nav Wat deed jij voordat de kids er waren?

Ik vraag me serieus af wat ik allemaal deed voordat de kinderen er waren.

Ik werkte fulltime, en was vaak in het weekend ook nog wel bezig met dingen voor mijn klas en mijn leerlingen. Daarnaast ging ik altijd boodschappen doen op zaterdag en schoonmaken. En op zondag voetbalde ik en daarna ging ik lekker lui op de bank tv kijken of lezen.

Ik vraag me dat ook regelmatig af wat deed ik met al die tijd?!

Maar ik studeerde, ging regelmatig uit, sportte, en in de weekenden was ik bij mijn ouders thuis, maar wat ik daar deed buiten studeren af en toe kan ik me gewoon echt niet herinneren.

Studeren/werken, schrijven, heel veel boeken lezen, ik schreef recensies voor Chicklit.nl en interviewde auteurs, op vrije dagen gingen we vaak lunchen in de stad, we keken heel veel series op dvd.

Fulltime werken, lekker op shoppen, schoonmaken enzo deed ik doordeweeks zodat we het weekend helemaal niks hoefde te doen, euhm verder geen idee.. haha..

Werken, heeeeel veel werken
Winkelen
Slapen
Taarten bakken

Oja, winkelen of gewoon lekker neuzen deed ik ook wel regelmatig. En verder ook nog wel de Sims spelen, of lekker ouderwets bordspelletjes met mijn man doen. Oja, de seksfrequentie lag toen ook hoger, dus daar waren we ook wel weer wat tijd mee kwijt.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik toen ook wel veel onzindingetjes kocht. Nu ik moeder ben en minder werk en dus minder verdien, denk ik beter na over waar ik mijn geld aan besteed.

Werken, stappen, heel fanatiek paardrijden en in het weekend op concours.

Werken, reizen, paardrijden. uitgaan. (eten, bios, kroeg of discotheek)

Toen zat ik op de middelbare school en ging ik stappen/uit met mijn vriend(en).

Fulltime werken, vaker stappen,winkelen, lunchen in de stad, etc. Of op vrije dagen doordeweeks soms helemaal niks!! Maar kan me 't ook niet heel erg goed herinneren eigenlijk!

Eerst studeerde ik, toen ging ik heel veel stappen en naar de studentenvereniging (waar ik overigens geen lid van was, ik kwam er alleen maar drinken). Ik woonde toen samen, daarna ging het uit en had ik huis voor mij alleen.

Toen ik afstudeerde had ik een fulltime baan. Werkte 4x9 en was vrijdag, zaterdag en zondag vrij. Ik rommelde lekker in huis, ging shoppen, wandelen met m'n hond en veel stappen (en roken, belachelijk veel...).
Daarna heb ik nog een tijdje met een vriendin samengewoond, dat was ook gezellig!

Wij woonden net 1,5 jaar samen, ik studeerde nog, vriend werkte (tijdelijk) fulltime, we gingen veel weg met vrienden (naar een café bij ons in de straat, waar we onze vriendengroep van kennen), avonden de stad in, veel uit eten, etc. Ook lagen we op gezamenlijke vrije dagen de hele dag in bed/op de bank series te kijken.

Studeren, werken (bijbaantje), laat opblijven en uitslapen in het weekend, weg met vriendinnen, winkelen, tv kijken, veel boeken lezen, lekker de stad in voor vanalles en nog wat, leuke dingen doen (bios, ergens wat drinken). En soms ook vooral even niets! Even bankhangen en verstand op nul of lekker midden op de dag een paar uurtjes een dutje doen als dat zo uitkwam en ik er behoefte aan had. Dat is nu allemaal wel anders

Ik ben ontzettend gek op A. en ik zou haar voor geen goud willen missen, maar heel soms verlang ik terug naar mijn oude leven. En dan meer voor een dagje ofzo. Even ongegeneerd uitslapen en alleen doen waar ik zin in zou hebben. Zoals het de laatste tijd gaat zou dat vooral slapen worden

Ehm ik werkte zo'n 40uur en soms meer onregelmatig dus dag,avond,weekend en nacht.

Sportte 3 tot 5 keer in de week afhankelijk van mijn rooster.

Was vaak met vriendinnen in de stad te vinden om te winkelen of te lunchen.

