Nav 'als je me echt zou kennen, dan...'

Mijn jeugd was zorgeloos. Er zijn geen 'grote' dingen gebeurd die mijn leven negatief hebben beïnvloedt.



Edit: natuurlijk zijn er wel dingen gebeurd in mijn omgeving (overlijden oom op jonge leeftijd, gezin van 4 kinderen en moeder achterlatend, opa moederskant lange, heftige ziekteperiode en jong overleden, oma van vaderskant ernstig ziek en overleden, moeilijke puberzus, veel gescheld en geweld tussen haar en vriend jarenlang, geen/nauwelijks steun gekregen voor studie, want ouders vonden dat niet bij me passen, etc.), maar daar heb ik voornamelijk levenslessen aan onttrokken.

Verdrietige dingen horen net zozeer bij het leven als mooie dingen. Vandaar dat je kan stellen dat iedereen wel iets minder fraais heeft meegemaakt. Maar natuurlijk zijn er mensen die het écht niet getroffen hebben. Behalve die mensen, ligt het er denk ik vooral mee hoe je ermee omgaat. Ik zou van mijn leven zoals het nu is bijvoorbeeld niet zo kunnen genieten en waarderen als er niet minder mooie ervaringen aan vooraf zouden zijn gegaan.

Break Of Day schreef:Ik heb ook haat gekend. Ik heb iemand ook dood gewenst en droomde zelfs dat ik diegene doodde. Vreselijke dromen waren dat. Haat is een destructieve emotie. Maar die haat heeft mij ook door een bepaalde periode gesleurd, heeft er wel voor gezorgd dat ik de moed niet opgaf en bleef vechten. Haat heeft mij dus ook iets gebracht.
Toen het voorbij was en ik alles zo'n beetje had verwerkt, was de haat er ook niet meer.
Ik kan nu zelfs weer iets van sympathie opbrengen voor diegene.

Jij verwoordt precies hetgene wat ik had willen zeggen, het kwam alleen wat krom over.

In vergelijk met wat ik allemaal lees in het andere topic behoor ik ook tot degenen met een positieve, fijne jeugd. Natuurlijk heb ik ook wel m'n mindere periodes gehad (gepest, depressie in pubertijd etc.) maar over het algemeen ben ik heel blij met mijn jeugd. Sowieso prijs ik me erg gelukkig met het gezin waar ik uit kom.

ik heb ook geen erge dingen meegemaakt oid, gelukkig. In het topic 'als je me echt zou kennen dan..' zou ik eigenlijk niet eens weten wat ik daar zou moeten melden eerlijk gezegd. Of ben ik dan zo oppervlakkig ofzo?

Rouge schreef:ik heb ook geen erge dingen meegemaakt oid, gelukkig. In het topic 'als je me echt zou kennen dan..' zou ik eigenlijk niet eens weten wat ik daar zou moeten melden eerlijk gezegd. Of ben ik dan zo oppervlakkig ofzo?

Nee, dan mag je jezelf gelukkig prijzen

Youandi schreef:

Rouge schreef:ik heb ook geen erge dingen meegemaakt oid, gelukkig. In het topic 'als je me echt zou kennen dan..' zou ik eigenlijk niet eens weten wat ik daar zou moeten melden eerlijk gezegd. Of ben ik dan zo oppervlakkig ofzo?

Nee, dan mag je jezelf gelukkig prijzen

Inderdaad Rouge, hartstikke fijn toch?

Ik heb een verre van onbezorgde jeugd gehad, maar toch voel ik me inmiddels ontzettend gelukkig en niet getekend door het verleden. Dit is wel pas een paar jaar zo, maar je hoeft er dus niet per se je hele leven last van te hebben.

Ik heb wel een onbezorgde jeugd gehad als ik er op terug kijk ondanks dat er best een aantal nare dingen hebben plaatsgevonden in ons gezin vroeger. Maar de leuke en normale dingen overheersen dus ik kan nu zeggen dat ik een onbezorgde jeugd heb gehad.

Ik heb absoluut geen onbezorgde jeugd gehad, maar ik heb niet behoefte om al die dingen te delen. Daarom heb ik ook niet in het andere topic gereageerd.

Rush schreef:Ik heb absoluut geen onbezorgde jeugd gehad, maar ik heb niet behoefte om al die dingen te delen. Daarom heb ik ook niet in het andere topic gereageerd.

Heb ik ook hoor. Ik ben open over veel dingen, maar de dingen die alleen mensen weten die me echt kennen, tjah, die staan dus niet op dit forum..

Antibes schreef:

Rush schreef:Ik heb absoluut geen onbezorgde jeugd gehad, maar ik heb niet behoefte om al die dingen te delen. Daarom heb ik ook niet in het andere topic gereageerd.

