdraakje schreef:Waarom niet? Omdat jij haat anders ziet? Ik noem nu ook even een voorbeeld? Ik zeg niet dat iemand met haat niet kan genieten etc. Zo zie ik dat, zo heb ik het ook ervaren. Ik heb met vader serieus zo gehaat dat het invloed had op mijn leven, het vrat mij op. Ik had dus wel aan de bel moeten trekken anders was ik nu nog een hoopje zielig mensen en dat wilde ik niet.
maar waarom kaart je nu eigenlijk 'haat' aan? Niemand heeft het toch oer haat an sich gehad? Ik heb het over gebeurtenissen uit het verleden, en daar hoeft niet altijd haat als gevolg aan vast te zitten. Kan ook verdriet, onzekerheid, of juist kracht zijn.

Edit: ik snap dat je refereert aan je eigen verleden, maar wat ik bedoel, is dat je die haat als emotie voor mijn gevoel ook op anderen probeert te projecteren, alsof iemand die een zware gebeurtenis heeft meegemaakt per definitie meteen al haat voelt.

Klopt, Iedereen gaat er anders mee om en uit het anders. Ik noemde haat omdat ik dat veel gevoelt heb, ik zag het even zwart/wit, sorry. Maar ik besef nu dat ik iets verzichtiger in dit topic had moeten reageren. Het kwam een beetje raar over maar ik kan het nu even vreselijk slecht verwoorden ben ik bang.

Gast vr 13 jul 2012 - 22:37

Mijn ouders zijn gelukkig getrouwd nu 26 jaar en hebben een fijn leven samen. Er is wel het een en ander voorgevallen maar dat is altijd nog goed gekomen. Ik kom ook uit een warm gezin, mijn ouders staan altijd voor mij klaar, dat weet ik gewoon. Desondanks heb ik het tot nu toe niet erg makkelijk gehad, maar het is mede door de steun van mijn ouders/schoonmoeder dat het redelijk op z'n pootjes terecht is gekomen.

Gast vr 13 jul 2012 - 22:38

Dropdraakje schreef:
Statler schreef:
Dropdraakje schreef:Waarom niet? Omdat jij haat anders ziet? Ik noem nu ook even een voorbeeld? Ik zeg niet dat iemand met haat niet kan genieten etc. Zo zie ik dat, zo heb ik het ook ervaren. Ik heb met vader serieus zo gehaat dat het invloed had op mijn leven, het vrat mij op. Ik had dus wel aan de bel moeten trekken anders was ik nu nog een hoopje zielig mensen en dat wilde ik niet.
maar waarom kaart je nu eigenlijk 'haat' aan? Niemand heeft het toch oer haat an sich gehad? Ik heb het over gebeurtenissen uit het verleden, en daar hoeft niet altijd haat als gevolg aan vast te zitten. Kan ook verdriet, onzekerheid, of juist kracht zijn.

Edit: ik snap dat je refereert aan je eigen verleden, maar wat ik bedoel, is dat je die haat als emotie voor mijn gevoel ook op anderen probeert te projecteren, alsof iemand die een zware gebeurtenis heeft meegemaakt per definitie meteen al haat voelt.

Klopt, Iedereen gaat er anders mee om en uit het anders. Ik noemde haat omdat ik dat veel gevoelt heb, ik zag het even zwart/wit, sorry. Maar ik besef nu dat ik iets verzichtiger in dit topic had moeten reageren. Het kwam een beetje raar over maar ik kan het nu even vreselijk slecht verwoorden ben ik bang.

Nav 'als je me echt zou kennen, dan...' 699888

Gast vr 13 jul 2012 - 22:40

Ik heb ook haat gekend. Ik heb iemand ook dood gewenst en droomde zelfs dat ik diegene doodde. Vreselijke dromen waren dat. Haat is een destructieve emotie. Maar die haat heeft mij ook door een bepaalde periode gesleurd, heeft er wel voor gezorgd dat ik de moed niet opgaf en bleef vechten. Haat heeft mij dus ook iets gebracht.
Toen het voorbij was en ik alles zo'n beetje had verwerkt, was de haat er ook niet meer.
Ik kan nu zelfs weer iets van sympathie opbrengen voor diegene.

Stuiterbal vr 13 jul 2012 - 23:33

Gympie schreef:Ik ben trouwens wel eens jaloers op mensen met een mooie geschiedenis. Niet dat ik het die mensen niet gun, en ik weet ook dat elk huis zijn kruisje heeft...maar ik kan soms wel eens jaloers zijn. Had ik ook wel gewild, denk ik dan soms. Zoals misschien stimulatie en interesse vanuit huis over mijn toekomst. En gewoon geen gedoe, haha.

Herkenbaar hoor. En ook niks om voor te schamen vind ik. Ik voel ook jaloezie als ik een normale thuissituatie zie bij vrienden b.v. Een samenhorigheid, geborgenheid enz. Gewoon normaal en liefdevol.
Of als ik een dochter met moeder door de stad zie lopen en gezellig samen shoppen. Dan krimp ik wel eens ineen. Maar goed ik heb dat nooit gehad en zal het ook niet krijgen en eigenlijk zou ik niet weten wat ik mis maar toch mis ik het.

Suus vr 13 jul 2012 - 23:47

Ik heb een heel gelukkige jeugd gehad en kijk er met een goed gevoel op terug Nav 'als je me echt zou kennen, dan...' 561177

Toch zijn er toen ik klein was wel dingen gebeurd, maar ik vind dat mijn ouders daar op een goede manier mee om zijn gegaan. Ik was nog geen twee toen mijn ouders gingen scheiden en mijn moeder manisch depressief werd. Ik woonde eerst bij haar, maar mijn ouders zagen beide dat dit niet goed voor mij was en sindsdien woon ik bij mijn vader. Hij had toen al een nieuwe relatie en zijn vrouw is als een tweede moeder voor mij geworden.Het staat er nu misschien heel simpel en dat was het natuurlijk niet, maar mijn ouders hebben altijd hun best gedaan om ervoor te zorgen dat ik niks merkte van hun problemen. En dat hebben ze goed gedaan! Mijn moeder is opgenomen geweest en na een paar jaar was ze weer helemaal beter. Ik heb een leuk gezin met een broertje en een zusje bij mijn vader gekregen en een leuk gezin met twee broertjes bij mijn moeder. Ik voel me eigenlijk wel heel rijk met twee paar liefhebbende ouders en mijn broertjes en zusje Nav 'als je me echt zou kennen, dan...' 561177

Ik heb een onbezorgde basisschooltijd gehad, de middelbare school vond ik moeilijker, ik was erg onzeker, maar ik ben nooit gepest ofzo. Ik kan nog steeds erg onzeker zijn, maar eigenlijk zit ik wel goed in mijn vel en heb ik geen grote zorgen Very Happy

Roza vr 13 jul 2012 - 23:51

Ik vroeg mij precies hetzelfde af. En het klinkt misschien heel stom, maar ik ben blij dat ik dat topic geopend hebt. Het heeft echt wel mijn ogen geopend. 'Iedereen' heeft wel iéts meegemaakt. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet omschrijven, maar het maakt ons hier allemaal wat meer gelijk..

Gesponsorde inhoud

Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Re: Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'