Verder gewoon het huishouden net zoals nu. En wat ik nog meer deed zou ik eigenlijk niet weten.

toen was het huis netjes

en vond ik dat ik een enorm druk leven had.

Rejoy. schreef:en vond ik dat ik een enorm druk leven had.

Whaha inderdaad, hier ook! En móe dat we konden zijn, móe..! We hadden geen idee...

O ja , toen hadden we nog zeeën van tijd..

Ik geloof dat mijn gemiddelde weekend bestond uit slapen, (veel) stappen, slapen, brak zijn, werken en af en toe studeren

Ik werkte meer dan dat ik nu doe. Ik zat minstens een maand per jaar in het buitenland, meestal meer.

Ik las heel veel boeken, ik bracht veel tijd door met mijn familie en sprak spontaan af met vriendinnen. Daarnaast had ik tijd om te fietsen en te zwemmen. Nu pak ik veel vaker de auto als ik ergens heen moet, al probeer ik dit weer om te draaien.

Vinden jullie het niet jammer dat dat niet meer kan? (ga ik vanuit dat het niet kan aangezien er in de verleden tijd wordt gesproken)

nee ik vind het niet jammer..... ik krijg er zoveel moois en liefde voor terug dat dat een hele boel vervangt.

Ik was bezig met mijn 3e jaars stage (die ik gewoon heb afgemaakt). Verder werkte ik in een discotheek, ging ik stappen, vaak uitjes en samen met mijn (toen vriend, nu) man waren we eigenlijk bijna altijd bij vrienden.

Eerlijk gezegd, mis ik het soms wel. Het vrije, het geen zorgen hoeven maken over op tijd thuis zijn voor slaapjes (al houden we daar niet perse rekening mee, R. slaapt overal gelukkig), eten en drinken van de kleine. Maar ik zou het voor geen goud willen missen, begrijp me niet verkeerd

Als je dat allemaal deed, waarom dat inruilen voor zoveel onzekerheden in de vorm van een kind?

Discordia schreef:Als je dat allemaal deed, waarom dat inruilen voor zoveel onzekerheden in de vorm van een kind?

Ik vind het hebben van een kind juist niet onzeker, juist ontzettend gestructureerd. En dat was ik nooit en blijkbaar heb ik daar wat meer moeite mee dan ik had gedacht. Ik kan het moeilijk uitleggen, nu lijkt het net alsof ik helemaal niet blij ben met R maar dat ben ik juist wel, ik ben er ontzettend volwassen door geworden en ik vind het heerlijk om voor hem te zorgen en dingen met hem te ondernemen en als gezinnetje te leven. Ook is hij een grote drijfveer in wat ik doe en zet ik soms net een stapje harder (zoals ik eigenlijk het hele afgelopen schooljaar heb gedaan, ik ben afgestudeerd, zonder vertraging met een hoog cijfer).

Steep schreef:

Discordia schreef:Als je dat allemaal deed, waarom dat inruilen voor zoveel onzekerheden in de vorm van een kind?

Ik vind het hebben van een kind juist niet onzeker, juist ontzettend gestructureerd. En dat was ik nooit en blijkbaar heb ik daar wat meer moeite mee dan ik had gedacht. Ik kan het moeilijk uitleggen, nu lijkt het net alsof ik helemaal niet blij ben met R maar dat ben ik juist wel, ik ben er ontzettend volwassen door geworden en ik vind het heerlijk om voor hem te zorgen en dingen met hem te ondernemen en als gezinnetje te leven. Ook is hij een grote drijfveer in wat ik doe en zet ik soms net een stapje harder (zoals ik eigenlijk het hele afgelopen schooljaar heb gedaan, ik ben afgestudeerd, zonder vertraging met een hoog cijfer).

Het krijgen van een kind is denk ik een van de onzekerste dingen die je als mens kunt maken. Je relatie met je partner kan zo veranderen dat de relatie niet meer werkt, het kind kan gehandicapt zijn en alle problemen landen op jouw schouder en die van je partner. Al die dingen kun je nooit meer ongedaan maken. Een verkeerde studiekeuze of baan kun je nog veranderen, maar je zal altijd iemands moeder blijven zodra je kiest om kinderen te krijgen. Heel erg onzeker dus.