Heb ik ook hoor. Ik ben open over veel dingen, maar de dingen die alleen mensen weten die me echt kennen, tjah, die staan dus niet op dit forum..

Ik had het ook weer weggehaald, ik voelde me er toch heel ongemakkelijk bij. Niet dat ik me schaam, maar het is toch te persoonlijk dan.

Gympie schreef:

Antibes schreef:

Rush schreef:Ik heb absoluut geen onbezorgde jeugd gehad, maar ik heb niet behoefte om al die dingen te delen. Daarom heb ik ook niet in het andere topic gereageerd.

Heb ik ook hoor. Ik ben open over veel dingen, maar de dingen die alleen mensen weten die me echt kennen, tjah, die staan dus niet op dit forum..

Ik had het ook weer weggehaald, ik voelde me er toch heel ongemakkelijk bij. Niet dat ik me schaam, maar het is toch te persoonlijk dan.

Geloof ik graag maar als jij je er niet voor schaamt, wat dan wel? Niet negatief bedoelt maar ben je bang dat mensen er over gaan oordelen omdat het zo persoonlijk is, je bv niet geloven?

Wat ik hiermee wil zeggen ondanks dat het persoonlijk is dat het toch ongelooflijk knap is dat je het hier neer zet. Mensen zullen altijd een mening hebben over jou of mijn verleden. Maar stel je zou opmerkingen erover krijgen? Bij wie ligt dan de Kort door de bocht fout?

Ik kan me heel erg vinden in de woorden van Gympie! Kon zo mijn verhaal zijn.

Statler schreef:Zijn er eigenlijk nog wel volwassen mensen die een onbezorgde jeugd gehad hebben en nog altijd onbezorgd leven? Die niet getekend zijn door een gebeurtenis uit het verleden?

Ik. Ik heb een onbezorgde jeugd gehad, alles gekregen wat mijn hartje begeerde, niemand verloren, geen scheidingen/ruzies en andere narigheden, geen pesten of rot momenten op school. Nee, ik ben echt kind geweest en ik denk dat ik me daar erg gelukkig in mag prijzen want om me heen hoor ik heel veel mensen die dat, helaas, niet hebben gekund.

Antibes schreef:

Rush schreef:Ik heb absoluut geen onbezorgde jeugd gehad, maar ik heb niet behoefte om al die dingen te delen. Daarom heb ik ook niet in het andere topic gereageerd.

Heb ik ook hoor. Ik ben open over veel dingen, maar de dingen die alleen mensen weten die me echt kennen, tjah, die staan dus niet op dit forum..

Ik ook idd. De dingen die ik heb meegemaakt zijn te persoonlijk en die weet ook bijna niemand, ik voel niet de behoefte om die hier of ergens anders te delen.

Ik denk dat ik ook in de categorie (redelijk) onbezorgd leven val. Ik heb een heerlijke jeugd gehad, mijn ouders zijn nog bij elkaar, ik ben altijd onbezorgd en gelukkig geweest. Ik heb wel heftige dingen meegemaakt, maar niet te vergelijken met wat sommige mensen hier hebben meegemaakt. Ik prijs mezelf daar heel gelukkig mee en ben soms bang dat mijn portie nog wel komt.

Ik hoor ook meer in dit topic thuis gelukkig. Als ik terug kijk op mijn jeugd dan kan ik daar over het algemeen met een fijn gevoel aan terug denken. Het is niet zo dat ik nu helemaal onbezorgd leef maar dat heeft niets met mijn verleden te maken.

Ik heb ook een gelukkige, onbezorgde jeugd gehad. Mijn ouders zijn op mijn 8e/9e jaar wel gescheiden, maar over het algemeen heb ik daar geen ernstige hinder aan ondervonden. Mijn ouders en stiefouders gingen al heel snel normaal met elkaar om, zij wilden allemaal het beste voor mij en mijn zusjes. Toen ik een aantal jaar geleden ging samenwonen hebben alle vier mijn ouders met elkaar gezellige geklust in huis en met elkaar gegeten. Nu zitten ze gezellig met elkaar op verjaardagen, er hangt geen spanning, niks. Ik kan me ook niet anders meer voorstellen. Ik heb meestal alleen de voordelen gezien in de scheiding (nieuwe 'stieffamilies', feestdagen dubbel vieren, meer cadeaus, etc.) en kan me geen andere situatie meer indenken. Vind het prima zo. We hebben het erg getroffen, want ik weet heel goed dat een scheiding ook heel anders kan lopen. De scheiding is een groot deel van mijn jeugd geweest, maar niet op een negatieve manier. Ik kijk terug op mijn jeugd met een heel fijn gevoel!

