Voor de baan van je vriend verhuizen naar het buitenland?

Het bedrijf waar mijn vriend werkt zit in veel verschillende landen. Hij krijgt het laatste half jaar veel aanbiedingen dat hij wel in dat land voor het bedrijf mag komen werken. Maar altijd zit er de consequentie aanvast dat hij daar moet wonen.

Soms denk ik wel eens, ga het avontuur is in studiebol, hup zeg je baan op, zoek een huis in dat land en neem de kids mee. Maar als ik dan verder ga nadenken is het niet wat voor me, ik zou mijn vriendinnen en familie en sociale leven hier veel te veel missen. En tja is het voor de meiden nou echt zo leuk? Het veranderd niks aan het feit dat ik mijn vriend vaker zou zien want zijn werk blijft gewoon dan ook weer in het buitenland.



Als jouw vriend een baan aangeboden krijgt in het buitenland, wat zouden jullie dan doen? Hangt dat van omstandigheden af? Of is je antwoord heel duidelijk, ja of nee?

Meegaan!
Lijkt me super gaaf.

Voor mij zou het er heel erg aan liggen welk land het is en wat de planning is qua tijdsduur. Is het voor een jaar, gelijk voor 5 jaar of onbepaalde tijd? Als jij of je dochters niet kunnen aarden, is er dan een mogelijkheid om weer terug te gaan? Hoe veilig is het in het land? Kunnen je kindjes veilig op straat spelen?

Ik zou er echt heel goed over na moeten denken maar ik sta wel heel positief tegenover emigreren als het land aan al mijn voorwaarden voldoet.

Nee, ik zou vooral m'n kindjes niet bij hun opa en oma's weg willen halen. Die zijn allemaal gek op mekaar en ik vind het fijn om ze in een omgeving op te laten groeien met veel mensen om hun heen die van ze houden. Buiten dat heb ik al heimwee als ik een week op vakantie ben, dus lijkt me geen succes.

Voor mij zou het van het land afhangen, ik moet me er wel thuis voelen en de taal kunnen spreken(anders zou ik me te eenzaam voelen). Maar als het goed voelt en het gevoel hebt dat het avontuur zwaarder weegt dan de heimwee, dan zou ik zeker gaan. Op dit moment zou ik dat zeker overwegen, lijkt me geweldig. Maar ik ben dan ook zonder kinderen, met kinderen zou ik het misschien toch zwaarden vinden. Omdat je dan gewoon niemand hebt om op terug te vallen en misschien minder op ''pad'' gaat om nieuwe contacten op te doen.

De vader van mijn kinderen woont in Nederland, dus vanwege hen zou dat niet gebeuren. Maar mijn vriend zou ook niet zonder mij weggaan. Hij heeft een tijdje terug een baan in Saoedi-Arabie aangeboden gekregen voor 3x modaal, maar hij heeft het niet gedaan vanwege ons. Ons leven ligt gewoon hier.

RYW schreef:De vader van mijn kinderen woont in Nederland, dus vanwege hen zou dat niet gebeuren. Maar mijn vriend zou ook niet zonder mij weggaan. Hij heeft een tijdje terug een baan in Saoedi-Arabie aangeboden gekregen voor 3x modaal, maar hij heeft het niet gedaan vanwege ons. Ons leven ligt gewoon hier.

Dat is natuurlijk ook een andere situatie. Zou je het wel doen in het geval van studiebol?

Ik zou niet gaan, om meerdere redenen. Maar Dion zou in zo'n geval zelf ook nee zeggen.

Nee dat zou ik niet kunnen. Mijn ouders hebben al 1 kleinkind in het buitenland en ik weet hoeveel verdriet ze daarvan hebben. Ik kan het m`n moeder echt niet aan doen om een gezin in het buitenland te stichten.

Moeilijk.

Aan de ene kant zou ik meteen de spullen pakken en vertrekken.
Aan de andere kant, mijn ouders helpen ons zo vaak (o.a. als ik ziek ben) en daar hebben we niemand om op terug te vallen.
Dat is voor ons echt puntje waar we flink over na (moeten) denken.
Als dat allemaal anders zou liggen waren we sowieso al naar het buitenland vertrokken.

Rumble schreef:

RYW schreef:De vader van mijn kinderen woont in Nederland, dus vanwege hen zou dat niet gebeuren. Maar mijn vriend zou ook niet zonder mij weggaan. Hij heeft een tijdje terug een baan in Saoedi-Arabie aangeboden gekregen voor 3x modaal, maar hij heeft het niet gedaan vanwege ons. Ons leven ligt gewoon hier.

Dat is natuurlijk ook een andere situatie. Zou je het wel doen in het geval van studiebol?

De vraag was of je voor je vriends baan zou verhuizen nee dus. Maar in het geval van studiebol: nog steeds zou het afhankelijk zijn van wat je allemaal achterlaat in Nederland. Als studiebol een coole carriere heeft en in het buitenland niet of nauwelijks zou kunnen werken, als de toekomst voor haar kindjes daar minder goed zou zijn, als ze een goeie band met haar vrienden of familie heeft en die te zeer zou missen, dan zou ik het inderdaad niet doen.

Nee denk het niet. Ik ben te gehecht aan mijn vrienden en familie. Ik kan moeilijk het vertrouwde loslaten.

Ja, maar dan wel graag naar een land waar Engels of Spaans gesproken wordt. Oh en ook op voorwaarde dat er door hem genoeg verdiend wordt, waardoor ik daar 'even' een andere studie kan doen. Met kindjes zou ik het niet zo snel doen, tenzij ik zelf ook echt gemakkelijk aan een baan kon komen. Kinderen zijn geweldig, maar als ik in het buitenland zit en de hele dag thuis zit met kinderen en geen baan heb, zou ik me wel ontzettend geïsoleerd voelen. In een nieuw land zou ik echt de mogelijkheid moeten hebben om eropuit te trekken.

Ja ik zou meegaan! Nou heb ik geen vriend (en kinderen) dus is het misschien makkelijk praten maar ik zou zelf graag in het buitenland willen wonen. Alleen werk ik in de verkeerde sector, je kunt zo weinig in het buitenland met kennis van de Nederlandse wetgeving :-(.

Ik zou ook mee gaan, lijkt mij een uitdaging! We hebben geen kinderen, dat scheelt natuurlijk wel.

Confusion schreef:Ja ik zou meegaan! Nou heb ik geen vriend (en kinderen) dus is het misschien makkelijk praten maar ik zou zelf graag in het buitenland willen wonen. Alleen werk ik in de verkeerde sector, je kunt zo weinig in het buitenland met kennis van de Nederlandse wetgeving :-(.

Je moet gewoon mijn voorwaarde toevoegen dat je daar een nieuwe studie mag doen

Ja maar dan moet ik wel eerst iemand hebben op wie ik kan meeliften en voor het inkomen zorgt .

Confusion schreef:Ja maar dan moet ik wel eerst iemand hebben op wie ik kan meeliften en voor het inkomen zorgt .

Ja, die kun je ook gewoon hypothetisch nemen in dit topic. Die heb je sowieso al nodig als je voor zijn baan zou moeten verhuizen..

Mits het in een westers land is of een tropisch land waar de voorzieningen goed zijn zou ik direct meegaan.

Ik hoef niet perse mijn hele leven in Nederland te wonen.

Ik vind het wel fijn om de keuze te hebben om ooit terug te komen.

Oei, ik weet niet of ik dat snel zou doen.
Vind het toch wel erg fijn dat ik hier op 5 minuten fietsen altijd wel iemand in de buurt heb waar ik terecht kan. Een baan vinden lijkt me ook lastig.

Het hangt wel ook heel erg af van het land en van hoe lang je daar wil wonen, dat telt toch allemaal mee.
In jouw situatie zou ik ook heel goed letten op het onderwijs in het land. Het duurt natuurlijk nog een paar jaar, maar ik zou het toch wel fijn vinden als ik zeker wist dat de scholen daar een beetje goed zijn, dat de meiden daar later zelf over straat kunnen zonder problemen, dat soort dingen.

RYW schreef:

Rumble schreef:

RYW schreef:De vader van mijn kinderen woont in Nederland, dus vanwege hen zou dat niet gebeuren. Maar mijn vriend zou ook niet zonder mij weggaan. Hij heeft een tijdje terug een baan in Saoedi-Arabie aangeboden gekregen voor 3x modaal, maar hij heeft het niet gedaan vanwege ons. Ons leven ligt gewoon hier.

Dat is natuurlijk ook een andere situatie. Zou je het wel doen in het geval van studiebol?

De vraag was of je voor je vriends baan zou verhuizen nee dus. Maar in het geval van studiebol: nog steeds zou het afhankelijk zijn van wat je allemaal achterlaat in Nederland. Als studiebol een coole carriere heeft en in het buitenland niet of nauwelijks zou kunnen werken, als de toekomst voor haar kindjes daar minder goed zou zijn, als ze een goeie band met haar vrienden of familie heeft en die te zeer zou missen, dan zou ik het inderdaad niet doen.

Haha, ja klopt. Maar dit was mijn vraag Ik was gewoon benieuwd of je het in haar situatie wel zou doen.

Wij zijn het zeker wel aan het overwegen. Ik wil ook heel graag, maar het gaat dan wel om een directeursfunctie en dat vind ik nogal wat. Dus dan moeten de kinderen toch wel ouder zijn, want ik vrees dat daar veel tijd in gaat zitten.
Maar wanneer ik daar alsnog alleen zou zitten, zoals in jouw situatie, dan zou ik er niet aan beginnen. Iig niet op de leeftijd die je meiden nu en de komende paar jaar gaan hebben.

Nee, mijn leven ligt hier en alles achterlaten voor zijn baan? Nee, absoluut niet.

Ik zou niet zonder meer meegaan. Er moet voor mij daar ook werk zijn, want ik ben niet van plan in een vreemd land de hele tijd op mijn krent te zitten. Dus als er voor mij ook mogelijkheden zijn, dan ga ik graag mee!