Ik heb ook een fijne en onbezorgde jeugd gehad. Ik heb zeker wel dingen op mijn bordje gehad, maar heb deze nare dingen altijd wel snel een plekje kunnen geven en kunnen afsluiten. Mede daardoor kijk ik met een goed gevoel terug.

Powerbabe schreef:Ik denk dat ik ook in de categorie (redelijk) onbezorgd leven val. Ik heb een heerlijke jeugd gehad, mijn ouders zijn nog bij elkaar, ik ben altijd onbezorgd en gelukkig geweest. Ik heb wel heftige dingen meegemaakt, maar niet te vergelijken met wat sommige mensen hier hebben meegemaakt. Ik prijs mezelf daar heel gelukkig mee en ben soms bang dat mijn portie nog wel komt.

+1

Dropdraakje schreef:

Gympie schreef:

Antibes schreef:

Rush schreef:Ik heb absoluut geen onbezorgde jeugd gehad, maar ik heb niet behoefte om al die dingen te delen. Daarom heb ik ook niet in het andere topic gereageerd.

Heb ik ook hoor. Ik ben open over veel dingen, maar de dingen die alleen mensen weten die me echt kennen, tjah, die staan dus niet op dit forum..

Ik had het ook weer weggehaald, ik voelde me er toch heel ongemakkelijk bij. Niet dat ik me schaam, maar het is toch te persoonlijk dan.

Geloof ik graag maar als jij je er niet voor schaamt, wat dan wel? Niet negatief bedoelt maar ben je bang dat mensen er over gaan oordelen omdat het zo persoonlijk is, je bv niet geloven?

Wat ik hiermee wil zeggen ondanks dat het persoonlijk is dat het toch ongelooflijk knap is dat je het hier neer zet. Mensen zullen altijd een mening hebben over jou of mijn verleden. Maar stel je zou opmerkingen erover krijgen? Bij wie ligt dan de Kort door de bocht fout?

Nee, dat is het niet. Het is een gevoelsmatig iets. Niet iedereen hoeft zo dichtbij te komen.

Ik heb een 100% onbezorgde jeugd gehad. Er is echt niets wat ik aan kan wijzen als heftig of zwaar.

Ouders nog bij elkaar, hele familie (ook ooms, tantes, neefjes/nichtjes) is gezond, geen ruzies in familie, geen scheidingen in de familie, ik ben nooit gepest, nooit in het ziekenhuis beland, school ging altijd goed etc etc.

Toen ik 22 was is mijn oom overleden na kanker en toen ik 24 was mijn hond (toen hij al 16 jaar was). Dat is het ergste wat ik heb meegemaakt en dat was niet eens in mijn jeugd ook..

Ik ben ook echt heel erg bang dat mijn portie nog wel komt. Dit kan bijna niet zo goed blijven gaan.

Ik heb ook een onbezorgde jeugd gehad, mijn ouders zijn nog steeds bij elkaar en erg gelukkig. Er zijn in het verleden wel wat dingen voorgevallen, maar daar is altijd goed mee omgegaan. Ik heb nergens een 'litteken' aan over gehouden eigenlijk.

Maar nu we weten dat mijn vader kanker heeft en niet meer beter zal worden, staat ons leven wel op zijn kop. Ze geven hem nog vijf jaar en iedereen in ons gezin moet zijn draai nog vinden in deze nieuwe situatie. Hierdoor ben ik heel erg aan het nadenken over de toekomst en ik baal ervan dat er nog zoveel dingen onzeker zijn in mijn leven. Ik wil graag dat mijn vader nog ziet dat ik mijn hele leven weer goed op de rit heb.

Niekske schreef:Ik heb ook een onbezorgde jeugd gehad, mijn ouders zijn nog steeds bij elkaar en erg gelukkig. Er zijn in het verleden wel wat dingen voorgevallen, maar daar is altijd goed mee omgegaan. Ik heb nergens een 'litteken' aan over gehouden eigenlijk.

Maar nu we weten dat mijn vader kanker heeft en niet meer beter zal worden, staat ons leven wel op zijn kop. Ze geven hem nog vijf jaar en iedereen in ons gezin moet zijn draai nog vinden in deze nieuwe situatie. Hierdoor ben ik heel erg aan het nadenken over de toekomst en ik baal ervan dat er nog zoveel dingen onzeker zijn in mijn leven. Ik wil graag dat mijn vader nog ziet dat ik mijn hele leven weer goed op de rit heb.

Wat heftig Niekske, kan me voorstellen dat je leven nu op zijn kop staat. Sterkte!

Niekske: